آفتابنیوز : آفتاب: به گزارش خبرآنلاین، مور چهارشنبه در خانه خود در لس آنجلس درگذشت.
کرک کلیکان نوه مور که خود یک بازیگر است، گفت مادربزرگش هنگام مرگ 99 ساله بود. (روایتها درباره سال تولد او متفاوت است. در وبسایت آیامدیبی سال تولد مور 1922 و سنش هنگام مرگ 91 درج شده است).
خوانیتا مور تنها یکی از پنج بازیگر سیاهپوست است که در تاریخ برگزاری جوایز آکادمی علوم و هنرهای سینمایی نامزد اسکار شده است. او برای بازی در فیلم پرزرق و برق «تقلید زندگی» به کارگردانی داگلاس نامزد اسکار شد.
این فیلم سوزناک در 1959 بر مبنای رمان فانی هرست ساخته شد و بازسازی فیلمی تولید 1934 بود. «تقلید زندگی» داستان یک بازیگر سفیدپوست (با بازی لانا ترنر) که آرزو دارد یک ستاره باشد و دوستی او با زنی سیاهپوست (مور) است و اینکه این دو چگونه به تنهایی دخترهایشان را بزرگ میکنند.
خوانیتا مور و لانا ترنر در صحنهای از فیلم «تقلید زندگی»
«تقلید زندگی» نامزدی اسکار بهترین بازیگر زن مکمل را هم برای مور و هم برای سوزان کوهنر که نقش دختر نوجوان او را بازی کرد، به همراه آورد.
در پایان فیلم شخصیت ترنر یک ستاره سینما میشود و دوستش در درجه اول یک خدمتکار است. مرگ شخصیت مور یک پایان پرسوز و گداز را رقم میزند. «تقلید زندگی» در گیشههای فروش بسیار موفق بود و به تدریج جایگاه یک فیلم «کالت» را پیدا کرد.
مور در 1967 به لس آنجلس تایمز گفت: «شهرت و اعتبار اسکار خوب بود، اما من خیلی قبل از آنکه نامزد اسکار شوم کار میکردم. مسئولان انتخاب بازیگر فکر میکنند یک بازیگر نامزد اسکار ناگهان در یک رده دیگر قرار میگیرد. آنها نمیتوانند از تو بخواهند در یک کار یک یا دوره روزه باشی، برای اینکه فکر میکنند تو قبول نمیکنی، اما من مطمئنم این کار را میکنم.»
مور متولد لس آنجلس بود و کار در حرفه نمایش را به عنوان دختر آوازخوان در کاتن کلاب در نیویورک شروع کرد.
او در تئاتر هم فعال بود و حضور در این عرصه را از اوایل دهه 1950 شروع کرد. اولین حضور سینمایی مور بازی در نقش یک پرستار در فیلم «پینکی» (الیا کازان، 1949) بود. مانند دیگر بازیگران زن سیاهپوست، مور در اوایل کار بیشتر در نقش خدمتکاران ظاهر میشد.
«کاری از دست دختر برنمیآید»، «راهبه آوازخوان»، «Paternity» و «بچه» از دیگر فیلمهای اوست. از کارهای تلویزیونی مور میتوان به «ساعت آلفرد هیچکاک»، «Adam-12» و «ایآر» اشاره کرد.
اسوشیتدپرس / 1 ژانویه / ترجمه: علی افتخاری