دلم شدید گرفته از اینهمه غربت ایرج قادری به نظر من اگر بخواهیم به مردم دوستی هنرمندها نمره بدیم نمره 100 مال او بود نمی دونم از وقتی خبر مریضی و حالا فوت او را شنیدم چرا احساس تنهائی می کنم مخصوصا از قدر ناشناسی مردم که می بایست همه دوستداران ایرج قادر ی براش مجلس بزرگداشت می گرفتن؛ خودم هم دوست دارم ولی نمی دونم چطور میشه این کار رو انجام داد.
خدایش بیامرزد
تا شنیدم دلم خیلی گرفت،ما ایرونی ها واقعا مرده پرستیم تا کسی زنده است قدرش ندانیم وقتی مرد به عزت سردست می بریمش .به یاد فیلم هایی با ابهتش به یاد وقار و مردانگی یش به یاد اون حس واقعی نقش هایی که انتخاب می کرد.واقعا حیف شد!!!!!!!!!!!!
خدايش بيامرزد .او تكرار نشدنيست. ديگر مثل او از مادر متولد نمي شود . تا ابد در دل مردم ايران جاودانه هستند.او مرد بزرگي بود و بزرگ مي ماند . براي شادي روح بزرگش همه ما فاتحه مي خوانيم.الهي در آرامش باشد.آمين
یادداشت یک بغض سمج
جای مرد کوچه مردها، در دل مردان کوچه ی مردانگیست.
کوسه جنوب به آسمانها رفت .
مرد کوچه مردها،سینه چاک عشق پر کشید .
ایرج شاید ستون سینمای ایران بود بی شک سقف سینمای ایران قبل از انقلاب باید بر ستونی می ایستاد و چه خوش بر قامت این ابر مرد کوچه مرد ها واین سینه چاک سر سپرده به پا بود.
نبض سینما را میشناخت شاهرگش را دیده بود راستی قلبش برای که می تپید جز مردم..
در قفس باز شد روزگار به او پشت کرد و خنجر هم نصیب ایرج شد وبه آبی ها پرواز کرد.دادای بازیگران سینمای معرفت هم رفت
در جامعه ای که برادر کشی بیدادمیکرد به پا ایستاد "تا کی میخواید توی این تاریکی باشید.تا کی برادر کشی ؟
در آنجا که باید عشق پیشه میکرد انقدر خوب این نشاط را القا میکرد که نزدیک ودست یافتنی میشد و آنجا که باید غیرت به خرج میداد تا کوچه ی مرد ها برای همیشه خالی از نامرد باشد سر سپرده و سینه چاکی بود که مخاطب را هیبت مردانگی اش مبهوت میکرد و چه با خدا ناخدایی بود برای سینما.
نمیدانم چندمین سوار سرنوشت بودی ولی بی شک پنجه در این خاک داشتی چگونه میتوان تو را فراموش کرد تو ما را باخود به کوچه های مردانگی بردی مگر می شود مردانگی فرو ریزد؟ بی شک ایرج زنده است
جای مرد کوچه مردها، در دل مردان کوچه ی مردانگیست.
دلم می خواست برایش مجلس ختمی می گرفتم, آخه همه بهترین خاطرات مردانه کودکی و نوجوانی من, با دیدن فیلم های ایرج قادری شکل گرفته بود, صحنه آخر فیلم برزخی ها, دادا و ... . اما مردم چه می گفتند, مگه می شد؟ و اصلا من چطور می توانستم این کار را انجام دهم. خواستم بدانم آیا خداوند اجازه می دهد, که قرآن را باز کردم, ( 3 بار ) و باور نمی کنید که چه آیات خوبی آمد, آیات زیبای قرآن بر آغاز هر صفحه خود نمائی می کرد, انگار خداوند در آن لحظه که به یاد و نیت ایرج قادری بودم سئوال ذهن مرا می دانست برای بار سوم آیه 119 سوره نحل به این ترتیب پاسخ ذهن مرا کامل کرد. اما پروردگارت نسبت به آنها که از روی جهالت عمل سوئی (بدی) انجام دادند سپس توبه کرده و در مقام جبران برآمده اند, پروردگارت بعد از آن آمرزنده و مهربان است
با عرض تسلیت خدمت خانواده محترم آقای قادری
ما هیچ وقت ایشان را فراموش نمی کنیم از بچگی عاشق فیلم های قدیمیش بودم با آن صدای جذابش .
روحش شاد و یادش تا ابد در قلبهای ما زنده خواهند ماند
روح استاد ارجمندزنده یادایرج قادری قرین رحمت ایزدی باد به نظرمن تنها کسی که نام سینمای ایران را در سالهای 1334 تا 1390 زنده و سرفراز نگه داشت استادقادری بود ومن برای تمام کسانی که در حق استادجفا کردند وبه ناحق تهمت ها به استاد زدند را به خداوند می سپارم این بی وفایی مسئولین داد من را دراورد انشا الله روزی جزای کارشان را ببینند بدرود.
کوچه ما دو مرد داشت یکی از ان مردها چند سالیست به اسمان عروج نمود ودومین مرده کوچه مان چه کوچ غریبا نه ای کرد حالا چه قدر این کوچه بی صاحب شده از پسه کوچ مردانش *ایرج خان قادری روحت شاددر دیاری که گویا ازکینه ها ودورنگی ها وقدرناشناسی ها خبری نیست *مقدر این چنین حکم به بردن ابرمردمان کرد باشد چه باک زین پس با جاودانه تصاویرت که بر صفحه نمایش جاودانه می ماند مشق مردی ومردبودن می کنیم رسم است به احترام مرحومین دقیقه ای سکوت ولی ابر مرد کوچه مردها رفتنت بقدری برایم سنگین است که قبل از سکوت داد میزنم بدرود مرد جاودان هنر ایران زمین بدرود تنتدیس غیرت وابهت بدرود نماد مرد اریایی ایرانی *به تحترامت تا قیامت شخصا سکوت......
سلام دوستان خوبم راستش خوشم نمیاد برای این چیزی که میخوام بگم مقدمه چینی کنم.بدن مقدمه میرم سر اصل مطلب.جریان برمیگرده به یکی دوماه پیش که خبر درگذشت مرحوم ایرج قادری را شنیدم.حقیقتش با اینکه ازش چیز یادی نمیدونستم اما کمی بهش علاقه داشتم نمیدونم چرا؟نه اینکه علاقه بد منظورم باشه مثل همون علاقه ای که به مرحوم منوچهر نوذری داشتم واونقدر تومرگش گریه کردم که شبی که دفنش کردند اومد توخوابم و...ویامثل همون علاقه ای که به استاددانشگاه محل کارقبلیم داشتم که حدود 42 ساله بود وبرادر همسر داییم بود ودرسانحه سقوط هواپیما درقزوین سال 1388 کشته شد واونقدر تومرگش گریه کردم که یکی دوشب بعد دفنش توبیداری اومد سراغم وگله کرد که چرا بیشتر از همسر ودخترش دارم براش گریه میکنم(البته میدونم باور نمیکنید ولی واقعا توبیداربی دیدمش وخیلی هم برام دردناک بود)داشتم میگفتم چیزی از ایرج قادری نمیدونستم جزاینکه چندتا فیلم قشنگ ساخته بود که خیلی دوست داشتم مثل فیلم میخواهم زنده بمانم که هروقت این فیلمو نگاه میکنم محاله گریه نکنم وفیلم سام ونرگس که موسیقی فیلمشو خیلی دوست داشتم.اما بعد که تواینترنت فهمیدم چندتا فیلم دیگه قبل انقلاب ساخته وپوستر یکی از فیلمای قبل انقلابشم توسایت دیدم نظر بدی بهش پیدا کردم..وقتی که شنیدم فوت کرده شب دفنش خواستم براش نماز بخونم اما پیش خودم گفتم واسه چی باید برای یه همچین آدمی!! نماز بخونم وطلب مغفرت کنم...اینم از اشکالات منه که زود قضاوت میکنم و به قولی یه تنه به قاضی میرم وبرای خودم فتوی صادر میکنم!!خلاصه منصرف شدم نماز بخونم اما یهو پیش خودم نشستم فکرکردم اهای تو چیکاره ای که خوب وبد بنده های خدا را مشخص میکنی؟ازکجا میدونی قبل مرگش توبه نکرده باشه؟یه حدیثی هم از امام علی ع هست که میفرمایند اگر شب کسی را درحال گناه دیدید فردا اورا به چشم بد نگاه مکن شاید سحر توبه کرده باشد وتوندانی...خلاصه ارخودم بدم اومد..بلند شدم ودورکعت نماز براش خوندم وهمون شب که خوابیدم خواب دیدم ایرج قادری دریک باغ سبز وزیبا نشسته و....منظورم ازاینهمه حرافی این بود که گاهی وقتا ما ادما چقدر راحت وساده درمورد بقیه قضاوت میکنیم ورو ظاهر افرادنظر میدیم اما غافلیم ازاینکه همیشه حقیقت اون چیزی نیست که میبینیم ودرعالم الوهیت حساب کتابای دیگه ای هم هست. شاید ایرج اونقدر کارای خوب کرده بود که اون فیلماش ازنظر خدا ازصفحه اعمال بدش پاک شده بود.شاید انقدر خوب بوده که من حتی نمیتونم فکرشم بکنم..خلاصه اینکه درس خوبی از این جریان گرفتم.
قطعا امیرایرج قادری سلطان سینمای ایران بودوخواهدبود وهیچکس نمیتونه جای اونوبگیره ولقب سلطان رو به خودش نسبت بده
خدارحمتش کنه...
ایرج عااااااشقتم وهمیشه بیادت هستیم
زنده یاد استاد ایرج قادری یک بازیگر به تمام معنا بودن وبرای سینمای ایران زحمات زیادی کشیدن محمدعلی فردین ناصر ملک مطیعی رضابیک ایمانوردی بهروز وثوقی و ایرج قادری کسانی هستند که سینمای ایران واقعا به آنان مدیون هست......
واقعا هیچی نمیتونم بگم فقط افسوس میخورم ک اسطوره های کشور ما باید اینقدر زود برن 1 زنده یاد محمد علی فردین 2 ایرج قادری و3 مرتضی پاشایی همیشه در قلب مردم ایران ماندگارین عاشقتونم روحتون شاد
ایرج قادری بهترین هنرپیشه سینما بود بازیگری توانا که نه تنها بازیگر بود بلکه کارگردانی بینظیر بود پشت خنجر بهترین فیلم اونه فیلمی که مرحوم فروزان وپوری بنایی عزیز ودوستداشتنی بازی کردن اینها هیچ وقت از اذهان مردم پاک نمیشن
همه آثارش .... جز زیباترین های سینمای ایران هست..........اون فردین میری تقی ظهوری
بیک ایمانوردی و... همشون برای ما جاودانند
روحش در آرامش باد
هرچی درمورد این هنرمند گفته بشه کمه
خدایش ستاره بود
از تمامه لحاظ .....
از طرف هوادارانش ......
تا شنیدم دلم خیلی گرفت،ما ایرونی ها واقعا مرده پرستیم تا کسی زنده است قدرش ندانیم وقتی مرد به عزت سردست می بریمش .به یاد فیلم هایی با ابهتش به یاد وقار و مردانگی یش به یاد اون حس واقعی نقش هایی که انتخاب می کرد.واقعا حیف شد!!!!!!!!!!!!
دوست دارم این متن من رو سایت قرار بگیره .نمیخوام توی بخش نظرات باشه.در صورت امکان
ممنون
جای مرد کوچه مردها، در دل مردان کوچه ی مردانگیست.
کوسه جنوب به آسمانها رفت .
مرد کوچه مردها،سینه چاک عشق پر کشید .
ایرج شاید ستون سینمای ایران بود بی شک سقف سینمای ایران قبل از انقلاب باید بر ستونی می ایستاد و چه خوش بر قامت این ابر مرد کوچه مرد ها واین سینه چاک سر سپرده به پا بود.
نبض سینما را میشناخت شاهرگش را دیده بود راستی قلبش برای که می تپید جز مردم..
در قفس باز شد روزگار به او پشت کرد و خنجر هم نصیب ایرج شد وبه آبی ها پرواز کرد.دادای بازیگران سینمای معرفت هم رفت
در جامعه ای که برادر کشی بیدادمیکرد به پا ایستاد "تا کی میخواید توی این تاریکی باشید.تا کی برادر کشی ؟
در آنجا که باید عشق پیشه میکرد انقدر خوب این نشاط را القا میکرد که نزدیک ودست یافتنی میشد و آنجا که باید غیرت به خرج میداد تا کوچه ی مرد ها برای همیشه خالی از نامرد باشد سر سپرده و سینه چاکی بود که مخاطب را هیبت مردانگی اش مبهوت میکرد و چه با خدا ناخدایی بود برای سینما.
نمیدانم چندمین سوار سرنوشت بودی ولی بی شک پنجه در این خاک داشتی چگونه میتوان تو را فراموش کرد تو ما را باخود به کوچه های مردانگی بردی مگر می شود مردانگی فرو ریزد؟ بی شک ایرج زنده است
جای مرد کوچه مردها، در دل مردان کوچه ی مردانگیست.
بغض سمج.جمعه.1391
ما هیچ وقت ایشان را فراموش نمی کنیم از بچگی عاشق فیلم های قدیمیش بودم با آن صدای جذابش .
روحش شاد و یادش تا ابد در قلبهای ما زنده خواهند ماند
در کشور خودش هم غریب و مظلوم بود ... :((
خدارحمتش کنه...
ایرج عااااااشقتم وهمیشه بیادت هستیم
گلزار که واقعا بازیگریشو مدیونه ایرج خان هستش حتی یه سر هم بهش نزد
مطلومانه رفت