سفیر ایران در فرانسه: احمدی‌نژاد نگفته است که "اسراییل باید از نقشه جهان محو شود"
سفیر ایران در فرانسه گفت: ایران و غرب در اوج سوء تفاهم درباره برنامه هسته‌یی ایران قرار دارند.
آفتاب‌‌نیوز :
آفتاب: دکتر آهنی، سفیر ایران در فرانسه در مصاحبه‌ای با اریک دونه سه، مدیر مرکز پژوهش‌های اطلاعاتی فرانسه که در شماره 64 نشریه ژئواکونومی - ماه آوریل- به چاپ رسیده است افزود: اورانیوم غنی شده ایران به محض خروج از سانتریفوژها تحت مهر و موم آژانس قرار می‌گیرد. هیچ کشور دیگر امضا کننده (ان. پی. تی) به چنین کنترل‌ها یا این سطح همکاری با آژانس تن در نمی‌دهد.
به گزارش ایسنا، متن کامل این مصاحبه به این شرح است:
« جناب آقای "علی آهنی" از ژانویه 2012 سفیر تام الاختیار جمهوری اسلامی ایران در فرانسه است. وی قبلا معاون اروپا و آمریکا وزارت امور خارجه (2004 -2000 و 2012 – 2009) بوده است. (پس از سال‌های 1993-1988 هم‌چنین 2008-2006) این سومین باری است که وی در کشور ما به عنوان سفیر حضور دارد. وی هم‌چنین در ایتالیا، مالت، بلژیک، لوکزامبورگ و جامعه اروپا سفیر ایران بوده است. جناب آقای آهنی دارای مدرک دکتری در رشته مدیریت از دانشگاه لیل است.
ژئو اکونومی: بخشی از جامعه بین‌المللی و در راس آن‌ها آمریکا و اسراییل به ایران مظنونند و می‌گویند ایران در پوشش برنامه هسته‌یی جنجالی خود درصدد دستیابی به بمب اتمی است. به نظر نمی‌رسد که با وجود تبعات زیانبار (تنش‌های دیپلماتیک، قطعنامه‌های متعدد، مجازات‌های اقتصادی و ...) هیچ اقدامی در عزم کشور شما در این خصوص تاثیری داشته باشد. علت چنین پافشاری چیست؟
آهنی: ما در اوج سوء تفاهم قرار داریم. این کشورهای غربی هستند که روی این موضوع که ایران برنامه هسته‌یی نظامی را دنبال می‌کند، پافشاری دارند. این در حالی است که برنامه هسته‌یی ما کاملا غیرنظامی است. آژانس بین المللی انرژی اتمی AIEA از نزدیک برنامه ما را زیر نظر دارد یعنی دوربین‌های آژانس در مراکز و تاسیسات هسته‌یی ما نصب شده و به طور 24 ساعته همه چیز را مد نظر قرار دارند، آژانس با 7 هزار و 500 نفر/ روز بازرسی که حدود یک صد مورد آن به صورت غیرمترقبه بوده، بازرسی های زیادی از این مراکز انجام داده است.
اورانیوم غنی شده ما به محض خروج از سانتریفوژها تحت مهر و موم آژانس قرار می‌گیرد. هیچ کشور دیگر امضا کننده "پیمان منع گسترش سلاح های اتمی" (ان. پی. تی) به چنین کنترل‌ها یا این سطح همکاری با آژانس تن در نمی‌دهد. ایران بر این باور است که در این خصوص حسن نیت و شفافیت بسیاری از خود نشان داده است.
از همین رو ما در معرض سوء قضاوت هستیم و به طور مدام از ما خواسته می‌شود که ثابت کنیم برنامه هسته‌یی ما غیرنظامی خواهد ماند و این چیزی است که ما نیز مدام تایید می‌کنیم. هیچ کس نمی‌تواند به بهانه این که ممکن است استفاده شما از چاقو خطرناک باشد، شما را از دست زدن به چاقو منع کند.
برای ایران مهم است که به غنی‌سازی اورانیوم و تولید سوخت مورد نیاز نیروگاه‌های هسته‌یی غیرنظامی خود بپردازد. ما نمی‌خواهیم تنها روی خرید سوخت از خارج همان گونه که به ما پیشنهاد شده، تکیه کنیم. در واقع امکان قطع تامین سوخت به دلایل برخی مسائل سیاسی و بین‌المللی همواره وجود دارد و ایران نمی‌تواند به طور مستمر این شمشیر داموکلس را بالای سر خود داشته باشد و خود را در معرض خطر قرار دهد. تهران به استقلال و خودکفایی خود در زمینه انرژی بسیار پایبند است.
زمانی که ایران به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، به‌خصوص بنا به توصیه آژانس به آمریکا، روسیه و فرانسه، مراجعه کرد تا از آن‌ها سوخت مورد نیاز راکتور تحقیقاتی تهران، که برای تولید رادیو ایزوتوپ‌های دارویی به اورانیوم غنی شده با غنای 20 درصد نیاز داشت، را خریداری کند، به ما پاسخ داده شد که تبدیل اورانیوم 3.5 درصد و تولید میله سوخت دو سال زمان نیاز دارد. ایران از بیم این زمان که می‌توانست (به ویژه به دلایل سیاسی) و جدیت نداشتن از سوی مخاطبان ما، طولانی‌تر نیز بشود، مجبور شد تصمیم بگیرد خودش این سوخت را تولید کند و ما در کمتر از دو سال موفق به این کار شدیم.
ژئو اکونومی: شما تاکید دارید که هدف برنامه هسته‌یی ایران کاربرد نظامی نیست؟
آهنی: هیچ چیز بدتر از آن نیست که کسی خود را به ناشنوایی زده باشد. ایران همیشه موضوع نظامی بودن برنامه هسته‌یی خود را قویا رد کرده است. بگذارید موضع کشورم را برایتان توضیح دهم. دو سال پیش از سوی آیت الله خامنه‌ای، رهبر معظم انقلاب اسلامی فتوایی در ایران صادر شد که هر گونه تولید، نگهداری و استفاده از سلاح‌های اتمی را کاملا ممنوع می‌کند.
ایشان در نیمه فوریه 2013 اظهار کردند که استفاده از سلاح اتمی جنایت علیه بشریت است.
لازم به یادآوری است که ایران در سپتامبر 1974 ابتکار ایده خاورمیانه عاری از سلاح هسته‌یی نزد سازمان ملل متحد را طرح کرد و با قوت تحقق آن را دنبال می‌کند.
با این وجود به نظر می‌رسد که همه این مولفه‌ها را نادیده می‌گیرند و کسی نمی‌خواهد ایران را به عنوان کشوری مسوول و امضا کننده ان. پی. تی که مانند سایر اعضای آژانس از حقوق مشروع خود می‌خواهد استفاده کند، بنگرد.
تهران همواره خواستار استفاده صلح‌آمیز از فن‌آوری هسته‌یی تحت نظارت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی است.
ژئو اکونومی: اما چرا در حالی که ایران دارای منابع سوختی طبیعی است به دنبال برنامه هسته‌یی غیرنظامی است؟
آهنی: برنامه هسته‌یی ایران حدود 40 سال پیش یعنی زمانی که جمعیت ایران نصف جمعیت کنونی بود، مطرح شد. در نتیجه با افزایش جمعیت و توسعه اقتصادی و صنعتی نیاز به منابع انرژی نیز بیش‌تر شد. مسوولیت مقامات در این است که برای هر گونه پرهیز از وقفه (در تامین انرژی) و بروز بحران انرژی، کار را برای آینده مهیا سازند.
از همین رو نمایندگان مجلس با تصویب قانونی چنین تصمیم گرفتند که در کنار منابع نفتی موجود، نیروگاه‌های هسته‌یی به منظور تولید 20 هزار مگاوات برق هسته‌یی، ساخته شود. اگر ظرفیت نیروگاه هسته‌یی بوشهر (با توان یک هزار مگاوات برق) را مبنا قرار دهیم، چنین نتیجه‌گیری می‌شود که کشور ما به ساخت حدود 20 نیروگاه اتمی دیگر نیاز دارد.
ژئو اکونومی: به نظر شما مساله نداشتن درکی که اشاره کردید و منشاء مجازات‌های سنگین اقتصادی علیه کشور شما شده، چیست؟
آهنی: ما تلاش زیادی برای توضیح و روشنگری انجام داده‌ایم اما نبود درک جدی و حتی امتناع از درک واقعیت برنامه هسته‌یی غیرنظامی ایران دیده می‌شود. علاوه بر این، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نقش خود را به صورت حرفه‌یی و هدفمند ایفا نمی‌کند و بر اساس برخی فشارهای سیاسی به ویژه از سوی آمریکا عمل می‌کند.
در سال 2003 به هنگام مذاکره با سه کشور اروپایی انگلیس، آلمان و فرانسه، ما تمایل خود به داشتن تنها 20 سانتریفوژ به منظور تحقیقات هسته‌یی را اعلام کردیم اما آن‌ها با این خواست ما مخالفت کردند. بنابر این ما تصمیم گرفتیم که با وجود همه مسائل، برنامه هسته‌یی خود را آن که در نظر داشتیم دنبال کنیم. نتیجه این سرسختی بی حاصل اروپاییان این شد که ما امروز حدود 10 هزار سانتریفوژ داریم.
به همین ترتیب در موضوع غنی‌سازی نیز در ابتدا میزان غنی‌سازی اورانیوم ما نمی بایست از 3.5 درصد فراتر می‌رفت اما اشتباه راهبردی گروه 1+5، یعنی پنج عضو دائم شورای امنیت به همراه آلمان، که از فروش سوخت مورد نیاز راکتور تحقیقاتی تهران به ما ممانعت کردند، ایران را به سمت غنی‌سازی تا مرز 20 درصد جهت تولید سوخت مورد نیاز این راکتور هسته‌یی غیرنظامی برای مصارف پزشکی، سوق داد.
ژئو اکونومی: با این حال در بعد نظامی شاهد توسعه محسوس تولیدات تسلیحاتی در ایران هستیم. هدف از این اقدامات چیست؟
آهنی: فراموش نکنید که بین سال‌های 1980 تا 1988 جنگی 8 ساله از سوی رژیم "صدام حسین" به تحمیل شد.
به دلیل این جنگ که خسارات زیاد و قربانیان بسیاری بر جای گذاشت، نیروهای نظامی و دفاعی ما ضعیف شدند. بازسازی تجهیزات نیروهای مسلح ما ضروری است. به خصوص این که اعمال مجازات‌ها به ما امکان تامین و خرید این تجهیزات از خارج را نمی‌دهد. این مساله ما را تدریجا به سمت توسعه صنایع دفاعی پیشرفته‌ای هدایت کرد که شامل تمام بخش‌ها می‌شود.
اما دکترین نظامی ما کاملا دفاعی و غیر تهاجمی است و تهدیدی علیه هیچ کس نیست.
ژئو اکونومی: اما اظهارات رییس‌جمهور احمدی نژاد در قبال اسراییل را چگونه توضیح می‌دهید؟
آهنی: در این خصوص باید گفت که رسانه‌ها اظهارات رییس‌جمهور احمدی نژاد را تغییر دادند. من یادآوری می‌کنم که دان مریدور، وزیر اطلاعات و انرژی اتمی اسراییل در مصاحبه‌ای با الجزیره در آوریل 2012 که نیویورک تایمز نیز آن را منتشر کرد، گفت که آقای احمدی نژاد هرگز این جمله که "اسراییل باید از نقشه جهان محو شود" را به کار نبرده است.
ژئو اکونومی: مطبوعات و محافل تخصصی تقریبا هر روز مطالبی از جنگ مخفی اسراییل و آمریکا برای کند کردن روند برنامه هسته‌یی ایران منتشر می کنند. آیا این مسائل واقعی است؟ تاثیرات آن چه بوده است؟
آهنی: این یک واقعیت است. ضمن این که در 12 فوریه گذشته "باراک اوباما"، رییس‌جمهوری آمریکا در نطق سالانه خود در کنگره اظهار کرد که آمریکا برای بازداشتن ایران از دستیابی به بمب اتمی هر اقدامی که لازم باشد انجام می‌دهد. این در حالی است که در دکترین هسته‌یی ایران هرگز مساله رفتن به سمت ابعاد نظامی مطرح نبوده است.
همان گونه که رسانه‌های غربی اشاره داشتند در گذشته حملات سایبری علیه سیستم‌های رایانه‌یی ما وجود داشته است. اما این حملات آن گونه که آن‌ها ادعا داشتند موثر یا موفقیت‌آمیز نبوده‌اند. موضوع ترور دانشمندان هسته‌یی ایران نیز یک واقعیت است. بر اساس اطلاعاتی که ما داریم مسوول اصلی این اقدامات رژیم صهیونیستی است.
البته باید این تهدیدات و حملات را جدی گرفت اما در میان آن‌ها نیز بلوف زیاد دیده می‌شود. رژیم صهیونیستی به طور مدام از خطر ایران حرف می‌زند و می‌کوشد اروپا و آمریکا را متقاعد کند که هدف ما ساخت سلاح اتمی است. تل‌آویو آن‌ها را مجبور به سخت کردن مواضع خود در قبال ایران و برنامه هسته‌یی ما کنند.
ژئو اکونومی: آیا ایران از مداخله نظامی با هدف نابود کردن تاسیسات هسته‌یی این کشور، بیم‌ناک است؟
آهنی: حمله احتمالی اسراییل به خاک ایران با هدف ضربه زدن به تاسیسات علمی و هسته‌یی آن یک دیوانگی محض است. تبعات آن فاجعه‌آمیز و غیرقابل کنترل است. ایران در برابر چنین تهاجمی بدون واکنش نخواهد ماند. این امر می‌تواند سلسله خشونت‌هایی را که ممکن است به جنگ جهانی سوم بیانجامد، به همراه داشته باشد.
وانگهی لازم به یادآوری است که قطعنامه 533 آژانس بین‌المللی انرژی اتمی که در سپتامبر 1990 به تصویب رسیده به روشنی می‌گوید که هیچ تهدیدی علیه تاسیسات هسته‌یی نباید صورت گیرد و در صورت تهدید نظامی احتمالی نسبت به این نوع تاسیسات، شورای امنیت سازمان ملل متحد باید قاطعانه از خود واکنش نشان دهد. اما ظاهرا برخی می‌خواهند این مطلب را نادیده گیرند ...
ژئو اکونومی: برخی کارشناسان و صاحبنظران بر این باورند که کشورهای غربی و امیرنشین‌های عربی حاشیه خلیج‌فارس در نبود توان رویارویی مستقیم با ایران تصمیم به حمله به متحدانش گرفته‌اند. سوریه نیز در همین راستا هدف قرار گرفته زیرا متحد منطقه‌یی مهم برای تهران است. نظر شما از چنین تحلیلی چیست؟
آهنی:محور مقاومت در منطقه و از جمله سوریه یکی از عناصر مهمی است که در سال‌های اخیر توانسته است معادلات منطقه‌یی را کاملا تغییر دهد. در نتیجه، سوریه به عنوان هدف اولویت‌دار اقدامات بی‌ثبات‌سازی قرار گرفته است. بین دمشق و تهران در زمینه‌های فراوان رابطه‌ای تنگاتگ وجود دارد. سال‌ها پیش توافقاتی در زمینه‌های سیاسی، فرهنگی، علمی و دفاعی بین دو کشور امضاء شده‌اند. دو کشور به طور منظم در همین چارچوب به تبادل با یکدیگر می‌پردازند. از همان ابتدای تظاهرات مردمی در سوریه ما توجه دولت دمشق را به این موضوع جلب کردیم که به خواسته‌ها و مطالبات مردم این کشور جواب دهد.
با این حال رییس‌جمهور اسد اصلاحاتی را در ابتدای وقایع در بهار 2011 پیشنهاد کرد. ما درباره تحول اوضاع خوشبین بودیم. ولی سریعا دیدیم که عناصری مسلح که توسط خارج از کشور و به واسطه دخالت خارجی تامین مالی می‌شدند، تحریکاتی از خود به نمایش گذاشتند. این شرایط دولت سوریه را به واکنش واداشت تا از مردم خود حمایت کند. درگیری‌های شدیدی که به دلیل ورود جنگجویان مسلح و حمایت مالی شده توسط خارجیان به‌وجود آمد، اوضاع سوریه را بیش از پیش پیچیده کرد.
ژئو اکونومی: ایران چگونه از متحد سوری خود در این جنگ داخلی که اکنون نزدیک به دو سال است ادامه دارد حمایت می‌کند؟
آهنی: ایران از مردم و دولت و سوریه در این دوره دشوار حمایت می‌کند. همان‌طور که روسیه و چین این کار را می‌کنند. ولی ما سه کشور در قالب دو جانبه عمل می‌کنیم و جبهه سازماندهی شده‌ای به نام تهران- مسکو - پکن وجود ندارد. سیاست ما حرکت در مسیر توقف درگیری‌های خونین است و ما از اقدامات جامعه بین‌المللی و نمایندگان سازمان ملل متحد در این مسیر حمایت می‌کنیم.
ما از دیالوگ ملی با گروه‌های اپوزیسیون صلح طلب حمایت می‌کنیم. ایران با آن‌ها در تماس است و در روز 18 نوامبر 2012 آن‌ها را به تهران دعوت کرد. در این موارد باید حرف تمام قشرهای مردم را شنید. ما اطمینان داریم که بحران سوریه راه‌حل نظامی ندارد. باید مرزها را نیز کنترل کرد. این مهم است زیرا به‌هم ریختگی‌های سوریه می‌تواند به منطقه سرایت کرده و غیرقابل کنترل شود.
در حال حاضر دولت دمشق کنترل بر بحران را در دست دارد. کشورهایی که خواهان رفتن بشار اسد هستند هم برخورد نرم‌تری دارند. نباید فراموش کرد که این به دیگر کشورها مربوط نیست که برای مردم سوریه تصمیم می‌گیرند.
ژئو اکونومی: در ورای اوضاع سوریه چه نگاهی به"بهار عربی" دارید ؟
آهنی: مردمان عرب بیدار شده‌اند. آن‌ها دیگر نمی‌توانند نظام‌های دیکتاتوری را بپذیرند. از سال 2011 به بعد، همه خواهان تغییرات و آزادی بیش‌تر که ملهم از اصول اسلامی باشد هستند. برای همین هم به آن اسم بهار عربی داده شد تا دیگر اسمی از بیداری اسلامی برده نشود. مرحله حفاظت از دستاوردهای جنبش‌های مردمی مرحله دشواری است. در همین نقطه است که مداخلات خارجی ظاهر می‌شوند. این مداخلات در این روندها مهم بوده‌اند زیرا قدرت‌های غربی خارجی می‌خواستند که نظام‌های جدید در مسیری که خواسته آن‌هاست حرکت کنند. به‌خصوص آمریکایی‌ها همه تلاش خود را کردند که کنترل اوضاع و تحولات آن را در دست داشته باشند.
ژئو اکونومی: این بهارهای عربی به تهران هم رسیدند؟ نتایج منطقه‌یی این بهارها بر محیط‌های منطقه‌یی چه بودند؟
آهنی: ایران ثبات دارد و اصلا با کشورهای منطقه قابل قیاس نیست. ما کشوری مستحکم داریم. با این حال ما در قلب منطقه‌یی حساس واقع شده‌ایم. ایران از سال‌ها پیش در بحران‌های مختلف منطقه‌یی مانند قفقاز، تاجیکستان، افغانستان، عراق، خلیج‌فارس و غیره محصور بوده است. در عین حال دیپلماسی ما آرام کردن بازی بازیگران منطقه‌یی و فرامنطقه‌یی و حل بحران‌های خاورمیانه است. ما در سال 1991 و در زمان حمله صدام حسین به کویت نیز این موضوع را ثابت کردیم به این معنی که ایران، به رغم حمایت کویت از رژیم صدام در طول جنگ هشت ساله علیه ایران از اوضاع سوء استفاده نکرد.
ژئو اکونومی: در اواسط ژانویه 2013 در تهران توافق‌نامه مهم امنیتی بین محمد مصطفی نجار، وزیر کشور ایران و همتای روسی او ولادیمیر کولوکولت سیف امضاء شد. این توافق‌نامه به‌خصوص روی همکاری‌های اطلاعاتی برای مبارزه با تروریسم و جنایت تاکید می‌کند. پیش زمینه‌های فکری این توافق‌نامه چه بودند؟ آیا این کار به نوعی یک مقابله قبلی علیه تلاش‌های جدید در مقابل وقوع یک نوع "بهار ایرانی" است؟
آهنی: ایران و روسیه دو کشور همسایه هستند که منافع و نگرانی‌های مشترکی همانند تروریسم، جرم و جنایت، حفظ نظم و غیره دارند. ما فقط به تقویت همکاری‌های خود در زمینه امنیتی و مبارزه با تروریسم و جنایت سازمان یافته و قاچاق مواد مخدر پرداختیم.
ژئو اکونومی: با این حال در زمان انتخابات ریاست جمهوری گذشته در سال 2009 ما شاهد وقایع خشن اعتراضی نسبت به نتایج بودیم.
آهنی: یک بار دیگر تاکید می کنم که تصویری که از ایران در غرب ارائه شده تصویری غلط است. کشورهای غربی دوست داشتند آقای موسوی برنده شود زیرا عملا دوست نداشتند دوره ریاست جمهوری آقای احمدی نژاد تمدید شود.
