آفتابنیوز : آفتاب: این متن «لوموند» یادداشتی است دربارۀ اصغر فرهادی در چهار تاریخ مهم از زندگی اش.
1984
اصغر فرهادی: «در ده سالگی، برای بازی در یکی از نمایشهای مدرسه روی صحنه رفته بودم؛ که ناگهان از فاصله ای دور، نور فلاش دوربین عکاسی پدرم را دیدم. معجزه ای که در آن لحظه اتفاق افتاد، بی شک نقطۀ شروع ذوق و اشتیاقم به سینما و فیلمسازی بود و تمام عمرم در کنار من خواهد ماند.»
1990
فرهادی در رشتۀ سینما در دانشگاه پذیرفته نشد و به ناچار به رشتۀ تئاتر روی آورد. او در این باره می گوید: «عصبانی بودم، چون هیچ علاقه و رغبت خاصی به تئاتر در خودم سراغ نداشتم. اما در نهایت، تحصیل در رشتۀ تئاتر در مسیر حرفه ای من نقشی اساسی و مهم ایفا کرد. در تئاتر بود که با همسرم آشنا شدم. و به خصوص ایده های درام پردازی تئاتر، روی شیوۀ نگارش فیلمنامه هایم تأثیر بزرگی گذاشت. چون شخصیتها در تئاتر همیشه زیاد حرف می زنند.»
2009
فرهادی: «اولین فیلمهای من مشکلات طبقۀ محروم جامعۀ ایران را بررسی می کردند. اما در «دربارۀ الی...» روی معضلات طبقۀ متوسط ایرانی تمرکز کردم. مضمون اصلی همۀ فیلمهای من این است که آدمها از یکدیگر شناخت درست و واقعی پیدا نمی کنند، مگر در صورت مواجهه با یک موقعیت بحرانی و یا قرار گرفتن بر سر یک دوراهی.»
2012
به لطف موفقیتهای شگفت آور «یک جدایی» در فرانسه، فرهادی اولین فیلمش در خارج از مرزهای ایران را در فرانسه و به زبان فرانسوی ساخته است. او دربارۀ «گذشته» می گوید: «این فیلم نه ایرانی است و نه فرانسوی. «گذشته» یک فیلم جهانی دربارۀ احساسات و عواطف زندگی جامعۀ بشری است. چیزی که در این فیلم باید هر طور شده از آن اجتناب می کردم، نگاه توریستی به شهر پاریس بود.»
منبع: کافه سینما