آفتابنیوز : آفتاب: کنفدراسیون وزنه برداری آسیا، در حالی در دی ماه امسال برگزار می شود که بار دیگر، ماجرای چهار سال پیش این انتخابات در حال تکرار است و حسین رضازاده نمی خواهد، علی مرادی را برای این پست معرفی کند. اختلافات قدیمی این دو مدیر وزنه برداری کشورمان، بار دیگر شرایط را جوری رقم می زند که شاهد اتفاقات خوبی در وزنه برداری مان نباشیم.
به گزارش «تابناک»، یکی از نقاط ضعف ورزش ما ناتوانی مدیران ورزشی کشورمان در کسب کرسی های بین المللی و تأثیرگذاری در این عرصه هاست. تاریخ ورزشمان هم نشان داده که یا ما در کسب این کرسی ها ناکام بودیم و یا اگر کرسی کسب کردیم، با درگیری های داخلی و منیت ها از دستش داده ایم. مهم ترینش همان داستان کرسی ما در هیأت رئیسه کنفدراسیون فوتبال آسیا و بازی کفاشیان و علی سعیدلو در دولت محمود احمدی نژاد بود که سرانجام منجر به این شد، کرسی از دست رفت.
اکنون اتفاق مشابهی در وزنه برداری در جریان است و حسین رضازاده به دلیل اختلافاتی که با علی مرادی دارد، نمی خواهد او را از سوی فدراسیون وزنه برداری برای انتخابات کنفدراسیون وزنه برداری آسیا معرفی کند.
پر واضح است که در سطح قاره آسیا، کنفدراسیون وزنه برداری بزرگ ترین مرجع تصمیم گیر است و بر همین اساس هم کرسی دبیرکلی این کنفدراسیون کرسی مهم و تأثیرگذاری است که سه دوره چهار ساله در اختیار علی مرادی بوده و او با توجه به نفوذی که در آسیا دارد، قصد دارد برای چهارمین بار روی همین صندلی بنشیند، زیرا حفظ این کرسی برای وزنه برداری ایران از اهمیت بالایی برخوردار است؛ اما گویا حسین رضازاده که با نزدیک شدن پایان دوران ریاستش در فدراسیون وزنه برداری ایران و با جهت گیری ها و موج انتقادهای صورت گرفته، امید چندانی برای بقا در این فدراسیون ندارد، تصمیم گرفته خودش برای کسب این پست بین المللی اسب زین کند و این در کنار اختلافات بزرگی که وی با علی مردای دارد، مانع این شده که او از ریاست علی مرادی در این انتخابات حمایت کند.
البته برای اولین بار نیست که این اتفاق رخ داده؛ چهار سال پیش هم که علی مرادی قصد داشت برای تصدی این پست اقدام کند، حسین رضا زاده و داراب ریاحی حمایتی از او نکردند و علی مرادی را نماینده ایران برای احراز این پست ندانستند؛ اما سرانجام علی مرادی با توجه به اینکه فرد شناخته شده ای در این کنفدراسیون بود، توانست حمایت های لازم را برای کاندیداتوری جلب کند و بار دیگر بر این صندلی بنشیند. حالا بعد از چهار سال باز هم حسین رضازاده نمی خواهد علی مرادی را با نامه رسمی از سوی فدراسیون وزنه برداری ایران معرفی کند؛ اتفاقی که هرچند بعید است، مانعی بر سر کاندیداتوری مرادی ایجاد کند، بی شک مانند چهار سال گذشته وجهه خوبی ندارد.
نگاهی به کرسی های بین المللی کشورمان در عرصه بین المللی، نشان می دهد که «دبیر کلی کنفدراسیون وزنه برداری قاره آسیا» یکی از معدود جایگاه های بلند پایه ای است که توسط مدیران ورزشی ایران اداره می شود، در زمره معدود جایگاه های مهم بین المللی است که در اختیار ایرانی است و برای همین هم حفظ و نگهداری آن از اهمیت بالایی برخوردار است؛ اما به نظر می رسد، خودخواهی ها و جاه طبلی ها در ورزش کشورمان، بار دیگر سایه از دست رفتن را روی سر یکی از کرسی های بین المللی ورزش کشورمان انداخته است.
آنچه از اوضاع و احوال وزنه برداری ایران به گوش می رسد، این است که حسین رضازاده، شانس چندانی برای حفظ صندلی ریاست اش در این فدراسیون ندارد و برای همین هم برای کسب یک کرسی دیگر دندان تیز کرده تا در صورت از دست دادن فدراسیون وزنه برداری ایران بتواند با حضور در کنفدراسیون وزنه برداری آسیا همچنان در این رشته تأثیرگذار باشد؛ هرچند همه می دانیم نشستن روی چنین صندلی هایی به یکسری مهارت های اولیه ای نظیر دانستن زبان انگلیسی نیاز دارد.
با این حال به نظر می رسد رضازاده قصد دارد بار دیگر داستان سعید لو را در فوتبال تکرار کند؛ بازی که ممکن است به از دست رفتن یک کرسی بین المللی مهم در ورزش کشورمان منجر شود. حسین رضازاده بار ها به صراحت اعلام کرده که چهار سال پیش هم نامه ای برای معرفی علی مرادی نداده و امسال هم نخواهد داد؛ اتفاقی که بیشتر شبیه تسویه حساب شخصی است تا تلاش و همدلی برای کسب یک کرسی بین المللی!