در این رای گیری میزان مشارکت مردم 85 درصد بود. ولی ما در برابر رفتارهای ناشیانه برخی از فعالان سیاسی داخلی که به رقابتی مخرب و برخی حوادث دامن زدند قرار داشتیم. شمارش آراء نشان داد که یک اختلاف 10 میلیون رایی به نفع رییس‌جمهور منتخب وجود داشت. اتهامات مربوط به تقلب نیز بی‌اساس هستند زیرا جامعه ایرانی یک جامعه باز است و هیچ چیز را نمی‌توان در آن مخفی کرد. وضعیت ایران اصلا با آن چه در برخی از کشورهای منطقه می‌گذرد قابل مقایسه نیست.
ژئو اکونومی: شما اوضاع کشور همسایه عراق بعد از خروج بخش مهمی از نیروهای آمریکایی از این کشور را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ نگاه‌های تهران بر این کشور چگونه‌اند؟
آهنی: عراق کشوری با سنت و فرهنگ عربی است. این کشور نمی‌تواند برخلاف آن چه ادعا می‌شود زیر سلطه ایران قرار گیرد یا ایران در آن دخالت کند. ترس از توسعه‌طلبی فرضی ایران در این کشور کاملا بی‌اساس است. ضمن این که ما فکر می‌کنیم که باید از قومیت‌گرایی در عراق اجتناب و در عوض نگرش ملی در این کشور را تقویت کرد. در این راستا اجتناب‌ناپذیر است که همه گروه‌ها و همه اقوام تشویق شوند در دولت مرکزی بغداد حضور داشته باشند.
ژئو اکونومی: برخی تهران را به مداخله در وقایعی که به نظر می‌رسد در بحرین در حال زایش دوباره هستند متهم می‌کنند. چه جوابی برای این ادعا دارید؟
آهنی:ما از اصول دمکراتیک در بحرین، یا همان"هر نفر، یک رای"حمایت می‌کنیم. ایران انتظار دارد جامعه بین المللی و اروپا واکنش‌های قوی و منسجمی همانند رفتارهایی که در دیگر کشورها دارند ارائه دهند. نمی‌توان در قبال بحرین برابر این کشور، سیاست یک بام و دو هوا را داشت.
ژئو اکونومی: به نظر می‌رسد پادشاهی‌های خلیج فارس و در وهله اول عربستان سعودی و قطر، از ایران و سیاست‌هایش واهمه دارند و از تشکیل محور دمشق- بغداد- تهران ناراحت هستند و در شکل نامناسب آن، آن را"هلال شیعی"می‌خوانند. آیا رقابت های سنی – شیعی در منطقه تا به این حد قوی شده‌اند که هر گونه تفاهم در این زمینه غیرممکن است ؟
آهنی: ایران هیچ وقت در مسیر اختلاف سنی و شیعه حرکت نکرده است. مناسب است نگذاریم گرفتار محدویت‌های این نوع بیان شویم. وحدت برای اسلام ضروری است. نباید اختلاف به‌وجود آورد. با وجود برخی اختلاف‌نظرها ما نقاط و منافع مشترکی هم داریم. ایران در مسیر وحدت اسلامی حرکت می‌کند. سیاست ما نشان می‌دهد که ما از مجموعه جهان اسلامی حمایت می‌کنیم حتی اگر شیعه نباشند مثل سوریه، حماس و غیره... در مقابل ما مخالف هرگونه افراط‌گرایی و سنی - شیعه نشان دادن مسائل هستیم زیرا این‌ها برای اسلام خطرناکند.
ژئو اکونومی: کارشناسان خلیج فارس از مخالفت عمیق میان قطر- بحرین و قطر- عربستان سعودی صحبت می کنند ... در این باره چه فکر می‌کنید ؟
آهنی: در واقع، این حرف درستی است. وجود اختلاف و نداشتن توافق مرزی دیرینه یکی از دلایل اختلاف میان این کشورهاست. با این وجود، اختلاف‌ها درباره خطوط مرزی به این سه کشور مربوط نمی‌شوند بلکه همه کشورهای واقع در جنوب خلیج فارس از این نوع اختلاف‌ها دارند. دلیل دیگر اختلاف میان این کشورها به موضوع امنیتی و رقابت‌های سیاسی شدید و پنهان و هم‌چنین رسمی در قالب مسایل مربوط به شورای همکاری باز می‌گردد.
جمهوری اسلامی ایران امیدوار است که این اختلاف‌ها به یمن رایزنی‌ها و همکاری میان مجموعه اعضای کشورهای خلیج فارس گسترش نیابند و امنیت و ثبات پایدار این منطقه بتواند از سوی خود کشورهای منطقه تضمین شود بدون این که نیازی به حضور نیروهای خارجی باشد.
ژئو اکونومی: شما حمایت ایران از حماس فلسطینی را مطرح می‌کنید. همه در جریان روابط تنگاتنگ شما با حزب الله لبنان هستند. بنابراین آیا ایران هنوز هم در حمایت از تروریسم حضور دارد؟
آهنی: ایران که خود یکی از بزرگ‌ترین قربانیان تروریسم در جهان است همواره تروریسم را قویا محکوم کرده است. حمایت ما از حماس و حزب الله لبنان روشن است و هیچ تردیدی در آن وجود ندارد. برداشت برخی دولت‌های غربی درباره حماس و حزب الله لبنان غیرواقع بینانه و تاسف‌بار است.
در واقع نباید فراموش کرد که به دنبال برگزاری یک انتخابات آزاد بود که حماس در سال 2006 در نوار غزه دولت قانونی و مشروع تشکیل داد و از محبوبیت بالایی هم برخوردار است.
وانگهی حزب الله لبنان نیز به یمن مشروعیت و قدرت مبتنی بر محبوبیت مردمی است که یک وزنه تعیین کننده در دستگاه‌های سیاسی و پارلمانی و شوراهای شهری لبنان محسوب می‌شود. یادآور می‌شوم که حزب الله نقشی اساسی در حفظ امنیت و تمامیت ارضی لبنان در مقابل تهاجمات رژیم صهیونیستی بازی کرده است.
ژئو اکونومی: از چند ماه پیش به این طرف سازمان مجاهدین خلق ایران دیگر در فهرست سازمان‌های تروریستی قرار ندارد. این کار برای شما چه معنایی دارد؟
آهنی: سازمان مجاهدین خلق ایران یک"فرقه تروریستی" است که متحد صدام بوده. مردم ایران از این فرقه متنفرند و نگاه مردم به آنان همانند همان نگاه تنفرآمیزی است که مردم فرانسه در زمان اشغال نازی‌ها به "کسانی که با آنان همکاری می‌کردند و Collabos خوانده می‌شدند" دارند.
رهبران این فرقه دنبال آن هستند چهره‌ای متفاوت از ماهیت و اقداماتشان به غرب ارائه دهند در حالیکه از دید مردم ایران کاملا تروریست محسوب می شوند. خروج نام این فرقه از فهرست سازمان‌های تروریستی با دلایل و اهداف سیاسی انجام می‌شود. اقدامات تروریستی آن‌ها هیچ وقت از ذهن مردم ایران پاک نخواهند شد زیرا نام آن‌ها برای همیشه به لکه‌های خون قربانیان بی‌گناه ایرانی در جنایت‌های این سازمان آغشته است.
این فرقه تروریستی از ابزارهای قضایی بهره‌برداری کرده و با طرح انتقادهایی "شکلی و صوری" امکان خروج از این فهرست‌ها را به‌وجود آورده است. باید دانست که خروج نام سازمان از فهرست گروهک‌های ترویستی آمریکا و اتحادیه اروپا بر پایه ایرادات شکلی و نه ماهوی، صورت گرفته است.
این سازمان با تاکید بر این که از سال 2001 به بعد سوء قصدی انجام نداده و صرفا به سوی شعارهای ادعایی دمکراتیک و به نفع حقوق بشر حرکت کرده، تلاش کرده است جنایت‌های گذشته خود را به فراموشی بسپارد. در حالی که این سازمان هم‌چنان ماهیت خشن مسلحانه خود را حفظ کرده و نمی‌تواند خود را از جنایت‌های مرتکب شده، مبری و پاک کند و اقدامات تروریستی گذشته را به فراموشی بسپارد.
همان‌طور که هیچ وقت القاعده نمی‌تواند به یک سازمان سیاسی مشروع تبدیل شود، این سازمان نیز هرگز نمی‌تواند چنین شود.
مضافا این که علاوه بر جنایت‌هایی که این سازمان علیه مردم ایران و با ترور بیش از 16 هزار نفر شهروند ایران مرتکب شده، همکاری این سازمان با رژیم صدام حسین در نسل‌کشی کردها و شیعیان عراقی هم که پرونده‌های قضایی علیه آن‌ها در عراق مفتوح است نمی‌تواند از سوی کسی نادیده گرفته شوند.
ژئو اکونومی: با این حال ایران متهم است که از سال 2002و بعد از حمله آمریکا به افغانستان به عنوان پناهگاه برخی شبکه‌های القاعده مورد استفاده قرار گرفته است. تهران از حزب الله و سوء قصدهای ضد اسراییلی‌اش در جهان همانند آن چه در 18 ژوییه 2012 در "بوگراس" بلغارستان اتفاق افتاد حمایت می‌کند؟
آهنی: جمهوری اسلامی ایران به عنوان یکی از دولت‌هایی که خود جزو بزرگ‌ترین قربانی تروریسم و از جمله تروریسم دولتی توسط ماموران رژیم صهیونیستی که دانشمندان ایرانی را ترور کرده‌اند بوده، همواره تروریسم را در هر شکل آن و در هر کجا که باشد محکوم کرده است. در حالی که در افغانستان 9 دیپلمات ایرانی توسط طالبان و القاعده کشته شدند چگونه قابل تصور است که جمهوری اسلامی ایران بتواند از چنین گروه و عناصر وابسته به آن حمایت کند ؟ این نوع اتهامات در باره ایران کاملا بی‌اساس هستند.
ژئو اکونومی: به عنوان پایان مصاحبه، شما روابط ایران و فرانسه را در چه وضعیتی می‌بینید؟
آهنی: روابط بین پاریس و تهران ریشه در تاریخ دارند. این روابط با این که فراز و نشیب‌هایی هم داشته‌اند، ولی به طور کلی خوب و دوستانه بوده‌اند. با این وجود، از چندین سال پیش به این طرف این روابط به دلیل موضوع هسته‌یی نتوانسته‌اند شکوفا شوند. تبادلات دانشگاهی، علمی و فرهنگی بلوکه شده‌اند. روابط تجاری دائما رو به تخریب بوده‌اند به این معنی که تجارت 3.5 میلیارد یورویی سال 2011 به کمتر از یک میلیارد یورو در سال 2012 رسیده است. و همین‌طور صنعت خودروسازی فرانسه ( پژو) سهم بسیار مهمی از بازار خود در ایران را از دست داده است.
شرکت‌های فرانسوی بسیار علاقمند هستند از فرصت‌های بازار ایران (78 میلیون جمعیت) و منطقه از طریق ایران بهره ببرند. پتانسیل همکاری بین دو کشور در همه زمینه‌های سیاسی، اقتصادی، بازرگانی، فرهنگی و هنری و غیره بسیار وسیع است. به همین خاطر ضرورت دارد اقداماتی را برای جبران این وضعیت اتخاذ کرد.
نباید به این خاطر که بین دو کشور اختلاف دیدگاه وجود دارد، دیالوگ نداشت. این دیالوگ اجتناب‌ناپذیر است. چرا که این همان کاری است که بقیه کشورهای اروپایی هم با ایران انجام می‌دهند. مناسب است تبادلات سیاسی و پارلمانی که امروزه در نقطه "رکود" قرار دارند دوباره توسعه یابند. در نبود این تماس‌ها، این اختلاف نظر، تفاهم نداشتن و بدبینی است که بی‌وقفه رشد خواهند کرد.
ژئو اکونومی: چه قضاوتی از مداخله نظامی فرانسه در کشور مالی ارائه می‌دهید؟
آهنی: دو سوال باید مطرح شود. اول این که آیا این مداخله در راستای منافع ملی مردم مالی بوده است؟ دوم این که آیا این مداخله در راستای حفظ تمامیت ارضی مالی صورت گرفته است؟ به نظر می‌رسد که این مداخله در انطباق کامل با قطعنامه سازمان ملل نبوده باشد و ترس این وجود دارد که در صورتی که حضور نیروهای خارجی طولانی شود، عواقب خطرناکی را در بر داشته باشد.
به نظر ما ضرورت دارد راهکار دیگری به غیر از راهکار نظامی برای حل این مشکلات یافت. با این حال ایران به عنوان رییس جنبش غیرمتعهدها آمادگی دارد در یافتن یک راه حل مناسب برای مشکل کشور مالی همکاری کند.»
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
انتشار یافته: ۲
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید
آفتاب تائبد کن....