آیا نفت ۱۵۰دلاری در راه است؟
کشف نفت صخره در آمریکا و اقتصادی و به صرفه شدن تولید آن با قیمت های بالای 50 دلار، این نوید را به دولتمردان مصرف کننده داد که می توانند از وابستگی به تولیدکنندگان سنتی نفت به خصوص در خاورمیانه رها شوند. این موضوع به خصوص در آمریکا مساله ای مهم است. در این میان «اندی هال» یکی از چهره های مطرح تحلیل بازار نفت گفت که «نفت صخره آینده ای ندارد و دچار افت می شود».
آفتاب‌‌نیوز :
آفتاب: محمدرضا احمدی نیا در ادامه گزراش خود نفتنا نوشت: این پیش بینی با توجه به سابقه اندی هال بسیار مورد چالش قرار گرفته است. سایت فوربس در مطلبی به این تحلیل اندی هال پاسخ داده است. مطلب فوربس با اینکه به قلم اولشخص است اما نام نویسنده ندارد.(لینک مطلب)
اندی هال در دنیای نفت و تجارت چهره شناخته شده ای است. او در دهه 1970 میلادی از دانشگاه آکسفورد در رشته شیمی فارغ التحصیل شد و فوق لیسانس خود را در رشته MBA در همان دوران گذراند و جایزه ویژه هنری فورد را برای فارغ التحصیلی با معدل بالا دریافت کرد.
سمت های او در BP و سالمون و فیبرو خارج از شمارش است. یکی از دلایل شهرت او بنیان گذاری «صندوق تأمین» بوده است. هال در یک پیش بینی از وضعیت آینده بازار نفت، وقایع عجیبی را نام برده که مورد انتقاد بسیاری از کارشناسان بوده است. فوربس آن لاین در مقاله ای تحلیلی به ایراداتی که به نظر آقای خاص صنعت نفت وارد است پرداخته که در ادامه می خوانید:
تاجر افسانه ای نفت آمریکا، در یک پیش گویی اعجاب انگیز گفته: «رشد نفت و گاز شیل در آمریکا به آرامی روبه پایان است و این پایان، قیمت نفت را در پنج سال آینده به بالاتر از 150 دلار در بازارهای جهانی می رساند.» هال قبلاً به خاطر یک پیش گویی عجیب و غریب که به واقعیت بدل شد در دنیای تجارت نفت، یک انعام 100 میلیون دلاری در سال 2008 دریافت کرده بود که با آن یک قلعه در آلمان خرید، درنتیجه این اظهارنظر او در میان سرمایه گذاران انرژی و نفتی ها بسیار جدی گرفته می شود.
بسیار ی از کارشناسان و تحلیلگران معتقدند که خودبزرگ بینی اندی هال مانع از آن شده که به واقعیت ها نگاه کند و تحلیل درستی ارائه دهد. شاید بتوان ادعا کرد که روند تولید نفت شیل (صخره) در میان مدت رو به کاهش بگذارد اما اینکه از پرتگاهی سقوط کند و پیش گویی هال را تأیید، بعید به نظر می رسد. ترکیب فناوری های سابق و موجود و موقعیت های جغرافیایی کشف شده مانع از این سقوط خواهد شد.
انقلاب استخراج نفت و گاز شیل(صخره) که از سال 2011 شروع شد، تولید امریکا را به بالاترین میزان خود طی ۲۸ سال گذشته رساند. رقمی در حدود 5/8 میلیون بشکه در روز در جولای 2014 ثبت شد که 3 میلیون بشکه بیشتر از زمان مشابه در سال 2011 است و یک رکورد محسوب می شود اما بحران های ژئوپولتیک در خاورمیانه و دیگر نقاط، مانند روسیه، سوریه، عراق و لیبی مانع از بالا و پایین رفتن قیمت می شد و درنتیجه طی دو سه سال اخیر قیمت تقریباً با شیب صفر به کار خود ادامه می داد.
اکنون با ارتقاء روش های استخراج نفت و گاز شیل مانند شکست هیدرولیک و چاه های افقی، ذخایری که تا پیش از این استخراج آنها مقرون به صرفه نبود برای تولیدکنندگان به توجیه اقتصادی رسیده است.
هال هیچ گاه سهامی از نفت شیل در حال رشد آمریکا نخرید و به پیش بینی صعود قیمت نفت حتی برخلاف اصول بازار ادامه داد، این روش برای او و سرمایه گذاران صندوق های تأمینی اش در شرکت مدیریت سرمایه استنبک صدها میلیون دلار هزینه دربر داشت. به همین علت سرمایه گذاران شرکت استنبک مثل «اسفند روی آتش» شده اند و میزان سرمایه دراختیار این شرکت 3/8 درصد افت کرده است. در ماه مه سال جاری میلادی سرمایه آنها 4/3 میلیارد دلار رسید که نسبت به 8/4 میلیارد دلار که در ژانویه 2013 بوده افت زیادی داشته است.
با وجود وضعیتی که شرکت هال در آن گیر کرده، او همچنان به ایده خود مبنی بر اینکه تولید نفت شیل آمریکا ظرف پنج سال آینده افت شدیدی خواهد داشت پافشاری می کند.
او معتقد است آنچه با عنوان نفت آسان و ارزان در چاه ها وجود داشته حداکثر ظرف پنج سال آینده از سوی تولیدکنندگان بیرون کشیده می شود و پیش بینی های آنها از تولید فقط آرزوهایی است که می خواهند بمکند. براساس نظریه هال، با پایان بخش آسان چاه های نفت شیل، تولید نفت از این چاه ها برای تولیدکنندگان دیگر مقرون به صرفه نخواهد بود.
هال به جزئیات اطلاعاتی که براساس آن پیش بینی خود را تنظیم کرده اشاره ای نمی کند اما یادآور شده است که چاه های شیل تازه ای که حفر شده اند با افت شدید تولید نسبت به چاه های قبلی همراه بوده اند. درواقع برخی از چاه های تازه حفر شده، با افت 78 درصدی در تولید نسبت به ابتدای فعالیتشان روبرو بوده اند که میزان به نسبت چاه های معمولی بسیار بالاست.
این افت موجب شده است تا تولیدکنندگان ناگزیر از حفر مداوم چاه های تازه برای ثابت نگه داشتن میزان تولید خود شوند و این خود امری هزینه بر است که حاشیه سود آنها را به شدت کاهش می دهد.
درک اثر فناوری و نوآوری
آنچه اندی هال در پیش بینی خود لحاظ نکرده است، ارتباط تنگاتنگ تولید نفت با نوآوری ها و اختراعات در صنایع و تجهیزات است. تجهیزات و نوآوری هایی که پیش از این با ابداع روش شکست هیدرولیکی و چاه های افقی توانستند انقلابی را در تولید نفت خام و قیمت گاز طبیعی به وجود آورند.
برای اثبات این ادعا مثال های خوبی وجود دارد، تجهیزات شرکت ایگل فورد در جنوب تگزاس از سال 2012 تا امروز به روزرسانی نشده است اما با کمک نرم افزارهای کامپیوتری تولید این منطقه تقریباً 2 برابر شده است. نرم افزار «Cypher» شرکت هالیبرتون که از هوش مصنوعی برای حفر چاه و استخراج نفت استفاده می کند و برنامه ریزی شده تا در کوتاه ترین زمان و با حداقل آسیب ممکن به ذخایر، بیشترین استخراج را در هر لحظه انجام دهد، به تنهایی انقلابی در تولید است.
نرم افزار شرکت شلومبرگر، یعنی «U-ROC» نیز از الگویی مشابه استفاده می کند و با ایجاد افزایش تولید در برخی چاه های ایگل فورد آن هم تا 30 درصد، توانسته برای خود شهرتی دست وپا کند. این پیشرفت های نرم افزاری در کنار ارتقاء تکنیک هایی مانند «چاه های نزدیک به هم» که در آن چاه ها با فاصله کم و عمق بیشتر حفر می شوند و مانند قنات نفتی عمل می کنند نیز به توانسته به پیش بینی های افزایش تولید تا میزان 25درصد بیافزاید. می توان این پیشرفت ها را نادیده گرفت اما براساس برنامه زمانبندی دولت آمریکا برای تولید، این کشور تصمیم دارد تا سال 2019 به حداکثر تولید ممکن خود برسد و در آن نقطه متوقف شود، پیش بینی که از به نظر کارشناسان در سال های 2040 و بعد از آن به وقوع می پیوندد.
گذشته از انقلابی که در تولید آمریکا به وقوع پیوست، دیگر نقاط دنیا نیز مترصد جهش هستند. آژانس اطلاعات انرژی، 137 میدان نفت شیل در 41 کشور دنیا را شناسایی و اعلام کرده است.
ذخایر نفت و گاز شناخته شده در روسیه در حدود 75 میلیارد بشکه برآورد می شود، ذخایر شناخته شده و احتمالی در چین و آرژانتین و استرالیا تقریباً دو برابر ذخایر آمریکاست. بدون شک تولید انقلابی نفت و گاز صخره در ایالات متحده یک روز به پایان خود می رسد که البته این روز چندان نزدیک نیست و به مجرد اینکه تولید در آمریکا از صرفه بیفتد، انتقال فناوری و روش های ایالات متحده به دیگر نقاط جهان، وضع تولید را از این نیز بهتر خواهد کرد و قیمت ها بیشتر افت می کنند.
تولید نفت صخره از میدان بَکِن آمریکا به تازگی به مرز یک میلیون بشکه در روز رسیده است و تولیدکنندگان با ادامه حفاری، رشد آن را ادامه می دهند و به نظر نمی رسد که به این زودی ها دچار افت شود. مادامی که قیمت نفت به ازای هر بشکه 70 دلار یا بیشتر باشد، تولید نفت شیل از میدان های آمریکا مقرون به صرفه خواهد بود و با قیمت کنونی می توان ادعا کرد که اشتهای تولیدکنندگان سیری ناپذیر است. پس از ذخایر آمریکا هم روسیه و چین و اروپا و آمریکای لاتین، منابع بی حدی از نفت شیل را آماده و دست نخورده نگه داشته اند تا به بازارهای جهان سرازیر کنند.
در دنیای تجارت ضرب المثلی هست که می گوید «حرف درستی که پایه غلطی دارد همچنان نادرست است». به نظر می رسد اندی هال نیز گرفتار همین مثال شده و پیش بینی او لااقل در در 50 سال آینده نمی تواند امیدی به تأیید داشته باشد.
هال برای حفظ سمت مدیرعاملی خود در فیبرو انرژی که از سال 1992 تا کنون دراختیارش بوده باید در پیشگوئی خود تجدیدنظر کند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید