آفتابنیوز : آفتاب: هفتم ذیحجه سالروز شهادت امامی است که «محمد» نام دارد و «باقرالعلوم» لقب و کنیه وی «ابو جعفر» است، در ماه رجب سال ٥٧ به دنیا آمد و در سال ١١٤ مسموم گشت و در «جنت البقیع» به خاک سپرده شد.
بزرگداشت حضرت در روز ولادت و شهادت به دلیل پرچمداری تعلیم و تعلم، تدبر و تفکر، معرفت و عرفان، تغییر و تحول، دفاع و جهاد، ایمان و اخلاق، خدمترسانی و خودسازی، خداپرستی و خدامحوری و دهها فضیلت و حکمت میباشد. حضرت وی، در حماسه عاشورای حسینی در سن خردسالی حضور داشت و همه صحنههای هجرت و شهادت و حماسه و اسارت را از نزدیک دید و در امامت ٢٠ ساله خود، حوزه علمیه تأسیس کرد و بیش از پانصد نفر، شخصیت علمی و فقهی و کلامی و عقلی و عرفانی و عبادی و جهادی تربیت کرد و به جهان عرضه نمود که وی را «باقرالعلوم» و کاوشگر دانشها لقب دادند و اکنون ١٣٠ هزار حدیث و روایت درباره مسائل گوناگونی از وی به یادگار مانده است که از جمله فرمود «الکمال کل الکمال، التفقه فی الدین و تقدیر المعیشه و الصبر علی النائبه، تحت العقول» کمال به تمامه در سه چیز است، فقاهت در دین، اندازهگیری در دین، اندازهگیری در معیشت، شکیبایی بر سختی.
شهادت وی را تسلیت میگویم.