آیا امروز سرزمین بحرین به عربستان الحاق می‌شود؟
بوی خون از نشست ریاض به مشام می‌رسد
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: امروز قرار است سران کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس در ریاض گرد هم آیند تا تصمیمی بیرون از تمام معیارهای موجود جهانی گرفته و با پیوستن بحرین به پادشاهی سعودی، عملاً حاکمیت خاندان آل سعود بر مجمع الجزایر بحرین را رسمیت دهند.
این اقدام در پانزدهمین ماه از قیام خونین و مسالمت‌آمیز مردم بحرین برای دستیابی به آزادی و برابری انجام می‌گیرد، در حالی که ارتش سعودی پس از چهارده ماه اشغال این جزایر نتوانست بر خشم مردمی چیره شده و آنها را سرکوب کند، اینک نوبت به طرح سناریوی جدیدی است و آن الحاق بحرین و به عبارت بهتر، سوءاستفاده حکام سعودی از بی‌عرضگی و بی‌تدبیری حاکم این جزایر برای بلعیدن آن است.
شیوخ حاشیه خلیج فارس که ناامید از سرکوب مردم بحرین و سکوت خفت‌بار مجامع جهانی، هر روز دامنه فشار و تهدید و قتل را بر مردم این جزایر بیشتر و بیشتر میکنند، اکنون با این سیاست، در صدد آن هستند تا صورت مسأله را پاک کرده و به این منظور دم از اتحاد دو کشور می‌زنند تا با گسترده شدن یوغ سعودی‌ها بر گرده حکام آلخلیفه، بهتر بتوانند خانه‌های مردم بحرین را شخم بزنند.
بی‌گمان، این کار حکام سعودی و آلخلیفه بدون آگاهی مقامات کاخ سفید و کاخ باکینگهام نبوده و هم اوباما و هم ملکه انگلیس به خوبی در جریان ریز این مسائل بوده و تأیید نهایی این امر را هم در سفر چند روز پیش فرزند حاکم بحرین به واشنگتن و دعوت از شخص حاکم این جزایر برای شرکت در مراسم سلطنتی در لندن، در اختیار دو طرف گذاشته‌اند.
در چند روز اخیر، سران کشورهای حاشیه خلیج فارس به همراه رسانه‌های تحت اختیار خود در توجیه علت این کار برآمده و همواره از تهدید ایران به عنوان مهمترین دلیل موجود برای این کار یاد میکنند؛ تهدیدی که به گفته آنها، می‌خواهد شیعیان را در بحرین به قدرت برساند و حکومت موروثی و حاکمیت اقلیت بر اکثریت را از بین ببرد؛ درست همان کاری که در عراق شد، البته این کار را آمریکایی‌ها کردند و عراق را در طبقی از زَر به ایرانیان هدیه نمودند!
بحرین در سکوت عجیب مقامات تهران و چراغ سبز آمریکا به دست ارتش سعودی اشغال شد و از زمان اشغال این جزایر تاکنون، بیش از نود شهروند بحرینی به شهادت رسیده، صدها تن زخمی، مصدوم و بازداشت و هزاران نفر نیز از کار بیرون شده‌اند، دامنه تهدید و ارعاب حتی به منزل علما و مراجع بحرین رسیده و اشغالگران وهابی در هتک حرمت به ساحت و قتل آنها نیز ابایی نخواهند داشت؛ رژیمی که حاضر به پذیرش اصلاحات نبود و نتوانست خواسته مردم را بپذیرد، اکنون می‌خواهد با پیوستن به عربستان، هژمونی منطقه‌ای در خلیج فارس و منطقه خاورمیانه را بر هم بزند و به زعم خود از ایران انتقام بگیرد.
