این قطعنامه ها نمی توانند موضع برتر ایران را تغییر دهند
سرویس سیاسی-این در حالی است که با آغاز به کار دولت یازدهم روابط و سیاست خارجی ایران در عرصه بین المللی با شتاب چشمگیری در حال حرکت است و تصویب چنین قطعنامه‌ای باعث شد تقریبا تمامی نهادها و شخصیت‌های حقوقی کشور نسبت به آن واکنش نشان داده و این اقدام را رفتاری غیر سازنده قلمداد کنند.
اما با توجه به رویکرد دولت تدبیر و امید در تعامل سازنده با جهان بین الملل و اصرار بر پیشبرد اهداف هسته‌ای در سایه توافق با جامعه جهانی، اولین سوالی که در ذهن همگان متبادر شد این بود که آیا تصویب چنین قطعنامه‌ای باعث نوعی عقب گرد در روابط ایران با اتحادیه اروپا خواهد شد ؟ وآیا چنین قطعنامه‌ای تاثیری بر روند مذاکرات هسته‌ای خواهد گذاشت؟ و یا اینکه پارلمان اروپا قصد دارد با تصویب این قطعنامه پس از حل و فصل مسئله هسته‌ای، موضوع جدیدی را مطرح کند؟
شاید بهترین پاسخ به این سوالات عکس العمل وزیر خارجه و دستگاه سیاست خارجی باشد به طوری که دستگاه سیاست خارجی کشورمان ضمن اینکه قطعنامه را به شدت مردود دانست تصویب چنین قطعنامه‌ای را حاصل اقدام تعدادی از نمایندگان تندرو اروپایی و تحت تاثیر لابی صهیونیزم و معارضین نظام دانست و در ضمن واکنش وزیر امور خارجه کشورمان آب سردی بود بر تهیه کنندگان و سود جویان این قطعنامه که تصور می کردند این قطعنامه باعث خواهد شد روند رو به رشد دیپلماسی بین المللی ایران متوقف شود. در همین راستا محمدجواد ظریف در دیدار با آیت الله علم الهدی امام جمعه مشهد به وضوح اعلام کرد این قطعنامه باعث تصویب تحریم‌های جدید علیه کشورمان نخواهد شد.
علاوه بر این ترکیب و کارکرد اعضای 736 نفره پارلمان اتحادیه اروپا نشان می دهد که پارلمان اتحادیه اروپا تنها یکی از نهادهای زیر مجموعه اتحادیه اروپاست و در سیاست اجرایی اتحادیه اروپا تصمیم گیر تاثیرگذاری نبوده واقدامات این پارلمان پشتوانه اجرایی ندارد و این بیانیه تقریبا شبیه بیانیه ای نمادین بوده است.
البته اتفاق رخ داده در اوکراین را نیز نمی توان در تصویب چنین قطعنامه ای بی تاثیر دانست با توجه به اینکه در تحولات اوکراین و جدایی کریمه، اتحادیه اروپا شکست سنگینی را تجربه کرد و اقدامات متقابل آنها در تحریم روسیه باعث شد که اتحادیه اروپا احساس کند در مذاکرات چند روز آینده هسته ای که در وین آغاز می شود ممکن است روسیه همکاری گذشته را با گروه 1+5 انجام ندهد لذا تصویب این قطعنامه در این برهه از زمان، شاید به این دلیل باشد که به ایران اعلام کنند دست گروه 1+5 در مذاکرات هسته‌ای پیش رو زیاد خالی نیست و این نشان دهنده ترس غرب از فرو ریختن دیوار تحریم ها است و نمی خواهد از قبل بازنده بازی بزرگ هسته‌ای شود.
در ضمن به نظر می رسد با توجه به پیشرفتهای بسیار مثبت و افق روشن پیش رو برای ادامه روابط دیپلماتیک سازنده ایران با جهان برای به ثمر رساندن مذاکرات هسته ای، این رفتار و اقدامات از جمله آخرین روش های افراد تند رو و لابی صهیونیزم برای تاثیر گذاری در روند مذاکرات باشد به طوری که موضع گیری های نمایندگان تندرو و برخی مقامهای رژیم صهیونیزم همزمان با توافق نامه اولیه ژنو از جنس همین قطعنامه ها بود و مسبوق به سابق بودن این رفتارها همزمان با نزدیک شدن به دستیابی به توافق نهایی، از علایم و نشانه های مثبت مذاکرات آغاز شده است زیرا هر زمان که شواهد توافق مثبت، دیده شده حجم فشارها ها و رفتار تخریبی افزایش داشته است.
بنابراین نه تنها نباید هراسی از این قطعنامه داشت بلکه شاید بتوان آنرا از علایم توافق بزرگ قلمداد کرد.
در هر صورت با توجه به واکنش‌های مسئولان سیاست خارجی بر غیر اجرایی بودن این قطعنامه مداخله جویانه و اینکه هیچ کدام از تصویب کنندگان این قطع نامه عضو اجرایی دولت هایشان نیستند که مصداق غیر اجرایی بودن آن انتشار دو خبر درباره سفر رئیس جمهور اتریش و یک هیات پارلمانی از کشور به ایران، آن هم درست بعد از تصویب قطعنامه نشان دهنده نمادین بودن این قطعنامه است لذا باید ضمن واکنش مناسب و در همان سطح از سوی نهادهای مشابه داخلی به این قطعنامه، نباید اجازه داد تا برخی افراد خارجی و حتی داخلی تصویب این قطعنامه ضد ایرانی بی ارزش را دستاویزی قرار دهند تا سرنوشت مذاکرات هسته ای و روابط حسنه دیپلماتیک را به ضعف بکشانند.
زرشک 
