تصویر جدید انگلیسی‌ها؛ چیزی که در تهران دیده نشد

اینکه نماینده پارلمان انگلستان در تهران چنین مواضعی می گیرد و این موضع گیری ها از چشم رسانه های هوادار تنش زدایی با غرب و سیاسیون معتقد به این استراتژی دور می ماند، به اندازه فشارها و حملات گروه های تندرو می تواند خطرناک باشد.

آفتاب‌‌نیوز :

آفتاب: تهران اين روزها ميزبان نماينده پارلمان كشوري است كه سفارتخانه آنها 3 سال پيش مورد حمله گروه هاي تندروي اصولگرا قرار گرفت. ريچارد بيكن، رئيس گروه دوستي پارلمان انگليس و ايران به كشورمان آمده است، بي آنكه خبر چنداني از اين سفر مخابره شود. سكوتي كه با بازخواني اظهارات اين نماينده انگليسي در ديدار با كاظم جلالي معنادارتر هم مي شود. ريچارد بيكن در اين ديدار حرف‌ هايي زده كه با تصور عمومي و رسمي از سياست انگليسي ها در مقابل كشورمان فرسنگ ها فاصله دارد.

به گزارش آفتاب، پایگاه خبری خرداد در ادامه نوشت: بهتر است پيش از هر چيز به اظهارات آقاي بيكن در تهران نگاهي بياندازيم، اظهاراتي كه شايد اگر نام نويسنده را از جلوي آن برداريم خيلي ها فكر كنند كه اينها اظهارات يك مقام رسمي ايراني است تا يك نماينده پارلمان انگليس.

ریچارد بیکن نیز در ديدار خود با كاظم جلالي با اشاره به علاقه مندی شدید خود به کشور و مردم ایران، گفته است: «باوجود گذشت سال ها از انقلاب ایران، هنوز درک صحیحی از این تحول عظیم در غرب حاصل نشده است.» وی در ادامه با اشاره به رای منفی خود در سال 2003 برای حمله به عراق و همچنین رای منفی برای لایحه حمله به سوریه در پارلمان انگلیس، گفته: «همه آنچه در 10 سال اخیر در منطقه روی داد نشان می دهد که این مخالفت ها صحیح بوده است. کارشناسان بسیاری معتقدند برخی اقدامات دولت انگلیس در مدت اخیر علیه ایران صحیح نبوده است و ما می بایست به مسئله حیثیت ملی ایرانیان در روابط دوجانبه دقت نظر داشته باشیم. من در مراوداتم با آژانس بین المللی انرژی اتمی دریافتم که ایران همواره برای همکاری با آژانس تلاش کرده و این در حالیست که برخی کشورها نه تنها عضو ان پی تی نیستند بلکه فعالیت های غیرصلح آمیز هسته ای نیز دارند. من بر این باورم که غرب باید از یک سو به آرمان های ملت ایران در زمینه دستیابی به تکنولوژی هسته ای احترام بگذارد و از دیگر سو، ایران نیز به اقدامات اعتمادساز خود ادامه دهد. واضح و مبرهن است که بدون همکاری سازنده ایران امکان موفقیت در عراق، افغانستان و سوریه وجود ندارد. سفر با امنیت کامل به تهران و ایران، مسئله ای است که در منطقه خاورمیانه نایاب است و ایران می تواند نقش مهمی را در ثبات منطقه ایفا کند و تنها لازم است که غربی ها نقش ایران را در مسائل منطقه جدی تر ببینند.»

مي توان اين اظهارنظرهاي مثبت را با پيش كشيدن يك «تئوري توطئه» كليشه اي و ياد كردن از «فريبكاري» و «خباثت» سياستمداران انگليسي و اشاره به سابقه استعماري اين كشور به كلي زير سوال برد و در صداقت گوينده ترديد جدي كرد. البته هم در صورت گرفتن چنين موضعي ديگر نمي توان حرف جديدي زد.

اما اين حرف ها و موضع گيري ها بايد براي كساني اهميت داشته باشند كه قرار نيست با ابزار «تئوري توطئه» به تقسيم جغرافياي سياسي داخل و خارج به «خودي » و «غير خودي» بپردازند و تعاريفي خاص از منافع ملي ارائه دهند. در يك ارزيابي واقع بينانه اين موضع گيري ها نان مي دهد نظرات و نگاه هايي حتي در كشورهايي چون انگلستان نسبت به ايران وجود دارد كه با تصوير رسمي ارائه شده از اين ممالك متفاوت است. اين تفاوت درست همان جايي است كه هواداران سياست تنش زدايي بايد به برجسته كردن آن بپردازند. منتقدان اين سياست در ايران كساني هستند كه بر اين باورند بودن اين حزب يا حزب بر سر كار در كشورهاي غربي كه نسبت به ايران موضع دارند، نهايتا فرقي نمي كند و همه اينها از يك جا خط مي گيرند. همين سياست هم سال هاست كه انگليسي ها را به عنوان دنباله روي محض آمريكايي ها معرفي كرده است.

این همان دیدگاهی است که هواداران تنش زدایی با غرب باید بتوانند آن را بشکنند. همانگونه که فرآیند تنش زدایی نیاز به تبلیغ موضع جدید ایران در کشورهای غربی دارد، موضع گروه های سیاسی متسامح در این کشورها نیز نیازمند آن است که در ایران تبلیغ شود. کاری که درباره سخنان اخیر ریچارد بیکن انجام نشد.

انگلیسی ها بر خلاف آنچه که از آنها تصویر می شود، در سال های اخیر از اصلی ترین معترضین سیاست های آمریکا و تحریم های انجام شده علیه کشورمان بودند. بسیاری از سیاسیون لندن نشین بر این باور هستند که این تحریم ها تنها باعث شده تا امکان مروادات اقتصادی سودمندی میان کشورشان با ایران محدود شود و یا از بین برود.

فروردین ماه امسال بود که جک استراو، وزیر خارجه اسبق انگلیس انتقادات شدیدی از تحریم های وضع شده علیه کشورمان را مطرح کرد و تاکید داشت که این تحریم ها خسارت های زیادی به انگلیس وارد کرده است. اما در ایران چه استفاده ای از این سخنان شد؟ هر چند بیشتر شبکه های تلویزیونی سخنان آن روز آقای استراو را پوشش دادند اما این پوشش خبری گسترده با این عنوان کلی انجام شد که «بالاخره آقای وزیر خارجه اسبق به خسارت تحریم ها اعتراف کرد.» بی آنکه کسی در آن برهه زمانی از خودش بپرسد که ایران از این دست مواضع افراد متنفذ در حاکمیت انگلستان می تواند چه استفاده ای به نفع خود انجام دهد.

این نوع برخورد با مواضع گروه هایی که در کشورهای غربی تمایل به گفت و گو و تعمیق روابط با ایران هستند، بارها تکرار شده است. استفاده ای که بیشتر وجهی تبلیغاتی دارد تا گفته شود که بالاخره کسی در این کشورها «اعتراف» کرد. از این اعتراف هم همیشه «حقانیت» سیاست ایران برداشت می شود. اما کمتر کسی است که بپرسد از این دست موضع گیری ها چگونه می توان در راستای «منافع» اقتصادی و سیاسی ایران بهره برداری کرد. به عبارتی کمتر اتفاق افتاده تا این دست اعتراف ها با نوعی گفت و گو و تعامل دو طرفه از سوی طرف ایرانی پاسخ داده شود و کارویژه آن فقط در حد یک بهره برداری تبلیغاتی باقی می ماند.

سفر رئیس گروه پارلمانی دوستی انگلیس و ایران به کشورمان هم از همین دست است. کمتر رسانه ای توجه کرده که آقای بیکن در تهران به عنوان یک مقام هیات حاکمه انگلستان چه سخنانی بر زبان آورده و این سخنان نشان دهنده چه ظرفیتی در ایجاد روابط بین دو کشور تنش زدایی سیاسی است. در ایران بیش از دو دهه است که صدای های متفاوت به عناوینی چون «عوامل استکبار» و یا «هوادار بیگانگان» یاد می شوند. آیا وقت آن نرسیده که ما هم از برخی ظرفیت هایی که وجود دارند استفاده کرده و «هواداران» خودمان را در کشورهای غربی داشته باشیم؟

لازمه چنین کاری البته آن است که همانطور که گفته شد، اول از هر چیز پی ببریم همه آنهایی که پشت میز هیات های حاکمه در کشورهایی چون آمریکا، انگلیس و دیگر ممالک غربی نشتنه اند، لزوما از یک جنس نیستند و یک جور نمی اندیشند. بعید به نظر می رسد که گروه های تندروی داخلی به سادگی چنین موضعی اتخاذ کنند. اما این وظیفه گروه های اهل گفتگوی در ایران است که با سیاستی جدی در گام اول تصویری متکثر از طیف های سیاسی این کشورها را ایجاد کنند و در گام بعد بتوانند از ظرفیت های نزدیک به ایران در این کشورها بهره ببرند.

گزارش خطا

لینک کوتاه: https://aftabnews.ir/0019ap