اگر چه شاید بتوان مهمترین قصد بانیان پنهان این برنامه را، یکدست نشان
دادن جریان اصولگرایی در انتقاد از "توافق نامه به حق ضعیف ژنو" بیان
نمود، ولی ترکیب چهره های حضور یافته! و مهمتر از آن چهره هایی که علاوه
بر حضور، بر کرسی سخنرانی این همایش تکیه زده اند، پرده از همایش فصلی
جبهه پایداری برداشت که به علاوه چند مهمان برگزار شده بود.
این
همایش اگر چه توانست جمعیت خوبی را علی رغم جابجایی سالن سخنرانی به فاصله
یک روز دور هم جمع کند، ولی در کل توانست جو جامعه را نسبت به برخی از
مخالفان کمی تند "توافق نامه ژنو" بدبین تر از گذشته کند. نکته هایی که در
ذیل این مقدمه آمده، می تواند دلایل خوبی برای بهره برداری بهینه تیم
رسانه ای دولت از این همایش بی موقع را، خاطر نشان کرد.
۱-پادر میانی بسیج دانشجویی برای ابتر نماندن این "دلواپسی"؛ این
همایش در حالی برای برگزاری در سالن "سید الشهدا" که واقع در نزدیکی
میدان هفت تیر برنامه ریزی شده بود که به ناگاه و شاید فشار برخی ها و یا
صلاح دید بانیان، به یک باره تغییر مکان به سالن ۱۳آبان واقع در لانه
جاسوسی سابق داد، که تحت اختیار بسیج دانشجویی بوده و می تواند در ادامه
برچسب ناوبری این گونه از همایش ها توسط یک ارگان نظامی را به آن وارد
نمود. این که سازمان بسیج دانشجویی باید برای برگزاری برنامه های خودجوش
آمادگی داشته و یا حتی تامین امکانات نماید بحضی نیست ولی کج سلیقگی در به
عهده گرفتن این همایش، چیزی نیست که بتوان از آن چشم پوشید.
۲-ایجاد مطالبه برای برگزاری همایش مشابه در میان حامیان "توافق نامه ژنو"؛
اینکه یک تیم یا ارگان یا افراد یا حتی جماعت زیادی بتوانند یک فراخوان
جمعی برای به نقد کشیدن یک رویداد مهم مثل توافق نامه ژنو( بدون توجه به
اینکه رویداد مثبت بوده یا منفی برای منافع کشور)داشته باشند و بتوانند و
از امکانات عمومی برای برگزاری آن استفاده کرده و تقریبا فراخوان برای
برگزاری آن را به یک میتنگ بزرگ ضد دولتی تبدیل کنند، می تواند نوعی تحریک
غیر مستقیم طرف مقابل برای ایجاد انگیزش چنین حرکت متقابلی از سوی حامیان
توافق نامه_با تمرکز به حامیان مردم توافق نامه ژنو و نه از نوع خواص آن_
را دامن زده و حتی می تواند به یک زورآزمایی همایشی تبدیل شود، قطعا این
حق برای حامیان توافق نامه با توجه به رویدادهای روز همایش "دلواپسی"،
محفوظ است.
۳-دشت نوشته های تند برخی از شرکت کنندگان و القای حس مظلومیت دولت؛
وقتی انتقاد از دولت از مسیر منطقی و عقلایی خارج شده و وارد شوهای هیجانی
شود، بیشتر از دولت، خود جریانهای منتقد ضرر خواهند کرد، گرفتن گارد بسته
در برابر توافق هسته ای یعنی بازکردن تمام مشت منتقدین_یا به تعبیر بهتر
همه داشته های آنها_، یعنی سوختن همه سرمایه هایی که می توانست لااقل با
انگیزه درست و محتوای دقیق این توافق نامه را در بازه های زمانی مختلف به
نقد بکشد. این نوع رویکرد بازی در زمین عملیات روانی رسانه های حامی توافق
نامه است. دقیقا از زمان برجسته شدن غیرعادی مستند "من روحانی هستم"، این
مسیر دارد به نحو احسن در حال اجرا شدن است. باز جریان تند "نقد به هر
قیمت" می خواهد عجله ای غیر ضرور را به خرج دهد و بقیه را به پای خود
بسوزاند.
در همین همایش دست نوشته های تندی در دست برخی حاضرین بود،
دست نوشته هایی با عناوین "قاتل شهدای هسته ای را از اتاق احمدی روشن
بیرون کنید" این دست نوشته که به احتمال قوی منظور از قاتلین دانشمندان
هسته ای، بازرسان آژانس انرزِهسته ای نبوده و نیست و اشاره به برخی از
انتصابات ماه های گذشته سازمان انرژی هسته ای دارد.!!
۴-همایشی شبیه به جلسات ماهیانه جبهه پایداری؛
این همایش اگر چه نام شخصیت های چشمگیری را در پوستر و پیامک های تبلیغاتی
خود جای داده بود، ولی در کل بیشتر افراد شرکت کننده در آن، افراد تشکیل
دهنده جبهه پایداری به علاوه چند شخصیت دیگر بودند. شاید به بیان بهتر
بتوان گفت افراد صحبت کننده در این همایش رفقای جبهه پایداری به علاوه مهدی
محمدی و صادق کوشکی بودند، علیرضا زاکانی و الیاس نادران که اصلا صحبت
نکرده و حسین فدایی هم که اصلا شرکت نکرد.
این که همایشی را که به
کل جریان اصولگرایی بسط داده شده بود به یکباره به افراد تند و تیزهای
پایداری ختم شود، نقطه ضعف مهمی بود که بانیان برگزار کننده همایش، خواستند
شاید تا حدودی پنهان بماند.
۵-سامانه پیامک خوش رقم ستاد کاندید نزدیک به جبهه پایداری؛ برخی
سامانه های پیامکی فعال در ستاد دکتر سعید جلیلی پس از نزدیک به یک سال
از پایان فعالیت انتخاباتی، دوباره آغاز به کار کردند ولی اینبار برای
همایش "دلواپسم".
این کار به خودی خود ایرادی ندارد و می توان
سامانه های پیامکی را برای هر اقدام یا کاری مورد استفاده مجدد قرار داد،
ولی خیلی اتفاقات مهم پیش آمده برای کشور طی یک سال گذشته بوده که می
توانسته موجب "دلواپسی" باشد، ولی این سامانه از فعالیت برای آنها خودداری
کرده وبه یک باره برای همایشی، احساس وظیفه ای باورنکردی برای آن پیشامد
کرده است.
پی نوشت: اگر چه در این همایش توزیع
تعداد قابل توجهی از هفته نامه "۹دی" که رسما رسانه جبهه پایداری بوده،
انجام شد یا عدم اطلاع رسانی این همایش در رسانه های شاخص اصولگرایی که
موجبات ناخرسندی مسئولین برگزاری همایش "دلواپسیم" رو فراهم کرده بود یا
عدم واکنش مورد نظر توده مردم به این تجمع موارد دیگری بود که می شد به آن
پرداخت، ولی چندان اثر گذاری خاصی را به همراه نداشت که توانایی قرار
گرفتن در موارد بالا را پیدا کند.