نمره علی‌آبادی به عملکرد کفاشیان
رئیس کمیته ملی المپیک از اساسنامه و مشکلات پیرامون آن و اختلافش با وزارت ورزش و ... صحبت کرد.
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: کمیته ملی المپیک مدت‌ها است که به بحث روز ورزش ایران تبدیل شده است.
اختلافاتی که این کمیته با وزارت ورزش بر سر اصلاح اساسنامه پیدا کرده و
اینکه بحث انتخابات این کمیته به کجا کشیده می‌شود از جمله مواردی است که
مدت‌هاست همه در انتظار پاسخ مناسبی برای آن هستند.
به گزارش تسنیم،محمد علی آبادی به عنوان رئیس کمیته ملی المپیک می‌تواند پاسخ مناسبی به این سوالات بدهد. علی آبادی با حضور در تسنیم پاسخگوی سوالات خبرنگاران ورزشی این خبرگزاری بود که می‌توانید در زیر آن را بخوانید.
امسال و سال آینده مسابقات مهمی پیش روی کمیته ملی المپیک وجود دارد و در عین حال مسائلی هم ایجاد شده که کمی باعث بروز تردید و نگرانی شده است...
کمیته ملی المپیک تا امروز تمام برنامه‌هایی که در عرصه جهانی ورزش در دست داشته را انجام داده و هرگز هیچ بخشی نداشتیم که با سستی یا ضعف انجام شود. در سال جاری ۳ رخداد ورزشی مهم داریم که در اینچئون کره، چین و بازی‌های کشورهای اسلامی است که البته این مسابقات با تاخیر در شهریور برگزار می‌شود.
برای این مسابقات اقدامات لازم انجام و امکانات پیش‌بینی شده است و انشاءالله در زمان مربوط اعزام‌ها انجام خواهد شد. چیزی که کمی ما را نگران می‌کند بازی‌های آسیایی اینچئون کره است آن‌هم به این دلیل که در حال حاضر در دورانی هستیم که فضای کشور انتخاباتی است و از طرفی هنوز بودجه ما تصویب و ابلاغ نشده است.
با امکانات قبلی کارمان را انجام می‌دهیم از آنجایی که پیش‌بینی می‌کردیم در ۲،۳ ماه اول چنین مشکلی پیش بیاید از قبل مبلغی را ذخیره کرده بودیم. امیدوارم زودتر بودجه ما برسد تا کارها را با فراغ بال انجام دهیم.
این نگرانی تا بعد از انتخابات هم ادامه خواهد یافت؟
تا یک ماه و نیم دیگر فضای کشور درگیر رفتن رئیس‌جمهور قبلی و آمدن شخص بعدی است که قرار است کار را به دست بگیرد و مدتی هم به انتخاب کابینه و تائید وزرا صرف می‌شود، بنابراین تا نیمه مرداد درگیر این موضوع هستیم. وزیر بعدی هم که می‌آید قاعدتا مشغول بحث‌های اولیه و انتخاب کادر مورد نظر خودش است و با این اوصاف تا اواخر سال‌جاری تقریبا کمی با سختی باید کارمان را انجام دهیم.
این مسئله نگران کننده است زیرا در شهریور و مهر سال ۹۲ مسابقات آسیایی کره برگزار می‌شود که در دوره قبل توانستیم با یک کار سنگین جایگاه چهارمی خود را حفظ کنیم. پشت سر ما کشورهایی مانند قزاقستان، چین، هند، تایلند و چین تایپه هستند که سعی می‌کنند جایگاه ما را از آن خودشان کنند. اگر قرار باشد جایگاه‌مان را حفظ کنیم باید رویکردمان کسب ۲۴ - ۲۵ مدال باشد ولی صراحتا می‌گویم اگر روی کسب ۱۹ - ۲۰ مدال تمرکز کنیم مقام چهارمی‌مان در خطر خواهد بود.
اتفاق بسیار بد دیگری که برای ما پیش آمد مربوط به منابع مالی است. سال قبل در حالی بودجه ما ۵۵ میلیارد بود که ارز را به قیمت ۱۲۰۰ تومان خریداری می‌کردیم و این در شرایطی است که ۷۰ درصد هزینه‌های ما ارزی است. طبق پیگیری‌های که انجام دادیم حدود ۱۰ - ۱۵ درصد از اصل بودجه سال ۹۲ کاهش یافته و ارز را هم باید به قیمت آزاد و ۳۵۰۰ تومان خریداری کنیم.
درخواست شما بودجه ۷۵ میلیارد تومانی بود؟
بله، درخواست ما این رقم بود.
بودجه سال گذشته را به صورت کامل دریافت کردید؟
توانستیم از بودجه سال گذشته حدود ۹۴ درصد را بگیریم که جا دارد از کسانی که همکاری کردند به خصوص مرادی تشکر کنم که این بودجه تزریق شد و توانستیم کار را به خوبی انجام دهیم. ۷۵ میلیارد بودجه درخواستی امسال ما بوده اما آن چیزی که تصویب شده، ۴۵ میلیارد بود. بودجه ۴۵ میلیارد تومانی مربوط به سال گذشته و دلار ۳۵۰۰ تومانی به این معنی است که بودجه ما به یک سوم کاهش یافته است.
شرایط کشور اینگونه است و باید به فرموده رهبری با اقتصاد مقاومتی و روش جدیدی حرکت کنیم و هزینه‌هایمان را به حداقل برسانیم و با همین کار تا جایی‌که ممکن است اعتبار نظام را در ورزش آسیایی حفظ کنیم.
پس از بازی‌های آسیایی گوانگجو بسیاری از دوستان عرب که به ما تبریک می‌گفتند به این نکته اشاره می‌کردند که ایران به تنهایی از تمام کشورهای عربی مدال بیشتری کسب کرده است. بنابراین ما باید این آبروی ایجاد شده را حفظ کنیم امیدوارم با مدیریت روسای فدراسیون‌ها، باشگاه‌ها و توجه به اقتصاد مقاومتی بتوانیم از این امکان کم بهترین استفاده را ببریم.
رئیس‌جمهور در اظهارنظری گفته بود انتظار دارد ایران در آسیا دوم شود و در المپیک مقام تک رقمی به دست آورد، آیا این امکانپذیر است؟
قطعا دید رئیس‌جمهور کسب مقام دوم در بازی‌های آسیایی کره نبوده است. هرچه سطح کشورها در رقابت‌های آسیایی بالاتر رود فاصله‌ها کمتر می‌شود. فاصله مقام چهارم تا پنجم با ۲ -۳ مدال تغییر می‌کند. ما با ۲۰ مدال طلا در دوره قبل چهارم شدیم و قزاقستان با ۱۹ مدال پایین‌تر از ما قرار گرفت.
حضور در رده سوم نیاز به کسب ۴۲ - ۴۳ مدال دارد برای رسیدن به این رتبه باید زیرساخت‌ها مهیا باشد. اگر بخواهیم جایگاه دوم را کسب کنیم باید نزدیک ۸۰ مدال به دست بیاوریم. رئیس جمهور از این لحاظ به کسب جایگاه دومی اشاره می‌کند که می‌خواهد ایران در عرصه‌های مختلف به موفقیت‌هایی برسد و برای آن چشم‌اندازهایی را می‌بیند و می‌خواهد به آن سمت حرکت کند. ما هم موظفیم براساس امکاناتمان برنامه‌ریزی کنیم و راهمان را پیش ببریم.
این کار برای مسابقات ۲۰۱۴ شدنی است؟
قطعا اینگونه نیست.
به نظرتان چه سالی می‌توانیم به این رده برسیم؟
قبل از مسابقات آسیایی قطر گفته بودم که می‌توانیم چهارم شویم، امروز هم برای اینکه در آسیا بتوانیم به رده دوم برسیم توان بالقوه داریم اما بالفعل کردن این توانایی ابزارهای خودش را نیاز دارد که اگر تامین نشود نمی‌توان به این اهداف رسید.
اگر بی‌توجهی شود شاید همین مقام چهارم را هم نتوانیم کسب کنیم. ورزش مانند ماشین نیست که بخشی را امروز بسازیم و باقی آن را چند وقت بعد تکمیل کنیم. ورزش مانند انسان است که اگر رهایش کنید توانایی‌هایش از بین می‌رود. باید از آن نگهبانی کرد. برای رسیدن به مقام سومی در آسیا تضمین می‌دهم که در طول یک دوره ۸ ساله می توانیم با کسب بیش از ۴۰ مدال به آن برسیم.
تکلیف اساسنامه چه شد؟
ابتدا یک حرف کلی را می‌گویم. زودتر یا دیرتر تصویب شدن اساسنامه کمیته ملی المپیک ارتباطی به روند فعالیت‌های ورزشی ما ندارد. آن اساسنامه نه چیزی از داشته‌های ما کم و نه اضافه می‌کند. اساسنامه مربوط به مقررات جهانی است که هر چند سال یکی دو بند به آن اضافه یا کم می‌شود.
فدراسیون‌هایی که المپیکی هستند باید آنها را به اساسنامه‌هایشان اضافه کنند، بنابراین ارتباطی به پیشرفت یا عدم پیشرفت ورزش ندارد. کمیته ملی المپیک با تمام قوا به دنبال این است که کارهای اساسنامه را به عنوان یک وظیفه پیگیری کند. اساسنامه تاکنون رفت و برگشت‌هایی داشت که ما قبلا در آن پیش‌بینی کرده بودیم که ۶ نفر از قهرمانان المپیکی به عنوان اعضا در گروه یک کمیته حضور داشته باشند ولی IOC با آن مخالفت کرد. احتمال دارد در اجلاس سن‌پترزبورگ این بخش را تصویب کنند.
احتمالا IOC در این اجلاس اعلام خواهد کرد که ۲۶ فدراسیون‌المپیکی ما در گروه یک قرار داشته باشد و سایر اعضا در گروه دوم قرار بگیرند که این گروه هم بیش از ۲۵ عضو نمی‌تواند داشته باشد. به دلیل اینکه فدراسیون‌هایی داشتیم که علاقه‌مند بودند حضور داشته باشند و یا وزارت ورزش روی افرادی برای بودن در این جهت نظر داشت، پیشنهاد دادیم ۶ نفر از قهرمانان المپیکی در گروه اول قرار بگیرند اما به ما اعلام کرده‌اند این مسئله باید در هیات اجرایی IOC بررسی شود و اگر به تصویب برسد به ما اعلام می‌کنند.
در صورتی‌که در اجلاس سن‌پترزبورگ با تعداد اعضایی که اعلام کردیم موافقت شود ۲۶ عضو به عنوان اعضای اصلی کمیته خواهند بود و می‌توانیم ۳۱ عضو هم در مجموعه دوم داشته باشیم. بعضی جاها نوشته‌هایی داشتیم که وزیر ورزش خودش اعلام کرده بود ۴ نفر را بتواند به عنوان اعضای مجمع تعیین کند اما IOC با این مسئله مخالفت می‌کند زیرا آنها معتقدند چیزی به عنوان اینکه وزیر شخصی را انتخاب کند، نداریم. بحث‌ها سر این مسائل است و امیدواریم این ماه مشخص شود.
اگر مخالفت شود چه اتفاقی می‌افتد؟
اگر مخالفت شود تعداد اعضای مجمع از ۶۱ نفر به ۵۹ نفر می‌رسد ۲۶ عضو در بخش بالا و ۲۵ عضو در بخش دوم که جمعشان ۵۱ نفر خواهد بود.
انتخابات مجمع چه زمانی برگزار می‌شود؟
سعی‌مان این است که قبل از انتخابات ریاست‌جمهوری این انتخابات برگزار شود، ولی باید حتما در خرداد برگزار شود.
وزیر ورزش گفته بود نیازی به اصلاح اساسنامه وجود نداشته و در عین حال برخی هم اعتقاد دارند اعضای کمیته برای اینکه زمان بخرند و بتوانند تا پایان دولت بمانند این بحث را مطرح کرده‌اند.
اسناد و مدارک وجود دارد و حداقل ۴ نامه کتبی از IOC و OCA ارسال شده که اعلام کرده‌اند چند کار را باید انجام دهیم. یکی اصلاحیه اساسنامه کمیته است، دوم برگرداندن افرادی که با حکم وزیر کنار گذاشته شده اند و سوم اصلاح اساسنامه فدراسیون‌های ایران است.
جلسه‌ای را بین مسئولان IOC و OCA و عباسی تشکیل دادیم و ما در این جلسه صحبتی نکردیم و وزیر ورزش متکلم وحده بود. در این جلسه که تا نیمه‌های شب هم طول کشیده بود همین مسائل مطرح شد و حتی شیخ احمد گفت که این بار موضوع ورزش ایران است و اگر دوباره بحثی به IOC بیاید دیگر یک رشته تعلیق نمی‌شود بلکه کل ورزش ایران تعلیق خواهد شد. عباسی هم این موضوع را پذیرفت و گفت که پیگیری می‌کنیم.
وزیر ورزش حتی این مسئله را مطرح کرد که مدت مسئولیت کمیته ملی المپیک تمام شده و حضور آنها غیر قانونی است که شیخ احمد رئیس شورای المپیک آسیا در پاسخ گفته بود کمیته ملی المپیک زیر نظر ما است و اگر از این جهت اتفاقی بیفتد ما پاسخگو هستیم. پس از این بابت مشکلی وجود ندارد. مسئولان IOC و OCA با کسی شوخی ندارند و اگر ایرادی وجود داشته باشد سریعا اقدام می‌کنند. اگر کسی بگوید اعضای هیات اجرایی برای ماندن این کار را انجام می‌دهند به نظرم حرفی خارج از عدالت و اخلاق است.
برای اصلاح اساسنامه باید روسای برکنارشده برگردند؟
طبق نامه کتبی که برای ما ۴ - ۳ بار ارسال شده همینگونه است.
اگر این اتفاق نیفتد ورزش ما دچار چه سرنوشتی می‌شود؟
اگر این اتفاق نیفتد کمیته ملی المپیک کار خودش را ادامه می‌دهد اما امکان دارد که در ادامه آنها موضع‌گیری کنند.
گفته می‌شود مشکل بعضی از روسای فدراسیون‌ها حل شده و بعضی دیگر در حال برطرف شدن است.
خبر دقیقی از این موضوع ندارم.
بحث اصلاح اساسنامه حدود ۲ سال پیش در اجلاس کپنهاگ مطرح شده بود اما در این مورد اقدامی نشد آیا اختلاف میان شما و عباسی هم در این موضوع دخیل بود؟
من با عباسی هیچ اختلاف و مشکلی ندارم بلکه ارتباط تنگاتنگی میان ما وجود دارد.
با توجه به آنچه که گذشت، باور کردن این موضوع دشوار است.
اختلاف‌نظرها بر سر دیدگاه‌هاست و به جز این رابطه خوبی میان کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش وجود دارد. موضوع ما بر سر اساسنامه است که می‌گوییم مسئولان کمیته بین‌المللی المپیک این مطالب را عنوان می‌کنند و وزارت ورزش می‌گوید به کارتان سرعت بیشتری ببخشید.
موضوعی که درباره اطلاع کمیته بین‌المللی المپیک درباره برکناری روسای فدراسیون‌ها مطرح شد این بود که بعضی از داخل اطلاعات را به بیرون منتقل کردند، به نظر شما اینگونه بود؟
ما همیشه دشمن داشته‌ایم و نمی‌توانیم بگوییم اینگونه نیست اما باید این نکته را بگویم اینها اطلاعاتی نیست که کسی نتواند از آن باخبر شود. به محض اینکه یک رئیس فدراسیون تغییر می‌کند باید خودش را به فدراسیون جهانی معرفی و امضایش را ارسال کند. آنها نیز با پرس و جو از خود رئیس جدید و فرد قبلی دلیل کناره‌گیری را بررسی می‌کنند، بنابراین چیز پنهانی وجود ندارد.
وقتی رئیس فدراسیونی تغییر می‌کند، خبر آن روی سایت وزارت ورزش، کمیته المپیک و آن فدراسیون به دو زبان قرار می‌گیرد. بنابراین روسای فدراسیون‌های جدید موظفند خودشان را معرفی کنند ضمن اینکه فدراسیون های جهانی نیز در کشورها نماینده دارند و دلایل تغییرات فدراسیون‌ها را بررسی می‌کنند. بنابراین اخبار پنهانی وجود ندارد که کسی بخواهد منتقل کند.
می‌گویند شما در زمان حضورتان به عنوان رئیس سازمان تربیت بدنی هم روسا را تغییر می‌دادید، چرا آن زمان این مشکلات به وجود نمی‌آمد؟
حتما من خوب روسا را تغییر می‌دادم که کسی متوجه نمی‌شد! اگر قرار بود فردی را کنار بگذاریم از او خواهش می‌کردیم و می‌گفتیم در دوره شما این موارد وجود دارد و بهتر است مدتی حضور نداشته باشید یا اینکه بعضی‌ها دوره‌‌شان به پایان می‌رسید و فرد دیگری جایگزینشان می‌شد. بنابراین رابطه کاملا دوستانه‌ای با افرادی که جابجا می‌کردم، داشتم و در ذهنم ندارم که برای کسی حکم برکناری زده باشم.
درباره بحث حذف کشتی از المپیک و کارهایی که در این زمینه انجام دادید صحبت کنید.
ما یک کار خیلی بزرگ را در سطح جهان در ارتباط با کشتی آغاز کردیم. به ژاک روک نامه زدیم و با او مکاتبه کردم همچنین با شیخ احمد و روسای NOC دویست و هشت کشور مکاتبه و خواهش کردیم با حساسیت بیشتری با کشتی برخورد کنند.
با فدراسیون جهانی کشتی و کنفدراسیون آسیا نیز صحبت کردم. ژاک روک در پاسخ به نامه من جوابی داد و مضمون آن نشان می‌داد که احتمال عملیاتی نشدن حذف کشتی از المپیک بسیار زیاد است با توجه به فشارهایی که آوردیم بعید می‌دانم که این اتفاق رخ دهد. بسیاری از کشورهای دنیا دنبال این هستند که ورزش خودشان را وارد المپیک کنند و این در حالی است که ورزش‌های حاضر در المپیک سقف معینی دارد و تعداد آنان از ۲۶ ورزش بالاتر نمی‌رود.
اگر قرار باشد ورزشی المپیکی شود یک ورزش دیگر باید حذف شود. برای حضور ورزش‌ها نیز فاکتورهای مختلفی در نظر می‌گیرند که تعداد ورزشکاران آن رشته، تعداد فدراسیون‌های رشته مورد نظر، پخش تلویزیونی، اسپانسرپذیر بودن و چند شاخص دیگر در این میان مدنظر قرار می‌گیرد.
پس از مطرح شدن حذف کشتی به این مسئله اعتراض کردیم که اگر قرار است ورزشی حذف شود باید گلف، اسب‌سواری و یا تنیس را کنار بگذارند زیرا اینها رشته‌هایی هستند که مقبولیت عمومی ندارند ولی کشتی هنوز مقبولیت خود را دارد. هر چند در چند سال گذشته تغییراتی که در این رشته ایجاد شد باعث کاسته شدن از تحرکات و سرعتش شد اما باتوجه به اصلاح قوانینی که فدراسیون کشتی انجام می‌دهد امیدواریم دوباره پویایی و شادابی به این ورزش بازگردد.
شما در انتخابات شورای شهر هم شرکت می‌کنید در صورتی که انتخاب شوید کدام کار را انتخاب می‌کنید؟
اگر انتخاب شدم پس از آن درباره این موضوع تصمیم می‌گیرم.
تمایل خودتان به حضور در شورای شهر است یا کمیته ملی المپیک؟
من آدمی با کاریزمای اجرایی هستم و در طول ۳۰ و چند سال گذشته پست‌هایی که در اختیار گرفتم با همین خاصیت بودند. خیلی از پست‌ها بود که به من پیشنهاد شد اما نپذیرفتم چون می‌خواستم کار تخصصی انجام دهم.
بهترین دوره کاری من دورانی بود که در شهرداری حضور داشتم و با وجود اینکه در حالت عادی از ۷ تا ۱۲ شب مشغول کار بودیم رضایت داشتم زیرا وقتی لبخند رضایت را روی لبان مردم می‌دیدم خوشحال می‌شدم.
پس با توجه به این موضوع به نظر می‌رسد تمایل شما به حضور در شورای شهر است.
کمیته المپیک یک NGO است و کار کردن در آن تمام وقت نیست و مسئولیت اجرایی نیز دست دبیرکل کمیته است. تنها سیاستگذاری‌ها و برگزاری جلسات تحت نظر رئیس کمیته المپیک است.
با این حرف برداشت‌مان تغییر کرد و به این نتیجه رسیدیم که دوست دارید در هر دو جا کار کنید!
نمی‌گویم که می‌خواهم در هر دو جا کار کنم اما اگر بدانم در شهرداری وقتم پر می‌شود باید تصمیم‌گیری کنم چون به عنوان عضو شورای شهر نیز فعالیت چندانی نخواهم داشت و تنها ۳ - ۴ جلسه در هفته برگزار می‌شود.
شما به نوعی ناخواسته وارد ورزش شدید با توجه به این موضوع اگر به گذشته برگردید کدام یک از تصمیمات بزرگی که گرفتید را نمی‌گرفتید؟
شاید بگویم اگر به عقب برگردم تمام کارهایی که انجام دادم را دوباره انجام می‌دهم چون اصولا در ورزش هیچ‌گاه تصمیم فردی نگرفتم. وارد ورزش شدم به همه ابلاغ کردم تا ۶ ماه اول کسی به من مراجعه نکند و کارها روند خودش را پیش ببرد.
در این مدت بیش از ۱۲۰۰ جلسه برگزار کردیم و با مسئولان، استاندار و ائمه جماعات استان‌ها صحبت کردیم. در نهایت دیدگاه‌ها را جمع‌بندی کردم و پس از ۶ ماه به این نتیجه رسیدم که چه کارهایی باید انجام دهم.
یکی از معضلات اصلی ما کمبود فضای ورزشی و فاصله آن با استانداردهای جهانی بود. در بسیاری از شهرها و روستاها زیرساخت مناسب برای پرورش ورزشکاران در بعضی از رشته‌ها را نداشتیم.
یک اصل دیگر هم که به آن رسیدیم این بود که بانوان جایگاه لازم را در ورزش نداشتند و به عنوان رکن اصلی ورزش آنها را به کار گرفتم. ۳۰ درصد از بودجه سازمان را به این بخش اختصاص دادیم و دیدید که در بازی‌های آسیایی هم موفق شدند.
در بحث بودجه که در نظر بعضی‌ها بسیار ضعیف است پیگیری کردیم و بودجه عمرانی ورزش را تا ۱۵ برابر و بودجه جاری را تا ۷ برابر افزایش دادیم. این موارد و چند مورد دیگر به عنوان برنامه میان مدت ما بود و براساس آن کار را پیگیری کردیم. طبق یک برنامه ۱۵ تا ۲۰ آیتمی عملکرد مدیران را تحت نظر داشتیم و هرچند وقت یکبار آنها را بررسی می‌کردیم. اگر یک مدیر کلی عملکرد خوبی نداشت به او تذکر می‌دادیم تا جبران کند و در فدراسیون‌ها هم همین کار را انجام دادیم.
شما می‌گویید کسی را تاکنون در ورزش برکنار نکرده‌اید اما به نظر می‌رسد افرادی را به ورزش آورده‌اید، به عنوان مثال علی کفاشیان برخلاف میل باطنی‌اش توسط شما وارد فدراسیون فوتبال شد.
کفاشیان مدیر قدیمی و باتجربه ورزش است. اینکه او در فوتبال نتوانسته موفق باشد دلایل دیگری دارد به عنوان یک کارشناس ورزشی که ۸ سال در رده کلان مدیریت کرده می‌گویم که مشکل فدراسیون فوتبال به کفاشیان بر نمی‌گردد. این مقوله معادل یک ترم دانشگاهی کلاس می‌خواهد تا دلایل عدم موفقیت فوتبال مشخص شود. آیا دولتی بودن عامل اصلی ناکامی فوتبال نیست؟
یعنی معتقدید هر کسی که بیاید باز وضعیت فوتبال همین است؟
نمی‌گویم کار مدیران بی‌تاثیر است ولی اشکالات در جای دیگری است. ممکن است با آمدن یک مدیر شرایط کمی بدتر یا بهتر شود اما در کل تغییر چشمگیری نخواهیم دید. در این زمینه بحث‌هایی وجود دارد که به صورت گسترده باید در خصوص آنها صحبت کرد.
در بخش‌های فرهنگی، اقتصادی و مدیریتی عواملی وجود دارد که باید حل شود وگرنه پشت ماشینی که دو چرخش پنچر است هرکسی بنشیند تفاوتی در کنترل آن نمی‌کند.
شما به کفاشیان نمره قبولی می‌دهید؟
او در فوتبال بدشانسی آورد، به عنوان مثال شما می‌توانید مربی بهتر از کی‌روش را به ایران بیاورید؟ کفاشیان که نمی‌تواند بازیکنان را تمرین بدهد. یک مدیر باید ساختارسازی و درست خرج کند.
وقتی که نگاه می کنیم فارغ از عملکرد خود کفاشیان مشکلات اساسی دیگری وجود دارد که اگر آنها را حل کنیم نتیجه می‌گیریم. باید بررسی کنیم که چرا وقتی تک تک بازیکنانمان را با بازیکنان طراز اول مقایسه می‌کنیم برابر هستند اما در ترکیب مشکل دارند.
به کفاشیان چه نمره‌ای می‌دهید؟
به شخص خودش نمره بدی نمی‌دهم، فکر می‌کنم نمره او ۱۴ - ۱۵ باشد.
به گزارش تسنیم،محمد علی آبادی به عنوان رئیس کمیته ملی المپیک می‌تواند پاسخ مناسبی به این سوالات بدهد. علی آبادی با حضور در تسنیم پاسخگوی سوالات خبرنگاران ورزشی این خبرگزاری بود که می‌توانید در زیر آن را بخوانید.
امسال و سال آینده مسابقات مهمی پیش روی کمیته ملی المپیک وجود دارد و در عین حال مسائلی هم ایجاد شده که کمی باعث بروز تردید و نگرانی شده است...
کمیته ملی المپیک تا امروز تمام برنامه‌هایی که در عرصه جهانی ورزش در دست داشته را انجام داده و هرگز هیچ بخشی نداشتیم که با سستی یا ضعف انجام شود. در سال جاری ۳ رخداد ورزشی مهم داریم که در اینچئون کره، چین و بازی‌های کشورهای اسلامی است که البته این مسابقات با تاخیر در شهریور برگزار می‌شود.
برای این مسابقات اقدامات لازم انجام و امکانات پیش‌بینی شده است و انشاءالله در زمان مربوط اعزام‌ها انجام خواهد شد. چیزی که کمی ما را نگران می‌کند بازی‌های آسیایی اینچئون کره است آن‌هم به این دلیل که در حال حاضر در دورانی هستیم که فضای کشور انتخاباتی است و از طرفی هنوز بودجه ما تصویب و ابلاغ نشده است.
با امکانات قبلی کارمان را انجام می‌دهیم از آنجایی که پیش‌بینی می‌کردیم در ۲،۳ ماه اول چنین مشکلی پیش بیاید از قبل مبلغی را ذخیره کرده بودیم. امیدوارم زودتر بودجه ما برسد تا کارها را با فراغ بال انجام دهیم.
این نگرانی تا بعد از انتخابات هم ادامه خواهد یافت؟
تا یک ماه و نیم دیگر فضای کشور درگیر رفتن رئیس‌جمهور قبلی و آمدن شخص بعدی است که قرار است کار را به دست بگیرد و مدتی هم به انتخاب کابینه و تائید وزرا صرف می‌شود، بنابراین تا نیمه مرداد درگیر این موضوع هستیم. وزیر بعدی هم که می‌آید قاعدتا مشغول بحث‌های اولیه و انتخاب کادر مورد نظر خودش است و با این اوصاف تا اواخر سال‌جاری تقریبا کمی با سختی باید کارمان را انجام دهیم.
این مسئله نگران کننده است زیرا در شهریور و مهر سال ۹۲ مسابقات آسیایی کره برگزار می‌شود که در دوره قبل توانستیم با یک کار سنگین جایگاه چهارمی خود را حفظ کنیم. پشت سر ما کشورهایی مانند قزاقستان، چین، هند، تایلند و چین تایپه هستند که سعی می‌کنند جایگاه ما را از آن خودشان کنند. اگر قرار باشد جایگاه‌مان را حفظ کنیم باید رویکردمان کسب ۲۴ - ۲۵ مدال باشد ولی صراحتا می‌گویم اگر روی کسب ۱۹ - ۲۰ مدال تمرکز کنیم مقام چهارمی‌مان در خطر خواهد بود.
اتفاق بسیار بد دیگری که برای ما پیش آمد مربوط به منابع مالی است. سال قبل در حالی بودجه ما ۵۵ میلیارد بود که ارز را به قیمت ۱۲۰۰ تومان خریداری می‌کردیم و این در شرایطی است که ۷۰ درصد هزینه‌های ما ارزی است. طبق پیگیری‌های که انجام دادیم حدود ۱۰ - ۱۵ درصد از اصل بودجه سال ۹۲ کاهش یافته و ارز را هم باید به قیمت آزاد و ۳۵۰۰ تومان خریداری کنیم.
درخواست شما بودجه ۷۵ میلیارد تومانی بود؟
بله، درخواست ما این رقم بود.
بودجه سال گذشته را به صورت کامل دریافت کردید؟
توانستیم از بودجه سال گذشته حدود ۹۴ درصد را بگیریم که جا دارد از کسانی که همکاری کردند به خصوص مرادی تشکر کنم که این بودجه تزریق شد و توانستیم کار را به خوبی انجام دهیم. ۷۵ میلیارد بودجه درخواستی امسال ما بوده اما آن چیزی که تصویب شده، ۴۵ میلیارد بود. بودجه ۴۵ میلیارد تومانی مربوط به سال گذشته و دلار ۳۵۰۰ تومانی به این معنی است که بودجه ما به یک سوم کاهش یافته است.
شرایط کشور اینگونه است و باید به فرموده رهبری با اقتصاد مقاومتی و روش جدیدی حرکت کنیم و هزینه‌هایمان را به حداقل برسانیم و با همین کار تا جایی‌که ممکن است اعتبار نظام را در ورزش آسیایی حفظ کنیم.
پس از بازی‌های آسیایی گوانگجو بسیاری از دوستان عرب که به ما تبریک می‌گفتند به این نکته اشاره می‌کردند که ایران به تنهایی از تمام کشورهای عربی مدال بیشتری کسب کرده است. بنابراین ما باید این آبروی ایجاد شده را حفظ کنیم امیدوارم با مدیریت روسای فدراسیون‌ها، باشگاه‌ها و توجه به اقتصاد مقاومتی بتوانیم از این امکان کم بهترین استفاده را ببریم.
رئیس‌جمهور در اظهارنظری گفته بود انتظار دارد ایران در آسیا دوم شود و در المپیک مقام تک رقمی به دست آورد، آیا این امکانپذیر است؟
قطعا دید رئیس‌جمهور کسب مقام دوم در بازی‌های آسیایی کره نبوده است. هرچه سطح کشورها در رقابت‌های آسیایی بالاتر رود فاصله‌ها کمتر می‌شود. فاصله مقام چهارم تا پنجم با ۲ -۳ مدال تغییر می‌کند. ما با ۲۰ مدال طلا در دوره قبل چهارم شدیم و قزاقستان با ۱۹ مدال پایین‌تر از ما قرار گرفت.
حضور در رده سوم نیاز به کسب ۴۲ - ۴۳ مدال دارد برای رسیدن به این رتبه باید زیرساخت‌ها مهیا باشد. اگر بخواهیم جایگاه دوم را کسب کنیم باید نزدیک ۸۰ مدال به دست بیاوریم. رئیس جمهور از این لحاظ به کسب جایگاه دومی اشاره می‌کند که می‌خواهد ایران در عرصه‌های مختلف به موفقیت‌هایی برسد و برای آن چشم‌اندازهایی را می‌بیند و می‌خواهد به آن سمت حرکت کند. ما هم موظفیم براساس امکاناتمان برنامه‌ریزی کنیم و راهمان را پیش ببریم.
این کار برای مسابقات ۲۰۱۴ شدنی است؟
قطعا اینگونه نیست.
به نظرتان چه سالی می‌توانیم به این رده برسیم؟
قبل از مسابقات آسیایی قطر گفته بودم که می‌توانیم چهارم شویم، امروز هم برای اینکه در آسیا بتوانیم به رده دوم برسیم توان بالقوه داریم اما بالفعل کردن این توانایی ابزارهای خودش را نیاز دارد که اگر تامین نشود نمی‌توان به این اهداف رسید.
اگر بی‌توجهی شود شاید همین مقام چهارم را هم نتوانیم کسب کنیم. ورزش مانند ماشین نیست که بخشی را امروز بسازیم و باقی آن را چند وقت بعد تکمیل کنیم. ورزش مانند انسان است که اگر رهایش کنید توانایی‌هایش از بین می‌رود. باید از آن نگهبانی کرد. برای رسیدن به مقام سومی در آسیا تضمین می‌دهم که در طول یک دوره ۸ ساله می توانیم با کسب بیش از ۴۰ مدال به آن برسیم.
تکلیف اساسنامه چه شد؟
ابتدا یک حرف کلی را می‌گویم. زودتر یا دیرتر تصویب شدن اساسنامه کمیته ملی المپیک ارتباطی به روند فعالیت‌های ورزشی ما ندارد. آن اساسنامه نه چیزی از داشته‌های ما کم و نه اضافه می‌کند. اساسنامه مربوط به مقررات جهانی است که هر چند سال یکی دو بند به آن اضافه یا کم می‌شود.
فدراسیون‌هایی که المپیکی هستند باید آنها را به اساسنامه‌هایشان اضافه کنند، بنابراین ارتباطی به پیشرفت یا عدم پیشرفت ورزش ندارد. کمیته ملی المپیک با تمام قوا به دنبال این است که کارهای اساسنامه را به عنوان یک وظیفه پیگیری کند. اساسنامه تاکنون رفت و برگشت‌هایی داشت که ما قبلا در آن پیش‌بینی کرده بودیم که ۶ نفر از قهرمانان المپیکی به عنوان اعضا در گروه یک کمیته حضور داشته باشند ولی IOC با آن مخالفت کرد. احتمال دارد در اجلاس سن‌پترزبورگ این بخش را تصویب کنند.
احتمالا IOC در این اجلاس اعلام خواهد کرد که ۲۶ فدراسیون‌المپیکی ما در گروه یک قرار داشته باشد و سایر اعضا در گروه دوم قرار بگیرند که این گروه هم بیش از ۲۵ عضو نمی‌تواند داشته باشد. به دلیل اینکه فدراسیون‌هایی داشتیم که علاقه‌مند بودند حضور داشته باشند و یا وزارت ورزش روی افرادی برای بودن در این جهت نظر داشت، پیشنهاد دادیم ۶ نفر از قهرمانان المپیکی در گروه اول قرار بگیرند اما به ما اعلام کرده‌اند این مسئله باید در هیات اجرایی IOC بررسی شود و اگر به تصویب برسد به ما اعلام می‌کنند.
در صورتی‌که در اجلاس سن‌پترزبورگ با تعداد اعضایی که اعلام کردیم موافقت شود ۲۶ عضو به عنوان اعضای اصلی کمیته خواهند بود و می‌توانیم ۳۱ عضو هم در مجموعه دوم داشته باشیم. بعضی جاها نوشته‌هایی داشتیم که وزیر ورزش خودش اعلام کرده بود ۴ نفر را بتواند به عنوان اعضای مجمع تعیین کند اما IOC با این مسئله مخالفت می‌کند زیرا آنها معتقدند چیزی به عنوان اینکه وزیر شخصی را انتخاب کند، نداریم. بحث‌ها سر این مسائل است و امیدواریم این ماه مشخص شود.
اگر مخالفت شود چه اتفاقی می‌افتد؟
اگر مخالفت شود تعداد اعضای مجمع از ۶۱ نفر به ۵۹ نفر می‌رسد ۲۶ عضو در بخش بالا و ۲۵ عضو در بخش دوم که جمعشان ۵۱ نفر خواهد بود.
انتخابات مجمع چه زمانی برگزار می‌شود؟
سعی‌مان این است که قبل از انتخابات ریاست‌جمهوری این انتخابات برگزار شود، ولی باید حتما در خرداد برگزار شود.
وزیر ورزش گفته بود نیازی به اصلاح اساسنامه وجود نداشته و در عین حال برخی هم اعتقاد دارند اعضای کمیته برای اینکه زمان بخرند و بتوانند تا پایان دولت بمانند این بحث را مطرح کرده‌اند.
اسناد و مدارک وجود دارد و حداقل ۴ نامه کتبی از IOC و OCA ارسال شده که اعلام کرده‌اند چند کار را باید انجام دهیم. یکی اصلاحیه اساسنامه کمیته است، دوم برگرداندن افرادی که با حکم وزیر کنار گذاشته شده اند و سوم اصلاح اساسنامه فدراسیون‌های ایران است.
جلسه‌ای را بین مسئولان IOC و OCA و عباسی تشکیل دادیم و ما در این جلسه صحبتی نکردیم و وزیر ورزش متکلم وحده بود. در این جلسه که تا نیمه‌های شب هم طول کشیده بود همین مسائل مطرح شد و حتی شیخ احمد گفت که این بار موضوع ورزش ایران است و اگر دوباره بحثی به IOC بیاید دیگر یک رشته تعلیق نمی‌شود بلکه کل ورزش ایران تعلیق خواهد شد. عباسی هم این موضوع را پذیرفت و گفت که پیگیری می‌کنیم.
وزیر ورزش حتی این مسئله را مطرح کرد که مدت مسئولیت کمیته ملی المپیک تمام شده و حضور آنها غیر قانونی است که شیخ احمد رئیس شورای المپیک آسیا در پاسخ گفته بود کمیته ملی المپیک زیر نظر ما است و اگر از این جهت اتفاقی بیفتد ما پاسخگو هستیم. پس از این بابت مشکلی وجود ندارد. مسئولان IOC و OCA با کسی شوخی ندارند و اگر ایرادی وجود داشته باشد سریعا اقدام می‌کنند. اگر کسی بگوید اعضای هیات اجرایی برای ماندن این کار را انجام می‌دهند به نظرم حرفی خارج از عدالت و اخلاق است.
برای اصلاح اساسنامه باید روسای برکنارشده برگردند؟
طبق نامه کتبی که برای ما ۴ - ۳ بار ارسال شده همینگونه است.
اگر این اتفاق نیفتد ورزش ما دچار چه سرنوشتی می‌شود؟
اگر این اتفاق نیفتد کمیته ملی المپیک کار خودش را ادامه می‌دهد اما امکان دارد که در ادامه آنها موضع‌گیری کنند.
گفته می‌شود مشکل بعضی از روسای فدراسیون‌ها حل شده و بعضی دیگر در حال برطرف شدن است.
خبر دقیقی از این موضوع ندارم.
بحث اصلاح اساسنامه حدود ۲ سال پیش در اجلاس کپنهاگ مطرح شده بود اما در این مورد اقدامی نشد آیا اختلاف میان شما و عباسی هم در این موضوع دخیل بود؟
من با عباسی هیچ اختلاف و مشکلی ندارم بلکه ارتباط تنگاتنگی میان ما وجود دارد.
با توجه به آنچه که گذشت، باور کردن این موضوع دشوار است.
اختلاف‌نظرها بر سر دیدگاه‌هاست و به جز این رابطه خوبی میان کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش وجود دارد. موضوع ما بر سر اساسنامه است که می‌گوییم مسئولان کمیته بین‌المللی المپیک این مطالب را عنوان می‌کنند و وزارت ورزش می‌گوید به کارتان سرعت بیشتری ببخشید.
موضوعی که درباره اطلاع کمیته بین‌المللی المپیک درباره برکناری روسای فدراسیون‌ها مطرح شد این بود که بعضی از داخل اطلاعات را به بیرون منتقل کردند، به نظر شما اینگونه بود؟
ما همیشه دشمن داشته‌ایم و نمی‌توانیم بگوییم اینگونه نیست اما باید این نکته را بگویم اینها اطلاعاتی نیست که کسی نتواند از آن باخبر شود. به محض اینکه یک رئیس فدراسیون تغییر می‌کند باید خودش را به فدراسیون جهانی معرفی و امضایش را ارسال کند. آنها نیز با پرس و جو از خود رئیس جدید و فرد قبلی دلیل کناره‌گیری را بررسی می‌کنند، بنابراین چیز پنهانی وجود ندارد.
وقتی رئیس فدراسیونی تغییر می‌کند، خبر آن روی سایت وزارت ورزش، کمیته المپیک و آن فدراسیون به دو زبان قرار می‌گیرد. بنابراین روسای فدراسیون‌های جدید موظفند خودشان را معرفی کنند ضمن اینکه فدراسیون های جهانی نیز در کشورها نماینده دارند و دلایل تغییرات فدراسیون‌ها را بررسی می‌کنند. بنابراین اخبار پنهانی وجود ندارد که کسی بخواهد منتقل کند.
می‌گویند شما در زمان حضورتان به عنوان رئیس سازمان تربیت بدنی هم روسا را تغییر می‌دادید، چرا آن زمان این مشکلات به وجود نمی‌آمد؟
حتما من خوب روسا را تغییر می‌دادم که کسی متوجه نمی‌شد! اگر قرار بود فردی را کنار بگذاریم از او خواهش می‌کردیم و می‌گفتیم در دوره شما این موارد وجود دارد و بهتر است مدتی حضور نداشته باشید یا اینکه بعضی‌ها دوره‌‌شان به پایان می‌رسید و فرد دیگری جایگزینشان می‌شد. بنابراین رابطه کاملا دوستانه‌ای با افرادی که جابجا می‌کردم، داشتم و در ذهنم ندارم که برای کسی حکم برکناری زده باشم.
درباره بحث حذف کشتی از المپیک و کارهایی که در این زمینه انجام دادید صحبت کنید.
ما یک کار خیلی بزرگ را در سطح جهان در ارتباط با کشتی آغاز کردیم. به ژاک روک نامه زدیم و با او مکاتبه کردم همچنین با شیخ احمد و روسای NOC دویست و هشت کشور مکاتبه و خواهش کردیم با حساسیت بیشتری با کشتی برخورد کنند.
با فدراسیون جهانی کشتی و کنفدراسیون آسیا نیز صحبت کردم. ژاک روک در پاسخ به نامه من جوابی داد و مضمون آن نشان می‌داد که احتمال عملیاتی نشدن حذف کشتی از المپیک بسیار زیاد است با توجه به فشارهایی که آوردیم بعید می‌دانم که این اتفاق رخ دهد. بسیاری از کشورهای دنیا دنبال این هستند که ورزش خودشان را وارد المپیک کنند و این در حالی است که ورزش‌های حاضر در المپیک سقف معینی دارد و تعداد آنان از ۲۶ ورزش بالاتر نمی‌رود.
اگر قرار باشد ورزشی المپیکی شود یک ورزش دیگر باید حذف شود. برای حضور ورزش‌ها نیز فاکتورهای مختلفی در نظر می‌گیرند که تعداد ورزشکاران آن رشته، تعداد فدراسیون‌های رشته مورد نظر، پخش تلویزیونی، اسپانسرپذیر بودن و چند شاخص دیگر در این میان مدنظر قرار می‌گیرد.
پس از مطرح شدن حذف کشتی به این مسئله اعتراض کردیم که اگر قرار است ورزشی حذف شود باید گلف، اسب‌سواری و یا تنیس را کنار بگذارند زیرا اینها رشته‌هایی هستند که مقبولیت عمومی ندارند ولی کشتی هنوز مقبولیت خود را دارد. هر چند در چند سال گذشته تغییراتی که در این رشته ایجاد شد باعث کاسته شدن از تحرکات و سرعتش شد اما باتوجه به اصلاح قوانینی که فدراسیون کشتی انجام می‌دهد امیدواریم دوباره پویایی و شادابی به این ورزش بازگردد.
شما در انتخابات شورای شهر هم شرکت می‌کنید در صورتی که انتخاب شوید کدام کار را انتخاب می‌کنید؟
اگر انتخاب شدم پس از آن درباره این موضوع تصمیم می‌گیرم.
تمایل خودتان به حضور در شورای شهر است یا کمیته ملی المپیک؟
من آدمی با کاریزمای اجرایی هستم و در طول ۳۰ و چند سال گذشته پست‌هایی که در اختیار گرفتم با همین خاصیت بودند. خیلی از پست‌ها بود که به من پیشنهاد شد اما نپذیرفتم چون می‌خواستم کار تخصصی انجام دهم.
بهترین دوره کاری من دورانی بود که در شهرداری حضور داشتم و با وجود اینکه در حالت عادی از ۷ تا ۱۲ شب مشغول کار بودیم رضایت داشتم زیرا وقتی لبخند رضایت را روی لبان مردم می‌دیدم خوشحال می‌شدم.
پس با توجه به این موضوع به نظر می‌رسد تمایل شما به حضور در شورای شهر است.
کمیته المپیک یک NGO است و کار کردن در آن تمام وقت نیست و مسئولیت اجرایی نیز دست دبیرکل کمیته است. تنها سیاستگذاری‌ها و برگزاری جلسات تحت نظر رئیس کمیته المپیک است.
با این حرف برداشت‌مان تغییر کرد و به این نتیجه رسیدیم که دوست دارید در هر دو جا کار کنید!
نمی‌گویم که می‌خواهم در هر دو جا کار کنم اما اگر بدانم در شهرداری وقتم پر می‌شود باید تصمیم‌گیری کنم چون به عنوان عضو شورای شهر نیز فعالیت چندانی نخواهم داشت و تنها ۳ - ۴ جلسه در هفته برگزار می‌شود.
شما به نوعی ناخواسته وارد ورزش شدید با توجه به این موضوع اگر به گذشته برگردید کدام یک از تصمیمات بزرگی که گرفتید را نمی‌گرفتید؟
شاید بگویم اگر به عقب برگردم تمام کارهایی که انجام دادم را دوباره انجام می‌دهم چون اصولا در ورزش هیچ‌گاه تصمیم فردی نگرفتم. وارد ورزش شدم به همه ابلاغ کردم تا ۶ ماه اول کسی به من مراجعه نکند و کارها روند خودش را پیش ببرد.
در این مدت بیش از ۱۲۰۰ جلسه برگزار کردیم و با مسئولان، استاندار و ائمه جماعات استان‌ها صحبت کردیم. در نهایت دیدگاه‌ها را جمع‌بندی کردم و پس از ۶ ماه به این نتیجه رسیدم که چه کارهایی باید انجام دهم.
یکی از معضلات اصلی ما کمبود فضای ورزشی و فاصله آن با استانداردهای جهانی بود. در بسیاری از شهرها و روستاها زیرساخت مناسب برای پرورش ورزشکاران در بعضی از رشته‌ها را نداشتیم.
یک اصل دیگر هم که به آن رسیدیم این بود که بانوان جایگاه لازم را در ورزش نداشتند و به عنوان رکن اصلی ورزش آنها را به کار گرفتم. ۳۰ درصد از بودجه سازمان را به این بخش اختصاص دادیم و دیدید که در بازی‌های آسیایی هم موفق شدند.
در بحث بودجه که در نظر بعضی‌ها بسیار ضعیف است پیگیری کردیم و بودجه عمرانی ورزش را تا ۱۵ برابر و بودجه جاری را تا ۷ برابر افزایش دادیم. این موارد و چند مورد دیگر به عنوان برنامه میان مدت ما بود و براساس آن کار را پیگیری کردیم. طبق یک برنامه ۱۵ تا ۲۰ آیتمی عملکرد مدیران را تحت نظر داشتیم و هرچند وقت یکبار آنها را بررسی می‌کردیم. اگر یک مدیر کلی عملکرد خوبی نداشت به او تذکر می‌دادیم تا جبران کند و در فدراسیون‌ها هم همین کار را انجام دادیم.
شما می‌گویید کسی را تاکنون در ورزش برکنار نکرده‌اید اما به نظر می‌رسد افرادی را به ورزش آورده‌اید، به عنوان مثال علی کفاشیان برخلاف میل باطنی‌اش توسط شما وارد فدراسیون فوتبال شد.
کفاشیان مدیر قدیمی و باتجربه ورزش است. اینکه او در فوتبال نتوانسته موفق باشد دلایل دیگری دارد به عنوان یک کارشناس ورزشی که ۸ سال در رده کلان مدیریت کرده می‌گویم که مشکل فدراسیون فوتبال به کفاشیان بر نمی‌گردد. این مقوله معادل یک ترم دانشگاهی کلاس می‌خواهد تا دلایل عدم موفقیت فوتبال مشخص شود. آیا دولتی بودن عامل اصلی ناکامی فوتبال نیست؟
یعنی معتقدید هر کسی که بیاید باز وضعیت فوتبال همین است؟
نمی‌گویم کار مدیران بی‌تاثیر است ولی اشکالات در جای دیگری است. ممکن است با آمدن یک مدیر شرایط کمی بدتر یا بهتر شود اما در کل تغییر چشمگیری نخواهیم دید. در این زمینه بحث‌هایی وجود دارد که به صورت گسترده باید در خصوص آنها صحبت کرد.
در بخش‌های فرهنگی، اقتصادی و مدیریتی عواملی وجود دارد که باید حل شود وگرنه پشت ماشینی که دو چرخش پنچر است هرکسی بنشیند تفاوتی در کنترل آن نمی‌کند.
شما به کفاشیان نمره قبولی می‌دهید؟
او در فوتبال بدشانسی آورد، به عنوان مثال شما می‌توانید مربی بهتر از کی‌روش را به ایران بیاورید؟ کفاشیان که نمی‌تواند بازیکنان را تمرین بدهد. یک مدیر باید ساختارسازی و درست خرج کند.
وقتی که نگاه می کنیم فارغ از عملکرد خود کفاشیان مشکلات اساسی دیگری وجود دارد که اگر آنها را حل کنیم نتیجه می‌گیریم. باید بررسی کنیم که چرا وقتی تک تک بازیکنانمان را با بازیکنان طراز اول مقایسه می‌کنیم برابر هستند اما در ترکیب مشکل دارند.
به کفاشیان چه نمره‌ای می‌دهید؟
به شخص خودش نمره بدی نمی‌دهم، فکر می‌کنم نمره او ۱۴ - ۱۵ باشد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید