ثانیه شمار چراغ قرمز، آری یا نه؟
چراغ راهنمایی و رانندگی بعد از مأمور پلیس به عنوان مهمترین و کارآمد ترین عامل در کنترل ترافیک مطرح است و به دلیل اهمیت بسیار بالایی که دارد اعم از حفظ نظم و ایجاد ترافیکی بر مبنای احترام به حقوق دیگران، در حفظ جان و مال رانندگان و استفاده کنندگان از وسائط نقلیه حرف اول را می زند.
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: امیرمهدی میرزایی در ایران نوشت:
در جوامع انسانی از بدو تشکیل تا به امروز بوده اند کسانی که میلی به نظم و قانون پذیری نداشته و همواره به دنبال راه گریزی از آن بوده اند. بلکه بتوانند به منفعت بیشتری دست یابند و انسان متمدن امروز دریافته که زمان با ارزش ترین کالای غیر قابل بازیافت است که گاه با طلا قیاس می شود و حال آنکه طلا در مقابل زمان مطلایی بیش نیست. از طرفی دیگر بقای جامعه انسانی بدون رعایت حق و حقوق دیگران میسر نیست و صد البته که ما برای ماندن و ادامه حیات در جامعه انسانی نیاز به پرداخت هزینه هایی چند داریم که گاه زمان یکی از آن هزینه ها است. بگذریم که برخی از افراد بشر با درک بالایی که از حیات در جامعه انسانی دارند آن را به رایگان و حتی با چاشنی لبخند و صورتی گشاده به دیگر افراد جامعه هدیه می دهند وگریزی نیست که هستند کسانی که حتی به زور هم که شده از این لبخند و صاحب آن به نفع خود بهره برداری خواهند کرد.
اما سؤال اینجاست که در جامعه ما چند درصد افراد چنین رفتارهایی دارند؟ نحوه برخورد با چنین افرادی در جامعه ای متمدن و امروزی و در شهر و کشوری مانند تهران و ایران چگونه باید باشد؟
چندی قبل از سوی ریاست محترم پلیس راهنمایی و رانندگی تهران، سرهنگ سید تیمور حسینی پیشنهادی مطرح شد با این عنوان که تایمر یا ثانیه شمار چراغ های راهنمایی و رانندگی به دلیل بی توجهی برخی از رانندگان حذف شود و ابراز داشتند برخی از رانندگان به جای توجه به چراغ به تایمر نگاه می کنند و آن را ملاک زمان استفاده خود از تقاطع مجهز به این سیستم می دانند. اما باید پرسید آیا در این خصوص فرهنگ سازی هم صورت گرفته یا خیر؟
تایمر یا ثانیه شمار چراغ راهنمایی و رانندگی علاوه بر عیبی که به آن برچسب خورده است، محاسنی چند هم دارد. بد نیست به زمانی بازگردیم که برای اولین بار استفاده از آن در پایتخت و به تبع آن سراسر کشور مطرح شد و بیان شد که بسیاری از کشورهای توسعه یافته مانند اکثر کشورهای اروپایی همچون آلمان و فرانسه به این مسأله رو آورده اند و امروز تازه ما متوجه آن شده ایم و عقب هستیم و در نتیجه به سرعت نسبت به تهیه ادوات و تجهیزات مورد نیاز آن، اقدامات عاجل صورت گرفت و به سرعت در تمامی تقاطع های تهران و شهرستان ها جا باز کرد. این ثانیه شمارها نه تنها برای راننده ای که پشت چراغ قرمز است احساس آرامش پدید می آورد بلکه او می تواند محاسبه کند که در این زمان به چه اموری می تواند برسد، و چه مقدار زمان تا حرکت دارد. در تایمرهای طولانی شخص می تواند خودرو را خاموش کرده و علاوه بر کاهش آلودگی هوا در مصرف سوخت نیز، صرفه جویی کند. جدای از تمام این مسائل بزرگترین کمک را به خود راهنمایی و رانندگی در روان سازی ترافیک می کند. زیرا رانندگان می دانند که چقدر زمان تا حرکت مانده و خود را آماده می کنند. پس دیگر صدای بوقی از رانندگان عقب تر شنیده نخواهد شد.
کاش قبل از نصب این تایمرها فرهنگ آن را نیز گوشزد می کردیم. حال پس از چند سال از نصب و عادت کردن به آن امروز پلیس محترم راهنمایی و رانندگی به فکر جمع کردنش نمی افتاد و خشک و تر را باهم نمی سوزاند.
در جوامع انسانی از بدو تشکیل تا به امروز بوده اند کسانی که میلی به نظم و قانون پذیری نداشته و همواره به دنبال راه گریزی از آن بوده اند. بلکه بتوانند به منفعت بیشتری دست یابند و انسان متمدن امروز دریافته که زمان با ارزش ترین کالای غیر قابل بازیافت است که گاه با طلا قیاس می شود و حال آنکه طلا در مقابل زمان مطلایی بیش نیست. از طرفی دیگر بقای جامعه انسانی بدون رعایت حق و حقوق دیگران میسر نیست و صد البته که ما برای ماندن و ادامه حیات در جامعه انسانی نیاز به پرداخت هزینه هایی چند داریم که گاه زمان یکی از آن هزینه ها است. بگذریم که برخی از افراد بشر با درک بالایی که از حیات در جامعه انسانی دارند آن را به رایگان و حتی با چاشنی لبخند و صورتی گشاده به دیگر افراد جامعه هدیه می دهند وگریزی نیست که هستند کسانی که حتی به زور هم که شده از این لبخند و صاحب آن به نفع خود بهره برداری خواهند کرد.
اما سؤال اینجاست که در جامعه ما چند درصد افراد چنین رفتارهایی دارند؟ نحوه برخورد با چنین افرادی در جامعه ای متمدن و امروزی و در شهر و کشوری مانند تهران و ایران چگونه باید باشد؟
چندی قبل از سوی ریاست محترم پلیس راهنمایی و رانندگی تهران، سرهنگ سید تیمور حسینی پیشنهادی مطرح شد با این عنوان که تایمر یا ثانیه شمار چراغ های راهنمایی و رانندگی به دلیل بی توجهی برخی از رانندگان حذف شود و ابراز داشتند برخی از رانندگان به جای توجه به چراغ به تایمر نگاه می کنند و آن را ملاک زمان استفاده خود از تقاطع مجهز به این سیستم می دانند. اما باید پرسید آیا در این خصوص فرهنگ سازی هم صورت گرفته یا خیر؟
تایمر یا ثانیه شمار چراغ راهنمایی و رانندگی علاوه بر عیبی که به آن برچسب خورده است، محاسنی چند هم دارد. بد نیست به زمانی بازگردیم که برای اولین بار استفاده از آن در پایتخت و به تبع آن سراسر کشور مطرح شد و بیان شد که بسیاری از کشورهای توسعه یافته مانند اکثر کشورهای اروپایی همچون آلمان و فرانسه به این مسأله رو آورده اند و امروز تازه ما متوجه آن شده ایم و عقب هستیم و در نتیجه به سرعت نسبت به تهیه ادوات و تجهیزات مورد نیاز آن، اقدامات عاجل صورت گرفت و به سرعت در تمامی تقاطع های تهران و شهرستان ها جا باز کرد. این ثانیه شمارها نه تنها برای راننده ای که پشت چراغ قرمز است احساس آرامش پدید می آورد بلکه او می تواند محاسبه کند که در این زمان به چه اموری می تواند برسد، و چه مقدار زمان تا حرکت دارد. در تایمرهای طولانی شخص می تواند خودرو را خاموش کرده و علاوه بر کاهش آلودگی هوا در مصرف سوخت نیز، صرفه جویی کند. جدای از تمام این مسائل بزرگترین کمک را به خود راهنمایی و رانندگی در روان سازی ترافیک می کند. زیرا رانندگان می دانند که چقدر زمان تا حرکت مانده و خود را آماده می کنند. پس دیگر صدای بوقی از رانندگان عقب تر شنیده نخواهد شد.
کاش قبل از نصب این تایمرها فرهنگ آن را نیز گوشزد می کردیم. حال پس از چند سال از نصب و عادت کردن به آن امروز پلیس محترم راهنمایی و رانندگی به فکر جمع کردنش نمی افتاد و خشک و تر را باهم نمی سوزاند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
لینک های مفید