در اين تحقيق مشخص شد طول مدت شيردهي با ميزان ابتلا مادر به بيماري ديابت رابطه مستقيم دارد بطوري كه در ازاي هر سال شيردهي مادر، خطر ابتلا به اين بيماري تا ۱۵درصد كاهش مييابد.
اين در حالي است كه تحقيقات قبلي نشان داده بود؛ مادران شيرده در برابر آنسولين از حساسيت بالايي برخوردارند و قند خون را بهتر و بيشتر از مادران غير شيرده در بدن ميسوزانند و اين امر موجب برقراري توازن در قند خون ميگردد.
در اين تحقيق همچنين آمده است: رژيم غذايي ناسالم، كم تحركي و چاقي مادران ميتواند به از بين رفتن تاثير مثبت تغذيه طبيعي كودكانشان در پيشگيري از ديابت منجر شود.