آفتابنیوز : مصطفي معين ، وزیر سابق علوم و تحقیقات و فناوری و کاندیدای نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری صبح امروز با سفر به تبریز در جمع استادان دانشگاههاي این شهر حضور یافت .
کاندیدای مورد حمایت جبهه مشارکت و سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی ، آذربايجان را كانون اصلاحطلبي، آزاديخواهي، عدالتجويي، دينداري در دنياي معاصر و نوزايي علمي و فرهنگي و هنري ايران معاصر دانست و اين مساله را باعث مسؤوليت ويژه دانشگاهيان و دانشجويان، نخبگان و روشنفكران خواند و تصريح كرد: ترديدي ندارم كه به رغم تلاشهاي ارزنده دولت خاتمي در راه توسعه همهجانبه اين منطقه، جايگاه و رده آذربايجان در توسعه بايد بيش از اينكه هست باشد.
این کاندیدای ریاست جمهوری گفت : ميدانيم كه تضعيف دانشگاه و به حاشيه راندن يا به حاشيه رفتن "دانشگاه" و نخبگان علمي، فرهنگي و سياسي كشور چه عواقب ناگواري براي توسعه و پيشرفت داشته است، من نه از آنرو كه دانشگاهيم و به صنف دانشگاهيان تعلق دارم، بلكه به آن سبب كه فكر ميكنم "نهاد دانشگاه" و "گفتمان علمي" در توسعه ايران و تحولات روزافزون جهان نقش محوري يافته است وارد عرصه سياست شدهام، در همين روند است كه "تبريز و آذربايجان" معنايي خاص دارد.
وی در ادامه افزود: من سخن و برنامه مشخصي دارم كه معناي آن به ميدان آمدن دانشگاه و نقشآفرين شدن مولدان انديشه و فرهنگ و علم كشور در عرصه تعيين سرنوشت است. من آمدهام تا بتوانم عملا گوش شنواي دانشگاهيان و دانشجويان، نخبگان و روشنفكران در امر سياست باشم و با ياري آنها چارهاي اساسي براي حل مشكلات مردم و پيشرفت كشور در مسير اصلاحاتي كه خود ملت برگزيدهاند پيدا كنم.
معين تصريح كرد: ما ميتوانيم به اعتبار اين سرمايه اجتماعي و در واقع بهرهگيري از منابع انساني ايران در همه زمينهها، "موج جديد اصلاحات" را پيش بريم. هركس آشنايي مختصري به تاريخ و فرهنگ ايران و حداقل دو فراز سرنوشتساز يكصد ساله اخير آن يعني انقلاب مشروطه و انقلاب اسلامي داشته باشد ميبيند كه اينجا سرزمين اميد و زايندگي و پويايي علمي، فرهنگي و سياسي ايران است.
وزیر سابق علوم و تحقیقات و فناوری در بخش دیگری از سخنانش گفت: عدالت سياسي بطور مستقل و بدون تكيه بر مفهوم آزادي قابل تصور و تحقق نيست، ايده آزادي و تلاش براي پيشبرد دموكراسي شرط اصلي و اوليه براي توانمندي شهروندان است. عدالت سياسي باور به ايجاد شرايطي است كه بيشترين امكان را در اختيار محرومترين و محدودترين بخشها و قشرهاي اجتماعي قرار ميدهد. كسي نميتواند منكر اين واقعيت باشد كه دانشگاهيان، روشنفكران، هنرمندان، روزنامهنگاران، دانشجويان و جوانان ما هنوز براي برخورداري اجتماعي، اقتصادي و سياسي از فرصتهاي مطلوب فاصله دارند.