در حاشیه افتتاح نخستین اتوبان دو طبقه تهران
یک پل و سه معنا
این پل و روشی که در ساخت آن به کار رفته ، چند پله سطح عملیات مهندسی عمران در کشور را افزایش داده است. در واقع ، پل صدر در تمام مدتی که ساخته می شد ، یک دانشگاه بزرگ علمی و عملی بود تا توانمندی های فنی داخلی را به افزایش دهد.
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: افتتاح پل صدر در تهران که نخستین اتوبان دو طبقه در تهران را به روی مردم گشود ، بیش از آن که یک اقدام عمرانی صرف باشد ، اهمیتی معنایی برای کشور دارد.پل صدر
ساختن 11 کیلومتر پل در میان شهر و بر روی اتوبانی که زیر بار ترافیک بود آن هم در مدت زمان 26 ماه ، حاوی این معناست که اگر مسوولان بخواهند، می شود در این کشور هم کارهای بزرگ را به سرعت انجام داد (هر چند ساخت این پروژه هم تاخیر داشت ولی در نوع خود سرعت عمل خوبی ثبت کرد).
متأسفانه ، پروژه های متوسط و بزرگ و حتی کوچک در کشور ما نوعاً درگیر سندرم "بی اهمیت شدن زمان" می شوند و چندین برابر بیش از زمان مقرر برای ساخت شان ، زمان و هزینه صرف می شود.
نگارنده ، روز پنجشنبه در یکی از شهرستان ها ، پشت ترافیک بود و میزبان او پشت فرمان غر می زد که سالهاست می خواهند اینجا یک زیر گذر کوچک بزنند ولی تمام نمی شود که نمی شود!
آنچه در شهرداری تهران در حال وقوع است ، زدن مهر ابطال بر این توهم است که "مرور زمان بی نهایت ، بخشی از پروژه های عمرانی است" بلکه این ، تنها یک مرض است که می توان معالجه اش کرد. همان طور که در همین دوبی که در همسایگی ماست ، مردم و مسوولانش دچار این مرضی نیستند و اگر گفته می شود فلان پروژه در فلان تاریخ به اتمام می رسد ، باید دقیقا بر روی همان تاریخ حساب کرد.
معنای دیگر افتتاح پل صدر ، این است که اگر در یک مجموعه کاری انجام نمی شود ، به معنای ان است که اساساً اراده ای برای کار وجود ندارد و الا با همین وضعیت کنونی هم می توان کارهای بزرگی را پیش برد کما این که "صدر" در دوران رکورد اقتصادی ساخته شد.
درست است که در ساخت پل صدر ، سیمان و آهن به کار رفته و در آن صدها و هزاران مهندس و کارگر شبانه روز کار کرده اند و هزینه زیادی هم صرف آن شده است اما واقعیت این است که پل صدر را تنها مهندسان و کارگران و سیمان و آهن و پول نساخته ، بلکه در وهله نخست ، این "اراده برای کار کردن" بوده است که چنین پروژه ای را شکل داده است. اگر در مجموعه شهرداری تهران ، اراده ای برای چنین کار بزرگی نبود و می گفتند که به سری که درد نمی کند دستمال نبندیم ، امروز خبر افتتاح پل صدر ، هرگز منتشر نمی شد.
معنای دیگر این افتتاح ، ارتقای توان مهندسی کشور است. نگارنده اطلاعات مهندسی ندارد ولی آن طور که کارشناسان می گویند ، این پل و روشی که در ساخت آن به کار رفته ، چند پله سطح عملیات مهندسی عمران در کشور را افزایش داده است. در واقع ، پل صدر در تمام مدتی که ساخته می شد ، یک دانشگاه بزرگ علمی و عملی بود تا توانمندی های فنی داخلی را به افزایش دهد.
به گزارش عصرایران، به هر روی ، جا دارد بر سبیل انصاف و قدر شناسی ، از تمام آنان که واقعاً به طور شبانه روزی در این پروژه زحمت کشیدند و نیز از محمد باقر قالیباف که دارد نام خود را به نیکی در تهران به ثبت می رساند ، سپاسگزاری کنیم و امیدوار باشیم روند خدمت به مردم ، نه فقط در تهران که در همه جای این کشور جاری و ساری باشد.
ساختن 11 کیلومتر پل در میان شهر و بر روی اتوبانی که زیر بار ترافیک بود آن هم در مدت زمان 26 ماه ، حاوی این معناست که اگر مسوولان بخواهند، می شود در این کشور هم کارهای بزرگ را به سرعت انجام داد (هر چند ساخت این پروژه هم تاخیر داشت ولی در نوع خود سرعت عمل خوبی ثبت کرد).
متأسفانه ، پروژه های متوسط و بزرگ و حتی کوچک در کشور ما نوعاً درگیر سندرم "بی اهمیت شدن زمان" می شوند و چندین برابر بیش از زمان مقرر برای ساخت شان ، زمان و هزینه صرف می شود.
نگارنده ، روز پنجشنبه در یکی از شهرستان ها ، پشت ترافیک بود و میزبان او پشت فرمان غر می زد که سالهاست می خواهند اینجا یک زیر گذر کوچک بزنند ولی تمام نمی شود که نمی شود!
آنچه در شهرداری تهران در حال وقوع است ، زدن مهر ابطال بر این توهم است که "مرور زمان بی نهایت ، بخشی از پروژه های عمرانی است" بلکه این ، تنها یک مرض است که می توان معالجه اش کرد. همان طور که در همین دوبی که در همسایگی ماست ، مردم و مسوولانش دچار این مرضی نیستند و اگر گفته می شود فلان پروژه در فلان تاریخ به اتمام می رسد ، باید دقیقا بر روی همان تاریخ حساب کرد.
معنای دیگر افتتاح پل صدر ، این است که اگر در یک مجموعه کاری انجام نمی شود ، به معنای ان است که اساساً اراده ای برای کار وجود ندارد و الا با همین وضعیت کنونی هم می توان کارهای بزرگی را پیش برد کما این که "صدر" در دوران رکورد اقتصادی ساخته شد.
درست است که در ساخت پل صدر ، سیمان و آهن به کار رفته و در آن صدها و هزاران مهندس و کارگر شبانه روز کار کرده اند و هزینه زیادی هم صرف آن شده است اما واقعیت این است که پل صدر را تنها مهندسان و کارگران و سیمان و آهن و پول نساخته ، بلکه در وهله نخست ، این "اراده برای کار کردن" بوده است که چنین پروژه ای را شکل داده است. اگر در مجموعه شهرداری تهران ، اراده ای برای چنین کار بزرگی نبود و می گفتند که به سری که درد نمی کند دستمال نبندیم ، امروز خبر افتتاح پل صدر ، هرگز منتشر نمی شد.
معنای دیگر این افتتاح ، ارتقای توان مهندسی کشور است. نگارنده اطلاعات مهندسی ندارد ولی آن طور که کارشناسان می گویند ، این پل و روشی که در ساخت آن به کار رفته ، چند پله سطح عملیات مهندسی عمران در کشور را افزایش داده است. در واقع ، پل صدر در تمام مدتی که ساخته می شد ، یک دانشگاه بزرگ علمی و عملی بود تا توانمندی های فنی داخلی را به افزایش دهد.
به گزارش عصرایران، به هر روی ، جا دارد بر سبیل انصاف و قدر شناسی ، از تمام آنان که واقعاً به طور شبانه روزی در این پروژه زحمت کشیدند و نیز از محمد باقر قالیباف که دارد نام خود را به نیکی در تهران به ثبت می رساند ، سپاسگزاری کنیم و امیدوار باشیم روند خدمت به مردم ، نه فقط در تهران که در همه جای این کشور جاری و ساری باشد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید