هواپیمایی‌که‌پنج‌سال‌مداوم‌پروازمی‌کند/تصاویر
هواپیمای بدون سرنشین این شرکت در ارتفاع بالای «سولارا» (Solara) قرار است به عنوان "ماهواره جوی" عمل کرده و به طور خودکار در جو فوقانی به مدت پنج سال پیوسته حرکت کند.
آفتاب‌‌نیوز :
آفتاب: مهندسان در حال ساخت هواپیمای بدون سرنشینی هستند که با هر بار اوج‌گیری به جو فوقانی، می‌تواند پنج سال پیوسته پرواز می‌کنند.
ماهواره‌های معمولی فعالیت‌هایشان را به خوبی انجام می‌دهند اما دارای نقاط ضعفی هستند. این ابزار کاملا گران‌قیمت هستند، قراردادن آن‌ها در مدار، فرایندی هزینه‌بر است و زمانی که مورد استفاده هستند، نمی‌توان آن‌ها را اصلاح کرد.
سامانه جدید شرکت هوافضای «تیتان» جایگزینی ارائه خواهد کرد که به گفته طراحان، هیج یک از این مشکلات را نباید داشته باشد.
هواپیمای بدون سرنشین این شرکت در ارتفاع بالای «سولارا» (Solara) قرار است به عنوان "ماهواره جوی" عمل کرده و به طور خودکار در جو فوقانی به مدت پنج سال پیوسته حرکت کند.
هم‌اکنون دو مدل سولارا ارائه شده‌اند که طول بال «سولارا 50» 50 متر گزارش شده، طول خود آن 15.5 متر بوده و وزن آن نیز فقط 159 کیلوگرم است.
گفته می‌شود، این سیستم ظرفیت بارگیری بیش از 32 کیلوگرم را دارد.
«سولارای 60» بزرگ‌تر، حدود 60 متر عرض دارد و دارای قدرت حمل بیش از 100 کیلوگرم است.
در هر دوی این نسخه‌ها، سطوح دم و بال فوقانی‌تر هواپیما با تقریبا سه هزار سلول خورشیدی پوشیده شده‌اند که این امر امکان تولید بیش از هفت کیلووات انرژی را در طول روز می‌دهد.
در ارتفاع 20 کیلومتری، این هواپیما‌ها می‌توانند بر بالای ابرها مانور دهد و آشفتگی‌های آب‌وهوایی آن‌ها را تحت تاثیر قرار ندهد.
صدها ولت انرژی در درون باتری‌های یون-لیتیم آنبورد سامانه‌ها ذخیره خواهد شد تا موتور، خلبان خودکار، حسگرها و سیستم‌های دورسنجی در تمامی شب فعال باشند.
هر هواپیمایی ماموریتش را با اوج‌گیری از زمین و زمانی کوتاه پس از نیمه‌شب آغاز خواهد کرد و سپس با استفاده از انرژی باتری‌اش، به ارتفاع پرواز مطلوب اوج می‌گیرد.
این فناوری‌ها سپس تمامی روز بعد را به شارژ دوباره باتری‌هایشان با استفاده از نور خورشید، خواهند پرداخت و بنابراین، چرخه شارژ-ذخیره‌ای را آغاز می‌کنند که می‌تواند برای بیش از پنج سال ادامه داشته باشد.
در پایان ماموریت، هواپیما‌ها به زمین بازخواهند گشت تا امکان بازیابی محموله‌هایشان را فراهم کنند.
سرعت کروز سولارا حدود 104 کیلومتر بر ساعت و دارای طیف عملیاتی بیش از 4.5 میلیون کیلومتر خواهد بود.
بخش عمده کاربرد این سامانه‌ها پرواز در محدوده چرخه‌هایشان بر فراز ناحیه مطلوب خواهد بود.
این کاربردها شامل نظارت، رهگیری بودجه، نقشه‌برداری زنده یا نظارت بر محصولات کشاورزی، آب و هوا، اماکن حادثه‌زده یا هر عمل دیگری است که یک ماهواره با ارتفاع پایین می‌تواند صورت دهد.
افزون بر این، شرکت تیتان مدعی است این سامانه‌ها می‌توانند پوشش تلفن همراه را برای ناحیه‌ای به مساحت بیش از 16 هزار و 800 کیلومتر مربع صورت داده و امکان دسترسی به بیش از 100 برج زمین محور را بدهند.
این شرکت پیش‌تر نمونه‌های اولیه کوچک‌تر را به پرواز در آورده بود و امیدوار است در سال جاری میلادی سولارای تمام سایز 50 و 60 را عرضه کند.
به گزارش ایسنا،هنوز هیچ رایزنی در خصوص بهای این سامانه‌ها صورت نگرفته است.
ماهواره‌های معمولی فعالیت‌هایشان را به خوبی انجام می‌دهند اما دارای نقاط ضعفی هستند. این ابزار کاملا گران‌قیمت هستند، قراردادن آن‌ها در مدار، فرایندی هزینه‌بر است و زمانی که مورد استفاده هستند، نمی‌توان آن‌ها را اصلاح کرد.
سامانه جدید شرکت هوافضای «تیتان» جایگزینی ارائه خواهد کرد که به گفته طراحان، هیج یک از این مشکلات را نباید داشته باشد.
هواپیمای بدون سرنشین این شرکت در ارتفاع بالای «سولارا» (Solara) قرار است به عنوان "ماهواره جوی" عمل کرده و به طور خودکار در جو فوقانی به مدت پنج سال پیوسته حرکت کند.
هم‌اکنون دو مدل سولارا ارائه شده‌اند که طول بال «سولارا 50» 50 متر گزارش شده، طول خود آن 15.5 متر بوده و وزن آن نیز فقط 159 کیلوگرم است.
گفته می‌شود، این سیستم ظرفیت بارگیری بیش از 32 کیلوگرم را دارد.
«سولارای 60» بزرگ‌تر، حدود 60 متر عرض دارد و دارای قدرت حمل بیش از 100 کیلوگرم است.
در هر دوی این نسخه‌ها، سطوح دم و بال فوقانی‌تر هواپیما با تقریبا سه هزار سلول خورشیدی پوشیده شده‌اند که این امر امکان تولید بیش از هفت کیلووات انرژی را در طول روز می‌دهد.
در ارتفاع 20 کیلومتری، این هواپیما‌ها می‌توانند بر بالای ابرها مانور دهد و آشفتگی‌های آب‌وهوایی آن‌ها را تحت تاثیر قرار ندهد.
صدها ولت انرژی در درون باتری‌های یون-لیتیم آنبورد سامانه‌ها ذخیره خواهد شد تا موتور، خلبان خودکار، حسگرها و سیستم‌های دورسنجی در تمامی شب فعال باشند.
هر هواپیمایی ماموریتش را با اوج‌گیری از زمین و زمانی کوتاه پس از نیمه‌شب آغاز خواهد کرد و سپس با استفاده از انرژی باتری‌اش، به ارتفاع پرواز مطلوب اوج می‌گیرد.
این فناوری‌ها سپس تمامی روز بعد را به شارژ دوباره باتری‌هایشان با استفاده از نور خورشید، خواهند پرداخت و بنابراین، چرخه شارژ-ذخیره‌ای را آغاز می‌کنند که می‌تواند برای بیش از پنج سال ادامه داشته باشد.
در پایان ماموریت، هواپیما‌ها به زمین بازخواهند گشت تا امکان بازیابی محموله‌هایشان را فراهم کنند.
سرعت کروز سولارا حدود 104 کیلومتر بر ساعت و دارای طیف عملیاتی بیش از 4.5 میلیون کیلومتر خواهد بود.
بخش عمده کاربرد این سامانه‌ها پرواز در محدوده چرخه‌هایشان بر فراز ناحیه مطلوب خواهد بود.
این کاربردها شامل نظارت، رهگیری بودجه، نقشه‌برداری زنده یا نظارت بر محصولات کشاورزی، آب و هوا، اماکن حادثه‌زده یا هر عمل دیگری است که یک ماهواره با ارتفاع پایین می‌تواند صورت دهد.
افزون بر این، شرکت تیتان مدعی است این سامانه‌ها می‌توانند پوشش تلفن همراه را برای ناحیه‌ای به مساحت بیش از 16 هزار و 800 کیلومتر مربع صورت داده و امکان دسترسی به بیش از 100 برج زمین محور را بدهند.
این شرکت پیش‌تر نمونه‌های اولیه کوچک‌تر را به پرواز در آورده بود و امیدوار است در سال جاری میلادی سولارای تمام سایز 50 و 60 را عرضه کند.
به گزارش ایسنا،هنوز هیچ رایزنی در خصوص بهای این سامانه‌ها صورت نگرفته است.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید