آفتابنیوز : آفتاب- سرویس اجتماعی: در این باره دکتر محمدعلی الستی، جامعهشناس ارتباطات و استاد دانشگاه به خبرنگار «آفتاب» میگوید: «اساسا در فقه شیعه پیروی از مجتهد زنده توصیه شده است که این امر نشان دهنده این است که اجتهاد و تفقه امری پویا و زنده است. به این مفهوم که دائما ضرورت استخراج حکم و نتیجه گیری بر اساس شرایط متغیر زمانی و مکانی وجود دارد.»
الستی در بخش دیگری از سخنانش به اظهارات رئیس جمهوری درباره فراموش نکردن وعده هایش به دانشگاه اشاره کرد و افزود:«به طور عمده به نظر می رسد رئیس جمهور امیدواری می دهد که وعده هایی را که پیش تر داده بود فراموش نکرده است.هرچند اشاره او به این وعده ها مبهم است ولی می توان بخشی از سخنرانی ایشان را در جهت تمدید وعده هایش تلقی کرد.»
این استاد دانشگاه درباره بخشی از سخنان رئیس جمهوری مبنی بر مسئولیت دانشگاهیان در برابر بحرانها و مسائل امروز کشور میگوید: «هرچند مسئولیت های خطیری متوجه دانشگاهیان است که شکست سکوت آنان را الزام آور می کند، اما دولت نمی تواند از وظایفی که به موجب آرای مردم و اعتماد ملی به عهده دارد، شانه خالی کند و اصطلاحا توپ را به زمین دانشگاهیان بیاندازد.»
محمدعلی الستی درباره ارزیابی کلی اش از سخنان و مواضع رییس جمهور در دانشگاه هم میگوید: «نخست آنکه سخنرانی آقای روحانی بسیار محافظه کارانه و فاقد مطلوبیتی که پاسخگوی مطالبات اکثریتی از افراد ملت که ایشان را برگزیده اند، بود و شرایط برگزاری مراسم و همینطور استقبال دانشجویان و تشکل های دانشجویی نیز هم به عنوان انگیزه و هم به منزله انگیخته با فضای سخنرانی ایشان هماهنگ بود.چنان که میانگین بالای سن حضار و توزیع فراوانی مدعوین و شرکت کنندگان جلسه را بیشتر به نشستی فرمایشی شبیه می ساخت. که البته با توجه به شرایط حساس کشور و فعالیت رئیس جمهوری انصافا خرده چندانی نمی توان از ایشان گرفت.»
این جامعه شناس ارتباطات ادامه میدهد: «دوم آنکه، اگر بخواهیم پیام اصلی رئیس جمهور تدبیر و امید را که به اقتضای شرایط تلویحا بیان شد، آشکارتر بیان کنیم، باید بگوئیم ایشان با توصیف میزان و معیار میانه و معتدلی از دانشگاه که بین دو حد افراط و تفریط قرار دارد، بیانیه سیاسی خود را در مورد جنبش دانشجویی اعلام نمود.»
الستی سخنان خود را اینگونه تشریح میکند: «آقای روحانی از یک سو با مطرح ساختن باشگاه سیاسی نبودن دانشگاه راه را بر اپوزیسیون تندرویی که در پی هدایت دانشگاه به سمت تضعیف حاکمیت است بست و از سوی دیگر با طرح محل تملق نبودن دانشگاه فرصت را از کسانی که دانشگاه را نهادی برای تحکیم حاکمیت جناحی خویش و ابقای صرفا یک طرز تفکر می خواهند، گرفت. همچنان که با اظهار تاسف از فقدان سخنرانی نمایندگان تشکل های دانشجویی و تاکید بر این که بیشتر برای شنیدن آمده ام تا حرف زدن، کوشش نیروهایی را که در پی تعین تکلیف برای دانشگاه و مدیریت تجویزی برای آن و موعظه برای جنبش دانشجویی هستند، را خنثی ساخت و با اعلام عزم جدی برای دور نمون فضای امنیتی از دانشگاه و جلوگیری از سواستفاده از بهانه های واهی و دستاویزهای امنیتی، با جریانی که درصدد تبدیل دانشگاه به پادگان و سرکوب امنیتی اندیشه است، مقابله نمود.»
این استاد دانشگاه درباره سخنان رئیس جمهوری پیرامون تحول علمی در سایه نقدپذیری علم می گوید:« سوم آنکه، رئیس جمهور با روشن ساختن موضع خود در مورد تحول علمی که فقط در سایه نقد پذیری حاصل می گردد به القائاتی که درصدد سانسور اندیشه و حذف بخش هایی از علوم انسانی با توجیه غیراسلامی بودن آنها هستند پاسخ داد و راه چاره را نقد علوم مذکور دانست. ضمن آنکه با طرح موضوع معصومیت تعداد محدودی از انسان ها، خطاپذیر بودن اندیشه سایرین و لزوم سعه صدر در برابر اشتباهات احتمالی را متذکر شد.
الستی در پایان گفتگووی خود با «آفتاب» درباره سخنان رئیس جمهوری درباره پیگیری بورسیههای غیرقانونی میگوید: «آقای روحانی با اعلام اراده راسخ خود بر رسیدگی به موضوع بورسیهها علی رغم هزینه های زیادی که دولت در این راه متقبل شده و خواهد شد، در واقع تاکید دولت خود را بر شایسته سالاری علمی و تحصیلی روشن کرد و کلیاتی از نقشه راه توسعه علمی در دولت خود را بر شمرد. بدین ترتیب می توان گفت ایشان در میان انبوهی از عوامل محدود کننده دست کم توانست عمده ترین مواضع سیاسی- فرهنگی- اقتصادی خود را بیان کند.»