زمان مناسبي براي اقدام نظامي نيست
آفتاب‌‌نیوز : 
گفته مي‌شود كه اعلام استراتژي جديد بوش در مورد ايران، نوعي تغيير دكترين بوش است، آيا موافقيد؟
بروکس :من زياد موافق نيستم. البته فكر مي‌كنم اين هم راهي است، اما نمي‌توان آن را راه‌حل به شمار آورد. بوش واقعاً هيچ استراتژي واقعي و موثري در مورد ايران نداشت. اما وقتي به اروپا رفت، به آنها اطمينان داد كه در ارائه موارد تشويقي به اروپا كمك مي‌كند. حالا اگر سياست ترغيب، مؤثر واقع نشود ماجرا به سازمان ملل متحد كشيده خواهد شد،آنگاه چه مي‌شود؟
اين اتفاق چه زماني خواهد افتاد؟
بروکس :ممكن است در ماه ژوئن اتفاق بيفتد الان موارد تشويقي را درنظر مي‌گيرند و در ماه ژوئن، پرونده را به سازمان ملل ارجاع خواهند كرد و اين نقشه راهي است كه غرب دارد روي آن كار مي‌كند.
مارك، شما چطور اين مسأله را ارزيابي مي‌كنيد؟
شیلدز:در واقع هرگاه واشنگتن اعلام كند كه سياستش را تغيير نخواهد داد حتماً اين كار را خواهد كرد. حالا هم مي‌توان گفت كه از قبل، سياستي وجود نداشته كه بخواهد تغيير كند. آمريكا مي‌خواهد ديگران را در بازي حفظ كند ولي در آن مشاركت هم بكند.
آيا احتمال آن هست كه بازهم در بن‌بستي گرفتار شويم و تمام جريان به مواجهه‌اي منجر شود كه جزو اين برنامه نبوده است؟
بروکس :نه، اين خطر وجود ندارد، اگر پرونده به شوراي امنيت ارجاع يابد، احتمال آن وجود دارد كه روسيه يا چين، از حق وتو استفاده كنند. آنگاه ما در موقعيتي قرار خواهيم گرفت كه قبلاً آن را غيرقابل قبول مي‌دانستيم. آنگاه ما ديگر نمي‌توانيم از تحريف‌ها استفاده كنيم. آنگاه چه بايد بكنيم؟ آمريكا مطمئناً ادعا خواهد كرد كه پيشنهاد خوبي به ايران داده است اما ايران آن را نپذيرفته و مي‌خواهد برنامه‌هاي تسليحاتي خود را ادامه دهد. آنگاه آمريكا توجيه خوبي خواهد داشت.
شیلدز :خيلي‌ها از اينكه مي‌بينند رئيس جمهور، روش همكاري و مشاركت را در پيش گرفته خوشحال مي‌شوند اما فكر مي‌كنم گزينه نظامي، محدوديت‌هاي خاص خودش را دارد.
نيروهاي ما خيلي پراكنده شده‌اند و ما آنقدر نيروي نظامي نداريم كه بخواهيم عمليات ديگري را شروع كنيم. حتي بايد بگويم در فوريه سال 2005، نيروهاي بيشتري را نسبت به فوريه سال 2004 از دست داديم. بنابراين، الان زمان مناسبي براي اقدام نظامي نيست.
گفته مي‌شود كه اعلام استراتژي جديد بوش در مورد ايران، نوعي تغيير دكترين بوش است، آيا موافقيد؟ بروکس :من زياد موافق نيستم. البته فكر مي‌كنم اين هم راهي است، اما نمي‌توان آن را راه‌حل به شمار آورد. بوش واقعاً هيچ استراتژي واقعي و موثري در مورد ايران نداشت. اما وقتي به اروپا رفت، به آنها اطمينان داد كه در ارائه موارد تشويقي به اروپا كمك مي‌كند. حالا اگر سياست ترغيب، مؤثر واقع نشود ماجرا به سازمان ملل متحد كشيده خواهد شد،آنگاه چه مي‌شود؟
اين اتفاق چه زماني خواهد افتاد؟
بروکس :ممكن است در ماه ژوئن اتفاق بيفتد الان موارد تشويقي را درنظر مي‌گيرند و در ماه ژوئن، پرونده را به سازمان ملل ارجاع خواهند كرد و اين نقشه راهي است كه غرب دارد روي آن كار مي‌كند.
مارك، شما چطور اين مسأله را ارزيابي مي‌كنيد؟
شیلدز:در واقع هرگاه واشنگتن اعلام كند كه سياستش را تغيير نخواهد داد حتماً اين كار را خواهد كرد. حالا هم مي‌توان گفت كه از قبل، سياستي وجود نداشته كه بخواهد تغيير كند. آمريكا مي‌خواهد ديگران را در بازي حفظ كند ولي در آن مشاركت هم بكند.
آيا احتمال آن هست كه بازهم در بن‌بستي گرفتار شويم و تمام جريان به مواجهه‌اي منجر شود كه جزو اين برنامه نبوده است؟
بروکس :نه، اين خطر وجود ندارد، اگر پرونده به شوراي امنيت ارجاع يابد، احتمال آن وجود دارد كه روسيه يا چين، از حق وتو استفاده كنند. آنگاه ما در موقعيتي قرار خواهيم گرفت كه قبلاً آن را غيرقابل قبول مي‌دانستيم. آنگاه ما ديگر نمي‌توانيم از تحريف‌ها استفاده كنيم. آنگاه چه بايد بكنيم؟ آمريكا مطمئناً ادعا خواهد كرد كه پيشنهاد خوبي به ايران داده است اما ايران آن را نپذيرفته و مي‌خواهد برنامه‌هاي تسليحاتي خود را ادامه دهد. آنگاه آمريكا توجيه خوبي خواهد داشت.
شیلدز :خيلي‌ها از اينكه مي‌بينند رئيس جمهور، روش همكاري و مشاركت را در پيش گرفته خوشحال مي‌شوند اما فكر مي‌كنم گزينه نظامي، محدوديت‌هاي خاص خودش را دارد.
نيروهاي ما خيلي پراكنده شده‌اند و ما آنقدر نيروي نظامي نداريم كه بخواهيم عمليات ديگري را شروع كنيم. حتي بايد بگويم در فوريه سال 2005، نيروهاي بيشتري را نسبت به فوريه سال 2004 از دست داديم. بنابراين، الان زمان مناسبي براي اقدام نظامي نيست.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید