شیشه، ماده‌ای که شکستن جامعه را هدف گرفته است
سودآوری تجارت شیشه خیلی زود موجب شد تا کارگاه‌های زیرزمینی تولید این ماده افیونی و خطرناک به صورت قارچ گونه در کشور رشد کند و دسترسی این مواد آسانتر از سایر مواد مخدر شود.
مصرف شیشه این روزها آن قدر زیاد شده که هر جایی حتی در کلاس درس دانشگاه با سه شماره انجام می‌شود اما اثرات وحشتناک اعتیاد به این ماده شیمیایی را فقط کسانی می‌دانند که دیگر آب از سرشان گذشته است، که در این ارتباط شماری از معتادان به این ماده مخدر و خانواده‌های آنها در خصوص این معضل توضیحاتی را ارائه داده‌اند.
یکی از معتادان به ماده مخدر شیشه در گفت‌وگو با خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) منطقه خراسان شمالی با اشاره به اینکه در حال حاضر 25 ساله می‌باشد می گوید: هیجان و وجود دوستان معتاد موجب شد تا به این مواد مخدر صنعتی معتاد شوم.
وی می افزاید: در سن 18 سالگی قلیان و سیگار را شروع کردم و اکنون به شیشه معتاد شده‌ام.
وی ادامه می دهد: در ابتدا که قلیان می‌کشیدم، دود قلیان حالت سرگیجه‌ای به من می داد که از خود بی خود می‌شدم اما بعد از مدتی دیگر آن حس را نداشتم و کم کم به سوی دیگر مواد مخدر همچون تریاک و شیشه رفتم که این مواد در حال حاضر علاوه بر اینکه آن انرژی، سرخوشی و حالت نشاط را به من نمی‌دهد، اگر از آن مواد استفاده نکنم بسیار عصبی و تند خو می‌شوم.
یکی دیگر از معتادان به شیشه توضیح می دهد: دیگر بدون این مواد نمی توانم زندگی کنم و از کشیدن آن نیز خسته شده‌ام، به طوری که آنقدر به مواد مخدر وابسته شده‌ام که جدایی از آن برایم امکان پذیر نیست و از سوی دیگر برای تهیه پول آن مجبور هستم دست به هر کاری بزنم.
یکی دیگر از معتادان که خانمی 22 ساله می باشد اظهار می دارد: در یکی از روستاهای جرگلان زندگی می‌کردم، مادرم معتاد به تریاک بود، زمانی که به بجنورد مهاجرت کردیم در کوچه‌ای زندگی می کردیم که شخص مواد فروشی زندگی می کرد و مادرم با آن آشنا شد، سپس کم کم به شیشه معتاد شد.
وی تصریح می کند: پدرم همیشه برای آنکه مادرم برای تهیه مواد مخدر خود به فروختن لوازم خانه و یا قرض گرفتن پول از همسایه و فامیل اقدام نکند ماهیانه مقداری تریاک برای مصرف یک ماه تهیه می‌کرد اما بعد از آنکه به شیشه معتاد شد برای اینکه پدرم از این موضوع مطلع نشود و ما نیز چیزی از آن به وی نگویم من که 17 سال سن داشتم و برادرم که شش ساله بود را به مواد مخدر معتاد کرد.
وی می افزاید: کم کم برای آنکه پول مواد خود را تهیه کند اقدام به فروش لوازم خانه همچون قند، چای و مواد شوینده کرد و همچنین زمینه‌های ورود مردان غریبه را نیز به خانه باز کرد که این موجب اعتراض همسایه‌ها شد.
وی ادامه می دهد: بعد از آنکه پدرم از این موضوع اطلاع پیدا کرد مادرم را طلاق داد و من را به یکی از مراکز ترک اعتیاد فرستاد، بعد از گذراندن دوره درمان به منزل عمویم رفتم اما نتوانستم طاقت بیاورم و از آنجا فرار و به یکی از خانه‌های فساد رفتم.
وی اظهار می دارد: بعد از آنکه توسط نیروی انتظامی دستگیر شدم برای اینکه من را به پدرم تحویل دهند با وی تماس گرفته شد اما او از پذیرفتن من خودداری کرد و گفت من چنین دختری ندارم.
وی با ابراز پشیمانی از اینکه از منزل عمویش فرار کرده است تاکید می کند: دیگر از این وضعیت و استعمال شیشه خسته شده‌ام و دلم می خواهد مانند سایر انسان‌ها آزاد باشم.
یکی دیگر از خانم‌هایی که شوهرش به شیشه معتاد شده است می گوید: شوهرم دارای وضعیت اقتصادی خوبی بود اما حدود یک سال است که به شیشه معتاد شده است و طی این مدت ورشکست شدیم و حدود 20 میلیون تومان قرض بالا آوردیم و روزی نیست که طلبکار زنگ در خانه را نزند.
وی می افزاید: اجاره نشین هستیم، حدود سه ماه است که اجاره خانه پرداخت نشده است و صاحب خانه نیز جوابمان کرده است اما حتی پول رهن و پرداخت اجاره خانه ای دیگر را نیز نداریم.
وی خاطرنشان می کند: با واسطه گری یکی از اعضای شورای اسلامی شهر بجنورد توانستم یک هفته از صاحب خانه مهلت بگیرم تا بتوانم مکانی با رهن و اجاره پایین پیدا کنم.
وی ادامه می دهد: گاهی اوقات مجبور می شوم حتی برای خرید نان به خواهر شوهرم پناه ببرم و از وی پول قرض بگیرم.
وی با ذکر اینکه شوهرم آنقدر بداخلاق و تند خو شده است که جرات صحبت کردن و نزدیک شدن به آن را نداریم می گوید: قصد گرفتن طلاق را دارم اما از آینده فرزندم می ترسم.
یکی دیگر از این خانواده‌ها توضیح می دهد: روز گذشته شوهرم به علت اینکه پول خرید شیشه را نداشت، پسرم را نزد شخص مواد فروش گرو گذاشت که روز بعد برای آزاد کردن وی مجبور به پناه بردن یکی از اعضای شورای شهر شدم و آن را آزاد کردیم.
به گزارش ایسنا، رییس مرکز تحقیقات اعتیاد و علوم رفتاری دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی با اشاره به اینکه ماده مخدر شیشه از یک ماده تحت عنوان آمفتامین ساخته می‌شود می‌گوید: آمفتامین‌ها جزء دسته مواد محرک هستند که در آزمایشگاه‌ها به راحتی ساخته می‌شوند و زمینه وجود طبیعی آن وجود ندارد.
دکتر کاوه حجت می افزاید: مصرف شیشه جزء دسته مواد روان گردان هستند که حالت‌های توهم، بدبینی، بددلی و اینکه شخصی آن ها را تعقیب می کند و یا افرادی قصد آزار و اذیت آنها را دارند، را به آن ها می دهد.
وی ادامه می دهد: این ماده مخدر بر روی سیستم خواب به شدت تاثیر می‌گذارد و موجب بی خوابی می شود به طوریکه شخص معتاد به شیشه فقط می تواند دو تا سه ساعت در روز بخوابد که این امر سبب می شود تا به سایر قسمت‌های مغز آسیب وارد شود و افراد را دچار مشکل می کند.
وی با بیان اینکه علاوه بر آن شیشه موجب بی اشتهایی نیز می‌شود اظهار می دارد: این ماده مخدر فرد را دچار یک سری تغییرات سریع در روند پیر شدن می کند به طوریکه معمولا فرد طی 5 تا 10 سال حدود 30 سال پیر می‌شود.
حجت جنون را یکی دیگر از عوارض استعمال این مواد می‌داند و بیان می کند: معمولاً در مصرف‌های طولانی مدت این علایم قابل برگشت نیستند و فرد باید مدت طولانی را تحت درمان باشد.
وی با ذکر اینکه شیشه بر روی دوپامین مغز تاثیر می گذارد توضیح می دهد: این قسمت از مغز مسوول کنترل قضاوت و رفتار مناسب، خلق و خو و تنظیم خواب و اشتها هستند.
وی خاطرنشان می کند: میزان وابستگی به شیشه در افراد آنقدر زیاد است که شخص معتاد مجبور می‌شود شش مرتبه در روز آن را استعمال کند.
وی در خصوص دلایل رو آوردن افراد به این ماده مخدر می گوید: معمولاً افرادی که از لحاظ شخصیتی استعداد اعتیاد به مواد مخدر را دارند به این ماده معتاد می شوند که ممکن است در ابتدا استعمال موادی همچون سیگار، تریاک و هروئین را امتحان کرده‌اند و به دنبال آن به مصرف شیشه معتاد شده اند.
این مقام مسوول عدم آگاهی از اثراث خطرناک این ماده مخدر به خصوص در قشر نوجوان را یکی دیگر از دلایل معتاد شدن افراد به شیشه بیان می کند و می افزاید: این افراد برای یکی، دو مرتبه از آن استفاده می کنند و سپس وابستگی شدید به آن پیدا می کنند.
وی تصریح می کند: افرادی که از نظر روحی و روانی مشکل دارند دسته دیگری هستند متمایل به استفاده از این مواد می‌شوند.
وی خاطرنشان می کند: بسیاری از معتادان مواد مخدر سنتی زمانی که عوارض شدید و خطرناک این ماده مخدر را می بینند به آن نزدیک نمی شوند و سعی می کنند تا از آن دوری کنند.
رییس مرکز تحقیقات اعتیاد و علوم رفتاری دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی در خصوص درمان این معتادان توضیح می دهد: درمان اعتیاد به شیشه بیشتر بر پایه روان درمانی و روان پزشکی است.
وی با اشاره به اینکه شیشه و کوکائین اعتیاد آورترین مواد مخدر در دنیا هستند تاکید می کند: در صورتی که فرد معتاد به شیشه برای درمان اقدام نکند فرد دچار مشکلات کبدی و کلیوی می‌شود و میزان شیوع سکته‌های قلبی و مغزی در آن ها بسیار بالا است.
وی میزان طول عمر این افراد را شش تا 10 سال بیان می کند.
وی بیان می کند: بهبود بیماری جسمی و روحی و افسردگی از جمله دلایل رو آوردن زنان به استفاده از مواد مخدر و لذت طلبی، کسب انرژی بیشتر و رفع مشکلات جنسی از جمله علل روی آوردن مردان به مخدر می باشد که آن ها تصورات بسیار اشتباهی هستند.
حجت در خصوص اینکه چرا برخی از افرادی که دوره درمان خود را در مراکز ترک اعتیاد گذرانده‌اند اما دوباره به استفاده آن مبادرت می ورزند اظهار می دارد: انتظار برای دست یابی به نتیجه در کوتاه ترین زمان، از مشکلات مشاوران و روان پزشکان ترک اعتیاد است.
وی با اشاره به اینکه متاسفانه بیشتر افراد معتاد مراجعه کننده به مراکز مشاوره این انتظار را دارند که طی جلسه اول و دوم مشکل آن ها حل شود خاطرنشان می کند: این امر امکان پذیر نخواهد بود و حداقل شش تا یک سال زمان نیاز است تا آن پزشک و یا مشاور، بیمار خود را بشناسد سپس اقدامات لازم برای ترک اعتیاد را انجام دهد.
وی تصریح می کند: سم زدایی یکی از اقداماتی است که در مراکز ترک اعتیاد انجام می شود این در حالیست که باید بعد از آن مشاوره درمانی بر روی شخص بیمار انجام شود.
این مقام مسوول بیان می کند: متاسفانه برخی از افراد به دلیل سبک زندگی که داشته‌اند عادت به استفاده از مواد مخدر کرده‌اند که با یک مشاوه درمانی صحیح می توان این عادت را از این افراد جدا کرد و موجب شد تا دوباره به سوی استفاده از این مواد سوق پیدا نکنند.
وی تاکید می کند: هر چه قدر تفکرات و نحوه زندگی در این افراد بیشتر تغییر یابد امکان موفقت در ترک اعتیاد آنها بیشتر است.
رییس مرکز تحقیقات مواد مخدر و علوم رفتاری دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی خاطرنشان می کند: عدم کیفیت مشاوره‌های روانشناسی یکی از مشکلاتی است که فرد دوباره تمایل به استفاده از مواد مخدر دارد.
وی با بیان اینکه عدم تمایل و اعتقاد افراد معتاد به مشاوره‌های روان پزشکی یکی از مشکلات جدی پیش روی فرایند ترک است تصریح می کند: این امر حتی موجب دلسرد شدن روان پزشکان و مشاوران می‌شود.
