آیا اتهام عامل بیگانه بودن یک نماینده مجلس، افترا نیست؟
بنا بر قانون مجازات اسلامی، هر کس به وسیله اوراق چاپی یا خطی یا درج در روزنامه‌‌ها و نطق در مجامع یا هر وسیله دیگر، صریحاً امری را به کسی نسبت دهد یا آن‌ها را منتشر نماید ـ که بر پایه قانون آن امر جرم محسوب می‌شود و نتواند درستی آن اسناد را ثابت کند ـ باید انتظار زندان و شلاق را بکشد. اکنون که زهره طبیب‌زاده، علی مطهری را به عامل و یا تحت‌تأثیر بیگانه بودن متهم کرده، چه سرنوشتی در انتظارش است؟
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: تابناک نوشت: آیا اتهام عامل بیگانه بودن یک نماینده مجلس، افترا نیست؟تجربه تاریخی نشان داده که اتهام فساد به شخصیت‌های مطرح سیاسی یا اقتصادی، می‌تواند زندگی سیاسی و اجتماعی آن‌ها را تا مرز نابودی پیش ببرد.
آلوده شدن به فساد اخلاقی، اقتصادی و یا اقدام به نفع بیگانگان و علیه کشور، دهه‌هاست که زندگی برخی را در سپهر سیاست ایران نابود کرده و بزرگی همین خطر و کارآمدی آن در حذف دیگران بوده است که باعث شده در حکم ابزاری برای کوبیدن رقبا مورد استفاده قرار گیرد.
حتی در روزهای پرثبات و نسبتا آرام فضای رسانه‌ای و سیاسی ایران نیز می‌توان به آسانی موارد فراوانی را دید که برخی برای حذف طرف مقابل، آن‌ها را به مزدوری برای غرب متهم کرده و خود نیز در مقابل به مزدوری برای شرق متهم شده‌اند.
بنا بر این گزارش، بساط اتهام‌زنی تا جایی گسترش یافته که بیم این می‌رود، به تدریج جامعه نسبت به انواع فساد و یا حتی خیانت به کشور بی‌تفاوت شود. در سال‌های اخیر، نمونه‌های فراوانی از این دست بوده که یک سیاستمدار، دیگری را به شدید‌ترین خیانت‌ها به کشور متهم کرده، ولی این اتهام‌زنی نه به جایی رسیده و نه جامعه برای آن اهمیتی قائل شده است.
برای نمونه، می‌توان به ادعایی اشاره کرد که بر پایه آن، عده‌ای مخالفان خود را به تلاش برای تشدید تحریم‌ها علیه ایران متهم کرده‌اند. در یک فضای سالم رسانه‌ای و در شرایطی که اخلاق بر سیاست در کشوری حاکم باشد، جامعه از انتشار چنین ادعایی شوکه شده و واکنش‌های شدیدی در پی آن خواهد آمد؛ اما همگان دیده‌اند که چنین اتهاماتی در ایران مطرح و روز بعد نیز فراموش می‌شود.
بنابراین، بی‌هزینه بودن افترا و اتهام‌زنی در صحنه سیاسی ایران، اصلی‌ترین دلیل رسیدن کشور به وضعیتی است که مردم حتی از کنار اتهام خیانت به کشور نیز به سادگی بگذرند و آن را چندان جدی ندانند.
علی مطهری، نماینده مردم تهران، در ماه‌های اخیر دو بار متهم شده که ابزار جاسوسی برای سرویس‌های بیگانه بوده است. پس از اینکه مطهری در اواخر دولت پیش، از کشف ابزار شنود در دفتر خود خبر داد و مسأله را پیگیری کرد، یکی از روزنامه‌های کشور در این باره مدعی شد که «موضوع مهم، تور پهن کردن یکی از سرویس‌های بیگانه برای علی مطهری است. از چندی پیش، سرویس مربوطه مقدماتی را تدارک دیده و بدون اطلاع مطهری، به وی نزدیک شده بود».
روز گذشته نیز زهره طبیب‌زاده نماینده تهران در این باره گفته است: «اگر نگوییم آقای مطهری به عنوان عامل MI۶ نظر می‌دهد، قطعا تحت تأثیر سرویس‌های جاسوسی بوده، چرا که فکر نمی‌کنم آنقدر کند ذهن باشند که نتوانند تشخیص دهند فتنه ۸۸ یک توطئه براندازانه نظام بوده است».
آیا این بار هم اتهام «عامل انگلیس بودن علی مطهری» بی‌سرانجام خواهد ماند یا آنکه معلوم می‌شود که سخن حق از آن علی مطهری است یا طبیب‌زاده نوری؟!
بنا بر قانون مجازات اسلامی، هر کس به وسیله اوراق چاپی یا خطی یا درج در روزنامه‌‌ها و نطق در مجامع یا هر وسیله دیگر، صریحاً امری را به کسی نسبت دهد یا آن‌ها را منتشر نماید که مطابق قانون آن امر جرم محسوب می‌شود و نتواند درست بودن آن اسناد را ثابت نماید، جز در مواردی که موجب حد است، به یک ماه تا یک سال حبس و تا ۷۴ ضربه شلاق یا یکی از آن‌ها حسب مورد محکوم خواهد شد.
آیا حبس و شلاق در انتظار خانم طبیب‌زاده است و یا مجازات عامل بیگانگان بودن در انتظار علی مطهری است؟
آلوده شدن به فساد اخلاقی، اقتصادی و یا اقدام به نفع بیگانگان و علیه کشور، دهه‌هاست که زندگی برخی را در سپهر سیاست ایران نابود کرده و بزرگی همین خطر و کارآمدی آن در حذف دیگران بوده است که باعث شده در حکم ابزاری برای کوبیدن رقبا مورد استفاده قرار گیرد.
حتی در روزهای پرثبات و نسبتا آرام فضای رسانه‌ای و سیاسی ایران نیز می‌توان به آسانی موارد فراوانی را دید که برخی برای حذف طرف مقابل، آن‌ها را به مزدوری برای غرب متهم کرده و خود نیز در مقابل به مزدوری برای شرق متهم شده‌اند.
بنا بر این گزارش، بساط اتهام‌زنی تا جایی گسترش یافته که بیم این می‌رود، به تدریج جامعه نسبت به انواع فساد و یا حتی خیانت به کشور بی‌تفاوت شود. در سال‌های اخیر، نمونه‌های فراوانی از این دست بوده که یک سیاستمدار، دیگری را به شدید‌ترین خیانت‌ها به کشور متهم کرده، ولی این اتهام‌زنی نه به جایی رسیده و نه جامعه برای آن اهمیتی قائل شده است.
برای نمونه، می‌توان به ادعایی اشاره کرد که بر پایه آن، عده‌ای مخالفان خود را به تلاش برای تشدید تحریم‌ها علیه ایران متهم کرده‌اند. در یک فضای سالم رسانه‌ای و در شرایطی که اخلاق بر سیاست در کشوری حاکم باشد، جامعه از انتشار چنین ادعایی شوکه شده و واکنش‌های شدیدی در پی آن خواهد آمد؛ اما همگان دیده‌اند که چنین اتهاماتی در ایران مطرح و روز بعد نیز فراموش می‌شود.
بنابراین، بی‌هزینه بودن افترا و اتهام‌زنی در صحنه سیاسی ایران، اصلی‌ترین دلیل رسیدن کشور به وضعیتی است که مردم حتی از کنار اتهام خیانت به کشور نیز به سادگی بگذرند و آن را چندان جدی ندانند.
علی مطهری، نماینده مردم تهران، در ماه‌های اخیر دو بار متهم شده که ابزار جاسوسی برای سرویس‌های بیگانه بوده است. پس از اینکه مطهری در اواخر دولت پیش، از کشف ابزار شنود در دفتر خود خبر داد و مسأله را پیگیری کرد، یکی از روزنامه‌های کشور در این باره مدعی شد که «موضوع مهم، تور پهن کردن یکی از سرویس‌های بیگانه برای علی مطهری است. از چندی پیش، سرویس مربوطه مقدماتی را تدارک دیده و بدون اطلاع مطهری، به وی نزدیک شده بود».
روز گذشته نیز زهره طبیب‌زاده نماینده تهران در این باره گفته است: «اگر نگوییم آقای مطهری به عنوان عامل MI۶ نظر می‌دهد، قطعا تحت تأثیر سرویس‌های جاسوسی بوده، چرا که فکر نمی‌کنم آنقدر کند ذهن باشند که نتوانند تشخیص دهند فتنه ۸۸ یک توطئه براندازانه نظام بوده است».
آیا این بار هم اتهام «عامل انگلیس بودن علی مطهری» بی‌سرانجام خواهد ماند یا آنکه معلوم می‌شود که سخن حق از آن علی مطهری است یا طبیب‌زاده نوری؟!
بنا بر قانون مجازات اسلامی، هر کس به وسیله اوراق چاپی یا خطی یا درج در روزنامه‌‌ها و نطق در مجامع یا هر وسیله دیگر، صریحاً امری را به کسی نسبت دهد یا آن‌ها را منتشر نماید که مطابق قانون آن امر جرم محسوب می‌شود و نتواند درست بودن آن اسناد را ثابت نماید، جز در مواردی که موجب حد است، به یک ماه تا یک سال حبس و تا ۷۴ ضربه شلاق یا یکی از آن‌ها حسب مورد محکوم خواهد شد.
آیا حبس و شلاق در انتظار خانم طبیب‌زاده است و یا مجازات عامل بیگانگان بودن در انتظار علی مطهری است؟
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید