این ساختمان، طبیعت محیط را درون معماری خود در هم آمیخته و آن را
به بخشی از تعاملات روزانه کارمندان با محیط زیست مبدل ساخته است.
این پروژه در قلب مجموعه کارخانه ای فراری در شهر مارانلو ایتالیا واقع شده است.
این
مرکز تحقیقات به همراه جلوه های زیبایی شناختی اش تصویری از "کمپانی
فراری" ارائه میدهد، و نیز مکانی برای "دفاتر فنی راهبردی فراری" است.
این ساختمان، طبیعت محیط را درون معماری خود در هم آمیخته و آن را به بخشی از تعاملات روزانه کارمندان با محیط زیست مبدل ساخته است.
آب، برق و درختان بامبو برای خلق مناظر طبیعی درون ساختمان به کار رفته اند.
این مجموعه به دو قسمت تقسیم میگردد:
حجم اول که از باقی ساختمان جدا شده و بر فراز فضای ورودی، ۷ متر بالاتر از آب روی سطح زمین قرار گرفته و گویی معلق است.
آب
حجم دوم را که زیر حجم اول قرار گرفته احاطه نموده است و گذرگاه هایی روی
خط آب تعبیه شده که اتاق های کنفرانس و ملاقات که در رنگ های پرمایه
پراکنده اند را به هم متصل میگرداند.
پیکره ی ساختمان و انعکاساتش بر سرتاسر سطح آب، شرایطی بوجود آورده که مفهوم زمان و فضا در معماری را به چالش میکشد.
بازتاب
و درخشندگی آب، ادراک معماری را در حس تجربی این فضا دستخوش تغییر قرار
میدهد. اغراق این فضا و لحظاتی نورانی آن بوسیله طراحی اشعات نور که در
مقطع احجام معلق فوقانی تعبیه شده اند میسر گشته است.
به گزارش معماری
نیوز، همچنین سطح
زیرین پیش آمده ساختمان فوقانی تبدیل به آینه ای شده که انعکاس دهنده ی
ساختمان زیر خود و بازتاب های برآمده از سطح آب است که بدینوسیله به تصویر
کلی خود بیشتر حالت بی دوامی اعطا میکند.