آفتابنیوز : آفتاب: یک پرستار پروازی گفت: تیم مراقبتی بسته به حال بیمار ارتفاع پرواز را برای خلبان مشخص می کند و اندیکاسیون انتقال هوایی بیمار (AMP) توسط پزشکان مبدا تعیین می شود و پزشک طب هوایی آن را تایید می کند.
سیدیدالله حسینی اظهار داشت: در انتقال هوایی بیمار معیارهای فیزیولوژیک در هوا و کاهش فشار اکسیژن و هوا نکات مراقبتی، اندکی متفاوت است در انتقال هوایی باید توجه داشت که آیا این انتقال به صرفه هست و خطری بیمار را تهدید نمی کند؟
وی ادامه داد: انتقال هوایی با هواپیمای بال ثابت به ۲ حالت انجام می شود بدین معنا که در یک حالت صندلی هواپیمای مسافربری خوابیده و به برانکارد تبدیل و چادر زده می شود و همه امکانات و تجهیزات بخش ICU، مانیتورینگ، پالس متر و ترالی حاوی داروهای احیاء در آنجا فراهم می شود.
این پرستار پروازی افزود: تیمی که جزو گروه انتقال هوایی بیمار هستند شامل پزشک و پرستاران مجرب (غالباً یک پزشک و ۲ پرستار) هستند. در حالت دوم بال ثابت از آمبولانس هوایی در هواپیماهایی به نام "جت فالکون" استفاده می شود در این هواپیما صندلیها جمع و همه امکانات و تخت ICU پیشرفته و مجهز در آن طراحی می شود.
حسینی با بیان اینکه همان مراقبت ها در سطح زمین در هواپیما با اندکی تفاوت انجام می شود، گفت: به طور مثال محفظه Chest Tube نباید از جنس شیشه باشد چون کاهش فشار هوا در ارتفاعات سبب انبساط اجسام و ترکیدگی می شود.
وی ادامه داد: همچنین در بیمار Intube گاف لوله تراشه باید به اندازه یک دوم تا دو سوم پر شود و سوند ادراری هم باید یک دوم تا دو سوم از مایع پر شود تا بر اثر انبساط دچار ترکیدگی نشود.
این پرستار پروازی افزود: وضعیت بیمار نیز در هنگام Take off و نشستن تغییر می کند به طور مثال در هنگام بلند شدن سر بیمار باید به سمت خلبان باشد تا جریان خون از سمت اندام تحتانی به مغز شیفت کند و برای فرود آمدن نیز باید پای بیمار به سمت خلبان باشد.
به گزارش مهر،حسینی گفت: بیمار در هنگام انتقال هوایی به شدت از نظر سیستمها و ارگانهای حیاتی از قبیل قلب، تنفس، عروق، مغز و اعصاب کنترل می شود و باید در وضعیت نیمه نشسته (بدن با سطح افق زاویه ۳۰ درجه بسازد) و با اکسیژن رسانی دائم و مونیتورینگ دائم قلبی باشد.