66 درصد زنان ايراني ،خشونت در زندگی مشترک را تجربه کرده اند
آفتاب‌‌نیوز : 
ژيلا بنييعقوب افزود: در يک دهه اخير در ايران پژوهشها و مطالعات زيادي درباره خشونت عليه زنان، به ويژه خشونت خانگي انجام شده است كه بر اساس آخرين جستجوها در 28 مركز استان كشور، حداقل هفتاد پژوهش ميداني قابل اعتنا درباره خشونت خانگي عليه زنان انجام شده است.
وی خاطرنشان كرد: ميزان و انواع خشونت خانگي در استانهاي متخلف ايران از تنوع و تفاوتهاي زياد و معناداري برخوردار است، به عنوان مثال زنان در بندرعباس از اول زندگي مشترک خود تاكنون، بيشتر از زنان ساير نقاط ايران مورد خشونت قرار گرفته‌اند؛ اما در ميان زناني كه مورد خشونت قرار گرفته‌اند, اين زنان زاهداني هستند كه بيشترين و شديدترين خشونتها را تجربه كردند.
سردبير نشريه اينترنتي كانون زنان تصريح كرد: زنان بندرعباس در طول يكسال دفعات بيشتري مورد خشونت خانگي قرار داشتهاند و زنان ياسوج به دفعات كمتري با آن روبرو شدند.
به گفته وي؛ خشونت بر هشت نوع زباني، رواني، فيزيكي، حقوقي، جنسي، اقتصادي، فكر و آموزشي و مخاطرات تقسيم ميشود.
اين فعال امور زنان گفت: خشونتهاي فيزيكي و رواني كه محققان براي توصيف آنها از دو اصطلاح خشونت فيزيكي نوع اول كه شامل گاز گرفتن، گرفتن و بستن، زنداني كردن، چنگ انداختن و كشيدن مو، اخراج از خانه، كتک كاري مفصل، محروم كردن از غذا ميشود و از اين لحاظ زنان در خرمآباد در طول يكسال بيش از ساير زنان ايران مورد خشونت واقع ميشوند و زنان شهركرد به دفعات كمتري در طول يک سال اين موارد را تجربه ميكنند.
بنييعقوب گفت: خشونت فيزيكي نوع دوم كه شامل سيلي, لگد و مشت زدن، كشيدن و هل دادن، محكمكوبيدن به در، به هم زدن سفره و ميز غذا و شكستن اشياي منزل است كه زنان بندرعباس در طول سال به دفعات بيشتر و زنان كرماني كمتر مورد اين خشونت قرار گرفته‌اند.
سردبير نشريه اينترنتي كانون زنان يادآور شد: خشونتهاي رواني و كلامي نوع ديگري از خشونتهايي است كه در خانه عليه زنان استفاده ميشود كه عبارت است از به كاربران كلمات ركيک و دشنام، بهانهگيريهاي پيدرپي، داد و فرياد و بداخلاقي، بياحترامي، رفتار آمرانه و تحكمآميز و دستور دادنهاي پيدرپي، قهر و صحبت نكردن و از اين بابت زنان اصفهاني در طول يک سال بيشتر و زنان بوشهري كمتر از ساير زنان ايراني، تحت خشونت واقع شدهاند.
وي افزود: خشونتهاي جنسي و ناموسي شامل مجبور كردن زن به ديدن عكس و فيلمهاي مبتذل يا اجبار به روابط زناشويي ناخواسته يا غيرمتعارف، مراعات نكردن بهداشت زناشويي و خودداري از بكارگيري وسايل پيشگيري از بارداري، مجبور كردن زن به سقط جنين، اجبار زن به حاملگي ناخواسته، متهم كردن زن به بيمبالاتي در مسائل ناموسي مانند داشتن ارتباط نامشروع، شک و بددلي است.
بنييعقوب خاطرنشان كرد: در حالي كه زنان بندرعباس از اول زندگي مشتركشان تاكنون بيش از ساير زنان ايراني قرباني خشونتهاي جنسي و ناموسي شدهاند، زنان يزدي در طول یکسال بيش از ساير زنان اين خشونت را تجربه ميكنند و مردان كرماني و ياسوجي هم به ترتيب كمتر از ساير مردان ايران، زنان خود را مورد خشونتهاي جنسي و ناموسي قرار ميدهند.
بنييعقوب در ادامه گفت: زنان بندرعباس, زاهدان و خرمآباد بيش از ساير زنان ايران توسط شوهرانشان تهديد ميشوند و زنان سمنان, ساري و ياسوج كمترين تهديدها را تجربه كردهاند.
ژيلا بنييعقوب افزود: در يک دهه اخير در ايران پژوهشها و مطالعات زيادي درباره خشونت عليه زنان، به ويژه خشونت خانگي انجام شده است كه بر اساس آخرين جستجوها در 28 مركز استان كشور، حداقل هفتاد پژوهش ميداني قابل اعتنا درباره خشونت خانگي عليه زنان انجام شده است. وی خاطرنشان كرد: ميزان و انواع خشونت خانگي در استانهاي متخلف ايران از تنوع و تفاوتهاي زياد و معناداري برخوردار است، به عنوان مثال زنان در بندرعباس از اول زندگي مشترک خود تاكنون، بيشتر از زنان ساير نقاط ايران مورد خشونت قرار گرفته‌اند؛ اما در ميان زناني كه مورد خشونت قرار گرفته‌اند, اين زنان زاهداني هستند كه بيشترين و شديدترين خشونتها را تجربه كردند.
سردبير نشريه اينترنتي كانون زنان تصريح كرد: زنان بندرعباس در طول يكسال دفعات بيشتري مورد خشونت خانگي قرار داشتهاند و زنان ياسوج به دفعات كمتري با آن روبرو شدند.
به گفته وي؛ خشونت بر هشت نوع زباني، رواني، فيزيكي، حقوقي، جنسي، اقتصادي، فكر و آموزشي و مخاطرات تقسيم ميشود.
اين فعال امور زنان گفت: خشونتهاي فيزيكي و رواني كه محققان براي توصيف آنها از دو اصطلاح خشونت فيزيكي نوع اول كه شامل گاز گرفتن، گرفتن و بستن، زنداني كردن، چنگ انداختن و كشيدن مو، اخراج از خانه، كتک كاري مفصل، محروم كردن از غذا ميشود و از اين لحاظ زنان در خرمآباد در طول يكسال بيش از ساير زنان ايران مورد خشونت واقع ميشوند و زنان شهركرد به دفعات كمتري در طول يک سال اين موارد را تجربه ميكنند.
بنييعقوب گفت: خشونت فيزيكي نوع دوم كه شامل سيلي, لگد و مشت زدن، كشيدن و هل دادن، محكمكوبيدن به در، به هم زدن سفره و ميز غذا و شكستن اشياي منزل است كه زنان بندرعباس در طول سال به دفعات بيشتر و زنان كرماني كمتر مورد اين خشونت قرار گرفته‌اند.
سردبير نشريه اينترنتي كانون زنان يادآور شد: خشونتهاي رواني و كلامي نوع ديگري از خشونتهايي است كه در خانه عليه زنان استفاده ميشود كه عبارت است از به كاربران كلمات ركيک و دشنام، بهانهگيريهاي پيدرپي، داد و فرياد و بداخلاقي، بياحترامي، رفتار آمرانه و تحكمآميز و دستور دادنهاي پيدرپي، قهر و صحبت نكردن و از اين بابت زنان اصفهاني در طول يک سال بيشتر و زنان بوشهري كمتر از ساير زنان ايراني، تحت خشونت واقع شدهاند.
وي افزود: خشونتهاي جنسي و ناموسي شامل مجبور كردن زن به ديدن عكس و فيلمهاي مبتذل يا اجبار به روابط زناشويي ناخواسته يا غيرمتعارف، مراعات نكردن بهداشت زناشويي و خودداري از بكارگيري وسايل پيشگيري از بارداري، مجبور كردن زن به سقط جنين، اجبار زن به حاملگي ناخواسته، متهم كردن زن به بيمبالاتي در مسائل ناموسي مانند داشتن ارتباط نامشروع، شک و بددلي است.
بنييعقوب خاطرنشان كرد: در حالي كه زنان بندرعباس از اول زندگي مشتركشان تاكنون بيش از ساير زنان ايراني قرباني خشونتهاي جنسي و ناموسي شدهاند، زنان يزدي در طول یکسال بيش از ساير زنان اين خشونت را تجربه ميكنند و مردان كرماني و ياسوجي هم به ترتيب كمتر از ساير مردان ايران، زنان خود را مورد خشونتهاي جنسي و ناموسي قرار ميدهند.
بنييعقوب در ادامه گفت: زنان بندرعباس, زاهدان و خرمآباد بيش از ساير زنان ايران توسط شوهرانشان تهديد ميشوند و زنان سمنان, ساري و ياسوج كمترين تهديدها را تجربه كردهاند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید