محاسبات اشتباه القاعده
آفتاب‌‌نیوز : 
آنچه که در مورد این موضوع باید گفت، آن است که القاعده طی ماه های گذشته به دلیل انجام حملات کورکورانه ای که به قتل شمار بسیار زیادی از غیر نظامیان در عراق انجامیده بود، به نوعی در انزوای سیاسی به سر می برد. در عین حال، این سازمان موفق نشد که با حمله علیه شیعیان عراق، خود را به عنوان نمایندگان سنیان آن کشور معرفی کند و بدین ترتیب، امکان مانور بیشتری را در عراق بیابد. از همین رو، می تواند این ارزیابی را برای عملکرد القاعده در امان پذیرفت که با طرح موضوع حمله به اهداف امریکایی و اسراییلی در اردن به یک سری اهداف سیاسی ـ نظامی دست یابد. این اهداف عبارتند از:
1- توسعه دادن به دامنه فعالیت نظامی خود و تاثیر گذاری بر حکومت های عرب و نیز افکار عمومی ( در مورد بخش دوم، منظور برانگیختن آنان به واسطه تظاهر به مبارزه با امریکا و به ویژه اسرائیل است).
2- ایجاد دل مشغولی جدید برای واشنگتن و تلاش برای تضعیف حضور امریکا در عراق تا بدین ترتیب، از تمرکز عملیات امریکایی ها در عراق برای سرکوب القاعده جلوگیری شود.
در مورد هر دو هدف ذکر شده باید گفت که القاعده به واسطه اقدامات تروریستی اش علیه مردم عراق دیگر فاقد آن محبوبیتی است که در آغاز هزاره سوم میلادی داشت. در واقع، پرسشی که طی این 5 سال مطرح بوده، آن است که چرا القاعده در کشور های عربی اقدام به عملیاتی می کند که شهروندان بیگناه، قربانیان نخست آن به شمار می روند، اما اسرائیل جایی در برنامه های این سازمان ندارد؟ این موضوع در کنار فشار بی امانی که نیروهای امریکایی و عراقی بر القاعده وارد می کنند، باعث شده است تا « ابومصعب زرقاوی» رهبر این سازمان، دامنه عملیات القاعده را توسعه دهد تا به اهداف ذکر شده است یابد.
در عین حال، باید یک نکته را در نظر داشت و آن اینکه با انجام این عملیات، احتمال آنکه فضای سیاسی در جهان عرب بیش از پیش مسدود شود، وجود دارد. این مسئله به نوبه خود موجب خواهد شد تا القاعده بتواند با بسته شدن فضای سیاسی، مانع از آنان شود که با برقراری نظام شبه دموکراتیک سیاسی در جهان عرب، زمینه تضعیفش فراهم آید. در این ارتباط در باید گفت که چنین پیشامدی باعث خواهد شد که افکار عمومی تمایلی به سازمان های تندرو نداشته باشد و این امر، نمی تواند برای القاعده ای ها رضایت بخش باشد.
در این میان، واکنش منفی افکار عمومی اردن و تظاهرات مردم علیه القاعده و نیز زرقاوی نشان می دهد که تروریست ها جایی در میان مردم ندارند و همان گونه که سازمان های دیگر تروریستی در در اقصی نقاط جهان، رو به قهقرا رفتند، القاعده نیز با ادامه شیوه های تروریستی نمی تواند سرانجام بهتری از آنان داشته باشد.
آنچه که در مورد این موضوع باید گفت، آن است که القاعده طی ماه های گذشته به دلیل انجام حملات کورکورانه ای که به قتل شمار بسیار زیادی از غیر نظامیان در عراق انجامیده بود، به نوعی در انزوای سیاسی به سر می برد. در عین حال، این سازمان موفق نشد که با حمله علیه شیعیان عراق، خود را به عنوان نمایندگان سنیان آن کشور معرفی کند و بدین ترتیب، امکان مانور بیشتری را در عراق بیابد. از همین رو، می تواند این ارزیابی را برای عملکرد القاعده در امان پذیرفت که با طرح موضوع حمله به اهداف امریکایی و اسراییلی در اردن به یک سری اهداف سیاسی ـ نظامی دست یابد. این اهداف عبارتند از: 1- توسعه دادن به دامنه فعالیت نظامی خود و تاثیر گذاری بر حکومت های عرب و نیز افکار عمومی ( در مورد بخش دوم، منظور برانگیختن آنان به واسطه تظاهر به مبارزه با امریکا و به ویژه اسرائیل است).
2- ایجاد دل مشغولی جدید برای واشنگتن و تلاش برای تضعیف حضور امریکا در عراق تا بدین ترتیب، از تمرکز عملیات امریکایی ها در عراق برای سرکوب القاعده جلوگیری شود.
در مورد هر دو هدف ذکر شده باید گفت که القاعده به واسطه اقدامات تروریستی اش علیه مردم عراق دیگر فاقد آن محبوبیتی است که در آغاز هزاره سوم میلادی داشت. در واقع، پرسشی که طی این 5 سال مطرح بوده، آن است که چرا القاعده در کشور های عربی اقدام به عملیاتی می کند که شهروندان بیگناه، قربانیان نخست آن به شمار می روند، اما اسرائیل جایی در برنامه های این سازمان ندارد؟ این موضوع در کنار فشار بی امانی که نیروهای امریکایی و عراقی بر القاعده وارد می کنند، باعث شده است تا « ابومصعب زرقاوی» رهبر این سازمان، دامنه عملیات القاعده را توسعه دهد تا به اهداف ذکر شده است یابد.
در عین حال، باید یک نکته را در نظر داشت و آن اینکه با انجام این عملیات، احتمال آنکه فضای سیاسی در جهان عرب بیش از پیش مسدود شود، وجود دارد. این مسئله به نوبه خود موجب خواهد شد تا القاعده بتواند با بسته شدن فضای سیاسی، مانع از آنان شود که با برقراری نظام شبه دموکراتیک سیاسی در جهان عرب، زمینه تضعیفش فراهم آید. در این ارتباط در باید گفت که چنین پیشامدی باعث خواهد شد که افکار عمومی تمایلی به سازمان های تندرو نداشته باشد و این امر، نمی تواند برای القاعده ای ها رضایت بخش باشد.
در این میان، واکنش منفی افکار عمومی اردن و تظاهرات مردم علیه القاعده و نیز زرقاوی نشان می دهد که تروریست ها جایی در میان مردم ندارند و همان گونه که سازمان های دیگر تروریستی در در اقصی نقاط جهان، رو به قهقرا رفتند، القاعده نیز با ادامه شیوه های تروریستی نمی تواند سرانجام بهتری از آنان داشته باشد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید