شهرام ناظری: نسل جدید فکر دیگران را می‌دزد
شهرام ناظری در بخش دیگری از سخنانش درباره مهجور شدن آواز ایرانی سخن گفت و افزود: جوانان این روزها به تقلید روی می‌آورند، البته گناهی هم ندارند. شاید به خاطر این است که به ما چیزی یاد ندادند.
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: شهرام ناظری گفت: نسل جدید وقیح است، سرقت می‌کند و فکر دیگران را می‌دزد. این برای هنر خوب نیست. همین گونه است که اثر هنری خوب بوجود نمی‌آید.
به گزارش ایسنا، شهرام ناظری که در مراسم اولین سالگرد درگذشت زنده‌یاد احمد ابراهیمی سخن می‌گفت، اظهار کرد: همیشه معتقدم که ای کاش پیش از اینکه هنرمندان از دست ما بروند به آن‌ها نزدیک شویم و در قالب مراسمی چون گردهمایی یا بزرگداشت از آن‌ها تقدیر کنیم.
او ادامه داد: اما معمولا در جامعه ما بیشتر وقتی کسی فوت می‌کند راجع‌به او صحبت می‌کنند، او را عزیز می‌کنند اما تا وقتی زنده است برای او ارزش قائل نیستند مگر اینکه آن شخص از سیاست خاصی برخوردار باشد.
شوالیه آواز ایران همچنین گفت: یادم است وقتی استاد پایور زنده بود از گوشه و کنار صحبت‌هایی درباره او شنیده می‌شد که خیلی مطلوب نبود اما وقتی از دنیا رفت، القابی به او دادند که اصلا به او نمی‌خورد، این‌ها خوب نیست البته باید بگویم این نوع برخوردها تأسف‌برانگیز است. البته شاید هم باید حق داد، در این جامعه چیزی به ما یاد ندادند، رسانه‌ها هم چیزی آموزش نمی‌دهند.
شهرام ناظری در بخش دیگری از سخنانش درباره مهجور شدن آواز ایرانی سخن گفت و افزود: جوانان این روزها به تقلید روی می‌آورند، البته گناهی هم ندارند. شاید به خاطر این است که به ما چیزی یاد ندادند.
این هنرمند پیشکسوت درباره شخصیت زنده‌یاد ابراهیمی بیان کرد: از تسلط او بر آواز و ادبیات و از مرام درویشانه او همه می‌دانند، من او را از صمیم قلب دوست داشتم. نسل قدیم همه دلپذیر بودند اما نسل هر چه به جلو می‌آید فضا بدتر می‌شود. در آن نسل صفاتی وجود داشت که دیگر دیده نمی‌شود. همه از پاکی بیکران برخوردار بودند. البته نسل ما هم مثل نسل قبل نیست بلکه 30 درجه‌ای افت داشته‌ایم. یک هنرمند باید رها و عاشقانه حرکت کند.
او با بیان اینکه نسل امروز وقیح است و آثار دیگران را سرقت می‌کند، گفت: هر کس چهار جلسه ردیف یاد گرفته و صدایی دارد امروز جایگاهش را در جامعه طوری می‌دانند و طوری با او برخورد می‌کنند که انگار از علی‌اکبرخان شهنازی بالاتر است.
ناظری پس از سخنانش چند بیتی از قطعه «آتش در نیستان» را به احترام احمد ابراهیمی برای حاضران خواند.
به گزارش ایسنا در مراسمی که شامگاه 20 تیرماه به مناسبت اولین سالگرد درگذشت احمد ابراهیمی در فرهنگسرای ارسباران برگزار شده بود، مدیرعامل خانه موسیقی نیز سخنرانی انجام داد.
حمیدرضا نوربخش گفت: آشنایی من با استاد احمد ابراهیمی به منزل محمد موسوی برمی‌گردد. موسوی نوایی را پخش کرد که صدایی خسته را دربرداشت. این نوا در من تأثیر زیادی گذاشت و اولین بار بود که نام او را می‌شنیدم. وقتی به محضر استاد ابراهیمی شرف‌یاب شدم دریایی از فضیلت و انسانیت در مقابل چشمان من نقش بست که کمتر کسی را با این فضائل انسانی سراغ دارم.
وی افزود: او یک شخصیت چندوجهی بود. نمی‌شد گفت که فقط آوازخان، موسیقی‌دان یا ادیب بود. همه ما می‌دانیم که او چه اشرافی بر آواز و ردیف‌های آوازی داشت. نمی‌شود او را جزو ردیف‌دانان ندانیم.
نوربخش درباره نحوه برخورد ابراهیمی با ادبیات، اظهار کرد: آوازخوانان معمولا دوگونه با ادبیات برخورد می‌کنند، دسته اول آن‌هایی هستند که شعر را صرفا ابزار کار خود می‌دانند و دسته دوم کسانی هستند که شعر دل‌مشغولی آن‌ها است، یعنی خواننده مثل یک ادیب می‌ماند و این مقوله را خوب می‌شناسد. در چنین شرایطی آواز تأثیر بسزایی دارد.
مدیرعامل خانه موسیقی تصریح کرد: می‌خواهم هشداری درباره مقوله آواز بدهم. باید به این مطلب توجه کنیم که متأسفانه امروز مقوله آواز به انزوا رفته است. وضع آواز آشفته و نابهنجار است، در حالی که جوهره موسیقی ایران ساز و آواز محسوب می‌شود اما چه شده است که امروز حوصله شنیدن آواز کم شده است.
او در پایان سخنانش تأکید کرد: ساز و آواز بخش مهمی از میراث معنوی ماست و ما نباید این وظیفه مهم را از خودمان ساقط کنیم.
در ادامه این مراسم حسن ناهید نوازنده پیشکسوت نی و از دوستان قدیمی زنده‌یاد ابراهیمی به بیان خاطره پرداخت و گفت: احمد ابراهیمی در کار ساعت‌سازی هم شهرت زیادی داشت و دو ساعت هم به من یادگاری داد. در این 51 سالی که در خدمتش بودم با خصوصیات نیک اخلاقی او آشنا شدم و از آن استفاده کردم. او آرام، مودب و مهربان بود.
به گزارش ایسنا، ساز و آواز علیرضا قربانی و داریوش پیرنیاکان پایان‌بخش این مراسم بود.
رشید وطن‌دوست، مظفر شفیعی، جهانشاه برومند، هوشنگ کامکار، شهرام ناظری، ارفع اطرایی، سهیلا پورگرامی و... از هنرمندانی بودند که در این مراسم حضور داشتند.
به گزارش ایسنا، شهرام ناظری که در مراسم اولین سالگرد درگذشت زنده‌یاد احمد ابراهیمی سخن می‌گفت، اظهار کرد: همیشه معتقدم که ای کاش پیش از اینکه هنرمندان از دست ما بروند به آن‌ها نزدیک شویم و در قالب مراسمی چون گردهمایی یا بزرگداشت از آن‌ها تقدیر کنیم.
او ادامه داد: اما معمولا در جامعه ما بیشتر وقتی کسی فوت می‌کند راجع‌به او صحبت می‌کنند، او را عزیز می‌کنند اما تا وقتی زنده است برای او ارزش قائل نیستند مگر اینکه آن شخص از سیاست خاصی برخوردار باشد.
شوالیه آواز ایران همچنین گفت: یادم است وقتی استاد پایور زنده بود از گوشه و کنار صحبت‌هایی درباره او شنیده می‌شد که خیلی مطلوب نبود اما وقتی از دنیا رفت، القابی به او دادند که اصلا به او نمی‌خورد، این‌ها خوب نیست البته باید بگویم این نوع برخوردها تأسف‌برانگیز است. البته شاید هم باید حق داد، در این جامعه چیزی به ما یاد ندادند، رسانه‌ها هم چیزی آموزش نمی‌دهند.
شهرام ناظری در بخش دیگری از سخنانش درباره مهجور شدن آواز ایرانی سخن گفت و افزود: جوانان این روزها به تقلید روی می‌آورند، البته گناهی هم ندارند. شاید به خاطر این است که به ما چیزی یاد ندادند.
این هنرمند پیشکسوت درباره شخصیت زنده‌یاد ابراهیمی بیان کرد: از تسلط او بر آواز و ادبیات و از مرام درویشانه او همه می‌دانند، من او را از صمیم قلب دوست داشتم. نسل قدیم همه دلپذیر بودند اما نسل هر چه به جلو می‌آید فضا بدتر می‌شود. در آن نسل صفاتی وجود داشت که دیگر دیده نمی‌شود. همه از پاکی بیکران برخوردار بودند. البته نسل ما هم مثل نسل قبل نیست بلکه 30 درجه‌ای افت داشته‌ایم. یک هنرمند باید رها و عاشقانه حرکت کند.
او با بیان اینکه نسل امروز وقیح است و آثار دیگران را سرقت می‌کند، گفت: هر کس چهار جلسه ردیف یاد گرفته و صدایی دارد امروز جایگاهش را در جامعه طوری می‌دانند و طوری با او برخورد می‌کنند که انگار از علی‌اکبرخان شهنازی بالاتر است.
ناظری پس از سخنانش چند بیتی از قطعه «آتش در نیستان» را به احترام احمد ابراهیمی برای حاضران خواند.
به گزارش ایسنا در مراسمی که شامگاه 20 تیرماه به مناسبت اولین سالگرد درگذشت احمد ابراهیمی در فرهنگسرای ارسباران برگزار شده بود، مدیرعامل خانه موسیقی نیز سخنرانی انجام داد.
حمیدرضا نوربخش گفت: آشنایی من با استاد احمد ابراهیمی به منزل محمد موسوی برمی‌گردد. موسوی نوایی را پخش کرد که صدایی خسته را دربرداشت. این نوا در من تأثیر زیادی گذاشت و اولین بار بود که نام او را می‌شنیدم. وقتی به محضر استاد ابراهیمی شرف‌یاب شدم دریایی از فضیلت و انسانیت در مقابل چشمان من نقش بست که کمتر کسی را با این فضائل انسانی سراغ دارم.
وی افزود: او یک شخصیت چندوجهی بود. نمی‌شد گفت که فقط آوازخان، موسیقی‌دان یا ادیب بود. همه ما می‌دانیم که او چه اشرافی بر آواز و ردیف‌های آوازی داشت. نمی‌شود او را جزو ردیف‌دانان ندانیم.
نوربخش درباره نحوه برخورد ابراهیمی با ادبیات، اظهار کرد: آوازخوانان معمولا دوگونه با ادبیات برخورد می‌کنند، دسته اول آن‌هایی هستند که شعر را صرفا ابزار کار خود می‌دانند و دسته دوم کسانی هستند که شعر دل‌مشغولی آن‌ها است، یعنی خواننده مثل یک ادیب می‌ماند و این مقوله را خوب می‌شناسد. در چنین شرایطی آواز تأثیر بسزایی دارد.
مدیرعامل خانه موسیقی تصریح کرد: می‌خواهم هشداری درباره مقوله آواز بدهم. باید به این مطلب توجه کنیم که متأسفانه امروز مقوله آواز به انزوا رفته است. وضع آواز آشفته و نابهنجار است، در حالی که جوهره موسیقی ایران ساز و آواز محسوب می‌شود اما چه شده است که امروز حوصله شنیدن آواز کم شده است.
او در پایان سخنانش تأکید کرد: ساز و آواز بخش مهمی از میراث معنوی ماست و ما نباید این وظیفه مهم را از خودمان ساقط کنیم.
در ادامه این مراسم حسن ناهید نوازنده پیشکسوت نی و از دوستان قدیمی زنده‌یاد ابراهیمی به بیان خاطره پرداخت و گفت: احمد ابراهیمی در کار ساعت‌سازی هم شهرت زیادی داشت و دو ساعت هم به من یادگاری داد. در این 51 سالی که در خدمتش بودم با خصوصیات نیک اخلاقی او آشنا شدم و از آن استفاده کردم. او آرام، مودب و مهربان بود.
به گزارش ایسنا، ساز و آواز علیرضا قربانی و داریوش پیرنیاکان پایان‌بخش این مراسم بود.
رشید وطن‌دوست، مظفر شفیعی، جهانشاه برومند، هوشنگ کامکار، شهرام ناظری، ارفع اطرایی، سهیلا پورگرامی و... از هنرمندانی بودند که در این مراسم حضور داشتند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید