اشکان خطیبی: رستوران‌داری دیگر برایم جذابیت ندارد
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: هفته‌نامه سلامت نوشت:
اشکان خطیبی بازیگر مستعد و جوان سینما، تلویزیون و تئاتر دوران پرکار و موفقی را تجربه می‌کند.
او اخیرا فیلم موفق «قاعده تصادف» را روی پرده سینماها داشت و اکنون مجموعه «تهران پلاک یک» را از شبکه تهران در حال پخش دارد. خطیبی همچنین در نمایش «خدای کشتار» به کارگردانی علیرضا کوشک‌جلالی در کنار بهاره رهنما در فرهنگسرای نیاوران بازی می‌کند. با او درباره حضورهایش در این آثار و رستوران‌داری و برنامه‌های ورزشی گفت‌وگو کرده‌ایم.
زندگی شما در شرایط عادی و در مواقعی که سر صحنه فیلم‌ها یا تئاتر هستید، چه تفاوت‌هایی دارد؟
وقتی سرکار هستم، به‌خصوص در سریال‌هایی که ماه‌ها فیلمبرداری‌اش طول می‌کشد، کمتر فرصت استراحت پیدا می‌کنم. زندگی هنرمندان و به‌خصوص بازیگران به‌دلیل شرایط شغلی‌شان غیرقابل پیش‌بینی است و به روز کار انجام می‌دهند.
حدود یک سال و نیم پیش از رستوران داری با هیجان صحبت می‌کردید آیا در حال حاضر هم همچنان این اشتیاق را دارید؟
نه اصلا اشتیاق قبلی را ندارم. رستوران‌داری شغل تمام‌وقتی است و برای من که درگیر بازی هستم چندان مناسب نیست و نمی‌توانم برایش وقت بگذارم. از اول هم به رستوران‌داری از جنبه ذوق هنری این شغل علاقه پیدا کردم و تلاش کردم در رستورانم یک فضای متفاوت و جذاب را برای مشتریان به وجود بیاورم.
از ایده‌هایی که در رستوان خودتان به آن‌ها پرداختید استقبال نشد؟
چرا استقبال خوب بود و مردم به من خیلی لطف داشتند، اما این شغل دیگر برایم جذابیت ندارد.
دلیل اصلی این از دست دادن اشتیاقشان چیست؟
قصه‌اش طولانی و از حوصله این گفت‌وگو خارج است. یکی از مسایل مهم بحث مالی بود. راستش این شغل برایم منفعت مالی زیادی نداشت. در این قضیه شریک داشتن هم بسیار موثر بود. بخش سرویس‌دهی هم مسئله مهمی بود و هر چقدر در ایران تلاش می‌کنید باز هم با کاستی روبه‌رو هستید و این مسئله من را عصبانی می‌کند.
چقدر به دکور و طراحی ظاهر رستوران پرداخته بودید؟
حدود یک سال و نیم وقت صرف طراحی داخلی رستورانم کردم، اما باز هم آن‌طور که می‌خواستم مورد توجه قرار نگرفت.
مردم عادی چقدر به خاطر خود شما به رستوران می‌آمدند؟
خیلی از مردم با چنین هدفی به رستوران می‌آمدند و امیدوارم شرمنده‌شان نشده باشم و غذای خوبی میل کرده باشند. نباید فراموش کنیم که رستوران‌داری به لحاظ اجتماعی شغل با پرستیژی است.
با مشتریان برخورد مستقیم داشتید؟
بله در مواقعی که سر کار نبودم به رستوران می‌رفتم.
هیچ وقت مشتریان از کیفیت غذا شما شکایت کردند؟
وقتی تعداد زیادی آدم به رستوران به خاطر من می‌آیند باید از غذایشان صددرصد رضایت داشته باشند و اگر تعداد کمی هم ناراضی باشند برایم ناگوار و تلخ است.
استقبال بازیگران و سایر هنرمندان از رستوران شما چگونه بود؟
گاهی بعضی بازیگران به رستورانم می‌آمدند.
مثلا چه کسانی؟
اسم نبریم بهتر است، شاید خوششان نیاید.
سال‌های 90 و 91 دوران پرکار شما در عرصه‌های مختلف هنری و حتی موسقی بود دلیل این پرکاری پیشنهادهای مناسب بود یا در قبول نقش آسان‌گیرتر شده بودید؟
سال 91، برایم سالی پرکار بود به این دلیل که پیشنهادی خوب و مناسبی داشتم. همیشه به ملاک‌هایی که برای قبول نقش دارم پایبند هستم و هر نقشی را قبول نمی‌کنم و به فکر اعتبار کارنامه کاری‌ام هستم. البته فشرده کار کردنم و حضور توأم در تئاتر، موسیقی، سینما و تلویزیونی باعث شده بود فرصت استراحت کامل نداشته باشم و این مسئله باعث خستگی‌ام می‌شد. البته تلاش کردم با رفتن به مسافرت کمی استراحت کنم و از کار فاصله بگیرم با وجود این فرصت و مجال کمتری برای پرداختن به زندگی شخصی‌ام پیدا کردم.
از حضور در مجموعه «تهران پلاک یک» راضی هستید؟
حضور و بازی در این مجموعه را بیشتر برای کمک و حمایت مهدی مظلومی به دلیل دوستی ای که داشتیم انجام دادم. گاهی بازیگران به خاطر روابط و دوستی‌ها بازی در فیلم‌ها و مجموعه‌ها را قبول می‌کنند برای من هم بارها چنین اتفاقی افتاده و با حضورم به دوستان کارگردان تا حد توانم کمک کرده‌ام.
اگر در این نوع کارهایی که به دلیل دوستی آن‌ها را می‌پذیرید ضعف‌هایی وجود داشته باشد به اعتبار کاری شما لطمه‌ای نمی‌زند؟
انسانیت و نوع‌دوستی و مهم‌تر و فراتر از این مسایل است مخاطبی که به اخلاق و شیوه کاری من آشنا باشد متوجه می‌شود براساس دلایلی این کارها را قبول کرده‌ام.
برای قابل باور کردن نقش‌تان در این مجموعه چه کارهایی انجام دادید؟
سعی کردم بازیگردانی و بازیگران نقش روبه‌رویم را راهنمایی و هدایت کنم.
چرا؟
یکی از دلایلش حضور بازیگرانی بود که تجربه زیادی نداشتند. البته این مجموعه به دلیل ویژگی‌های داستانی‌اش کار پر بازیگری بود و تعداد زیادی بازیگر حرفه‌ای و نام آشنا مثل علیرضا خمسه، داریوش مودبیان، مهتاج نجومی، اسماعیل سلطانیان در آن بازی می‌کردند. بعد از اتمام فیلمبرداری «قاعده تصادف» مدام سر صحنه این سریال حضور داشتم و سعی کردم وجودم اثرگذار باشد. از این حضور و تجربه ناراضی نیستم ممکن است کیفیت سریال چندان مورد توجه مخاطبان نباشد اما گروه سازنده تمام تلاششان را انجام دادند.
به نظر می‌رسد نقشی که شما در این مجموعه بازی کردید به خصوص در روابط عاشقانه‌اش، رفتار متناقضی داشت.
بله، علت چنین نواقصی در شخصیت‌پردازی، کامل نبودن فیلمنامه و نوشته شدن فیلمنامه در طول فیلمبرداری آن هم با عجله و شتاب است. در خیلی از سریال‌های تلویزیونی که بدون آماده شدن کامل فیلمنامه فیلمبرداری‌شان شروع می‌شود این ضعف دیده می‌شود و چاره‌ای هم نیست.
به دلیل این ضعف‌ها بود که بازیگرانی مثل داریوش مودبیان از نیمه راه همکاری‌شان را با سریال قطع کرد؟
بله، داریوش مودبیان نقدهای جدیدی درباره فیلمنامه و شخصیت پردازی نقشی که بازی می کرد داشت و از ادامه همکاری انصراف داد.
خیلی از اهالی سینما و منتقدان از اکران نامناسب «قاعده تصادف» ناراضی بودند شما در این زمینه چه نظری دارید؟
من به این نوع برخورد در اکران فیلم‌های ارزشمند فرهنگی با رویکرد اجتماعی در این چند ساله اخیر عادت کرده‌ام. مدت‌هاست نوع، نحوه و چیدمان اکران‌ها نارسایی و کاستی دارد و توام با کج‌سلیقگی و بدون شناخت حرفه‌ای از ذائقه مخاطب است.
حضور در عرصه بازیگری تئاتر چقدر به شما کمک کرد تا بتوانید در فیلم «قاعده تصادف» در نقش یک کارگردان تئاتر بازی کنید؟
یکی از دلایلی که برای ایفای نقش کارگردان تئاتری فیلم انتخاب شدم همین سابقه تئاتری‌ام بود و به خوبی توانستم از تجربه‌های بازیگری‌ام در تئاتر استفاده کنم. اغلب بازیگران فلم هم کم و بیش سابقه حضور در صحنه تئاتر داشتند.
خیلی از منتقدان معتقدند بازی‌ها فضای فیلم و نوع بازی بازیگران فیلم «قاعده تصادف» تحت تأثیر سینمای اصغر فرهادی و به خصوص دو فیلم آخر او است. آیا شما هم به چنین شباهت و نزدیکی‌ای اذعان دارید؟
با اصغر فرهادی در یک سریال سابقه همکاری داشتم او آن زمان چنین رویکردی نداشت. بنابراین نمی‌توانم مقایسه ای درباره این شباهت داشته باشم اما این شیوه کاری منحصربه کارگردان خاصی نیست و خیلی ها به این شکل فیلمسازی می‌کنند و چیز عجیب و غریبی نیست.
حضور بایگران در یک مدت طولانی در کنار هم برای درآمدن نقش‌ها چقدر به بهتر شدن بازی‌ها فیلم «قاعده تصادف» کمک کرد؟
مهم‌ترین فایده چنین کاری درک و شناخت بهتر بازیگران از خصوصیات یکدیگر و ویژگی نقش‌های است که قرار است بازی کنند. تمرین‌های طولانی مدت باعث عجین شدن با نقش و راحت بازی کردن بازیگران هم می‌شود و همگی در راستای تحقق یک هدف حرکت می‌کنند.
اشکان خطیبی بازیگر مستعد و جوان سینما، تلویزیون و تئاتر دوران پرکار و موفقی را تجربه می‌کند.
او اخیرا فیلم موفق «قاعده تصادف» را روی پرده سینماها داشت و اکنون مجموعه «تهران پلاک یک» را از شبکه تهران در حال پخش دارد. خطیبی همچنین در نمایش «خدای کشتار» به کارگردانی علیرضا کوشک‌جلالی در کنار بهاره رهنما در فرهنگسرای نیاوران بازی می‌کند. با او درباره حضورهایش در این آثار و رستوران‌داری و برنامه‌های ورزشی گفت‌وگو کرده‌ایم.
زندگی شما در شرایط عادی و در مواقعی که سر صحنه فیلم‌ها یا تئاتر هستید، چه تفاوت‌هایی دارد؟
وقتی سرکار هستم، به‌خصوص در سریال‌هایی که ماه‌ها فیلمبرداری‌اش طول می‌کشد، کمتر فرصت استراحت پیدا می‌کنم. زندگی هنرمندان و به‌خصوص بازیگران به‌دلیل شرایط شغلی‌شان غیرقابل پیش‌بینی است و به روز کار انجام می‌دهند.
حدود یک سال و نیم پیش از رستوران داری با هیجان صحبت می‌کردید آیا در حال حاضر هم همچنان این اشتیاق را دارید؟
نه اصلا اشتیاق قبلی را ندارم. رستوران‌داری شغل تمام‌وقتی است و برای من که درگیر بازی هستم چندان مناسب نیست و نمی‌توانم برایش وقت بگذارم. از اول هم به رستوران‌داری از جنبه ذوق هنری این شغل علاقه پیدا کردم و تلاش کردم در رستورانم یک فضای متفاوت و جذاب را برای مشتریان به وجود بیاورم.
از ایده‌هایی که در رستوان خودتان به آن‌ها پرداختید استقبال نشد؟
چرا استقبال خوب بود و مردم به من خیلی لطف داشتند، اما این شغل دیگر برایم جذابیت ندارد.
دلیل اصلی این از دست دادن اشتیاقشان چیست؟
قصه‌اش طولانی و از حوصله این گفت‌وگو خارج است. یکی از مسایل مهم بحث مالی بود. راستش این شغل برایم منفعت مالی زیادی نداشت. در این قضیه شریک داشتن هم بسیار موثر بود. بخش سرویس‌دهی هم مسئله مهمی بود و هر چقدر در ایران تلاش می‌کنید باز هم با کاستی روبه‌رو هستید و این مسئله من را عصبانی می‌کند.
چقدر به دکور و طراحی ظاهر رستوران پرداخته بودید؟
حدود یک سال و نیم وقت صرف طراحی داخلی رستورانم کردم، اما باز هم آن‌طور که می‌خواستم مورد توجه قرار نگرفت.
مردم عادی چقدر به خاطر خود شما به رستوران می‌آمدند؟
خیلی از مردم با چنین هدفی به رستوران می‌آمدند و امیدوارم شرمنده‌شان نشده باشم و غذای خوبی میل کرده باشند. نباید فراموش کنیم که رستوران‌داری به لحاظ اجتماعی شغل با پرستیژی است.
با مشتریان برخورد مستقیم داشتید؟
بله در مواقعی که سر کار نبودم به رستوران می‌رفتم.
هیچ وقت مشتریان از کیفیت غذا شما شکایت کردند؟
وقتی تعداد زیادی آدم به رستوران به خاطر من می‌آیند باید از غذایشان صددرصد رضایت داشته باشند و اگر تعداد کمی هم ناراضی باشند برایم ناگوار و تلخ است.
استقبال بازیگران و سایر هنرمندان از رستوران شما چگونه بود؟
گاهی بعضی بازیگران به رستورانم می‌آمدند.
مثلا چه کسانی؟
اسم نبریم بهتر است، شاید خوششان نیاید.
سال‌های 90 و 91 دوران پرکار شما در عرصه‌های مختلف هنری و حتی موسقی بود دلیل این پرکاری پیشنهادهای مناسب بود یا در قبول نقش آسان‌گیرتر شده بودید؟
سال 91، برایم سالی پرکار بود به این دلیل که پیشنهادی خوب و مناسبی داشتم. همیشه به ملاک‌هایی که برای قبول نقش دارم پایبند هستم و هر نقشی را قبول نمی‌کنم و به فکر اعتبار کارنامه کاری‌ام هستم. البته فشرده کار کردنم و حضور توأم در تئاتر، موسیقی، سینما و تلویزیونی باعث شده بود فرصت استراحت کامل نداشته باشم و این مسئله باعث خستگی‌ام می‌شد. البته تلاش کردم با رفتن به مسافرت کمی استراحت کنم و از کار فاصله بگیرم با وجود این فرصت و مجال کمتری برای پرداختن به زندگی شخصی‌ام پیدا کردم.
از حضور در مجموعه «تهران پلاک یک» راضی هستید؟
حضور و بازی در این مجموعه را بیشتر برای کمک و حمایت مهدی مظلومی به دلیل دوستی ای که داشتیم انجام دادم. گاهی بازیگران به خاطر روابط و دوستی‌ها بازی در فیلم‌ها و مجموعه‌ها را قبول می‌کنند برای من هم بارها چنین اتفاقی افتاده و با حضورم به دوستان کارگردان تا حد توانم کمک کرده‌ام.
اگر در این نوع کارهایی که به دلیل دوستی آن‌ها را می‌پذیرید ضعف‌هایی وجود داشته باشد به اعتبار کاری شما لطمه‌ای نمی‌زند؟
انسانیت و نوع‌دوستی و مهم‌تر و فراتر از این مسایل است مخاطبی که به اخلاق و شیوه کاری من آشنا باشد متوجه می‌شود براساس دلایلی این کارها را قبول کرده‌ام.
برای قابل باور کردن نقش‌تان در این مجموعه چه کارهایی انجام دادید؟
سعی کردم بازیگردانی و بازیگران نقش روبه‌رویم را راهنمایی و هدایت کنم.
چرا؟
یکی از دلایلش حضور بازیگرانی بود که تجربه زیادی نداشتند. البته این مجموعه به دلیل ویژگی‌های داستانی‌اش کار پر بازیگری بود و تعداد زیادی بازیگر حرفه‌ای و نام آشنا مثل علیرضا خمسه، داریوش مودبیان، مهتاج نجومی، اسماعیل سلطانیان در آن بازی می‌کردند. بعد از اتمام فیلمبرداری «قاعده تصادف» مدام سر صحنه این سریال حضور داشتم و سعی کردم وجودم اثرگذار باشد. از این حضور و تجربه ناراضی نیستم ممکن است کیفیت سریال چندان مورد توجه مخاطبان نباشد اما گروه سازنده تمام تلاششان را انجام دادند.
به نظر می‌رسد نقشی که شما در این مجموعه بازی کردید به خصوص در روابط عاشقانه‌اش، رفتار متناقضی داشت.
بله، علت چنین نواقصی در شخصیت‌پردازی، کامل نبودن فیلمنامه و نوشته شدن فیلمنامه در طول فیلمبرداری آن هم با عجله و شتاب است. در خیلی از سریال‌های تلویزیونی که بدون آماده شدن کامل فیلمنامه فیلمبرداری‌شان شروع می‌شود این ضعف دیده می‌شود و چاره‌ای هم نیست.
به دلیل این ضعف‌ها بود که بازیگرانی مثل داریوش مودبیان از نیمه راه همکاری‌شان را با سریال قطع کرد؟
بله، داریوش مودبیان نقدهای جدیدی درباره فیلمنامه و شخصیت پردازی نقشی که بازی می کرد داشت و از ادامه همکاری انصراف داد.
خیلی از اهالی سینما و منتقدان از اکران نامناسب «قاعده تصادف» ناراضی بودند شما در این زمینه چه نظری دارید؟
من به این نوع برخورد در اکران فیلم‌های ارزشمند فرهنگی با رویکرد اجتماعی در این چند ساله اخیر عادت کرده‌ام. مدت‌هاست نوع، نحوه و چیدمان اکران‌ها نارسایی و کاستی دارد و توام با کج‌سلیقگی و بدون شناخت حرفه‌ای از ذائقه مخاطب است.
حضور در عرصه بازیگری تئاتر چقدر به شما کمک کرد تا بتوانید در فیلم «قاعده تصادف» در نقش یک کارگردان تئاتر بازی کنید؟
یکی از دلایلی که برای ایفای نقش کارگردان تئاتری فیلم انتخاب شدم همین سابقه تئاتری‌ام بود و به خوبی توانستم از تجربه‌های بازیگری‌ام در تئاتر استفاده کنم. اغلب بازیگران فلم هم کم و بیش سابقه حضور در صحنه تئاتر داشتند.
خیلی از منتقدان معتقدند بازی‌ها فضای فیلم و نوع بازی بازیگران فیلم «قاعده تصادف» تحت تأثیر سینمای اصغر فرهادی و به خصوص دو فیلم آخر او است. آیا شما هم به چنین شباهت و نزدیکی‌ای اذعان دارید؟
با اصغر فرهادی در یک سریال سابقه همکاری داشتم او آن زمان چنین رویکردی نداشت. بنابراین نمی‌توانم مقایسه ای درباره این شباهت داشته باشم اما این شیوه کاری منحصربه کارگردان خاصی نیست و خیلی ها به این شکل فیلمسازی می‌کنند و چیز عجیب و غریبی نیست.
حضور بایگران در یک مدت طولانی در کنار هم برای درآمدن نقش‌ها چقدر به بهتر شدن بازی‌ها فیلم «قاعده تصادف» کمک کرد؟
مهم‌ترین فایده چنین کاری درک و شناخت بهتر بازیگران از خصوصیات یکدیگر و ویژگی نقش‌های است که قرار است بازی کنند. تمرین‌های طولانی مدت باعث عجین شدن با نقش و راحت بازی کردن بازیگران هم می‌شود و همگی در راستای تحقق یک هدف حرکت می‌کنند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید