اگر هوگو چاوز بمیرد چه می شود؟
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: قانون اساسی سال ۱۹۹۹ ونزوئلا، یکی از اصلی‌ترین افتخاراتی است که "هوگو چاوز" رئیس‌جمهوری این کشور به آن می‌بالد. رهبر سوسیالیست ، دوست دارد مانند رهبران کمونیست چین که به "کتاب قرمز مائو" افتخار می‌کنند، نسخه جیبی قانون اساسی اش که تنها ۱۴ ماه پس از نخستین باری که بر کرسی ریاست جمهوری این کشور تکیه زد نوشته شده، را به همگان نشان دهد.
اما اکنون که این رهبر ۵۸ ساله پس از چند عمل جراحی سخت در بیمارستانی در کوبا با مرگ دست و پنجه نرم می‌کند، ونزوئلایی‌ها به دنبال راه حلی برای روزهای پس از چاوز در همان قانون اساسی بولیواری می‌گردند. اما در حقیقت آنچه آنان یافته‌اند وضع تاریکی است که می‌تواند دولت نفتی در منطقه را در سال ۲۰۱۳، وارد برزخ سیاسی کند. چاوز
واژه اصلی که در قانون اساسی مردم را سردرگم کرده، کلمه "دائم" است. طبق قانون اساسی، چاوز که در ماه اکتبر برای شش سال دیگر انتخاب شد، باید تا دهم ماه ژانویه سوگند ریاست جمهوری را ادا کند. سوگندی که اکنون زمزمه به تعویق انداختن آن به گوش می‌رسد. اما همین قانون مانعی بر سر راه این اتفاق قرار داده است. اصل ۲۳۳ قانون اساسی ونزوئلا می‌گوید "رئیس‌جمهوری منتخب باید در خاک ونزوئلا سوگند یاد کند و چنانچه به هر دلیل قادر به این کار نبود، باید شرایط "غیبت دائمی" برای او اعلام شود و انتخابات جدید ظرف ۳۰ روز متوالی برگزار شود."
اصل مذکور می‌گوید: "موارد زیر به عنوان غیبت دائمی رئیس‌جمهوری محسوب می‌شود:
مرگ، استعفا، برکناری با حکم دیوان عالی قضایی و یا ناتوانی جسمی یا روحی دائمی او که از سوی یک هیات پزشکی منصوب دیوان عالی قضایی تایید و به تصویب مجلس ملی رسیده باشد...".
به راستی چه اتفاقی خواهد افتاد؟
در مرحله نخست باید حامیان چاوز را در نظر بگیریم که به خاطر برنامه ضدفقرش توانست با اختلاف ۱۱ درصدی در انتحابات پیروز شود؛ هرچند که ونزوئلا بیشترین میزان قتل در بین کشورهای آمریکایی لاتین را دارد و یکی از بالا‌ترین نرخ های تورم جهانی را در کارنامه خود ثبت کرده است.
زمانی که چاوز در ماه اخیر دوباره زیر چاقو جراحی رفت، مادورو - معاون وی - هیجان زده گفت: "شما باز می‌گردید و ما به عنوان بچه‌های شما منتظرتان خواهیم بود. ما سوگند می‌خوریم که به شما حتی در دنیای بعد نیز وفادار بمانیم... ما برای همیشه سربازان شما هستیم."
از آن زمان به بعد مادورو و دیگر چاویست‌های ارشد مانند "دیوسدادو کابلو" رئیس "مجمع ملی ونزوئلا"، به رغم نادیده گرفتن ضرب الاجل دهم ژانویه مایل نیستند از واژه غیبت دائمی استفاده کنند.
"آریستوبولو ایستریز" یکی از حامیان بانفوذ چاوز که به تازگی سمت فرمانداری را عهده‌دار شده در این باره می‌گوید: "اگر چاوز نتواند در مراسم سوگندش شرکت کند، او تا زمانی که بتواند سوگند بخورد، رئیس‌جمهور باقی می‌ماند."
اما همچنان طبق قانون اساسی چاوز، دوران ریاست جمهوری او، دهم ژانویه به پایان می‌رسد. در همین قانون آمده است که در زمان غیبت دائمی شخص اول، معاون رئیس‌جمهوری عهده‌دار امور خواهد بود. اما اگر چاوز دیگر نتواند در این مراسم شرکت کند، به راستی چه کسی بر کرسی او می‌نشیند؟
ایستریز می‌گوید که این اصل از قانون شامل رئیس‌جمهوری که قدرت را در اختیار دارد نمی‌شود. مراسم سوگند ریاست جمهوری باید به تعویق بیافتد و به مادورو باید اجازه دهند تا زمان احساس ناتوانی چاوز (یا مرگش) کشور را اداره کند.
مادورو و چاوزاما آنچه به خوبی در قانون اساسی ونزوئلا مشخص شده آن است که اگر چاوز تا پیش از سوگند ریاست جمهوری بمیرد، رئیس‌جمهوری جدید باید ظرف مدت ۳۰ روز انتخاب شود و در این زمان مجمع ملی، اداره جمهوری را در دست می‌گیرد.
اما اگر چاوز به قدرت بازگردد و در روزهای نخست چهار سال ریاستش بمیرد، بازهم انتخابات ظرف مدت ۳۰ روز برگزار می‌شود اما در این شرایط معاون رئیس‌جمهوری، دولت موقت تشکیل خواهد داد.
حالت سوم نیز این است که چاوز در دو سال آخر ریاستش بمیرد، در این صورت معاون او تا پایان دوران عهده‌دار امور خواهد بود.
تا زمانی که چاوز زنده است،متحدان رئیس‌جمهوری چپ‌گرای ونزوئلا، به سیاست‌ها ضد آمریکایی او ادامه خواهند داد. اما اگر او بمیرد، اپوزیسیون نیز تقریبا ۳۰ روز زمان دارد که برای مبارزه آماده شود.
"استفان جانسون" مدیر آمریکایی در "مرکز مطالعات استراتژیک و بین الملل" در واشنگتن در این باره می‌گوید: "چاوز هیچ گاه تصور نمی‌کرد چنین سناریویی نوشته شود. زمانی که اپوزیسیون کاندیدای خوبی مانند "انریکه کاپرلیس" دارد و بعد از مبارزه‌ای که با چاوز در ماه اکتبر داشت، می‌تواند در برابر چاویست‌ها قرار بگیرد."
هوگو چاوز ماه گذشته و پیش از سفر به کوبا، تابوی جانشینی اش را شکست و از "مادورو" نام برد. مادوروی که وزیر خارجه او بود و از سوی حزب "سوسیالست متحد" گزینه خوبی برای حضور در انتخابات آینده است.کاپرلیس
بسیاری از تحلیل‌گران بر این باورند که بین طرفداران چاوز، برای حمایت از مادورو و کابلو، شکاف و فاصله عمیقی وجود دارد؛ کابلوی رابطه محکمی با ارتش دارد و بار دیگر به عنوان "رئیس مجمع ملی" این کشور انتخاب شده است.
اما "جورج سیساریلو مائر" از اساتید تاریخ و سیاست و نویسنده کتاب «ما چاوز را خلق کرده‌ایم؛ یک تاریخ مردمی از انقلاب ونزوئلا» ، معتقد است که مادورو شانس بیشتری برای کاندیداتوری حزب و پیروزی در برابر کاپرلیس را دارد. او می‌گوید "مادورو، بین مردم از کاپرلیس و کابلو از محبوبیت بیشتری برخوردار است."
سیساریلو مائر همچنان بر این باور است که در قانون بولیواری ابهامات زیادی وجود دارد که نمی‌توان پیش بینی کرد که ونزوئلا چگونه بدون درگیری از بحران خارج می‌شود.
به گزارش عصر ایران،کاپرلیس و دیگر اعضای اپوزیسیون به شدت از ابهامات رازگونه شوروی‌مانند درباره سلامت چاوز و مراسم سوگند عصبانی هستند و ونزوئلایی‌ها را سرزنش می‌کنند. این در حالی است که مادورو به شدت به آنان به خاطر پخش شایعه مرگ چاوز و تجسم آینده تیره در برابر ونزوئلا، حمله کرد: "حتی اگر چاوز هیچ گاه بازنگردد، سیاست‌های او باقی می‌ماند " ؛ موضوعی که حداقل از قانون اساسی واضح‌تر است.
