احمدی‌‌نژاد کاندیدای ریاست‌جمهوری یازدهم می‌شود؟
آفتاب: مصطفي رضاحسيني در خبرآنلاین نوشت: یکی از سئوالات افکار سیاسی در مورد انتخابات یازدهم ریاست جمهوری در مورد کاندیدای دولت فعلی است اینکه چه کسی را عرضه خواهند کرد و با چه مکانیزه ی وارد می شوند.
اگر به صحبت های رئیس دولت دهم طی ماههای اخیر توجه شود بویژه مصاحبه زنده تلویزیونی که به نوعی پایان دولت خود را رد کرد و همچنین به آرایش نیرویی صورت پذیرفته در دولت و احکام صادره علی الخصوص برای آقای مشایی با دقت نگاه نمائیم چنین استنباط می شود که اولا ً آقای احمدی نژاد برنامه ها و کار خود را ناتمام می انگارد و بر همین اساس ادامه دولت خود را تنها راه چاره آنچه وجود دارد می داند.
ثانیاً تغییرات گسترده و بدون ملاحظه هشت سال ریاست جمهوری وی از رده دفتر خود گرفته تا وزراء و غیره نشان از آن دارد که به هیچ کس بجز آقای مشایی اعتماد ندارد و اگر هم دارد از روی ناچاری به دلیل نداشتن عوامل صد در صد مطمئن و یا وجود افرادی با در صد اطمینان و خطر کمتری مانند آقای الهام ، بقایی ، ملک زاده ، رحیمی و...
با توجه به موارد فوق و سایر مواردی که طرح آن به درازا می کشد می توان نتیجه گرفت که آقای احمدی نژاد در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم حضور خواهد داشت ، امّا حضور وی به لحاظ موانع قانونی برای شخص وی به دو گزینه خلاصه خواهد شد :
۱-آقای اسفندیار رحیم مشایی
۲-فرزند خود یعنی احمدی نژاد
تنها در صورت حضور و رئیس جمهور شدن یکی از این دو نفر همچنان سکان در دست دکتر محمود احمدی نژاد باقی خواهد ماند و اینکه در محافل گفته می شود مثلاً آقای مشایی تأیید نمی شود نیز صرفاً در حد شعار است زیرا اگر ایشان آنقدر مسأله دارد که برای کاندیداتوری ریاست جمهوری رد شود خب اکنون که تقریباً همه کاره قوه مجریه اوست و همه پست ها را هم دارد پس چرا هست؟ تعارف برای چیست؟ اگر به حال کشور ، مردم و نظام ضرر دارد چرا کنار گذاشته نمی شود؟ اگر هم ندارد خب چه دلیلی برای عدم تأیید وی در انتخابات آتی وجود دارد؟ بنابراین بنظر می رسد دولت با این دو گزینه وارد خواهد شد و در مورد رجل سیاسی مذهبی هم ایرادی نخواهد بود . مگر خود آقای احمدی نژاد هنگام کاندیدای دوره اول ریاست جمهوری (نهم) از دو شق رجل سیاسی و مذهبی برخوردار بود ؟
حال چه باید کرد ؟ لذا اینجاست که باید مسائل را جدی نگاه کرد نبایستی با ساده انگاری کار به جایی برسد که همچون اکنون عقلاً و دلسوزان کشور انگشت حیرت و پشیمانی به دهان بگیرند ، نبایستی اجازه داد حریم ها و خط قرمز ها باز شکسته شود و این میسر نمی شود جز با تصمیم منطقی اصول گرایان برای ارائه یک کاندیدای توانا و اصلح و وحدت رویه و مهم تر از آن حضور همه آحاد مردم در انتخابات با هوشیاری و انتخاب فرد واجد شرایط که وارد عرصه خواهد شد والا زنگ خطر ادامه روند فعلی بصدا در خواهد آمد.
آزموده را آزمودن خطاست توی این هشت سال چه گلی زد به مملکت که میخواهد دوباره با کاندیدا کردن هم فکر و هم طیف خود انجام بدهد:اختلاف افکنی بین سیاسیون ودلسوزان،گرانی و تورم افسار گریخته،سیاست خارجی ضعیف و انزوا ایران،بیکاری و........البته کارهایی هم کرده اما نه زیر بنایی ./ 
