این نماینده مجلس با بیان اینکه این افزایش قیمت ناشی از مدیریت ضعیف و ناکارآمد بخش کشاورزی است، عنوان کرد: در چنین وضعیتی برای اینکه افزایش قیمت تولید اثر خودش را بگذارد دو راه داریم، یکی اینکه تولیدکنندگان را رها کنیم و بگوییم حق افزایش قیمت ندارند و چون تولیدکننده هم صرفه اقتصادی ندارد، ناچار شود تولید را رها کند و گاوش را به کشتارگاه بفرستد.
او ادامه داد: این امر در نهایت موجب خواهد شد که زیرساخت مربوط به تولید شیر که سالها برایش زحمت کشیده شده به یک باره از بین برود. در مدت کوتاهی پس از این موضوع چون گاوهای شیری ما کم شده، قطعا در یک بازه زمانی با کمبود شدید شیرمواجه میشویم و در نهایت این کمبود موجب افزایش افسارگسیخته قیمتها خواهد شد که ضررش به مصرفکننده میرسد.
پاپیزاده حالت دوم برخورد با گرانی تولید را حمایت از آن دانست و ادامه داد: حالت دوم این است که مدیریت کرده و از تولید حمایت کنیم و تامین نهادههای دامی را برای تولیدکننده به قدری آسان و ارزان کنیم که تولید با قیمت مناسبی اتفاق بیفتد و نیازی به افزایش قیمتها برای حفظ سرمایه تولیدکننده نباشد. متاسفانه حالت دوم در وزارت جهاد کشاورزی اتفاق نیفتاد.
نماینده دزفول با اشاره به کشتار گاو شیری در سالهای گذشته، گفت: ظرف دو سه سال گذشته شاهد این بودیم که کشتار گاورهای شیری نسبت به دورههای گذشته افزایش پیدا کرده یعنی چون تولیدکننده متضرر میشده و توان ادامه تولید را نداشته ترجیح داده شیرش را به کشتارگاه بفرستد. این در حالی است که وقتی گاو شیری به کشتارگاه میرود، دو سال زمان میبرد که بتوانیم یک گوساله را جایگزین کنیم و تولید را به حالت قبل برگردانیم.
او افزود: در دو سال گذشته بنا به گفته کارخانجات لبنی کشور، میزان ورود شیر خام به کارخانجات لبنی به شدت کاهش پیدا کرده است.
پاپیزاده، مشکل را در بیبرنامگی و مدیریت ضعیف بخش کشاورزی عنوان کرد و اضافه کرد: الان مدیریت بخش کشاورزی به خصوص در بخش دامپروری کاملا رهاست و دامپرور ما ناچار است نهادههایش را از بازار آزاد تامین کند. در بحث هدفمندی یارانهها هم بسته حمایتی از تولیدکنندگان شکل نگرفت و نهایتا منجر به افزایش غیرمتناسب هزینههای تولید شد که اثراتش را الان میبینیم.
این عضو کمیسیون کشاورزی مجلس همچنین گفت: 15 درصد افزایش در قیمت شیر به نسبت افزایش قیمتها و هزینههای تولید برای دامپرور زیاد نیست. اما مصرف کننده هم از آنجایی که زیان میبیند که تولیدکننده رها شده، یعنی وقتی هزینههای تولید افزایش پیدا کرده تولید کننده ناچار است درصدی به قیمتها اضافه کند که بتواند دوام بیاورد.
او تاکید کرد: اگر این کار را نکند، تولید آسیب ببیند و گاوش را به کشتارگاه بفرستد، شیر از کجا بیاوریم که به مصرفکننده بدهیم؟ ناچارا به دلیل کمبود، قیمتها 2، 3 برابر میشود و آنوقت به جای 15 درصد باید 100 درصد افزایش قیمت بدهیم. یعنی ترس ما از افزایش قیمت شدید است والا این 15 درصد نه تنها چیزی بر کشاورز و دامدار نمیافزاید بلکه حتی برای جبران افزایش قیمت نهادهها هم کم است.
پاپیزاده در پایان نسبت به سیاستهای غلط و مدیریت نادرست جهاد کشاورزی انتقاد کرد.