عربستان سعودی از سال‌ها پیش ـ درست هنگامی که محمدرضا پهلوی در اقدامی عجیب، احمقانه، غیر قابل پذیرش و به دور از همه قواعد سیاسی از حق تعیین سرنوشت مردم بحرین سخن گفت و آن را دو دستی تقدیم شیوخ آلخلیفه کرد ـ طرح بلعیدن این مجمع الجزایر را در سر می‌پروراند. این طرح در بعد از انقلاب با شدت بیشتری پیگیری شد و با اتصال جزیره منامه به خاک عربستان به وسیله پل «فهد» به اوج خود رسید و همان‌گونه که گفته شد، در میان بی‌عرضگی و درماندگی حاکم مجمع الجزایر بحرین، اکنون سعودی‌ها به آرزوی چهل ساله خود می‌رسند.
بی‌گمان بلعیدن بحرین کار آسانی نخواهد بود؛ بحرین لقمه گلوگیری است و خود شیخک‌ها و اربابان آنها هم به خوبی میدانند، سرنگونی آلخلیفه یعنی رفتن همه حکومت‌های موروثی و قدرت گیری مردم؛ بنابراین، حاضرند تا آخر خط رفته و هر خطری را در این رابطه به جان بخرند، چرا که مرگ و زندگی آنها به سرکوبی مردم بحرین بسته است و اتحاد نیز حربه‌ای در همین راستا به شمار می‌رود.
اما آیا تغییرات در عرصه امنیت و جغرافیای سرزمینی در منطقه حساس و راهبردی خلیج‌فارس به همین سادگی روی خواهد داد؟ آیا مهمترین بازیگر منطقه‌ای که اجازه داد تا سعودی‌ها با اشتباه محاسباتی وارد بحرین شوند، اکنون اجازه خواهد داد، هژمونی این منطقه تغییر کرده و عربستان سعودی پا را از گلیم خود درازتر کند؟ آیا ایران که به اعتراف ده‌ها باره خود سران رژیم آلخلیفه هیچ دخالتی در تحولات بحرین نداشته و تنها حمایت معنوی از این حرکت کرده، همچنان در همین چهارچوب به حرکت خود ادامه خواهد داد و حمایت‌ها تنها معنوی و شعاری خواهد بود؟
آیا مردم بحرین که بیش از پانزده ماه است، قیام دامنه‌دار خود را برای رسیدن به کرامت و شرف و آزادی آغاز کرده‌اند، حاضر خواهند شد به زیر یوغ حکام وهابی و حامیان القاعده بروند؟ آیا آنها به سادگی از کنار خون عزیزترین کسان خود که به ضرب گلوله فرزندان حمد و جوخه‌های مرگ عبدالله سعودی و عبدالله اردنی به شهادت رسیده‌اند، خواهند گذشت؟ آیا اعتراضات مردم بحرین پس از الحاق رسمی به عربستان سعودی در اندازه سنگ و مشت خواهد ماند؟
بدون شک اگر جمهوری اسلامی ایران ـ که خود را حامی و پناهگاه مظلومان می‌داند ـ بخواهد در برابر این حرکت نابجا که امنیت ملی کشور را تهدید می‌کند، ساکت بنشیند، این شیوخ آن را به حساب دیگری قلمداد کرده و دایره جسارت را بیشتر خواهند کرد، همان‌گونه که اسائه ادب آنها به ساحت خاک ایران، همچنان بر سر زبان‌هاست.
تجربه نشان داده اعراب تنها زبان ترس را میفهمند و تا هنگامی که ترس بالای سر آنها نباشد، کارهای عجیب و غریب و غیرعادی که ناشی از قوه تخیل و توهم آنهاست، میکنند.
همچنین باید بر این نکته تأکید و یادآوری کرد که ورود ارتش اشغالگر سعودی به خاک بحرین، مانند ورود آنها به جزیره بوموسی است، چرا که خود استقلال بحرین، بدون گذاشتن حتی یک صندوق رأی و نظرخواهی از مردم زیر سؤال است و همه مردم ایران آن را همچنان جزیی از خاک خود میدانند و این بر هیچ کس پوشیده نیست؛ بنابراین، باید گفت همان‌گونه که ادعای شیخ ابوظبی بر جزایر ایرانی در خلیج فارس عبور از دریای خون خواهد بود، پیوستن بحرین نیز همان اندازه گلوگیر بوده و سعودی‌ها برای بلعیدن آن باید خون بنوشند.
در حالی که سعودی‌ها و قطری‌ها آشکارا از مسلح کردن شورشیان سوریه و حمایت از تروریست‌های القاعده برای قتل‌عام مردم این کشور می‌گویند و کشتی کشتی سلاح و مهمات برای آنها میفرستند و میلیاردها دلار در این راه هزینه میکنند ـ تا به گفته خودشان ایران را از پای درآورند ـ آیا موجب خجالت است که مقامات رسمی در ایران، حمایت خود را از مردم بحرین اعلام کنند و آشکارا از حرکت اعتراضی آنها حمایت کرده و در مجامع جهانی زبان گویای این مردم مظلوم باشند؟
در این باره باید گفت، ایران که کاری نکرده و دستی تکان نداده، تبدیل به دشمن درجه یک شیوخ شده و آنها اتحاد را برای شکست ایران تشکیل داده‌اند، پس چرا ما دست روی دست بگذاریم و تهمت بخوریم و کار نکنیم! مگر این همه تجهیزات نظامی که خواب را از چشم دریاسالار «فارکس» ربوده، نمی‌تواند خواب شیوخ را آشفته کند؟
به گزارش تابناک،اقدام سعودی‌ها در الحاق بحرین، انداختن آتش به انبار باروت است. خلیج فارس جایی نیست که کسی بخواهد در آن توسعه‌طلبی ارضی داشته باشد و تانکرهای نفت را به مقصد پالایشگاه‌های اروپا و آمریکا روانه کرده و با خریدهای ده‌ها میلیارد دلاری نظامی، حق السکوت پرداخت و خود در آرامش زندگی کند. زندگی شیخک‌ها در خانه‌های شیشه‌ای، به سنگی بند است که اگر یک کارخانه تصفیه آب آن هدف قرار گیرد، دیگر واحه‌ای نخواهد بود تا آنها را سیراب کند، یا اگر نیروگاه برقی هدف قرار گرفت، بتوانند از برج خلیفه بالا و پایین بروند و ... .
در پایان باید گفت، بهتر است در نشست امروز در ریاض، بر آتش مشکلات موجود در بحرین ندمند و رفتاری عاقلانه در پیش بگیرند که این بازی پایان خوشی برای آنها نخواهد داشت و آواز دهل شنیدن از دور خوش است.
آفتاب: امروز قرار است سران کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس در ریاض گرد هم آیند تا تصمیمی بیرون از تمام معیارهای موجود جهانی گرفته و با پیوستن بحرین به پادشاهی سعودی، عملاً حاکمیت خاندان آل سعود بر مجمع الجزایر بحرین را رسمیت دهند. این اقدام در پانزدهمین ماه از قیام خونین و مسالمت‌آمیز مردم بحرین برای دستیابی به آزادی و برابری انجام می‌گیرد، در حالی که ارتش سعودی پس از چهارده ماه اشغال این جزایر نتوانست بر خشم مردمی چیره شده و آنها را سرکوب کند، اینک نوبت به طرح سناریوی جدیدی است و آن الحاق بحرین و به عبارت بهتر، سوءاستفاده حکام سعودی از بی‌عرضگی و بی‌تدبیری حاکم این جزایر برای بلعیدن آن است.
شیوخ حاشیه خلیج فارس که ناامید از سرکوب مردم بحرین و سکوت خفت‌بار مجامع جهانی، هر روز دامنه فشار و تهدید و قتل را بر مردم این جزایر بیشتر و بیشتر میکنند، اکنون با این سیاست، در صدد آن هستند تا صورت مسأله را پاک کرده و به این منظور دم از اتحاد دو کشور می‌زنند تا با گسترده شدن یوغ سعودی‌ها بر گرده حکام آلخلیفه، بهتر بتوانند خانه‌های مردم بحرین را شخم بزنند.
بی‌گمان، این کار حکام سعودی و آلخلیفه بدون آگاهی مقامات کاخ سفید و کاخ باکینگهام نبوده و هم اوباما و هم ملکه انگلیس به خوبی در جریان ریز این مسائل بوده و تأیید نهایی این امر را هم در سفر چند روز پیش فرزند حاکم بحرین به واشنگتن و دعوت از شخص حاکم این جزایر برای شرکت در مراسم سلطنتی در لندن، در اختیار دو طرف گذاشته‌اند.
در چند روز اخیر، سران کشورهای حاشیه خلیج فارس به همراه رسانه‌های تحت اختیار خود در توجیه علت این کار برآمده و همواره از تهدید ایران به عنوان مهمترین دلیل موجود برای این کار یاد میکنند؛ تهدیدی که به گفته آنها، می‌خواهد شیعیان را در بحرین به قدرت برساند و حکومت موروثی و حاکمیت اقلیت بر اکثریت را از بین ببرد؛ درست همان کاری که در عراق شد، البته این کار را آمریکایی‌ها کردند و عراق را در طبقی از زَر به ایرانیان هدیه نمودند!
بحرین در سکوت عجیب مقامات تهران و چراغ سبز آمریکا به دست ارتش سعودی اشغال شد و از زمان اشغال این جزایر تاکنون، بیش از نود شهروند بحرینی به شهادت رسیده، صدها تن زخمی، مصدوم و بازداشت و هزاران نفر نیز از کار بیرون شده‌اند، دامنه تهدید و ارعاب حتی به منزل علما و مراجع بحرین رسیده و اشغالگران وهابی در هتک حرمت به ساحت و قتل آنها نیز ابایی نخواهند داشت؛ رژیمی که حاضر به پذیرش اصلاحات نبود و نتوانست خواسته مردم را بپذیرد، اکنون می‌خواهد با پیوستن به عربستان، هژمونی منطقه‌ای در خلیج فارس و منطقه خاورمیانه را بر هم بزند و به زعم خود از ایران انتقام بگیرد.
عربستان سعودی از سال‌ها پیش ـ درست هنگامی که محمدرضا پهلوی در اقدامی عجیب، احمقانه، غیر قابل پذیرش و به دور از همه قواعد سیاسی از حق تعیین سرنوشت مردم بحرین سخن گفت و آن را دو دستی تقدیم شیوخ آلخلیفه کرد ـ طرح بلعیدن این مجمع الجزایر را در سر می‌پروراند. این طرح در بعد از انقلاب با شدت بیشتری پیگیری شد و با اتصال جزیره منامه به خاک عربستان به وسیله پل «فهد» به اوج خود رسید و همان‌گونه که گفته شد، در میان بی‌عرضگی و درماندگی حاکم مجمع الجزایر بحرین، اکنون سعودی‌ها به آرزوی چهل ساله خود می‌رسند.
بی‌گمان بلعیدن بحرین کار آسانی نخواهد بود؛ بحرین لقمه گلوگیری است و خود شیخک‌ها و اربابان آنها هم به خوبی میدانند، سرنگونی آلخلیفه یعنی رفتن همه حکومت‌های موروثی و قدرت گیری مردم؛ بنابراین، حاضرند تا آخر خط رفته و هر خطری را در این رابطه به جان بخرند، چرا که مرگ و زندگی آنها به سرکوبی مردم بحرین بسته است و اتحاد نیز حربه‌ای در همین راستا به شمار می‌رود.
اما آیا تغییرات در عرصه امنیت و جغرافیای سرزمینی در منطقه حساس و راهبردی خلیج‌فارس به همین سادگی روی خواهد داد؟ آیا مهمترین بازیگر منطقه‌ای که اجازه داد تا سعودی‌ها با اشتباه محاسباتی وارد بحرین شوند، اکنون اجازه خواهد داد، هژمونی این منطقه تغییر کرده و عربستان سعودی پا را از گلیم خود درازتر کند؟ آیا ایران که به اعتراف ده‌ها باره خود سران رژیم آلخلیفه هیچ دخالتی در تحولات بحرین نداشته و تنها حمایت معنوی از این حرکت کرده، همچنان در همین چهارچوب به حرکت خود ادامه خواهد داد و حمایت‌ها تنها معنوی و شعاری خواهد بود؟
آیا مردم بحرین که بیش از پانزده ماه است، قیام دامنه‌دار خود را برای رسیدن به کرامت و شرف و آزادی آغاز کرده‌اند، حاضر خواهند شد به زیر یوغ حکام وهابی و حامیان القاعده بروند؟ آیا آنها به سادگی از کنار خون عزیزترین کسان خود که به ضرب گلوله فرزندان حمد و جوخه‌های مرگ عبدالله سعودی و عبدالله اردنی به شهادت رسیده‌اند، خواهند گذشت؟ آیا اعتراضات مردم بحرین پس از الحاق رسمی به عربستان سعودی در اندازه سنگ و مشت خواهد ماند؟
بدون شک اگر جمهوری اسلامی ایران ـ که خود را حامی و پناهگاه مظلومان می‌داند ـ بخواهد در برابر این حرکت نابجا که امنیت ملی کشور را تهدید می‌کند، ساکت بنشیند، این شیوخ آن را به حساب دیگری قلمداد کرده و دایره جسارت را بیشتر خواهند کرد، همان‌گونه که اسائه ادب آنها به ساحت خاک ایران، همچنان بر سر زبان‌هاست.
تجربه نشان داده اعراب تنها زبان ترس را میفهمند و تا هنگامی که ترس بالای سر آنها نباشد، کارهای عجیب و غریب و غیرعادی که ناشی از قوه تخیل و توهم آنهاست، میکنند.
همچنین باید بر این نکته تأکید و یادآوری کرد که ورود ارتش اشغالگر سعودی به خاک بحرین، مانند ورود آنها به جزیره بوموسی است، چرا که خود استقلال بحرین، بدون گذاشتن حتی یک صندوق رأی و نظرخواهی از مردم زیر سؤال است و همه مردم ایران آن را همچنان جزیی از خاک خود میدانند و این بر هیچ کس پوشیده نیست؛ بنابراین، باید گفت همان‌گونه که ادعای شیخ ابوظبی بر جزایر ایرانی در خلیج فارس عبور از دریای خون خواهد بود، پیوستن بحرین نیز همان اندازه گلوگیر بوده و سعودی‌ها برای بلعیدن آن باید خون بنوشند.
در حالی که سعودی‌ها و قطری‌ها آشکارا از مسلح کردن شورشیان سوریه و حمایت از تروریست‌های القاعده برای قتل‌عام مردم این کشور می‌گویند و کشتی کشتی سلاح و مهمات برای آنها میفرستند و میلیاردها دلار در این راه هزینه میکنند ـ تا به گفته خودشان ایران را از پای درآورند ـ آیا موجب خجالت است که مقامات رسمی در ایران، حمایت خود را از مردم بحرین اعلام کنند و آشکارا از حرکت اعتراضی آنها حمایت کرده و در مجامع جهانی زبان گویای این مردم مظلوم باشند؟
در این باره باید گفت، ایران که کاری نکرده و دستی تکان نداده، تبدیل به دشمن درجه یک شیوخ شده و آنها اتحاد را برای شکست ایران تشکیل داده‌اند، پس چرا ما دست روی دست بگذاریم و تهمت بخوریم و کار نکنیم! مگر این همه تجهیزات نظامی که خواب را از چشم دریاسالار «فارکس» ربوده، نمی‌تواند خواب شیوخ را آشفته کند؟
به گزارش تابناک،اقدام سعودی‌ها در الحاق بحرین، انداختن آتش به انبار باروت است. خلیج فارس جایی نیست که کسی بخواهد در آن توسعه‌طلبی ارضی داشته باشد و تانکرهای نفت را به مقصد پالایشگاه‌های اروپا و آمریکا روانه کرده و با خریدهای ده‌ها میلیارد دلاری نظامی، حق السکوت پرداخت و خود در آرامش زندگی کند. زندگی شیخک‌ها در خانه‌های شیشه‌ای، به سنگی بند است که اگر یک کارخانه تصفیه آب آن هدف قرار گیرد، دیگر واحه‌ای نخواهد بود تا آنها را سیراب کند، یا اگر نیروگاه برقی هدف قرار گرفت، بتوانند از برج خلیفه بالا و پایین بروند و ... .
در پایان باید گفت، بهتر است در نشست امروز در ریاض، بر آتش مشکلات موجود در بحرین ندمند و رفتاری عاقلانه در پیش بگیرند که این بازی پایان خوشی برای آنها نخواهد داشت و آواز دهل شنیدن از دور خوش است.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
انتشار یافته: ۰
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید
2- فکر نمی کنید به جای بحث در مورد کشورهای دیگر و مردمشان در مورد کشور خودمان و هم میهنانمان در ایران که به حق از بسیاری از دیگر کشورها مظلوم ترند بنویسید بهتر است؟؟ بحرین کشور مستقل باشد یا تحت الحمایه ی هر کشوری یا اصلا رسما ملحق به هر کشوری شود برای ما چه نفع یا ضرری دارد ؟؟ سالهاست که رسمی یا غیر ر سمی بخشی از عربستان است...
3- یعنی وضع معیشتی ، اوضاع سیاسی و فرهنگی در ایران آنقدر خوب است که شما مجاب شده اید در مورد بحرین مطلب به این بلندی بنویسید ؟؟؟؟؟؟
واقعا متاسفم ....
1- یا بفکر سازندگی و تعالی مملکت نبودی
2- یا اصلا نمی تونی ....
اگر خصم (غم) لشگر انگیزد بساط عاشقان ریزد.
من و ساقی به هم سازیم و بنیادش بر اندازیم.
چو ایران نباشد تن من مباد.
اما اگر این عربها را به حال خود رها کنیم پرو تر میشن و شاید چند سالی بیخیال کشور ما بشن ولی کم کم همانطور که در این چند سال هر روز جسارتها شون بیشتر میشه میگن جزیره های سه گانه از آن آنهاست بعدا هم ادعای شهر های عربی و نفت خیز ما رو میکنند و عملا با بازیهای سیاسی و روانی که به مردم آن شهر ها روا میدارند ادعای مالکیت را میکنند عزیزان اگر کسی بیاید و روزی یکی از اتاقهای منزل شما را بخواهد صاحب شود و شما هم مشکلات مختلفی دارید به خاطر اون مشکلات بیخیال اون اتاقتون میشید آیا احساس پررویی اون طرف رو نمیکنید
به نظر من که خودم هم هزاران مشکل اقتصادی ووووو را دارم ولی بر نمیتابم که بعضی از کشورهای عربی تا این حد بخواهند ما را تحقیر و کوچک بشمارند و یه کشور مستقل همچنینی کشوری که حدود دو سوم آن شیعه و کلا اکثریت آن مسلمان هستند و تا چند دهه پیش هم جزء همین کشور ما بوده به همین سادگی صاحب بشن و بعدا هم به بهانه های مختلف شیعیان آن کشور را به خاک و خون بکشند چون مامسلمانم و اگر در دینمان بیشتر دقت شود متوجه میشوید که خداوند در قرآن چندین بار به این نکته اشاره کرده که اگر مسلمانی صدای مظلومیت مسلمانی را بشنود و سکوت کند مسلمان نیست و حتی اگر من هم مسلمان نباشم انسانیتم نباید اجازه دهد در قبال زور گویی و ظلم ساکت بنشینم بعضی از کشورهای عربی که پرورش دهنده وهابیت هستند و وهابی که خون ما شیعیان و حتی اهل سنت را حلال میدانند نباید اجازه داد تا انقدر وقاهت به خرج بدهند چون اگر ساکت بنشینم ممکن است بعدها این مصیبتها را بر سر فرزندان ما بیاورند
پس همه مشکلات فعلی بهانه ای نمیشود بر چشم پوشی از فرمان خداوند و غیرت هزار ساله ایرانی