آفتابنیوز : آفتاب: روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: مبحث بهشت رفتن، نمونه خوبي است كه تكليف آن را با نگاه واقعبينانه روشن كنيم تا فاصله آنچه گفته و نوشته ميشود با آنچه حق است و بايد گفته و نوشته شود، مشخص گردد.
در هفتههاي اخير، براي اولين بار، رهبر انقلاب در يكي از سخنرانيهايشان به اين موضوع اشاره كرده و دولت اسلامي را موظف به تلاش براي فراهم ساختن زمينه هدايت مردم به سوي بهشت دانستند. اين، سخن درستي است كه در كلام امام خميني نيز سابقه دارد و ايشان هم در سال 1358 در ديدار جمعي از مسئولان دولتي گفتند: "آرزوي ما اينست، آرزوي انبيا هم اين بوده كه همه بشر توحيدي باشند و به انبيايشان معتقد باشند و راه بهشت را پيدا بكنند..."
اگر بخواهيم درباره اين سخن امام و رهبر انقلاب، دقيقتر سخن بگوئيم بايد تأكيد نمائيم كه آنچه در اين بيانات آمده، منطبق بر قرآن كريم است كه اصولاً رسالت انبيا را هدايت مردم به سوي بهشت و دور ساختن آنها از جهنم دانسته است. قطعاً يك حكومت ديني نيز همين وظيفه را برعهده دارد و اينگونه نيست كه نسبت به بهشت و جهنم رفتن مردم بيتفاوت باشد.
آنچه در اين مبحث باقي ميماند پاسخ دادن به اين سؤال است كه مردم را بايد با زور و شلاق به بهشت برد يا با تبليغ و تشويق؟
سخن رئيسجمهور روحاني كه گفته است مردم را نميشود با زور و شلاق به بهشت برد، ناظر به همين نكته و پاسخ به همين سؤال است. اين سخن، پاسخ درستي به سؤال مهمي است كه در اين مبحث وجود دارد و اينهم دقيقاً بر منطق قرآن كريم كه فرموده است: "ما راه را به مردم نماياندهايم و اين مردم هستند كه بايد خود يكي از اين دو راه را انتخاب كنند، يا شكرگزار هدايت الهي باشند و به راه سعادت بروند و يا نسبت به اين نعمت كفران كنند و راه گمراهي را پيشه نمايند" منطبق است.
...دولت اسلامي در عين حال كه موظف است امكانات و زمينههاي سوق داده شدن مردم به سوي بهشت و دور شدن آنها از جهنم را فراهم سازد، هرگز حق ندارد براي تأمين اين هدف، به زور و شلاق متوسل شود. روشن است كه بهشت هنگامي ارزش دارد كه از روي رغبت و فهم و درك انتخاب شده باشد و اين واقعيت نيز كاملاً بديهي است كه هيچ دولت و حكومتي نميتواند مردم را به زور به طرف سعادت بكشاند.
اگر دولتها هنري دارند اين هنر بايد اين باشد كه زمينه فهم و درك مردم را فراهم سازند تا آنها با اختيار خود آنچه را كه درست است انتخاب كنند و از آنچه نادرست است اجتناب ورزند.
اين نكته را هم نبايد ناگفته گذاشت كه دولت اسلامي موظف است با ابزارهاي گمراهي و عناصر گمراه كننده مبارزه كند. اين كار، بخشي از انجام وظيفهايست كه براي فراهم ساختن زمينه هدايت مردم به سوي بهشت برعهده دولت اسلامي است و بهيچوجه نميتوان آن را اعمال زور براي به بهشت بردن مردم دانست.
مي بينيم كه با اندكي تأمل و دقت و رفتن به سوي منابع ديني و علمي و استفاده از عقل، ميتوان نظريه صحيح را در اين مبحث پيدا كرد و نيازي به اينهمه جار و جنجال نيست. كساني كه بلندگوهاي عمومي را وسيلهاي براي مطرح كردن مطالبي عليه همديگر قرار ميدهند و مبحث روشني مانند وظيفه دولت اسلامي در قبال سعادت و شقاوت مردم را به يك موضوع جنجالي تبديل ميكنند، تصور نكنند مردم متوجه چشم بنديهاي آنان نميشوند. مردم كاملاً آگاهند و اين واقعيت تلخ را درك ميكنند كه حضرات نه از روي دلسوزي و درد دين داشتن بلكه به دليل رقابتهاي ناسالم بر سر قدرت و در چنبره بازيهاي سياسي افتادن است كه وارد اين وادي ميشوند و امكانات عمومي، وقت مردم و فرصت مهم تربيت جامعه را به هدر ميدهند تا ماهي مقصود خود را از آب گل آلودي كه خود درست ميكنند صيد نمايند. تأسفبار اينكه ديده شده افراد غيرمتخصص در اين رشته نيز از رسانه ملي در اين مقوله اظهارنظر ميكنند و نظر خود را حرف اسلام ميدانند!