مهدی نوید ادهم، دبیرکل شورای عالی آموزش و پرورش درباره مهمترین مطالبات آموزش و پرورش از دولت یازدهم گفت: گفتمان قالب امروز آموزش و پرورش، تحولخواهی و تحولآفرینی است و بر اساس تاکیدات رهبری، آموزش و پرورش کنونی به هیچ وجه پاسخگوی نیازهای امروز و فردای جامعه در سطح ملی و جهانی نیست و بر همین اساس باید به طور عمیق و ریشهدار متحول شود.
وی افزود: این تغییرات که از حدود 2 سال گذشته آغاز شده، بر اساس سند تحول بنیادین شکل گرفته و میتوان گفت آموزش و پرورش نسبت به سایر دستگاهها پیشگام است، چرا که خود نه تنها دارای سند و برنامه جامع مشخصی است، بلکه در نقشه جامع علمی کشور نیز تکالیف آن مشخص شده است.
به گفته بیرکل شورای عالی آموزش و پرورش، نقشه جامع علمی کشور در سند تحول بنیادین به عنوان اسناد بالادستی نظام تعلیم و تربیت به تایید و تصویب مراجع ذیربط رسیده، لذا دولت آتی باید برنامههای آن را در چارچوب قوانین مصوب اجرا کرده و تحول بنیادین را در مسیر اصلی خود هدایت کند.
نوید ادهم معتقد است که برای اجرای برنامههای تحول آموزش و پرورش نباید تنها از این دستگاه انتظار داشت، چرا که تحول بنیادین نیازمند عزم ملی و همه جانبه دستگاههای دیگر نیز است و تنها بخشی از برنامههای آن درون سازمانی است، در حالی که بسیاری از برنامههای مهم و اساسی آن برون سازمانی بوده و در ارتباط با سایر دستگاهها به نحو احسن قابل اجراست.
دبیرکل شورای عالی آموزش و پرورش حذف کنکور را به عنوان یکی از پدیدههای آسیبزای پیشروی سند تحول بنیادین برشمرد و گفت: حل این مساله تنها به آموزش و پرورش بازنمیگردد؛ چرا که بخش مهمی از آن باید با همکاری آموزش عالی، مجلس شورای اسلامی و شورای عالی انقلاب فرهنگی شکل بگیرد تا ضمن تخصیص منابع و امکانات لازم، زمینههای حذف آن را فراهم کند.
وی تاکید کرد: تحول بنیادین و اجرای راهکارها و بندهای آن نیازمند یک تغییر نگاه به آموزش و پرورش است و تا زمانی که آموزش و پرورش را یک دستگاه مصرفی بدانیم، نباید انتظار تغییر داشته باشیم، این در حالی است که در تمام دنیا آموزش و پرورش به عنوان یک نهاد مولد سرمایه انسانی از جایگاه ویژهای برخوردار است.
به گزارش ایسنا، همچنین ابراهیم سحرخیز معاون آموزش متوسطه وزیر آموزش و پرورش نیز در این باره با تاکید بر حمایت مادی و معنوی دولت آتی در اجرای برنامههای سند تحول و برنامههای درس ملی، گفت: استقرار و اجرای سند تحول بنیادین نیازمند همکاری تنگاتنگ دولت و مجلس است و باید شرایط تحقق برنامههای سند توسط این نهادهای مرجع فراهم شود.
معاون آموزش متوسطه وزیر آموزش و پرورش افزود: تامین منابع انسانی، تامین تجهیزات، سختافزار، فضا و امکانات امری هزینهبر است و بر همین اساس حمایت مادی و معنوی دولت باید پشتوانه اجرای برنامههای تحول بنیادین باشد.
سحرخیز ادامه داد: هر تغییر در ابتدا ممکن است با مقاومتهایی روبرو شود، اما باید بسترهای فرهنگی و اجتماعی آن فراهم شود، لذا مشارکت بدنه آموزش و پرورش در تغییرات را باید مد نظر قرار داد، البته این اقدامات در یک سال اخیر با شدت آغاز شده و باید در دولت بعدی نیز ادامه داشته باشد.
وی از دولت یازدهم خواست تا سیاستهای کلی نظام را که مقام معظم رهبری بر آن تاکید کرده در یک پروسه زمانی پنج ساله به نتیجه برساند، چرا که آموزش و پرورش برای ایران 1404 افقی را ترسیم کرده که بتواند به عنوان یک کشور پیشرفته از لحاظ علمی در سطح منطقه و جامعه اسلامی مطرح باشد، بنابراین باید در مدت زمان مشخصی برنامههای سند پیادهسازی شود.
معاون آموزش متوسطه وزیر آموزش و پرورش با بیان اینکه تمام برنامههای علمی کشور از مسیر آموزش و پرورش عبور میکند، عنوان کرد: نادیده گرفتن آموزش و پرورش یعنی نرسیدن به قلههای پیشرفت علمی و اقتدار و این اتفاق مورد انتظار مردم نیست.
سحرخیز درباره اشراف کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری به مباحث و مشکلات آموزشی و پرورشی و همچنین برنامههای آنها در این زمینه نیز عنوان کرد: بحثهای مربوط به آموزش و پرورش بسیار تخصصی است، لذا نمیتوان انتظار داشت یک کاندیدای ریاست جمهوری به طور کامل بتواند به این موضوع اشراف داشته باشد، اما در این میان مباحث اقتصادی و سیاسی بر سایر مباحث غلبه داشته، لذا بحثهای آموزش و پرورش یا مغفول بوده یا به صورت "کلی" به آن پرداخته شده است.
به گزارش ایسنا، همچنین عبدالامیرعرفی رییس مرکز سنجش وزارت آموزش و پرورش نیز گفت: اگر قرار است در کشور تحولی رخ دهد، این تحول باید از آموزش و پرورش آغاز شود، چرا که نظام تعلیم و تربیت نقطه شروع هر تحولی است.
وی افزود: باید همه بپذیریم که محور تحول در جامعه آموزش و پرورش است و هر چقدر به برنامههای آموزش و پرورش بها داده شود و این نهاد در عملکرد خود موفق باشد، قطعا به همان میزان نیز جامعه به سمت و سوی پیشرفت و تعالی خواهد رفت.
عرفی تصریح کرد: جوامعی که در دنیا به پیشرفتهای مهمی دست یافتهاند، بعد از جنگ جهانی دوم بیشترین سرمایهگذاری خود را در آموزش و پرورش انجام دادهاند، اما متاسفانه در ایران آنچنان که باید و شاید به این موضوع پرداخته نمیشود و اگر زمانی صحبتی از آموزش و پرورش میشود تنها مسائل صنفی و حقوق معلمان به ذهن خطور میکند، لذا باید این نگاهها نیز تغییر کند.