پس از نیمه شعبان
سید رضا اکرمی
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: 1ـ نیمه شعبان «1433 قمری» گذشت و وارد سال 1178 ولادت حضرت شدیم (255-1433) نیمه شعبان جشن امید و انتظار نیز بود و آن را برگزار نمودیم که «و من یعظم شعائرالله فانها من تقوی القلوب» تعظیم شعائر الهی بود، حال پس از آن چه باید کرد:
2ـ آنچه مشترک بین نیمه شعبان و ایام دیگر وجود دارد، موضوع امید به حضور و انتظار ظهور می‌باشد که برای آن کاری باید کرد. از امام ششم سؤال شد «کیف تصنع شیعتک، قال علیکم بالدعاء و انتظار فرج» در عصر غیبت شیعه چه باید بکند، فرمود «دعا و انتظار فرج» از خدا خواستن و مردم را به خواستن از خدا در حضور و ظهور، تشویق نمودن و انتظار فرج داشتن، که این امید، شور، شوق و حرکت می‌آورد و انتظار ظهور، حرکت‌ساز است و نشاط بخش.
همه می‌دانیم امید و آرزو در انسان عنصری پویا و تاریخ‌ساز است که «الامل رحمه لامتی و لولا الامل ما رضعت والده بولدها و لاغرس غارس شجرا» آرزو و امید رحمت برای امت است، که اگر امید نبود مادری فرزند خود را شیر نمی‌داد و دهقانی درختی غرس نمی‌کرد.
2ـ دعا فقط گفتنی نیست، بلکه با خود کار کردن را دارد و انتظار فرج فقط نگاه کردن نیست، بلکه تلاش و آمادگی و آگاهی را با خود دارد شاهد، زندگی‌نامه گویندگان این عبارات از پیامبر اسلام تا ائمه اطهار می‌باشند، پیامبر اسلام و امامان شیعه در هیچ زمانی دست روی دست نگذاشتند و فقط به دعوت و هدایت اکتفا نکردند، بلکه همواره در عین برشمردن مزایای صبر و انتظار فرج، کوشش و تلاش برای صلح و اصلاح و آماده‌سازی فرد و جامعه در حد توان خود، داشتند اکنون جشن زادروز ولادت امام گذشت، ولی شور، شوق و شعور امید و انتظار و دعوت و هدایت و تلاش عملی داشتن در هر لحظه و آن بر جای خود می‌باشد.
3ـ در فرهنگ اهل بیت «انتظار» عمل معرفی شده و عبادت عنوان گرفته. افضل العباده و افضل الاعمال یاد شده یعنی باید آمادگی وآگاهی و نیروسازی و افشاگری را بوجود آورد و با ناامیدی و جبری‌گری و سکوت، دست به گریبان شد و آنها را از فرد و جامعه، زبان و قلم کنار زد. امام علیه‌السلام می‌فرماید «انتظروا الفرج و لا تیأسوا من روح‌الله فان احب الاعمال الی الله انتظار الفرج» که برخورد با طاغیان و مفسدان با امید و انتظار و ورود در صحنه، عملیاتی می‌شود.
4ـ اکنون باید دو موضوع را در برنامه روزانه و هفتگی داشته باشیم، یکی پالایش جامعه از ناهنجاری‌ها با آگاهی‌سازی و افشاگری و برخورد عملی در حد امکان و قدرت، فاصله گرفتن از طواغیت عصر و مصر و دیگری آرایش جامعه با خودباوری و خودسازی، مهدی باوری و مهدی یاوری، و دعوت مردم به کتاب و سنت، که خوشبختانه با وجود وسائل ارتباط جمعی سریع و فراوان و وجود اشتیاق در مردم جهان، این اهداف عملیاتی می‌باشد، امام هشتم فرمود «رحم‌الله امرء = فان الناس لو علموا محاسن کلامنا لا تبعونا» خداوند رحمت کند آن کس را که امر ما را احیا نماید. پرسیدند چگونه احیاء امر شما انجام می‌گیرد؟ فرمود اگر مردم سخنان نیکوی ما را بدانند، در پیروی از ما اقدام می‌کنند.
5ـ می‌پرسند، امام عصر علیه‌السلام آمدنی است یا آوردنی، جواب، هر دو، زیرا علت غیبت نبود آمادگی در پذیرش و تن ندادن به حکومت واحد و قانون واحد و رهبر واحد و ترس از کشتن بود و هست، اگر این موانع برطرف شود و شرایط پذیرش فراهم گردد، امام آمدنی است و اذن ظهور و حضور صادر می‌گردد، بنابراین زمینه‌سازی برای ظهور بعهده ما می‌باشد و اذن حضور بعهده خداوند «و کان حقاً علینا نصر‌المومنین، ان علینا للهدی» خواهد بود.
2ـ آنچه مشترک بین نیمه شعبان و ایام دیگر وجود دارد، موضوع امید به حضور و انتظار ظهور می‌باشد که برای آن کاری باید کرد. از امام ششم سؤال شد «کیف تصنع شیعتک، قال علیکم بالدعاء و انتظار فرج» در عصر غیبت شیعه چه باید بکند، فرمود «دعا و انتظار فرج» از خدا خواستن و مردم را به خواستن از خدا در حضور و ظهور، تشویق نمودن و انتظار فرج داشتن، که این امید، شور، شوق و حرکت می‌آورد و انتظار ظهور، حرکت‌ساز است و نشاط بخش.
همه می‌دانیم امید و آرزو در انسان عنصری پویا و تاریخ‌ساز است که «الامل رحمه لامتی و لولا الامل ما رضعت والده بولدها و لاغرس غارس شجرا» آرزو و امید رحمت برای امت است، که اگر امید نبود مادری فرزند خود را شیر نمی‌داد و دهقانی درختی غرس نمی‌کرد.
2ـ دعا فقط گفتنی نیست، بلکه با خود کار کردن را دارد و انتظار فرج فقط نگاه کردن نیست، بلکه تلاش و آمادگی و آگاهی را با خود دارد شاهد، زندگی‌نامه گویندگان این عبارات از پیامبر اسلام تا ائمه اطهار می‌باشند، پیامبر اسلام و امامان شیعه در هیچ زمانی دست روی دست نگذاشتند و فقط به دعوت و هدایت اکتفا نکردند، بلکه همواره در عین برشمردن مزایای صبر و انتظار فرج، کوشش و تلاش برای صلح و اصلاح و آماده‌سازی فرد و جامعه در حد توان خود، داشتند اکنون جشن زادروز ولادت امام گذشت، ولی شور، شوق و شعور امید و انتظار و دعوت و هدایت و تلاش عملی داشتن در هر لحظه و آن بر جای خود می‌باشد.
3ـ در فرهنگ اهل بیت «انتظار» عمل معرفی شده و عبادت عنوان گرفته. افضل العباده و افضل الاعمال یاد شده یعنی باید آمادگی وآگاهی و نیروسازی و افشاگری را بوجود آورد و با ناامیدی و جبری‌گری و سکوت، دست به گریبان شد و آنها را از فرد و جامعه، زبان و قلم کنار زد. امام علیه‌السلام می‌فرماید «انتظروا الفرج و لا تیأسوا من روح‌الله فان احب الاعمال الی الله انتظار الفرج» که برخورد با طاغیان و مفسدان با امید و انتظار و ورود در صحنه، عملیاتی می‌شود.
4ـ اکنون باید دو موضوع را در برنامه روزانه و هفتگی داشته باشیم، یکی پالایش جامعه از ناهنجاری‌ها با آگاهی‌سازی و افشاگری و برخورد عملی در حد امکان و قدرت، فاصله گرفتن از طواغیت عصر و مصر و دیگری آرایش جامعه با خودباوری و خودسازی، مهدی باوری و مهدی یاوری، و دعوت مردم به کتاب و سنت، که خوشبختانه با وجود وسائل ارتباط جمعی سریع و فراوان و وجود اشتیاق در مردم جهان، این اهداف عملیاتی می‌باشد، امام هشتم فرمود «رحم‌الله امرء = فان الناس لو علموا محاسن کلامنا لا تبعونا» خداوند رحمت کند آن کس را که امر ما را احیا نماید. پرسیدند چگونه احیاء امر شما انجام می‌گیرد؟ فرمود اگر مردم سخنان نیکوی ما را بدانند، در پیروی از ما اقدام می‌کنند.
5ـ می‌پرسند، امام عصر علیه‌السلام آمدنی است یا آوردنی، جواب، هر دو، زیرا علت غیبت نبود آمادگی در پذیرش و تن ندادن به حکومت واحد و قانون واحد و رهبر واحد و ترس از کشتن بود و هست، اگر این موانع برطرف شود و شرایط پذیرش فراهم گردد، امام آمدنی است و اذن ظهور و حضور صادر می‌گردد، بنابراین زمینه‌سازی برای ظهور بعهده ما می‌باشد و اذن حضور بعهده خداوند «و کان حقاً علینا نصر‌المومنین، ان علینا للهدی» خواهد بود.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
انتشار یافته: ۰
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید
کارهای خیر است و باز هم امر به معروف و نهی از منکر هم ، خیلی ذکر شده است .
با توجه به مشکلات کنونی جامعه ، بهتر است که تمامی ما مردم ، مسئولین ، مراجع محترم ، با توجه به پیامهای قرآن ، در مقابل گرانی ها ، احتکار ، دروغ ، تهمت ، مبارزه با مواد مخدر ، کارگشایی برای جوانان و مردم در خودکفایی کشاورزی ، صنعت ، تولیدات داخلی ، فرهنگ درست صداقت ، در کار و زندگی ، اتفاق نظر داشته و از مسئولین امر ، این اهداف را توقع داشته و هرکسی ، در هر توانی ، آنچه که از دستش بر می آید ، چه گفتاری و چه عملی انجام دهد ،
( علی الخصوص مراجع محترم و مسئولین ) . و تنها انتقادات به تنهایی درست نیست و باید با پیشنهادات سازنده و اصولی همراه باشد. چون با این تحریم ها ، مملکت تقریبا" حالت
طبیعی و همیشگی خود را ندارد .
و اگر می خواهیم پروردگارمان ازما راضی باشد ، هرکسی ،
اخلاق درست و امر به معروف و نهی از منکر را از خود شروع
کرده و بعد به دیگران انتقال دهد . تا مورد رضایت پروردگارمان و
رضایت آئمه اطهار (ع) ، قرار بگیریم . انشاءالله .
ای که دستت می رسد ، کاری بکن .