دومین بیانیه حزب اعتدال و توسعه
تجلیل از آیت الله هاشمی رفسنجانی و حمایت مجدد از دکتر روحانی
و در خصوص انزوا باید پرسید انزوا و دوری از چه صحنه ای ؟ چون در صحنه های سیاسی از میدان به در کردن رقیت یک پیروزی است.آیا می خواهیم با انزوا خود پیروزی رقیب را تکمیل کنیم ؟!
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: سرویس سیاسی - بسم الله الرحمن الرحیم
کمتر از سه ماه از انتشار نخستین بیانیه حزب اعتدال و توسعه در دعوت از حجت الاسلام و المسلمین دکتر حسن روحانی می گذرد.
این دعوت که با تحلیلی واقع بینانه از اوضاع داخلی و شرایط خارجی کشور و با آگاهی از شایستگی ها و بایستگی های ریئس جمهور آتی جهت بهبود زندگی مردم و ارتقای جایگاه جمهوری اسلامی ایران در عرصه های بین المللی به عمل آمده بود،با وجود همه عوامل دلسردی انگیزه قوی در جوانان حزب آفرید که در فرصتی کوتاه نسبت به سازماندهی مناسب برای ورود به این میدان پر تموج اقدام کردند.
این انگیزه با اعلام ثبت نام آیت الله هاشمی رفسنجانی برای نامزدی ریاست جمهوری مضاعف و در تعامل با شور و نشاط ملی ناشی از استقبال اقشار مختلف مردم از ایشان به طور بی سابقه ای هم افزا گردید. به طوری که یاد همراهی ها و هم دلی های سالهای نخستین انقلاب را برای نسلهای اول و دوم تداعی می کرد.
ولی متاسفانه این امید و گرمی انقلابی با اقدام غیرمنتظره و بهت آور شورای محترم نگهبان به یاس و سردی گرائید. صرف نظر از دلایل چنین اقدامی از سوی شورای محترم نگهبان و چرائی موضع گیری دو تن از فقهای محترم این شورا که بدون جایگاه رفیع شورا و ضرورت بی طرفی فقهای مکرم آن نسبت به رقابت های سیاسی موجود آن هم با تخطئه آشکار و غیر منصفانه در برابر شعور ملت بزرگ،متدین و هوشمند ایران و نظاره گران خارجی صورت گرفت.هر چند چنین اقداماتی دور از انتظار چیزی از عواطف مردم نسبت به آیت الله هاشمی رفسنجانی به عنوان یکی از ارکان نظام نمی کاهد که او به وعده لانضیع اجر المحسنین امیدوار است.
امروز پرسش اساسی این است که چه باید کرد؟
آنچه در ابتدا به نظر میرسد اعتراض و یا انزوا است.
اعتراض نسبت به آنچه که احساسات پاک و حماسی جمعی از مردم مومن را آن هم در آستانه سالگرد ارتحال امامشان با دلایلی غیر قابل پذیرش در افکار عمومی نادیده گرفت.
ویا انزوا از صحنه سیاسی و فعالیت های اجتماعی ...
و این هر دو واکنشی احساسی است و به دور از قانون و عقل
واقعیت این است در ساختار حقوقی نظام جمهوری اسلامی ایران نظر نهائی شورای نگهبان در این خصوص برای قانون مداران لازم الاتباع است.هر چند این نظر می تواند هم چون دیگر نظرات برخواسته از عقل گروهی نادرست و حتی زیان بخش باشد.آن سان که برخی از مصوبات مجلس شورای اسلامی نیز پس از ابلاغ با وجود نافذیت قانونی نادرست و لازم التغییر تشخیص داده میشوند.
که تعدد طرح ها و لوایح اصلاح قوانین نمونه هایی از این دست تصمیمات نادرست جمعی است. ولی تا مادامی که تغییر نیافته اند لازم الاجرا و معتبر خواهند بود.
بنابراین همان طور که آیت الله هاشمی رفسنجانی با درایت و قانون مندی به این نظر اعتراضی نکرده اند،قطعا برای همه کسانی که به نکته سنجی و فهم سیاسی این شخصیت ممتاز معترفند،تا از گزینه اعتراض دوری کنند ...
و در خصوص انزوا باید پرسید انزوا و دوری از چه صحنه ای ؟ چون در صحنه های سیاسی از میدان به در کردن رقیب یک پیروزی است. آیا می خواهیم با انزوا خود پیروزی رقیب را تکمیل کنیم ؟!
قطعا برای همه کسانی که تندروی،دشمن تراشی،مشکل افزایی و بی شکیبایی نسبت به اندیشه های متفاوت هر چند درست و منطقی را امروز یک عامل انحرافی در حرکت مقدس انقلاب اسلامی می دانند خالی کردن صحنه چیزی جز فرصت آفرینی برای استمرار چنین روش هایی نخواهد بود.
واکنش سوم در کنار اعتراض و انزوا در انتخاب راه عقلانی،یعنی راه اعتدال است. اعتدال به مثابه رویکردی واقع بینانه نسبت به پدیده ها و رخدادها،راهی منطقی و تلاشی معقول برای خروج از تنگناها است. امروز در نیمه ی راهیم. واقعیت این است که اگر امروز ملت بزرگ و مومن ایران از شخصیت برجسته و پر تجربه آیت الله هاشمی رفسنجانی در عرصه انتخابات و فردا از حضورشان در موقعیت اجرائی محروم مانده است ولی گفتمان ایشان در صحنه انتخابات وانشاالله تجربیات ارزشمند وی برای گشودن گره های ایجاد شده با حضور حجت الاسلام و المسلمین دکتر حسن روحانی فراهم آمده است. بدون تردید گفتمان دکتر حسن روحانی نزدیک ترین گفتمان به آیت الله هاشمی رفسنجانی است. با ذکر این حقیقت که اساسا حزب اعتدال وتوسعه با تشویق آیت الله هاشمی رفسنجانی نسبت به دعوت از دکتر حسن روحانی برای نامزدی انتخابات ریاست جمهوری آتی اقدام نموده است.مجددا انگیره وتوانی را برای استمرار حضور در عرصه های انتخاباتی مهیا می سازد. انتظار میرود مردم متدین و فهیم و زیرک ایران با توجه به فرصت فراهم شده برای بهبود شرایط با حمایت از حجت الاسلام و المسلمین دکتر حسن روحانی این راه ناتمام را به اتمام رسانند.
شورای مرکزی حزب اعتدال و توسعه
کمتر از سه ماه از انتشار نخستین بیانیه حزب اعتدال و توسعه در دعوت از حجت الاسلام و المسلمین دکتر حسن روحانی می گذرد.
این دعوت که با تحلیلی واقع بینانه از اوضاع داخلی و شرایط خارجی کشور و با آگاهی از شایستگی ها و بایستگی های ریئس جمهور آتی جهت بهبود زندگی مردم و ارتقای جایگاه جمهوری اسلامی ایران در عرصه های بین المللی به عمل آمده بود،با وجود همه عوامل دلسردی انگیزه قوی در جوانان حزب آفرید که در فرصتی کوتاه نسبت به سازماندهی مناسب برای ورود به این میدان پر تموج اقدام کردند.
این انگیزه با اعلام ثبت نام آیت الله هاشمی رفسنجانی برای نامزدی ریاست جمهوری مضاعف و در تعامل با شور و نشاط ملی ناشی از استقبال اقشار مختلف مردم از ایشان به طور بی سابقه ای هم افزا گردید. به طوری که یاد همراهی ها و هم دلی های سالهای نخستین انقلاب را برای نسلهای اول و دوم تداعی می کرد.
ولی متاسفانه این امید و گرمی انقلابی با اقدام غیرمنتظره و بهت آور شورای محترم نگهبان به یاس و سردی گرائید. صرف نظر از دلایل چنین اقدامی از سوی شورای محترم نگهبان و چرائی موضع گیری دو تن از فقهای محترم این شورا که بدون جایگاه رفیع شورا و ضرورت بی طرفی فقهای مکرم آن نسبت به رقابت های سیاسی موجود آن هم با تخطئه آشکار و غیر منصفانه در برابر شعور ملت بزرگ،متدین و هوشمند ایران و نظاره گران خارجی صورت گرفت.هر چند چنین اقداماتی دور از انتظار چیزی از عواطف مردم نسبت به آیت الله هاشمی رفسنجانی به عنوان یکی از ارکان نظام نمی کاهد که او به وعده لانضیع اجر المحسنین امیدوار است.
امروز پرسش اساسی این است که چه باید کرد؟
آنچه در ابتدا به نظر میرسد اعتراض و یا انزوا است.
اعتراض نسبت به آنچه که احساسات پاک و حماسی جمعی از مردم مومن را آن هم در آستانه سالگرد ارتحال امامشان با دلایلی غیر قابل پذیرش در افکار عمومی نادیده گرفت.
ویا انزوا از صحنه سیاسی و فعالیت های اجتماعی ...
و این هر دو واکنشی احساسی است و به دور از قانون و عقل
واقعیت این است در ساختار حقوقی نظام جمهوری اسلامی ایران نظر نهائی شورای نگهبان در این خصوص برای قانون مداران لازم الاتباع است.هر چند این نظر می تواند هم چون دیگر نظرات برخواسته از عقل گروهی نادرست و حتی زیان بخش باشد.آن سان که برخی از مصوبات مجلس شورای اسلامی نیز پس از ابلاغ با وجود نافذیت قانونی نادرست و لازم التغییر تشخیص داده میشوند.
که تعدد طرح ها و لوایح اصلاح قوانین نمونه هایی از این دست تصمیمات نادرست جمعی است. ولی تا مادامی که تغییر نیافته اند لازم الاجرا و معتبر خواهند بود.
بنابراین همان طور که آیت الله هاشمی رفسنجانی با درایت و قانون مندی به این نظر اعتراضی نکرده اند،قطعا برای همه کسانی که به نکته سنجی و فهم سیاسی این شخصیت ممتاز معترفند،تا از گزینه اعتراض دوری کنند ...
و در خصوص انزوا باید پرسید انزوا و دوری از چه صحنه ای ؟ چون در صحنه های سیاسی از میدان به در کردن رقیب یک پیروزی است. آیا می خواهیم با انزوا خود پیروزی رقیب را تکمیل کنیم ؟!
قطعا برای همه کسانی که تندروی،دشمن تراشی،مشکل افزایی و بی شکیبایی نسبت به اندیشه های متفاوت هر چند درست و منطقی را امروز یک عامل انحرافی در حرکت مقدس انقلاب اسلامی می دانند خالی کردن صحنه چیزی جز فرصت آفرینی برای استمرار چنین روش هایی نخواهد بود.
واکنش سوم در کنار اعتراض و انزوا در انتخاب راه عقلانی،یعنی راه اعتدال است. اعتدال به مثابه رویکردی واقع بینانه نسبت به پدیده ها و رخدادها،راهی منطقی و تلاشی معقول برای خروج از تنگناها است. امروز در نیمه ی راهیم. واقعیت این است که اگر امروز ملت بزرگ و مومن ایران از شخصیت برجسته و پر تجربه آیت الله هاشمی رفسنجانی در عرصه انتخابات و فردا از حضورشان در موقعیت اجرائی محروم مانده است ولی گفتمان ایشان در صحنه انتخابات وانشاالله تجربیات ارزشمند وی برای گشودن گره های ایجاد شده با حضور حجت الاسلام و المسلمین دکتر حسن روحانی فراهم آمده است. بدون تردید گفتمان دکتر حسن روحانی نزدیک ترین گفتمان به آیت الله هاشمی رفسنجانی است. با ذکر این حقیقت که اساسا حزب اعتدال وتوسعه با تشویق آیت الله هاشمی رفسنجانی نسبت به دعوت از دکتر حسن روحانی برای نامزدی انتخابات ریاست جمهوری آتی اقدام نموده است.مجددا انگیره وتوانی را برای استمرار حضور در عرصه های انتخاباتی مهیا می سازد. انتظار میرود مردم متدین و فهیم و زیرک ایران با توجه به فرصت فراهم شده برای بهبود شرایط با حمایت از حجت الاسلام و المسلمین دکتر حسن روحانی این راه ناتمام را به اتمام رسانند.
شورای مرکزی حزب اعتدال و توسعه
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
انتشار یافته: ۷۹
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید
اگر مردم ما می خواهند که آینده ای بهتر داشته باشند باید از امروز دست به کار شوند جز ما که در این کشور زندگی می کنیم کسی نه دلش برای ما می سوزد و نه کسی می تواند راه حل درستی به ما نشان بدهد
عدو شبب سبب خیر اگر خدا بخواهد
هاشمی را از ما گرفتند؟ بله گرفتند
اما هنوز هم هستند کسانی که می توانند راه بهبود اوضاع اقتصادی و سیاست خارجی کشور را در پیش بگیرند از کاندید خاصی حمایت نمی کنم و منتظر می مانم ببینم این سه نفر خودشان چطور با هم به توافق می رسند و امیدوارم دوتای آن ها به نفع دیگری کنار بروند و مردم هم مردمی که علاقمند به بهبود اوضاع کشور و در پیش گرفتن یک راه منطقی و نه لجوجانه برای مشکلات خارجی ما بودند همه با هم به این کاندید رای بدهند
۱) از میان دکتر عارف و دکتر روحانی یکی نامزد نهایی شوند تا رأی یکی بر دیگری سرریز شود؛ ۲) آقایان هاشمی و خاتمی با هم از این کاندید نهایی حمایت کنند؛
پیشنهاد : با توجه به خواسته بیشتر مردم (بجز عده ای سودجو!) برای برداشته شدن یا دست کم تعدیل تحریم ها و نقش مهم دکتر روحانی به عنوان سمت دبیر شورای عالی امنیت ملی در دوران آقای خاتمی در پیشبرد معقولانه پرونده ایران، ایشان نامزد نهایی باشند! برنامه های دیگر ایشان در سایت «rouhani.ir» قابل مشاهده است! البته برنامه «ایران آینده» دکتر عارف نیز بسیار جالب توجه است که از سایت ایشان «draref.ir» قابل دسترسی است! به هر صورت امیدوارم یکی از این دو بزرگوار نامزد نهایی باشند! در این صورت احتمال پیروزی در انتخابات وجود دارد و در غیر اینصورت به احتمال زیاد انتخابات در دور اول با پیروزی یکی از آقایان قالیباف یا جلیلی پایان می یاید!
منتظر جهت گیری آقایان هاشمی رفسنجانی و خاتمی هستیم!
درود بر سردار بزرگ سازندگی، آیت الله هاشمی رفسنجانی!
درود بر خاتمی!
درود بر روحانی!
نظر خودم دکتر روحانی است!
آنهایی که به نظر شما مثبت میدهند میخواهند شما را از شرکت باز دارند تا نامزد خودشان به راحتی پیروز شود!
درود بر روحانی!
بهتر بود که باز نمیشد
من فکر می کنم الان باید رای بدهیم چون در شهرستان ها الان در بعضی ارگان ها به نفع یک کاندید خاص تبلیغ می شود و احتمال دارد که با این که در نظر سنجی ها بسیار عقب است اتفاقی مثل سال ۸۴ بیفتد
بهتر است این فرصت را از دست ندهیم و همه در انتخابات شرکت کنیم چون با شرکت نکردنمان هم چیزی به دست نمی آوریم و اوضاعمان بهتر نمی شود
همچنین از کسانی که با رد صلاحیت اقای هاشمی رنجیده خاطر شدند و میخواهند با عدم حضور در انتخابات مخالفت خود را بیان نماییند خواهشمندم که با شرکت در انتخابات از اقای دکتر حسن روحانی حمایت نمایند
درود بر روحانی!
1- اعتلاف عارف و روحانی 2- باید در روزهای آخر تبلیغات یکی از این دو نفر که آرای کمتری دارد به نفع دیگری کنار رفته و به عنوان معاون اول کاندید باقی مانده معرفی شود در این صورت طرفداران هردو کاندیدا در انتخابات شرکت می کنند . 3- حمایت آقایان خاتمی و هاشمی بسیار موثر است .
الانم درسته ک هاشمی رو از لیست انتخابات حذف کردند.ولی فکر و روشه هاشمی و هاشمیون ک حذف شدنی نیست .اصلا واقعیته عالم اعتداله و افراط و تفریط یه خطه دروغیه و دروغ فناشدنیه و واقعیت حذف ناشدنی و پابرجاست. هاشمی حامیه روحانیه و خطه روحانی یعنی فکره هاشمی.
پس بازم مثله روزایی ک همصدا باهم زنده باد هاشمی میگفتیم باید از میدون بدر نشیم و با حمایت از روحانی تو جامعه به مردممون و کشورمون کمک کنیم.وباعث به قدرت رسیدنه اعتدال در کشورمون بشیم.
پس:
زنده باد اعتدال زنده باد روحانی
اینکه ما حامی آیت الله هاشمی هستیم آیا یک حرکت احساسی است ؟یا یک حرکت خردمندانه و خدا پسندانه است ؟ اگر عقلانیت و تدین در این راه است که هست نباید منفعلانه را ه را برای کوته نظران باز گذاشت ! عقل و دین هرگز بن بست ندارد ، از دست رفتن اینهمه توان در ارادتمندان به آیت الله هاشمی باید در یک انتخاب تعیین کننده ، چشم جهانیان را خیره و هوش بدخواهان داخلی را ببرد لذا ما باید منسجم به آقای روحانی کمک و رای دهیم به امید سربلندی ایران و ایرانیان .
حکمت 283
ایشان علل سقوط جامعه را اینچنین بیان می فرماید : جاهلان شما پر تلاش و آگاهان شما تن پرور و کوتاهی می نمایند .
يك اصولگرا در صدر قاليباف
يك اطلاح طلب معاون عارف
يا برعكس عارف و قاليباف
كابينه هم تركيبي از هر دو جناح و البته مستقل ها
سلام علیکم
1- آیا به آینده ایران حساس هستید یا خیر ؟
2- آیا باید منفعل باشیم یا پر تحرک ؟
3- آیا با کناره گیری و نا امیدی مسائل برایمان حل می شود ؟
4- جوانان و فرزندان این مرز و بوم چه می شوند ؟
5- آیا ما راهکار برای ادامه راه اعتدالی و عقلانی نداریم ؟
6- آیا ما راضی به کسالت سیاسی هستیم و یا خدای ناکرده تنفر سیاسی ؟
7- چه باید بکنیم ؟
الف ) -عزیزان بنظر می رسد باید از راه هموار و مطمئن به مسیر خود ادامه دهیم رفتن و نشستن بر پرتگاه غیر قابل جبران است و پشیمانی ببار می آورد که آرزوی کوته نظران است .
ب) - انسجام و اجماع عامل پیروزی است .
ج) - عقلانیت ضامن انسجام است .
د) - اجماع بزرگان و گرد هم آمدنشان ضرورتی است انکار ناپذیر .
احتمال میدم حمایت آقایان هاشمی و خاتمی از دکتر روحانی باعث شود که ایشان بتواند اجماعی میان جناح های متعادل ایجاد شود! بیشک دولت ایشان شبیه دولت که آقای هاشمی میتوانست تشکیل شود خواهد بود (مثلا حضور آقای خاتمی به عنوان وزیر امور خارجه) و همین باعث ایجاد روحیه میشود!
منتظر جهت گیری آقایان هاشمی رفسنجانی و خاتمی هستیم!
درود بر سردار بزرگ سازندگی، آیت الله هاشمی رفسنجانی!
درود بر خاتمی!
درود بر روحانی!
خدا عمر با عزت به ايشان دهد
درود بر خاتمی
درود بر هاشمی
درود بر روحانی
درود بر عارف
روحانی نشان داد که کیست و مردم منتظر حمایت شما از روحانی هستند.