جنبش اعتصابى در اروپا سراسرى خواهد شد؟
آفتاب‌‌نیوز : 
در فاصله ۱۰مارس تا ۴اكتبر، حادثه بزرگ رأى منفى مردم فرانسه به اروپاى نئوليبرال رخ داد كه همه داده هاى سياسى را در اروپا به هم ريخت. حضور متحد همه سنديكاهاى كارگرى، كشيده شدن اعتصاب به بخش خصوصى، حمايت سه چهارم مردم فرانسه از آن، حضور بيش از يك ميليون نفر در تظاهرات سراسر اين كشور، همه از وضع نوينى در فرانسه حكايت مى كند كه بايد بازتاب آن را در انتخابات آينده رياست جمهورى شاهد بود.
جنبش اعتراضى فرانسه، همانگونه كه بر تحولات انتخاباتى و حكومتى در خود اين كشور تأثيرگذار شده است، سمت و سوى رويدادهاى اروپا را نيز تحت تأثير خود قرار داد. رأى منفى به قانون اساسى اروپا در هلند تنها بازتاب اروپايى جنبش اعتراضى فرانسه نبود. اعتصاب بزرگ در بلژيك نيز همان مقدار تحت تأثير و ادامه جنبشى است كه از فرانسه آغاز شده است كه پيروزى چپ در انتخابات نروژ متأثر از آن بود. حتى در كشور آلمان نيز، با آنكه سوسيال دموكراسى اين كشور كاملاً به راست چرخيده، بخش معترض و چپ آن توانست خود را از زير بار اين گرايش به راست بيرون بكشد و با هويت و استقلال چپ در انتخابات اخير اين كشور از صندوقهاى رأى بيرون آمد و در پارلمان آينده آلمان حضور يافت؛ حضورى با ۴۵نماينده و نزديك به ۹درصد رأى. آراى حزب چپ نوين در انتخابات آلمان، نظم سنتى دو ائتلافى احزاب راست و سوسيال دموكرات و حزب سبزهاى اين كشور را به هم ريخت.
آلمان، حتى با سقوط دولت آينده آن در دامان اتحاد مطلق با انگلستان و آمريكا نيز نمى تواند مصون از اعتراضات و اعتصابات جنبش اعتراضى و متمايل به خواستهاى دموكراتيك مردم اروپا باقى بماند. به همين دليل است كه مى توان در انتظار فرا رسيدن دورانى تازه از مبارزه در سراسر اروپا بود.
در هر حال، به دنبال اعتصاب در فرانسه، «ژاك شيراك» رئيس جمهورى فرانسه در تلويزيون حاضر شد و از «بى توجهى نهادهاى اروپايى به مسائل اجتماعى» انتقاد كرد. «دومينيك دوويلپن» نخست وزير نيز اعلام كرد: «پيام مردم را شنيده است.»
آيا نخست وزير فرانسه راست مى گويد؟ و يا انتقاد رئيس جمهورى فرانسه فراتر از يك مانور و فرافكنى است؟ به هر جهت، آينده پاسخ همه سؤالات را خواهد داد.
در فاصله ۱۰مارس تا ۴اكتبر، حادثه بزرگ رأى منفى مردم فرانسه به اروپاى نئوليبرال رخ داد كه همه داده هاى سياسى را در اروپا به هم ريخت. حضور متحد همه سنديكاهاى كارگرى، كشيده شدن اعتصاب به بخش خصوصى، حمايت سه چهارم مردم فرانسه از آن، حضور بيش از يك ميليون نفر در تظاهرات سراسر اين كشور، همه از وضع نوينى در فرانسه حكايت مى كند كه بايد بازتاب آن را در انتخابات آينده رياست جمهورى شاهد بود. جنبش اعتراضى فرانسه، همانگونه كه بر تحولات انتخاباتى و حكومتى در خود اين كشور تأثيرگذار شده است، سمت و سوى رويدادهاى اروپا را نيز تحت تأثير خود قرار داد. رأى منفى به قانون اساسى اروپا در هلند تنها بازتاب اروپايى جنبش اعتراضى فرانسه نبود. اعتصاب بزرگ در بلژيك نيز همان مقدار تحت تأثير و ادامه جنبشى است كه از فرانسه آغاز شده است كه پيروزى چپ در انتخابات نروژ متأثر از آن بود. حتى در كشور آلمان نيز، با آنكه سوسيال دموكراسى اين كشور كاملاً به راست چرخيده، بخش معترض و چپ آن توانست خود را از زير بار اين گرايش به راست بيرون بكشد و با هويت و استقلال چپ در انتخابات اخير اين كشور از صندوقهاى رأى بيرون آمد و در پارلمان آينده آلمان حضور يافت؛ حضورى با ۴۵نماينده و نزديك به ۹درصد رأى. آراى حزب چپ نوين در انتخابات آلمان، نظم سنتى دو ائتلافى احزاب راست و سوسيال دموكرات و حزب سبزهاى اين كشور را به هم ريخت.
آلمان، حتى با سقوط دولت آينده آن در دامان اتحاد مطلق با انگلستان و آمريكا نيز نمى تواند مصون از اعتراضات و اعتصابات جنبش اعتراضى و متمايل به خواستهاى دموكراتيك مردم اروپا باقى بماند. به همين دليل است كه مى توان در انتظار فرا رسيدن دورانى تازه از مبارزه در سراسر اروپا بود.
در هر حال، به دنبال اعتصاب در فرانسه، «ژاك شيراك» رئيس جمهورى فرانسه در تلويزيون حاضر شد و از «بى توجهى نهادهاى اروپايى به مسائل اجتماعى» انتقاد كرد. «دومينيك دوويلپن» نخست وزير نيز اعلام كرد: «پيام مردم را شنيده است.»
آيا نخست وزير فرانسه راست مى گويد؟ و يا انتقاد رئيس جمهورى فرانسه فراتر از يك مانور و فرافكنى است؟ به هر جهت، آينده پاسخ همه سؤالات را خواهد داد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید