آفتابنیوز : آفتاب: پژوهشگر مطالعات امنیتی دانشگاه ماساچوست آمریکا در گفت و گو با ایرنا حضور و تاثیرات مثبتی را که دکتر روحانی در یکسال گذشته در جهان به جای گذاشته بی نظیر و بی سابقه خواند و گفت : پرونده هسته ای کلیدی ترین موضوعی است که رییس جمهوری و دولت ایران در زمان حاضر با آن روبه رو هستند و اگر موانع از سر راه آن برداشته شود و توافق لازم به دست بیاید راه برای پرداختن به موضوعات دیگر و همکاری در زمینه های مختلف از جمله ثبات عراق و افغانستان و برخورد باتروریسم باز خواهد شد.
والش اظهار کرد:در خصوص پرونده هسته ای ایران من نظر متفاوتی با دیگران دارم و معتقدم که تا کنون موانع عمده از سر راه برداشته شده و مذاکره کنندگان در زمینه های زیادی پیشرفت و موفقیت چشمگیری داشته اند.
وی برای مثال از دستیابی به طرح مشترک عملیاتی در چهار چوب موافقتنامه موقت (ژنو)اشاره کرد و ان را یک دستآورد بسیار مهم توصیف کرد و گفت همانطور که دیدیم طرفین به تعهداتی که در چهار چوب این توافقنامه داشتند، عمل کردند و این پیشرفت ارزشمندی محسوب می شود.
این کارشناس آمریکایی از جمله دستاورد های مهم این مذاکرات را در زمینه رآکتور های تاسیسات اراک و فردو و موضوع دفعات بازرسی از تاسیسات دانست، گفت : این ها نکات فنی و بسیار حساسی بود که با حل آن ها مشکلات زیادی را از سر راه برداشته شده است.
والش افزود: به نظر می رسد که دو مساله حل نشده در این مذاکرات باقی مانده که یکی از آن ها به سادگی قابل حل است و آن هم مسئله رفع نگرانی در باره امکان استفاده نظامی از برنامه های هسته ای است که با توجه به دیدگاه ایران و ( گزارشات آژانس ) چندان پیچیده نیست.
وی گفت: مهم ترین موضوعی که مذاکرات را طولانی کرده حجم و میزان غنی سازی ها و تعداد سانتریفیوژ ها است که یک مسئله تکنیکی نیست وبه مقوله سلاح های هسته ای ربطی ندارد و بیشتر ریشه در مسائل سیاسی در داخل دو کشور دارد.
وی افزود:من از هردو طرف مذاکره کننده شنیده ام که به راحتی می توانند بر سر این مسئله به توافق برسند ولی مانعی که بر سر این راه وجود دارد مخالفت گروه های سیاسی در هر دو کشور است.
والش گفت:در داخل آمریکا گروه هایی هستند که مصرانه انتظار دارند ایران یا اصلا سانتریفیوژ نداشته باشد و یا تعداد آن ها را به حداقل برساندکه این منطقی نیست و صرفا برخواسته از انگیزه های سیاسی داخل واشنگتن است.
وی گفت : از طرفی مخالفان در ایران هم یا بخاطر حفظ غرور ملی و یا صرفا به قصد مخالفت با مذاکره کنندگان حاضر نیستند در این زمینه یک قدم به عقب بردارند و همین مسئله روند این مذاکرات را با کندی غیر ضروری روبه رو کرده است.
جیمز والش در پایان افزود: به نظر من این مسئله که به هیچ وجه یک طبیعت تکنیکی ندارد می تواند به طرفه العینی حل بشود اما سوال این است که آیا روسای جمهوری دو کشور از اراده سیاسی لازم برخوردار هستند یا نه .