درگذشت عامل فرار دیپلمات‌های آمریکایی از تهران
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: شش دیپلمات آمریکایی سرانجام در ژانویه ۱۹۸۰ و با تدابیر سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (CIA) محرمانه از ایران خارج شدند. نکاتی که در فیلم آرگو (۲۰۱۲) به آن اشاره‌هایی شده است.
شردون، یکی از خلبان‌های جنگ جهانی دوم روز دوشنبه در سن ۸۸ سالگی در بیمارستانی در «اتاوا» در گذشت. او در مراحل پایانی عمر از بیماری آلزایمر رنج می‌برد. آنطور که پسرش «رابین شردون» می‌گوید، او یک قهرمان واقعی برای کانادایی‌ها بود که هیچگاه برای آنچه انجام می‌داد چشم انتظار پاداش نبود. او همیشه مشتاق بود که بتواند به دیگر همنوعانش کمک کند و با اینکه همواره رفتارهای میانه‌ای در پیش می‌گرفت اما هیچگاه از مواجهه با وضعیت‌های خطرناک هراسی به دل راه نمی‌داد. زمانی که دانشجویان مبارز ایرانی در چهار نوامبر ۱۹۷۹ و در بحبوحه انقلاب وارد سفارت آمریکا در ایران شدند و ۵۲ آمریکایی را به گروگان گرفتند، شردون به عنوان مسوول مهاجرت در سفارت کانادا مشغول به کار بود. دانشجویان در برابر آزادی گروگان‌ها خواستار استرداد شاه سابق ایران از سوی دولت جیمی کار‌تر، رئیس‌جمهوری وقت آمریکا بودند. در این میان شش آمریکایی که در ساختمان دیگری بودند، توانستند از مقابل گروگانگیری فرار کرده و ابتدا به سمت سفارت سوئد و انگلستان رهسپار شدند. رابرت اندرز، یکی از آن شش نفر دیپلمات آمریکایی توانست با دوست قدیمی‌اش، شردون تماس بگیرد. شردون از اندرو و دیگر همکارانش دعوت کرد تا آن‌ها به خانه‌ای که او و همسرش، «زنا» در آن زندگی می‌کردند، بیایند و به این ترتیب در امان باشند.
مارک لیجک، یکی از دیپلمات‌های آمریکایی که در خانه شردون پناه گرفته بود پس از سه ماه توانست با یک پاسپورت تقلبی کانادایی از ایران خارج شود. تیلور به خاطر تلاش‌هایش برای فراری دادن دیپلمات‌های آمریکایی، نشان طلای کنگره آمریکا را دریافت کرد. شردون تا سال‌ها کار خود را به عنوان یک دیپلمات کانادایی ادامه داد و سرانجام در سال ۱۹۸۹ بازنشسته شد. او در دوران بازنشستگی‌اش مشغول نگارش خاطراتش بود.
منبع: روزنامه شرق/ اتاوا سیتیزن
شردون، یکی از خلبان‌های جنگ جهانی دوم روز دوشنبه در سن ۸۸ سالگی در بیمارستانی در «اتاوا» در گذشت. او در مراحل پایانی عمر از بیماری آلزایمر رنج می‌برد. آنطور که پسرش «رابین شردون» می‌گوید، او یک قهرمان واقعی برای کانادایی‌ها بود که هیچگاه برای آنچه انجام می‌داد چشم انتظار پاداش نبود. او همیشه مشتاق بود که بتواند به دیگر همنوعانش کمک کند و با اینکه همواره رفتارهای میانه‌ای در پیش می‌گرفت اما هیچگاه از مواجهه با وضعیت‌های خطرناک هراسی به دل راه نمی‌داد. زمانی که دانشجویان مبارز ایرانی در چهار نوامبر ۱۹۷۹ و در بحبوحه انقلاب وارد سفارت آمریکا در ایران شدند و ۵۲ آمریکایی را به گروگان گرفتند، شردون به عنوان مسوول مهاجرت در سفارت کانادا مشغول به کار بود. دانشجویان در برابر آزادی گروگان‌ها خواستار استرداد شاه سابق ایران از سوی دولت جیمی کار‌تر، رئیس‌جمهوری وقت آمریکا بودند. در این میان شش آمریکایی که در ساختمان دیگری بودند، توانستند از مقابل گروگانگیری فرار کرده و ابتدا به سمت سفارت سوئد و انگلستان رهسپار شدند. رابرت اندرز، یکی از آن شش نفر دیپلمات آمریکایی توانست با دوست قدیمی‌اش، شردون تماس بگیرد. شردون از اندرو و دیگر همکارانش دعوت کرد تا آن‌ها به خانه‌ای که او و همسرش، «زنا» در آن زندگی می‌کردند، بیایند و به این ترتیب در امان باشند.
مارک لیجک، یکی از دیپلمات‌های آمریکایی که در خانه شردون پناه گرفته بود پس از سه ماه توانست با یک پاسپورت تقلبی کانادایی از ایران خارج شود. تیلور به خاطر تلاش‌هایش برای فراری دادن دیپلمات‌های آمریکایی، نشان طلای کنگره آمریکا را دریافت کرد. شردون تا سال‌ها کار خود را به عنوان یک دیپلمات کانادایی ادامه داد و سرانجام در سال ۱۹۸۹ بازنشسته شد. او در دوران بازنشستگی‌اش مشغول نگارش خاطراتش بود.
منبع: روزنامه شرق/ اتاوا سیتیزن
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید