آفتابنیوز : آفتاب- سرویس فرهنگی: از نخستین دوره در آبان ۱۳۶۶ در محل دائمی نمایشگاههای بینالملی تهران برگزار میشد که دور بودن سالنها از یکدیگر و فرسوده بودن برخی از آنها در کنار ترافیک سنگین بزرگراه شهید چمران ازسوی دیگر، لزوم تصمیم تازهای را میطلبید.
به گزارش آفتاب، سرانجام در اردیبهشت سال ۱۳۸۶، نمایشگاه کتاب تهران، در مصلی برگزار شد که آن هم به دلیل خسته کننده بودن فضای مصلی بریا بازدیدکنندگان و در حال ساخت بودن فضای آن، مورد انتقاد قرار گرفت. فضایی دمگرفتهای که گنجایش پذیرش جمعیت بالا را در آن مدت، نداشت. اما به نظر میرسد تغییر مکان نمایشگاه کتاب،یکی از اقداماتی است که میتواند بر تخصصیشدن برگزاری این نمایشگاه بیفزاید.
شهرداری تهران، از سال ۱۳۸۴به این سو، وعده شهر آفتاب را در جنوب شهر داده است که تحقق نیافته و البته سخن از باغ کتاب در میان است. سازهای در بزرگراه شهید حقانی و در جوار باغ موزه دفاع مقدس و کتابخانه ملی و مجموعه فرهنگستانها واقع در تپههای عباسآباد. هرچند باغ کتاب، تاکنون، دو سال است که میزبان نمایشگاه یاد یار مهربان (اهدای کتاب به مدارس) بوده اما هنوز تکلیف مشخص نیست. اکنون، مجددا زمزمه برگزاری نمایشگاه کتاب در نمایشگاه بینالمللی مطرح است و لابد دقیقه نود همه چیز معلوم و مشخص میشود.
در اینباره، «محمعلی جعفریه» مدیر نشر ثالث، در گفتوگو با «آفتاب» از لزوم اختصاص فضای فرهنگی به نمایشگاه کتاب گفت و تصریح کرد: «اختصاص فضای دائمی و همیشگی به نمایشگاه کتاب، اقدام اقتصادی و مقرون به صرفه ای نیست. در بقیه دنیا هم اینگونه است. در لندن، پاریس، فرانکفورت و امثالهم، نمایشگاه کوتاهمدتی، مثلا ۴ روز برگزار شده و سپس به سرعت فضا برای برگزاری نمایشگاه بعد، مهیا میشود. اما باید کوشش شود تا فضای نمایشگاه را با فرهنگ تطبیق و تشبیه کنند.»
وی البته اختصاص فضای دائمی را هم ضرر زننده به اقتصاد نشر دانست و تصریح داشت: «با وجود کمبود نقدینگی که ما در کتابفروشی هایمان داریم، وجود نمایشگاه دائمی، درست نبوده و آنان را با مشکل مواجه میسازد.»
اما «فرید مرادی» که کارشناس نشر و سرویراستارِ انتشارات نگاه است هم به خبرنگار «آفتاب» گفت: «باید که سازه بزرگی تعبیه و ساخته شود و به فراخور، نمایشگاه ها چون نمایشگاه کتاب در آن، برگزار شود اما مسئله اساسی آن است که هر سال، چند میلیارد تومان برای نمایشگاه هزینه شده در صورتی که با صرفهجویی و عدم روزمرگیِ مسئولان، میشد که طی مدت مشخصی، مکانی را برای نمایشگاه بسازند تا هر ساله نمایشگاه کتاب، بسان «کولیِ سرگردان» نشود.»
وی درباره معایب دو محلِ پیشین برگزاری نمایشگاه گفت: «محل دائمی نمایشگاههای بینالمللی، ساختمانهایی برای نمایشگاههای صنعتی داشت و با وجود فرسوده بودن آنها، ایمنی لازم را نداشت. در نتیجه به مصلی منتقل شد. اما آنجا هم فضای خشک و بدون متنوعی دارد که حتی صحنههای زشتی چون ساندیچیها و کبابیها در منظر و مرعای بازدیدکننده، مناسب نیست.»
مرادی افزود: «حالا که صحبت از باغ کتاب تهران است و در حال ساخت به سر میبرد، میتوان محل دائمی را به نمایشگاههای کتاب در مناسبتها و برنامههای مختلف داشت. در واقع لازم نیست حتما در همه روزهای سال، نمایشگاه کتاب در آنجا برگزار شود. بلکه نمایشگاه بینالمللی چشم و چراغ همه آنها است. اما اگرچه در میان نمایشگاه های کتابی که تا به حال دیدهام، تنها نمایشگاه نمایشگاه کتاب دوبی، فروش نسخهای در نمایشگاه را داشت، اما در ایران که حق کپی، وجود ندارد و اقتصاد نشرِ شکنندهای هم دارد، در روزهای میانی بهار که بازار کتاب هم با رکود روبرو است، میتواند 20 درصد تولید و فروش سالیانه ناشر را جذب خود کند.»