اما اکنون که این رهبر ۵۸ ساله پس از چند عمل جراحی سخت در بیمارستانی در کوبا با مرگ دست و پنجه نرم می‌کند، ونزوئلایی‌ها به دنبال راه حلی برای روزهای پس از چاوز در همان قانون اساسی بولیواری می‌گردند. اما در حقیقت آنچه آنان یافته‌اند وضع تاریکی است که می‌تواند دولت نفتی در منطقه را در سال ۲۰۱۳، وارد برزخ سیاسی کند. چاوز
واژه اصلی که در قانون اساسی مردم را سردرگم کرده، کلمه "دائم" است. طبق قانون اساسی، چاوز که در ماه اکتبر برای شش سال دیگر انتخاب شد، باید تا دهم ماه ژانویه سوگند ریاست جمهوری را ادا کند. سوگندی که اکنون زمزمه به تعویق انداختن آن به گوش می‌رسد. اما همین قانون مانعی بر سر راه این اتفاق قرار داده است. اصل ۲۳۳ قانون اساسی ونزوئلا می‌گوید "رئیس‌جمهوری منتخب باید در خاک ونزوئلا سوگند یاد کند و چنانچه به هر دلیل قادر به این کار نبود، باید شرایط "غیبت دائمی" برای او اعلام شود و انتخابات جدید ظرف ۳۰ روز متوالی برگزار شود."
اصل مذکور می‌گوید: "موارد زیر به عنوان غیبت دائمی رئیس‌جمهوری محسوب می‌شود:
مرگ، استعفا، برکناری با حکم دیوان عالی قضایی و یا ناتوانی جسمی یا روحی دائمی او که از سوی یک هیات پزشکی منصوب دیوان عالی قضایی تایید و به تصویب مجلس ملی رسیده باشد...".
به راستی چه اتفاقی خواهد افتاد؟
در مرحله نخست باید حامیان چاوز را در نظر بگیریم که به خاطر برنامه ضدفقرش توانست با اختلاف ۱۱ درصدی در انتحابات پیروز شود؛ هرچند که ونزوئلا بیشترین میزان قتل در بین کشورهای آمریکایی لاتین را دارد و یکی از بالا‌ترین نرخ های تورم جهانی را در کارنامه خود ثبت کرده است.
زمانی که چاوز در ماه اخیر دوباره زیر چاقو جراحی رفت، مادورو - معاون وی - هیجان زده گفت: "شما باز می‌گردید و ما به عنوان بچه‌های شما منتظرتان خواهیم بود. ما سوگند می‌خوریم که به شما حتی در دنیای بعد نیز وفادار بمانیم... ما برای همیشه سربازان شما هستیم."
از آن زمان به بعد مادورو و دیگر چاویست‌های ارشد مانند "دیوسدادو کابلو" رئیس "مجمع ملی ونزوئلا"، به رغم نادیده گرفتن ضرب الاجل دهم ژانویه مایل نیستند از واژه غیبت دائمی استفاده کنند.
"آریستوبولو ایستریز" یکی از حامیان بانفوذ چاوز که به تازگی سمت فرمانداری را عهده‌دار شده در این باره می‌گوید: "اگر چاوز نتواند در مراسم سوگندش شرکت کند، او تا زمانی که بتواند سوگند بخورد، رئیس‌جمهور باقی می‌ماند."
اما همچنان طبق قانون اساسی چاوز، دوران ریاست جمهوری او، دهم ژانویه به پایان می‌رسد. در همین قانون آمده است که در زمان غیبت دائمی شخص اول، معاون رئیس‌جمهوری عهده‌دار امور خواهد بود. اما اگر چاوز دیگر نتواند در این مراسم شرکت کند، به راستی چه کسی بر کرسی او می‌نشیند؟
ایستریز می‌گوید که این اصل از قانون شامل رئیس‌جمهوری که قدرت را در اختیار دارد نمی‌شود. مراسم سوگند ریاست جمهوری باید به تعویق بیافتد و به مادورو باید اجازه دهند تا زمان احساس ناتوانی چاوز (یا مرگش) کشور را اداره کند.
مادورو و چاوزاما آنچه به خوبی در قانون اساسی ونزوئلا مشخص شده آن است که اگر چاوز تا پیش از سوگند ریاست جمهوری بمیرد، رئیس‌جمهوری جدید باید ظرف مدت ۳۰ روز انتخاب شود و در این زمان مجمع ملی، اداره جمهوری را در دست می‌گیرد.
اما اگر چاوز به قدرت بازگردد و در روزهای نخست چهار سال ریاستش بمیرد، بازهم انتخابات ظرف مدت ۳۰ روز برگزار می‌شود اما در این شرایط معاون رئیس‌جمهوری، دولت موقت تشکیل خواهد داد.
حالت سوم نیز این است که چاوز در دو سال آخر ریاستش بمیرد، در این صورت معاون او تا پایان دوران عهده‌دار امور خواهد بود.
تا زمانی که چاوز زنده است،متحدان رئیس‌جمهوری چپ‌گرای ونزوئلا، به سیاست‌ها ضد آمریکایی او ادامه خواهند داد. اما اگر او بمیرد، اپوزیسیون نیز تقریبا ۳۰ روز زمان دارد که برای مبارزه آماده شود.
"استفان جانسون" مدیر آمریکایی در "مرکز مطالعات استراتژیک و بین الملل" در واشنگتن در این باره می‌گوید: "چاوز هیچ گاه تصور نمی‌کرد چنین سناریویی نوشته شود. زمانی که اپوزیسیون کاندیدای خوبی مانند "انریکه کاپرلیس" دارد و بعد از مبارزه‌ای که با چاوز در ماه اکتبر داشت، می‌تواند در برابر چاویست‌ها قرار بگیرد."
هوگو چاوز ماه گذشته و پیش از سفر به کوبا، تابوی جانشینی اش را شکست و از "مادورو" نام برد. مادوروی که وزیر خارجه او بود و از سوی حزب "سوسیالست متحد" گزینه خوبی برای حضور در انتخابات آینده است.کاپرلیس
بسیاری از تحلیل‌گران بر این باورند که بین طرفداران چاوز، برای حمایت از مادورو و کابلو، شکاف و فاصله عمیقی وجود دارد؛ کابلوی رابطه محکمی با ارتش دارد و بار دیگر به عنوان "رئیس مجمع ملی" این کشور انتخاب شده است.
اما "جورج سیساریلو مائر" از اساتید تاریخ و سیاست و نویسنده کتاب «ما چاوز را خلق کرده‌ایم؛ یک تاریخ مردمی از انقلاب ونزوئلا» ، معتقد است که مادورو شانس بیشتری برای کاندیداتوری حزب و پیروزی در برابر کاپرلیس را دارد. او می‌گوید "مادورو، بین مردم از کاپرلیس و کابلو از محبوبیت بیشتری برخوردار است."
سیساریلو مائر همچنان بر این باور است که در قانون بولیواری ابهامات زیادی وجود دارد که نمی‌توان پیش بینی کرد که ونزوئلا چگونه بدون درگیری از بحران خارج می‌شود.
به گزارش عصر ایران،کاپرلیس و دیگر اعضای اپوزیسیون به شدت از ابهامات رازگونه شوروی‌مانند درباره سلامت چاوز و مراسم سوگند عصبانی هستند و ونزوئلایی‌ها را سرزنش می‌کنند. این در حالی است که مادورو به شدت به آنان به خاطر پخش شایعه مرگ چاوز و تجسم آینده تیره در برابر ونزوئلا، حمله کرد: "حتی اگر چاوز هیچ گاه بازنگردد، سیاست‌های او باقی می‌ماند " ؛ موضوعی که حداقل از قانون اساسی واضح‌تر است.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
انتشار یافته: ۰
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید
کلی مخارج انتخاباتی که به گردن بیت المال افتاد ، به هدر میره و دوباره انتخاباتی دیگر . اگر می دونست مردنیه ، این دم آخر چرا برای میز و مقام کلنجار رفت ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