از حال بد به حال خوب با چند پیشنهاد ساده
آفتاب: این پیشنهادها، می تواند حال فیزیکی، معنوی، احساسی و... شما را عوض کند. منتظر چه هستید؟ به قدیمی و جدید بودن آنها هم فکر نکنید. مهم، خوب شدن حال شماست، همین.
کتاب
● یادداشت های روزهای تنهایی اثری از گابریل گارسیا مارکز
طعم خوش تنهایی
گابریل گارسیا مارکز را همه به عنوان بزرگ ترین نویسنده کشور کلمبیا می شناسند. او در سال ۱۹۸۲ توانست جایزه ادبی نوبل را به دست آورد. موفقیت های پیاپی این نویسنده باعث شد تا در سال ۱۹۹۹ عنوان مرد سال آمریکای لاتین و بزرگ ترین مرد کلمبیا به او اعطا شود. «صد سال تنهایی» و «عشق سال های وبا» از مهم ترین آثار این نویسنده صاحب سبک است. مارکز قدم اول موفقیت را در روزنامه نگاری برداشت. بیشتر به دلیل مطالبی که می نوشت پولی به او نمی دادند، اما دوست داشت افکار و عقایدش را در یک تریبون رسمی به مخاطبانش انتقال دهد. اصرار عجیب او در راهی که از ابتدا با درستی انتخاب شده بود، نتیجه داد و هوش سرشارش در ادبیات شکوفا شد. مارکز بعدها کتابی را با عنوان «یادداشت های روزهای تنهایی» نوشت که شامل تجربه های شخصی از برش های مختلف زندگی اش بود. در ابتدای این کتاب متنی آمده که شبیه نوعی وصیتنامه از فردی بزرگ است.
مارکز خجالتی گویا می کوشد تا همه ناگفته های درونی اش را در همین یکی، دو صفحه ابراز کند؛ آگاهی از حالات درونی یک مرد موفق به نظر شیرین و جذاب می آید، خصوصا هنگامی که تصور می کند اگر خداوند یک زندگی دوباره به او ببخشد چطور رفتار خواهد کرد؛ «کم می خوابم، اما رؤیاهای زیادی می بینم. می دانم به خاطر هر دقیقه ای که چشمانمان را می بندیم، شصت ثانیه نور و روشنایی را از دست می دهیم. ساده می پوشم و روح و جسمم را با هم در مقابل نور آفتاب پهن می کنم. اجازه نمی دهم روزی بگذرد و در آن روز به مردم نگویم دوست تان دارم. آموخته ام تنها زمانی انسان حق دارد کسی را پایین تر از خود ببیند که می خواهد به او کمک کند تا بایستد. به تمام مردم ثابت می کنم چقدر اشتباه می اندیشیده اند و زمانی که پیر می شوند، نمی توانند عاشق شوند. آنها نمی دانند زمانی پیر می شوند که دست از عاشق شدن بردارند.» اهالی راه موفقیت! خواندن کتابی از تجربه های ناب نویسنده ای موفق را از دست ندهید.
● عطر سنبل، عطر کاج اثری از فیروزه جزایری
شوخی های شیرین یک ایرانی برای جامعه آمریکایی
همیشه می گویند اگر بخواهی در کشور خودت موفق باشی، تنها کافی است دو برابر دیگران تلاش کنی. اما اگر قرار باشد در ایالات متحده به موفقیت برسی باید یک میلیون برابر بیشتر مبارزه کنی. جدای از صحت و سقم این ادعا، رسیدن به شهرت و کسب نام و آوازه در کشوری که خود هنرمندان، مخترعان، ورزشکاران و دانشمندان بسیاری دارد، سخت به نظر می رسد، اما این اصل را فراموش نکنید که اگر بخواهید می توانید هر غیرممکنی را ممکن سازید. «فیروزه جزایری» یکی از هزاران ایرانی ای است که توانست توانایی های ادبی هموطنان مان را به رخ ایالات متحده ای ها بکشد. کتاب او با عنوان «عطر سنبل، عطر کاج» یکی از سه نامزد نهایی جایزه معتبر ادبی «تربر» در سال ۲۰۰۵ و همچنین نامزد جایزه «پن» در بخش آثار خلاقانه غیرتخیلی شد. جزایری در این کتاب با لحنی طنز به روایت داستان زندگی اش می پردازد. او بخش هایی از زندگی خود را به صورت واقعی و در قالب طنز روایت می کند. سادگی روایت و طنز پنهان و زیبای نثر کتاب به خواننده اجازه می دهد تا تصویری واقعی از موضوع مهاجرت یک ایرانی به کشوری غربی را در ذهن مجسم کند. جزایری در این کتاب تعصبی به خرج نمی دهد. سعی دارد با وقایع آن گونه که هستند روبه رو شود و همان را به خواننده برساند. طنز پنهان و پیدا در لابه لای جمله های کتاب «عطر سنبل، عطر کاج» این افتخار را نصیب نویسنده اش کرد که به عنوان یکی از ۳ اثر ادبی ایالات متحده در حوزه طنز در تاریخ این کشور ثبت شود. جزایری این کتاب را به زبان انگلیسی و البته با عنوانی دیگر منتشر کرده است. ترجمه فارسی آن توسط محمد سلیمانی نیا صورت گرفت و خیلی زود میان کتابخوان های حرفه ای ایرانی جایگاه خودش را پیدا کرد.
● فیلم
«۱۲۷ ساعت» اقتباسی از داستان «جایی میان صخره و سنگ»
می خواهم زنده بمانم
آرون رالستون، جوانی است ماجراجو که از شهر فاصله گرفته تا تنهایی لذت های پنهان دشت و کوه را تجربه کند. او عاشق آن است که لحظه لحظه زندگی اش را با تحرک، هیجان و کشف ناشناخته ها بگذراند، اما وقوع اتفاقی خاص زمان را برای او متوقف می کند. او در فرصت تأمل و اندیشیدن برای یافتن راه، سر از یک شکاف در می آورد و دستش زیر قطعه سنگی بزرگ می ماند. آدمی که تا یک دقیقه پیش سراسر وجودش پویایی بود، انگار با یک دستبند به جایی بسته می شود. هیچ کس صدایش را نمی شنود. آرون دست به کار می شود تا با راهکارهایی که به ذهنش می رسد از دردسر خلاصی یابد. اما هر چه می زند به در بسته می خورد. فکر می کند این قطعه سنگ چند تنی میلیون ها سال بی استفاده آنجا افتاده و منتظر مانده بود تا او از آنجا بگذرد و به وظیفه اش در این عالم هستی عمل کند. حالا او فرصت داشت نگاهی به زندگی پشت سرش بیندازد. غم ها و شادی ها می آیند و می روند و چیزی در درون اتفاق می افتد. آرون اما از آن جوان هایی نیست که کم بیاورد. هر فکر کوچکی که به ذهنش خطور می کند، می تواند او را از این مخمصه نجات دهد. تنها همراه او دوربینی است که با خود به صحرا آورده است. در لحظاتی خاص تصور می کند که دیگر راه نجاتی باقی نخواهد ماند. حرف های وصیت گونه اش جالب به نظر می رسد، به خصوص آنجایی که ادای یک گزارشگر تلویزیونی بخش صبحگاهی را درمی آورد تا به خودش روحیه بدهد یا آنجایی که از کیفیت اجناس چینی می نالد. فیلم «۱۲۷ ساعت» اقتباسی از داستانی واقعی با عنوان «جایی میان صخره و سنگ» از یک کوهنورد هیجان جو است. جایی که او ۱۲۷ ساعت در کشاکش مرگ و زندگی در جایی دور گرفتار آمده و می خواهد دوباره طعم جاری زندگی را بچشد. شاید همه مردان موفق دنبال فرصتی باشند که به دور از هیاهوهای روزمره نگاهی به پشت سر بیندازند. فیلم ۱۲۷ ساعت این فرصت را دراختیار آنها قرار می دهد.
● بیدارگری با بازی درخشان رابرت دنیرو
شما روانی هستید یا روانشناس؟
رابرت دنیرو یک روانی است، فردی که به جمود فکری رسیده و نمی تواند زندگی طبیعی داشته باشد. رفتارهایش عجیب و غریب است و برای همین از جامعه جدا افتاده و بستری شده. اما رابرت ویلیامز به عنوان یک روانشناس سختکوش می خواهد این کندی را از مرد روانی بگیرد. ویلیامز به تجربه درمی یابد که استفاده از دارویی خاص با دوز بالا می تواند جمود فکری روانی ها را از بین برده و آنها را به زندگی عادی باز گرداند. هنگامی که رابرت دنیرو از آن حرکات آرام و مجسمه وار به انسانی بیدار و زنده تبدیل می شود تاثیری شگرف روی پزشکش می گذارد. اما روی ناخوشایند داستان هنگامی اتفاق می افتد که دنیرو دچار حرکات عصبی بسیار تند می شود و بعد از مدتی به حالت خمودگی و مجسمه وار باز می گردد. همه این اتفاقات و شکست تئوری دکتر روانپزشک به یک نتیجه جالب می رسد. دکتر مالکوم به عنوان انسانی مسئول و مهربان به جای تاثیرگذاری روی بیماران روانی، خود معالجه می شود و از پیله تنهایی درمی آید. او که پیش از این از انسان ها و رفتارهای اجتماعی گریزان است به همکار پرستار خود اظهار علاقه می کند و در واقع اوست که به زندگی عادی بازمی گردد. تماشای فیلم بیدارگری، محصول ۱۹۹۰ایالات متحده که در رشته های متعدد نامزد دریافت جایزه اسکار شد، خالی از لطف نیست، به خصوص اینکه با یک روانی به نقش آفرینی رابرت دنیرو و یک پزشک موفق و پرکار به نقش آفرینی رابرت ویلیامز روبه رو هستید.
● موسیقی
زنگ شتر اثر استاد عبدالحسن صبا
در بیکران موسیقی ایرانی
استاد ابوالحسن صبا از جمله پایه های استوار و جاودان موسیقی ایرانی است. او در سراسر عمر پربرکت خود تلاش کرد تا تعریف کامل، جامع و مثبتی از موسیقی اصیل ایرانی ارائه دهد. صبا تقریبا تمام سازهای ایرانی و چند ساز غربی را به خوبی می نواخت، اما چیره دستی او در ساز ویولن و سه تار مثال زدنی و غیرقابل انکار بود. جمع آوری نغمه های محلی و استفاده از آواهای سنتی در آثار مشهور استاد نشان دهنده توجه او به موسیقی فولکلوریک و ثبت آن به وسیله نت های غربی بود. از استاد صبا شاهکارهای فراوانی به جای مانده است. اما قطعه چهار مضراب زنگ شتر او واقعا شنونده را به دنیای عجیب و تازه ای می برد. این قطعه به همراه قطعات سامانی و بهارمست در دستگاه سه گاه توسط استاد تنظیم و نواخته شده است.
شور و شیدایی و شادی در این قطعه موسیقی بی مثال موج می زند. شاید کسانی که معتقدند موسیقی سنتی ایران فضای حزن انگیزی دارد، باید ابتدا این قطعه شاد و پرمحتوا را گوش کنند. قطعات زنگ شتر، بهارمست و سامانی بعدها توسط شاگردان ممتاز استاد صبا یعنی فرامرز پایور و رحمت الله بدیعی و با همراهی ضرب محمد اسماعیلی نواخته شد. نواختن چهارمضراب زنگ شتر به لحاظ تکنیک های بالای فنی و همچنین پیچیدگی های آن بسیار مشکل است و تنها استادان ممتاز از پس نواختن آن برمی آیند. این قطعه با ساز ویولن استاد صبا و با عنوان «به یاد صبا» منتشر شده است. علاقه مندان موسیقی ایرانی می توانند سه نوازی پایور، بدیعی و اسماعیلی را هم با عنوان «زنگ شتر» از اینترنت دریافت کنند.
● قطعه های ساکسیفون اثر کنی جی
آواهایی برای لحظه های عاشقانه
شنیدن یک قطعه آرام بخش در دقایق پایانی روز می تواند انرژی کافی را برای ادامه راه زندگی موفق به وجود آورد؛ قطعه ای که به حفره های تنهایی روح آدم رسوخ کند و آن را سرشار از لذت و آرامش سازد. قطعات موسیقی از این دست کم نیستند و می توانند لحظه های نابی را برای اهالی راه موفقیت خلق کنند. پیشنهاد این هفته ما به معرفی آثار موسیقایی «کنی جی» می پردازد. این هنرمند با ساز تخصصی خود یعنی ساکسیفون، میزبان لحظه های تنهایی میلیون ها نفر در سراسر جهان شده است. جاهایی که حتی آدم های پرتلاش هم می خواهند چند دقیقه ای با خودشان خلوت کنند یا فضایی رومانتیک را به دوست شان هدیه دهند. قطعات سولوی او در گروه نوازی ها هم حال و هوای خاصی را به شنونده می بخشد. همچنین کسانی که می خواهند با یک جاز نرم آشنا شوند می توانند سراغ آثار این هنرمند بزرگ و مشهور بروند. شنیدن آوای دلنشین ساکسیفون کنی جی با ریتم های کند و تند برای لحظه های مختلف قابل تجویز است. او برنامه های بسیاری را در سراسر جهان اجرا کرده و در سال ۱۹۹۳ جایزه گرمی را به دست آورد. حالا می توانید رگه های موفقیت را در نت های ساکسیفون کنی جی دنبال کنید. لوح فشرده مجموعه آثار صوتی او توسط موسسه فرهنگی هنری «فرهنگ رسانه پویا» تهیه و توزیع شده است.
مجله تپش
