"امامزادگان مانند «ویتامین‌ها» هرکدام خاصیت مخصوص خود را دارند"

آفتاب: استاد حوزه علمیه حضرت عبدالعظیم(ع) گفت: مرحوم آیت‌الله بهجت(ره) معتقد بود که امامزادگان ما مانند ویتامین‌هایی هستند که هریک خواص خاص خودشان را دارند و باید هر کدام از آنها را جداگانه زیارت کرده و خواسته‌هایمان را از آنها بخواهیم.

 درسالروز ولادت با سعادت امام عسکری(ع) حجت‌الاسلام محمد تقدیری با حضور در خبرگزاری فارس، گفت: دوران زندگی 29 ساله امام حسن عسکری(ع) به 3 مرحله تقسیم می‌شود، 13 سال در مدینه، 13 سال در سامرا که 10 سال آن را همراه با امام هادی(ع) بود اما هنوز به امامت نرسیده بود.

وی با اشاره به مرحله نهایی زندگی امام حسن عسکری(ع) اظهار داشت: یازدهمین نور ولایت در 6 سال آخر عمرش به امامت رسید که از این 6 سال، 3 سال آخر آن را در زندان سپری کرد، از این رو همین 29 سال برای بالا بردن پرچم تشیع کافی است.

* تفسیر قرآن امام حسن عسکری(ع) هم اکنون نیز مورد رجوع شیعه است

استاد حوزه علمیه عنوان کرد: امام عسکری(ع) درباره تفسیر قرآن کریم، روش تفسیر و روش استفاده از قرآن جلساتی داشته و شاگردانی را نیز تربیت کرده‌اند و تفسیر امام عسکری(ع) نیز در حال حاضر یکی از تفاسیر قدیمی و مورد رجوع شیعه است.

وی خاطرنشان کرد: «‌اسحاق کندی» از جمله فیلسوفان مطرحی بود که با نوشتن کتابی در رد و علیه قرآن کریم به مباحثه با حضرت عسکری (ع)‌ ‌پرداخت که امام حسن عسکری(ع) پاسخ مناسبی به او داد و آن کتاب را هم از بین برد.

تقدیری با بیان اینکه تنها کسی که از میان ائمه اطهار حج مشرف نشد، امام حسن عسکری(ع) بود گفت: دوران زندگی این امام همام در دوران خلفای جور عباسی سپری شد. همچنین فشارهای سیاسی که به امام هادی و امام عسکری(ع) وارد می‌شد، کم‌کم مردم را برای حضور در عصر غیبت، آماده می‌کرد. بنابراین ارتباط ائمه به وسیله نمایندگانی در سایر مناطق میسر می‌شد.

* نمایندگان امام عسکری در شهرهای مختلف برای ورود به عصر غیبت

وی با اشاره به نمایندگان امام حسن عسکری(ع) گفت: در زمان امام دهم و یازدهم حضرت عبدالعظیم حسنی به عنوان نماینده امام به ری آمد،‌ خانواده نوبختی در عراق (منجمان نوبختی) و در قم خاندان اشعری‌ها نمایندگان امام عسکری را تشکیل می‌دادند. بنابراین نماینده‌سازی و معرفی نماینده از سوی امام در جاهای مختلف، زمینه‌ای برای ورود به عصر غیبت بود.

این استاد حوزه علمیه با اشاره به نقش امامزادگان ایران در ترویج فرهنگ تشیع تصریح کرد: بر اساس آمار سازمان اوقاف و امور خیریه در حال حاضر بیش از 1300 امامزاده در ایران داریم که نقش بسزایی در ترویج فرهنگ تشیع و اهل بیت(ع) داشته‌اند.

وی ادامه داد: برخی از امامزادگان قبل از امام رضا(ع) به ایران آمدند، و بر اثر فشارهایی که در زمان موسی‌بن جعفر(ع) بود برخی از نوادگان و فرزندان ایشان و نوادگان امام حسن مجتبی(ع) به ایران سفر کردند.

تقدیری در خصوص اینکه چرا اکثر امامزادگان در ایران مدفون هستند، گفت: از آن جایی که محبت ایرانی‌ها همراه با اهل بیت بود خوش درخشیدند، همچنین ایرانیان در جریان کربلا نیز حضور داشتند و  همواره پناهگاه و ملجأ امامزادگان به شمار می‌روند.

وی اظهار داشت: بارگاه حضرت احمد‌بن موسی(ع) معروف به شاهچراغ همراه با 40 امامزاده که هر یک از آنها چراغی به دست داشتند در شیراز قرار دارد،‌ همچنین قرار داشتن حرم ملکوتی امام رضا(ع) در ایران، از دیگر عوامل رجوع امامزادگان به ایران است و از این رو اغلب امامزادگان بعد از عراق در ایران مدفون هستند.

* اهتمام علما به زیارت حضرت عبدالعظیم(ع)

وی گفت: مرحوم آیت‌الله بهجت(ره) معتقد بود که امامزادگان ما مانند ویتامین‌هایی هستند که هریک خواص خاص خودشان را دارند و باید هر کدام از آنها را جداگانه زیارت کرده و خواسته‌هایمان را مطرح کنیم و زیارت امامزادگان را جزو برنامه‌های اصلی زندگی خود قرار دهیم.

تقدیری با تاکید بر اینکه حضرت معصومه(س) و حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) از جمله امامزادگانی هستند که حدیث و زیارت مخصوص برای آنها وارد شده است، عنوان کرد: امام جواد(ع) می‌فرماید: «من زار عمتی بقم فله الجنة»؛ هرکه عمه‌ام را در قم زیارت کند بهشت بر او واجب می‌شود یا اینکه ثواب زیارت حضرت عبدالعظیم(ع) با زیارت امام حسین(ع)‌ برابر شمرده شده است.

وی در ادامه به بیان اهمیت جایگاه حضرت عبدالعظیم(ع) در ری به عنوان قبله تهران پرداخت و گفت: بزرگان دینی از جمله آیت‌الله وحید خراسانی و آیت‌الله بهجت(ره) بر زیارت حضرت عبدالعظیم(ع) مداومت داشتند، همچنین امام خمینی(ره) وقتی از پاریس به تهران آمد اولین مکان زیارتی که در تهران قبل از قم مشرف شد، مرقد مطهر حضرت عبدالعظیم(ع) بود. همچنین مقام معظم رهبری نیز 2-3 هفته پیش هنگام سحر برای زیارت به آستان این امامزاده تشریف آوردند.

این استاد حوزه علمیه حضرت عبدالعظیم(ع) گفت: برخی از سادات حسینی به امام هادی(ع) درباره علت توجه اهمیت و لطف ایشان به حضرت عبدالعظیم(ع) مبنی بر اینکه چرا حضرت عبدالعظیم(ع) را مورد صله و لطف قرار می‌دهند، گله کرده و می‌گفتند سادات حسینی برترند. امام هادی(ع)‌ وقتی می‌خواست حضرت عبدالعظیم(ع) را مورد خطاب قرار دهند، ایشان را با کنیه یا اباالقاسم خطاب می‌کردند. در واقع عرب وقتی بخواهد کسی را با عظمت یاد کند او را با کنیه‌اش فرا می‌خواند.

وی گفت: با وجود اینکه حضرت عبدالعظیم(ع) در سن پیری قرار داشت و پیرمردی 79 ساله بود اما برای عرضه دین به خدمت امام  هادی(ع) رفت که تقریبا 40 سال بیشتر نداشت و در واقع همین موضوع نیز رمز ماندگاری و مطرح شدن حضرت عبدالعظیم(ع) در میان دوستداران اهل بیت(ع) و سایر امامزادگان شد.