آیا ایران ظرفیت 300میلیون جمعیت دارد؟
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: روزنامه اعتماد در یادداشتی نوشت:
حـسیـن علی شهریاری، رییس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی گفته است: کشور ما ظرفیت گنجایش 300 میلیون نفر را دارد اما متاسفانه در حال حاضر جمعیت ایران نسبت به این عدد کم است بنابراین باید شرایط مناسبی را برای ایجاد زمینه ازدواج و فرزندآوری فراهم کرد
(«اعتماد» صفحه 13 مورخ 25/1/ 93).
هر چند کاهش نسبی رشد جمعیت به وضعیت نگران‌کننده‌یی رسیده است چنان که در صورت تداوم آن کشور ما در آینده با مشکلاتی از جمله کاهش نیروی جوان و فعال مواجه خواهد شد، با این حال مشخص نیست رییس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس بر اساس چه محاسباتی گفته است که کشور گنجایش 300 میلیون نفر را دارد.
شاید اگر یکی از دست‌اندرکاران مرتبط با زمین و اراضی این سخن را می‌گفت قابل قبول‌تر به نظر می‌رسید چرا که با توجه به مساحت ایران می‌توان جمعیتی بسیار بیشتر از 300 میلیون را در ایران جا داد.
اما مشکل فقط جا دادن جمعیت نیست بلکه معضلات وقتی شروع می‌شود که قرار بر تامین امکانات آن هم نه امکانات خیلی پیشرفته و غیرمعمول، بلکه تامین نیازهای اولیه باشد.
به عنوان مثال می‌دانیم که شیر نخستین و طبیعی‌ترین غذای هر انسانی است که نیاز هر نفر در سال به طور متوسط به 360 لیتر شیر است و حال آنکه هم‌اکنون با وجود فعالیت‌های قابل توجهی که بعد از انقلاب در زمینه توسعه کشاورزی، دامداری و صنایع وابسته به آنها از جمله تولید شیر و محصولات لبنی انجام شده هنوز هم نه‌تنها قادر به تامین کل نیاز محصولات لبنیاتی همین جمعیت 75 میلیونی نیستیم بلکه با توجه به خشکسالی‌های متعددی که به وقوع پیوسته و مهاجرت‌های بی‌رویه‌یی که باعث از بین رفتن کشاورزی سنتی کشور شده است دورنمای روشنی نیز در مقابل این صنعت قرار نداشته چنان که بعید به نظر می‌رسد در آینده نه‌چندان دور به خودکفایی در این زمینه برسیم چه رسد که بخواهیم برای 300 میلیون نفر این کار را انجام دهیم.
نتیجه آنکه مصرف سرانه شیر در کشور بسیار پایین‌تر از ارقام استاندارد یا به حدود نصف می‌رسد که این یعنی کمبود ویتامین، پوکی استخوان و خلاصه افزایش انواع و اقسام بیماری‌هایی که هم‌اکنون نیز با آنها روبه‌رو هستیم.
ناگفته پیداست که شیر فقط یکی از ده‌ها قلم مواد خوراکی مصرفی است حال آنکه به این، باید ده‌ها مورد دیگر را افزود از جمله اینکه برای هر نفر در سال نیاز به 300 کیلوگرم انواع غلات، 40 کیلوگرم انواع فرآورده‌های گوشتی، 180 کیلوگرم انواع میوه و سبزیجات، 20 کیلوگرم شکر به علاوه ده‌ها قلم خرده‌ریز از روغن و تخم مرغ و حبوبات گرفته تا آجیل و ادویه مورد نیاز است و البته تمامی این موارد فقط و فقط در زمینه خوراک است، این در حالی است که اقلامی مانند پوشاک، خودرو، وسایل خانگی و برقی، انواع انرژی از جمله آب و برق و بنزین و گاز، مصالح ساختمانی را به همراه فضاها و امکانات آموزشی، بهداشتی و ورزشی باید به این فهرست افزود و آنگاه در رقم افزایش ظرفیت مورد نظر ایشان که 225 میلیون نفر است، ضرب کرد تا متوجه شویم برای رسیدن به هدف ایشان لازم است چه حجم از امکاناتی را فراهم کنیم.
حـسیـن علی شهریاری، رییس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی گفته است: کشور ما ظرفیت گنجایش 300 میلیون نفر را دارد اما متاسفانه در حال حاضر جمعیت ایران نسبت به این عدد کم است بنابراین باید شرایط مناسبی را برای ایجاد زمینه ازدواج و فرزندآوری فراهم کرد
(«اعتماد» صفحه 13 مورخ 25/1/ 93).
هر چند کاهش نسبی رشد جمعیت به وضعیت نگران‌کننده‌یی رسیده است چنان که در صورت تداوم آن کشور ما در آینده با مشکلاتی از جمله کاهش نیروی جوان و فعال مواجه خواهد شد، با این حال مشخص نیست رییس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس بر اساس چه محاسباتی گفته است که کشور گنجایش 300 میلیون نفر را دارد.
شاید اگر یکی از دست‌اندرکاران مرتبط با زمین و اراضی این سخن را می‌گفت قابل قبول‌تر به نظر می‌رسید چرا که با توجه به مساحت ایران می‌توان جمعیتی بسیار بیشتر از 300 میلیون را در ایران جا داد.
اما مشکل فقط جا دادن جمعیت نیست بلکه معضلات وقتی شروع می‌شود که قرار بر تامین امکانات آن هم نه امکانات خیلی پیشرفته و غیرمعمول، بلکه تامین نیازهای اولیه باشد.
به عنوان مثال می‌دانیم که شیر نخستین و طبیعی‌ترین غذای هر انسانی است که نیاز هر نفر در سال به طور متوسط به 360 لیتر شیر است و حال آنکه هم‌اکنون با وجود فعالیت‌های قابل توجهی که بعد از انقلاب در زمینه توسعه کشاورزی، دامداری و صنایع وابسته به آنها از جمله تولید شیر و محصولات لبنی انجام شده هنوز هم نه‌تنها قادر به تامین کل نیاز محصولات لبنیاتی همین جمعیت 75 میلیونی نیستیم بلکه با توجه به خشکسالی‌های متعددی که به وقوع پیوسته و مهاجرت‌های بی‌رویه‌یی که باعث از بین رفتن کشاورزی سنتی کشور شده است دورنمای روشنی نیز در مقابل این صنعت قرار نداشته چنان که بعید به نظر می‌رسد در آینده نه‌چندان دور به خودکفایی در این زمینه برسیم چه رسد که بخواهیم برای 300 میلیون نفر این کار را انجام دهیم.
نتیجه آنکه مصرف سرانه شیر در کشور بسیار پایین‌تر از ارقام استاندارد یا به حدود نصف می‌رسد که این یعنی کمبود ویتامین، پوکی استخوان و خلاصه افزایش انواع و اقسام بیماری‌هایی که هم‌اکنون نیز با آنها روبه‌رو هستیم.
ناگفته پیداست که شیر فقط یکی از ده‌ها قلم مواد خوراکی مصرفی است حال آنکه به این، باید ده‌ها مورد دیگر را افزود از جمله اینکه برای هر نفر در سال نیاز به 300 کیلوگرم انواع غلات، 40 کیلوگرم انواع فرآورده‌های گوشتی، 180 کیلوگرم انواع میوه و سبزیجات، 20 کیلوگرم شکر به علاوه ده‌ها قلم خرده‌ریز از روغن و تخم مرغ و حبوبات گرفته تا آجیل و ادویه مورد نیاز است و البته تمامی این موارد فقط و فقط در زمینه خوراک است، این در حالی است که اقلامی مانند پوشاک، خودرو، وسایل خانگی و برقی، انواع انرژی از جمله آب و برق و بنزین و گاز، مصالح ساختمانی را به همراه فضاها و امکانات آموزشی، بهداشتی و ورزشی باید به این فهرست افزود و آنگاه در رقم افزایش ظرفیت مورد نظر ایشان که 225 میلیون نفر است، ضرب کرد تا متوجه شویم برای رسیدن به هدف ایشان لازم است چه حجم از امکاناتی را فراهم کنیم.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید