۷ راهکار احمدی‌نژاد برای اصلاح وضع جهان

آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: محمود احمدی‌نژاد یران با اشاره بر ضرورت اصلاح وضع موجود جهان، بر نهادینه کردن عدالت، مهرورزی و ریشه‌کنی خودخواهی و خود برتربینی تاکید کرد. 

به گزارش خبرآنلاین، محمود احمدی نژاد که برای شرکت در اجلاس ریو +20 به برزیل رفته است اظهار داشت: نظام بین‌الملل و برنامه‌ریزی توسعه باید در خدمت انسان و تعالی مادی و معنوی او طراحی و اجرا شود به گونه ای که همه دولت‌های برآمده از رأی ملت‌ها باید در مدیریت جهانی مشارکت سازنده و متعهدانه داشته باشند. 

در ادامه گزیده ای از مشروح سخنان احمدی‌نژاد به نقل از پایگاه اطلاع رسانی ریاست جمهوری می آید:

امروز جمع شده ایم تا با همفکری و استفاده از تجربیات، راهی به آینده بهتر و زیباتر برای ملتهایمان و برای مدیریت بهتر جهان ترسیم نمائیم.در گذشته بارها شاهد چنین تلاش هایی بوده ایم لیکن در 2012 و پس از حدود شصت سال شاهدیم که نظام بین الملل و برنامه ریزی توسعه در تحقق اهداف شکست خورده و جهان نیازمند نظم و راه و برنامه جدیدی است.

افزایش شکاف شمال- جنوب و بحرانها و نگرانیهای گوناگون از جمله بحران هویت و خانواده، جنگ ها و اشغال گریها و کینه ورزیها، مسابقه تسلیحاتی بی پایان و بحران اقتصادی و بحران اخلاق و معنویت و در واقع عدم تحقق آرمانهای انسانها، همه از نتایج مدیریت و نظم حاکم و برنامه ریزی توسعه است.گردهم آمده ایم تا با اصلاح وضع، مرهمی بر زخم های کهنه جامعه بشری باشیم و افق روشن تری را ترسیم نمائیم.

ریشه یابی مبانی نظری نظم موجود به یافتن راه بهتر کمک خواهد کرد.شک نداریم که انسان محور آفرینش و هر برنامه ریزی توسعه است و همه تلاش ها برای تحقق رفاه و سعادت اوست.بنابراین نوع نگاه به انسان و روابط اجتماعی او مبنای اصلی نظام اجتماعی و برنامه ریزی توسعه است.

توجه فرمائید! اگر فقط به ابعاد مادی انسان اصالت داده شود و از سایر ابعاد او غفلت شود. اگر انسان موجودی فردگرا و مصرفی و سودجو معرفی شود و لذت و سود اصالت یابد و نیازهای معنوی و اخلاقی او فراموش گردد.اگر انسانها دشمن و رقیب یکدیگر در بهره برداری از محیط و امکانات تعریف شوند.اگر کسی به هر ترتیب بر دیگران غلبه کند به عنوان نوع اصلح معرفی شود و دارای شأن اجتماعی والاتری باشد.اگر نظریه تنازع برای بقا بر روابط اجتماعی حاکم شود وضع همان است که در چند قرن اخیر حاکم بوده است. یعنی اینکه عده ای راحتی و امنیت خود را در ناامنی، برخورداری خود را در فقر و عزت خود را در ذلت دیگران جستجو می‌‌کنند و برای رسیدن به آن هر وسیله‌‌ای را توجیه می‌‌کنند. از نظر آنان فریب‌‌کاری و خیانت، تخریب محیط زیست و هر اقدام غیر اخلاقی، مباح و بلکه لازم است و عامل به آنان زرنگ‌‌تر و موفق‌‌تر ارزیابی می‌‌شود.

آیا فکر نمی‌‌کنید همه این دورانها و وقایع یک روند متصل تاریخی و ناشی از حاکمیت همان طرز تفکر خود برتربینی و مادی‌‌گرای برده‌‌دار و استعمارگر دیروز و نظام سرمایه سالار و سلطه‌‌گر امروز است. تمام سازوکارهای امروز حاکم بر جهان اعم از سیاسی، امنیتی، اقتصادی، پولی و مالی و حتی حقوق بشر در همین راستا عمل می‌‌کنند.

عده‌‌ای معدود که خود را برتر از دیگران می‌‌دانند برای حفظ سلطه خود بر جهان و بهره‌‌مندی نامحدود از ذخایر ملت‌‌ها دائما چهره و شعار خود را عوض می‌‌کنند و طرح‌‌های نو ارائه می‌‌نمایند.به راستی چه کسانی از نظام حاکم و برنامه‌‌ریزی توسعه سود برده‌‌اند و چه ملتهایی صدها مشکل لاینحل اجتماعی روی دست آنها مانده است.البته معدود نظریه‌‌پردازان توسعه نیز هستند که داعیه سلطه ندارند ولیکن به دلیل مبانی فکری نادرست دچار اشتباه می‌‌شوند.

امروز هم طراحی و اجرای هر برنامه‌‌ای که بر همان مبانی نظری استوار باشد قدم گذاشتن در راه اشتباه گذشته و کوچه بن‌‌بست است.مگر سازمان تجارت جهانی، شورای حقوق بشر، شورای امنیت و بانک جهانی و صندوق بین-المللی پول و بقیه موفق بوده‌‌اند که با همان مبانی و در جهت تکمیل استمرار و پوشاندن اشکالات اساسی آنها قرار است سازمان جدیدی ایجاد شود. همکاران گرامی؛ راه حل چیست ؟ ما ناگزیریم روی تعریف و شناخت دقیقتری از انسان و روابط اجتماعی او تفاهم و بر همان اساس نظم جهانی و برنامه‌‌ریزی توسعه را سازماندهی نمائیم .

انسانها برای رسیدن به سعادت و رفاه ، نه رقیب یکدیگر بلکه یاور و مکمل یکدیگرند و سعادت یکی مانع سعادت دیگری نیست. فداکاری و از خودگذشتگی برای دیگران نشانه‌‌ای از شکوفایی انسانیت انسان و عزت و ماندگاری اوست.عشق و محبت به دیگران و تلاش بیشتر و به نسبت بهره‌‌مندی کمتر برای رفاه دیگران از جلوه‌‌های انسانی و معیار کمال و بزرگی اوست. صیانت از محیط زیست و کمک به پیشرفت مادی و معنوی جامعه نشانه‌‌‌ای از حیات برتر انسانی، عقلانیت و حکمت اوست. کسی حق ندارد محیط زیست را که متعلق به همه است تخریب نماید که در این صورت حیات همه انسانها را نشانه رفته است. جان و مال انسانها مصون است و کسی نباید اندیشه تجاوز به آن را در سر بپروراند. کرامت، آزادی و انتخاب آزاد حق همه ملتها و انسانهاست و هیچ فرد یا نهادی تحت هیچ عنوان سیاسی و غیر سیاسی حق سلب آن را ندارد.علم و معرفت راه سعادت و در خدمت دوستی و عدالت و اخلاق است.

عزیزان برای اصلاح وضع جهان باید:
1- در تعریف از انسان بازنگری و در تعیین مفهوم جامع و صحیح آن مشارکت و تفاهم نمائیم.
2- نظام بین‌‌الملل و برنامه‌‌ریزی توسعه را در خدمت انسان و تعالی مادی و معنوی او طراحی و اجرا نمائیم.
3- در نظم آینده، عدالت و مهرورزی را نهادینه و خودخواهی و خودبرتر بینی را ریشه‌‌کن نمائیم.
4- بر اصالت خانواده و حرمت و جایگاه ویژه زنان و نقش آسمانی و زیبای مادری تأکید کنیم.
5- خداوند یگانه و قادر حکیم و شنوا و بینای کامل را بر تمام اندیشه و عمل خود ناظر و او را در حسابرسی از خود، عالِم و عادل بدانیم.
6- زمامداری صالح و عاشق انسانها و مروج اخلاق و معنویت را گسترش داده و جایگزین زمامداری تشنة قدرتی کنیم که امروز بر گلوی جوامع بشری چنگ انداخته و راه نفس کشیدن را بر آنها بسته است.
7- همه ملتها و دولت‌‌های برآمده از رأی ملتها در مدیریت جهانی مشارکت سازنده، مهرورز و متعهدانه داشته باشند.

امروز که نظم غیر متصل به آسمان-پس از سقوط اندیشه مارکسیستی- به پایان راه رسیده است تکرار اشتباهات نابخشودنی است. نظم انسانی و صالح باید توسط زمامداران صالح برقرار شود و آن روز نزدیک است. همه انبیاء‌الهی وعده داده‌‌اند که با تلاش ملت‌‌ها، مصلح کل و انسان کامل که عشق و صلح همیشگی را به بشریت هدیه می‌‌کند، به همراه حضرت عیسی(ع) خواهد آمد و جامعه بشری را در سایه توحید و عدالت و عشق به والاترین درجه و زیباترین شکل از زندگی خواهد رساند. شایسته آن است که در مقام مدیریت و برنامه‌‌ریزی برای توسعه و پیشرفت جوامع خود، با درک ضرورت داشتن جامعه‌جهانی دلسوز، مسئول و متحد و با نگاهی بلند به ظرفیت‌‌های بالنده‌انسانی و تلاش هم‌‌افزا برای شکوفایی استعدادهای بشری و بهره‌‌های زیستی و طبیعی، راه را تا آن منزل مقصود هر چه کوتاه‌‌تر کنیم. این مسئولیت مهمی است که انسان امروز و فردا ما را به انجام دقیق و جدی آن فرا می خواند.