جنون بوش برای جنگ افروزی
آفتاب‌‌نیوز : 
اسناد نپتاگون شامل دکترین عملیات هسته ای مشترک، در واقع برای استفاده از تسلیحات هسته ای علیه دشمنان غیر هسته ای امریکا طراحی شده تا موفقیت این کشور را در عملیات چند ملیتی تضمین کند.
در مورد ایران و کره شمالی، دولت بوش دیپلماسی را برای اهداف دیپلماتیک و رسیدن به توافق به کار نمی برد بلکه آن را وسیله ای برای آماده کردن این دو کشور به منظور حمله هسته ای قرار داده است.
در مورد ایران، برنامه دولت بوش اکنون کاملا مشخص است؛ امریکا در حال ایراد اتهامات نادرست علیه ایران است و این درست همان کاری است که در قبال عراق انجام داد و این کشور را متهم به دارا بودن سلاح های هسته ای کرد. در حال حاضر هم دولت بوش و هم همه دنیا می دانند که چنین اتهاماتی واقعیت نداشته است.
در طول دو سال گذشته آژانس بین المللی انرژی اتمی دسترسی کامل به تاسیسات ایران داشته و هر گونه بازرسی برای پیدا کردن نشانه ای از برنامه احتمالی هسته ای ایران انجام داده است و دبیر کل آژانس نیز اعلام کرده که هیچ نشانه ای در این مورد وجود ندارد. با این وجود دولت بوش هم چنان مصرانه ایران را به تلاش برای ساخت سلاح هسته ای متهم می کند. در عین حال هیچ مدرکی علیه آن در دست ندارد. این شرایط دقیقا همانند عراق است که در آنجا هم دولت بوش ادعاهای خود را جایگزین حقایق کرد.
هفته گذشته نیز بوش توانست با زور 22 رای موافق علیه ایران به دست آورد و در حال حاضر هم تلاش دارد پرونده ایران را به شورای امنیت ارجاع دهد. اگر ارجاع صورت گیرد ولی شورای امنیت اقدامی صورت ندهد، باز هم امریکا آن را بهانه ای برای حمله به ایران قرار خواهد داد. بوش می داند که تعداد کمی از مردم امریکا از قوانین جهانی آگاهی دارند و اکثریت آنها به راحتی گفته های رئیس جمهوری کشورشان را باور می کنند.
به عقیده کارشناسان، ایران از مرحله همکاری هم فراتر و پیشنهادات جدیدی در مورد نظارت بر برنامه هسته ای خود ارائه داده است ولی در این میان امریکاست که مقاصد شومی را دنبال می کند. امریکا در نظر دارد با زورگویی های خود ایران را مجبور به عدم همکاری کند که در نتیجه به هدفش برای حمله به این کشور دست یابد.
ایرانی ها بی تردید از تحریکات دولت بوش علیه کشورشان عصبانی هستند و چهارشنبه گذشته هم تظاهراتی در برابر سفارت بریتانیا برگزار کردند. ایران تهدید هم کرده که در معاملات نفتی خود با کشورهایی که تحت فشار امریکا رای مثبت داده اند، تجدید نظر می کند. به این ترتیب تنش ها و درگیری ها افزایش خواهد داد.
دولت بوش می خواهد وجهه ایران را هم مانند عراق تخریب کند و دوباره با تاکتیک های خود کنگره امریکا و مردم این کشور را فریب دهد. اما باید بداند که در صورت حمله هسته ای به ایران، دولت امریکا در انزوا قرار می گیرد و همه جهان از آن نفرت پیدا می کنند.
مردم امریکا باید از خود این سوال را بپرسند که چطور می شود از تمامی کشورهای جهان تنها امریکا و اسراییل هستند که حمله به ایران را ضروری می دانند و اگر ایران تهدیدی جهانی محسوب می شود، چرا برای نمونه، روسیه نگران و آماده جنگ نیست؟
اگر امریکا نمی خواهد کشورهای دیگر سلاح هسته ای داشته باشند، پس باید از بمباران، حمله و تهدیدات خود دست بردارد زیرا نمی توان هم تهدید به حمله کرد و هم صلح را گسترش داد.
عملکرد درست دیپلماسی این است که اعتمادی را برای روابط اقتصادی و فرهنگی در میان کشورها ایجاد کند نه اینکه آنها را منزوی و مشمول حمله گرداند. اکنون دیگر برای دشمنی امریکا با ایران در طول ربع قرن گذشته دیر است و ما باید این موضوع را تصدیق کنیم که مداخله امریکا در امور داخلی ایران سر منشا این خصومت بوده است.
غرور بوش باعث شده او واقع گرایی خود را از دست بدهد و شدیدا قدرت امریکا را بیش از حد ممکن تصور کند. مردم امریکا و کنگره این کشور هستند که باید راهی برای حلقه گمشده قضاوت درست پیدا کنند. اگر امریکا از مداخله در امور داخلی کشورهای خاورمیانه دست بردارد و اسراییل هم کرانه باختری را از فلسطین جدا نسازد، هیچ تروریسمی وجود نخواهد داشت.
بوش هم این را می داند و به همین دلیل این دروغ را اشاعه می دهد که «مسلمانان از ما و شیوه زندگی ما متنفرند». این دروغ بهانه او برای خصومت امریکاست.
اسناد نپتاگون شامل دکترین عملیات هسته ای مشترک، در واقع برای استفاده از تسلیحات هسته ای علیه دشمنان غیر هسته ای امریکا طراحی شده تا موفقیت این کشور را در عملیات چند ملیتی تضمین کند. در مورد ایران و کره شمالی، دولت بوش دیپلماسی را برای اهداف دیپلماتیک و رسیدن به توافق به کار نمی برد بلکه آن را وسیله ای برای آماده کردن این دو کشور به منظور حمله هسته ای قرار داده است.
در مورد ایران، برنامه دولت بوش اکنون کاملا مشخص است؛ امریکا در حال ایراد اتهامات نادرست علیه ایران است و این درست همان کاری است که در قبال عراق انجام داد و این کشور را متهم به دارا بودن سلاح های هسته ای کرد. در حال حاضر هم دولت بوش و هم همه دنیا می دانند که چنین اتهاماتی واقعیت نداشته است.
در طول دو سال گذشته آژانس بین المللی انرژی اتمی دسترسی کامل به تاسیسات ایران داشته و هر گونه بازرسی برای پیدا کردن نشانه ای از برنامه احتمالی هسته ای ایران انجام داده است و دبیر کل آژانس نیز اعلام کرده که هیچ نشانه ای در این مورد وجود ندارد. با این وجود دولت بوش هم چنان مصرانه ایران را به تلاش برای ساخت سلاح هسته ای متهم می کند. در عین حال هیچ مدرکی علیه آن در دست ندارد. این شرایط دقیقا همانند عراق است که در آنجا هم دولت بوش ادعاهای خود را جایگزین حقایق کرد.
هفته گذشته نیز بوش توانست با زور 22 رای موافق علیه ایران به دست آورد و در حال حاضر هم تلاش دارد پرونده ایران را به شورای امنیت ارجاع دهد. اگر ارجاع صورت گیرد ولی شورای امنیت اقدامی صورت ندهد، باز هم امریکا آن را بهانه ای برای حمله به ایران قرار خواهد داد. بوش می داند که تعداد کمی از مردم امریکا از قوانین جهانی آگاهی دارند و اکثریت آنها به راحتی گفته های رئیس جمهوری کشورشان را باور می کنند.
به عقیده کارشناسان، ایران از مرحله همکاری هم فراتر و پیشنهادات جدیدی در مورد نظارت بر برنامه هسته ای خود ارائه داده است ولی در این میان امریکاست که مقاصد شومی را دنبال می کند. امریکا در نظر دارد با زورگویی های خود ایران را مجبور به عدم همکاری کند که در نتیجه به هدفش برای حمله به این کشور دست یابد.
ایرانی ها بی تردید از تحریکات دولت بوش علیه کشورشان عصبانی هستند و چهارشنبه گذشته هم تظاهراتی در برابر سفارت بریتانیا برگزار کردند. ایران تهدید هم کرده که در معاملات نفتی خود با کشورهایی که تحت فشار امریکا رای مثبت داده اند، تجدید نظر می کند. به این ترتیب تنش ها و درگیری ها افزایش خواهد داد.
دولت بوش می خواهد وجهه ایران را هم مانند عراق تخریب کند و دوباره با تاکتیک های خود کنگره امریکا و مردم این کشور را فریب دهد. اما باید بداند که در صورت حمله هسته ای به ایران، دولت امریکا در انزوا قرار می گیرد و همه جهان از آن نفرت پیدا می کنند.
مردم امریکا باید از خود این سوال را بپرسند که چطور می شود از تمامی کشورهای جهان تنها امریکا و اسراییل هستند که حمله به ایران را ضروری می دانند و اگر ایران تهدیدی جهانی محسوب می شود، چرا برای نمونه، روسیه نگران و آماده جنگ نیست؟
اگر امریکا نمی خواهد کشورهای دیگر سلاح هسته ای داشته باشند، پس باید از بمباران، حمله و تهدیدات خود دست بردارد زیرا نمی توان هم تهدید به حمله کرد و هم صلح را گسترش داد.
عملکرد درست دیپلماسی این است که اعتمادی را برای روابط اقتصادی و فرهنگی در میان کشورها ایجاد کند نه اینکه آنها را منزوی و مشمول حمله گرداند. اکنون دیگر برای دشمنی امریکا با ایران در طول ربع قرن گذشته دیر است و ما باید این موضوع را تصدیق کنیم که مداخله امریکا در امور داخلی ایران سر منشا این خصومت بوده است.
غرور بوش باعث شده او واقع گرایی خود را از دست بدهد و شدیدا قدرت امریکا را بیش از حد ممکن تصور کند. مردم امریکا و کنگره این کشور هستند که باید راهی برای حلقه گمشده قضاوت درست پیدا کنند. اگر امریکا از مداخله در امور داخلی کشورهای خاورمیانه دست بردارد و اسراییل هم کرانه باختری را از فلسطین جدا نسازد، هیچ تروریسمی وجود نخواهد داشت.
بوش هم این را می داند و به همین دلیل این دروغ را اشاعه می دهد که «مسلمانان از ما و شیوه زندگی ما متنفرند». این دروغ بهانه او برای خصومت امریکاست.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
انتشار یافته: ۰
ناشناس
| 
۱۸:۵۸ - ۱۳۸۴/۰۷/۳۰
پاسخ
بازرسي بازرسان آژانس بين المللي انرژي اتمي از ايران نه براي پيدا كردن تسليحات هسته اي است بلكه براي اطمينان از نبودن آن است كه با خاطر جمعي مقدمات حمله به ايران فراهم گردد. در عراق نيز همينطور شد. پس از اينكه فهميدند عراق بمب هسته اي ندارد به آن كشور ناجوانمردانه حمله كردند. بوش نميداند كه ايران با عراق فرق دارد !! 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید