آفتابنیوز : آفتاب: آیتالله جوادی آملی در درس تفسیر امروز خود ذیل آیات 37 تا 40 سوره فاطر به بیان مفهوم واژه استعمار با معنای قرآنی آن پرداخت.
آیتالله جوادی آملی گفت: «استعمار از مقدسترین واژههای قرآنی است اما وقتی به دست ستمکاران افتاد از پلیدترین واژهها شد. استعمار قرآنی یعنی خداوند زمان و زمین را به مطالب علمی مزین کرد، انسان را به نیروی تدبیر مجهز کرد و انسان را در زمین آورد و از انسان به جد خواست که زمین را آباد کنند و هیچ احتیاجی به دیگران نداشته باشند و هر جا نفس میکشند روزی همان جاست. بنابراین اگر این آیات قرآنی به درستی در جامعه پیاده میشد تحریم و امثال تحریم افسانه بود. اگر جامعه ما قرآنی بود و اگر همه موازین و دستورات قرآن در جامعه به خوبی پیاده میشد ما دیگر به هیچ کس و هیچ چیز نیازمند نبودیم.»
مفسر قرآن و مرجع تقلید شیعیان درباره تفاوت معنای استعمار قرآنی و استعمار ستمگران توضیح داد: «تفاوت استعمار قرآنی و استعمار منحوث این است که در استعمار قرآنی همه چیز برای خداوند است و خداوند همه امکانات را آفرید و همه هوش واستعداد را به انسان داد و برای اینکه انسان روی پای خودش باشد و محتاج کسی نباشد از او خواست تا برای خودش کار کند تا زمین را آباد کند؛ اما استعمار ستمگران یعنی اینکه زمین و زمان مال شما همه چیز برای شما و تمام امکانات برای شما اما برای ما کار کنید.»
آیتالله جوادی آملی در ادامه گفت: «اینکه گفته میشود قرآن تمدن میآورد و تمدن ما در تدین ماست همین است یعنی خداوند همه چیز را به انسان داد و انسان را خلیفه قرار داد و به او گفت زمین را آباد کنید و آقای خودتان باشد. جامعه قرآنی یعنی همین را خوب بفهمد و خوب عمل کند. خداوند فرمود شما مدیریت دارید من شما را مدیر کردم. اگر کسی اینها را نداشته باشد که خداوند او را خلیفه خود نمیکند.»