به گزارش مهر، داریوش صفوت استاد پیشکسوت موسیقی پس ازتحمل یک دوره بیماری، شب گذشته 26 فروردینماه در سن 85 سالگی در شهر کرج درگذشت. صفوت از شاگردان ابوالحسن صبا بود و نزد وی به تحصیل موسیقی پرداخته بود.
صفوت هفتم آذرماه سال 1307 در شیراز متولد شد و تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته حقوق دانشگاه تهران به پایان رسانده بود. وی به تکمیل هنر موسیقی نزد استاد ابوالحسن صبا پرداخت و این ارتباط را به مدت ده سال و تا پایان عمر استاد صبا ادامه داد.
این هنرمند در اواخر سال 1339 برای تدریس در مرکز مطالعات موسیقی شرقی در انستیتو موزیکولوژی سوربن به فرانسه رفت و به موازات آن، در رشته حقوق بینالملل دکترا دریافت کرد.
پیکر مرحوم صفوت جمعه 30 فروردین ماه ساعت 9 صبح در قبرستان بی بی سکینه شهر کرج به خاک سپرده می شود. مراسم یادبود این هنرمند نیز شنبه 31 فروردین از ساعت 16 الی 17:30 در مسجد جامع شهرک غرب برگزار خواهد شد.
مردان بزرگ نخواهند مرد . . .
خاک عالم به سر مردم صاحب هنر است
گر ذوق نیست تو را کج طبع جانوری
سعدی چی گفته ها
یعنی میگه اون شتره که با این چیزا به وجد میاد. شتری که خار بیابون می خوره و آب گندیده. حالا اگه تو ذوق نداری (و مثل شتر) از موسیقی خوشت میاد مثل شتر جانور کج سلیقه ای هستی
این یارو که اینو نوشته از جنس ف ر ج هستش
برو پاسخ مشکاتیان به احمدی «زاد را دراینترنت پیدا کن وبخون
خدابیاورزدش عجب دندونی از دکتر بی... شکوند
آره منم باهات موافقم
عربای جاهلی رو به خاطر همین کارشون مسخره می کنیم دیگه
مثله اینه که به تایپیست بگی هنرمند
چند تا چیز حفظ کرده
از رو کاغذ می خونه میزنه
حالا آهنگ ساز یه چیزی
به جاش جوابشو بده
قدر زر زرگر شناسد قدر گوهر گوهري
به تمام هرمن ان دنيا تسليت مي گم اين مصيبت را
شهروند محترمی که هنرمند را مطرب خوانده اید توجه داشته باشید که
سنگ بدگوهر اگر کاسه زرین بشکست
قیمت سنگ نیفزاید و زر کم نشود
خود شکن آیینه شکستن خطاست
رو دعا کن که سگ این موطنی
ورنه اکنون کردمی من کردنی
و چه به اصالت ؟؟؟
یا می فرماید:
مه فشاند نور وسگ عوعو کند
هرکسی بر طینت خود می تند...
ماه تابان نشود باز همانست که هست
یا می فرماید:
مه فشاند نور وسگ عوعو کند
هرکسی بر طینت خود می تند...
نمی دونم الان حالش چطوره
نمی دونم الان حالش چطوره
سکوت و مطالعه بی پیش داوری و تفکر( که به قول هایدگر اندیشه برانگیز ترین امر در زمانه ی ما این است که ما هنوز تفکر نمی کنیم) شاید دست نسل با احساسات احمقانه گره خورده ی مارو بگیره
سکوت
و در مورد خیلی ها خفه خون ! گرفتن بزرگترین موهبتیه که دارن و با رد شدن ازش نه اجازه ی تعالی رو به خودشون می دن نه استراحت به پاکتهای تهوع که در دست شنونده هاشونه
باور کنید لازم نیست راجع به هر موضوعی ما به حرف در بیایم
این جوری شاید حرمتمون هم بیشتر حفظ شه
متشکرم.
روحش شاد