دلایل عدم رشد نرخ بیکاری در بهار امسال
معاونت امور اقتصادی وزارت امور اقتصادی و دارایی در اطلاعیه ای دلایل عدم رشد نرخ بیکاری در بهار امسال را اعلام کرد که براساس آن افزایش نیافتن نرخ بیکاری در دوره زمانی مذکور را ناشی از تغییر نرخ مشارکت و کاهش جمعیت فعال در دو سال 1391 و 1392 اعلام کرد.
آفتاب‌‌نیوز :
آفتاب: به گزارش شبکه اخبار اقتصاد و دارایی(شادا)، در اطلاعیه معاونت امور اقتصادی وزارت اقتصاد آمده است: اقتصاد ایران در سال های اخیر همواره بسیار کمتر از ظرفیت های اسمی خود فعالیت کرده و در کنار مشکلات ساختاری در سال های 1390، 1391 و 1392 به علت تحریم های خارجی، بی انضباطی های پولی و مالی، تشدید انتظارات تورمی و نااطمینانی نسبت به چشم انداز روابط خارجی، بخش قابل توجهی از منابع از بخش های تولیدی خارج و جذب فعالیت های سوداگرانه شد.
این اطلاعیه می افزاید: با روی کار آمدن دولت یازدهم، تحت تأثیر چشم انداز مثبت فضای بین المللی و بازگشت آرامش به بازار ارز، از جذابیت های سفته بازی به طور محسوسی کاسته و پخش قابل توجهی از منابع به سمت فعالیت های مولد هدایت شد.
در بخش دیگری از اطلاعیه تاکید شده: اقتصاد ایران پس از تجربه هشت فصل رشد منفی و کاهش مداوم تولید سال 1390 طی سال های 1391 و 1392 در فصل اول سال 1393 رشد مثبت 4.6 درصدی را تجربه کرد که باید به این نکته توجه نمود که این رشد مثبت به معنی متوقف و معکوس شدن روند کاهشی تولید ناخالص داخلی است و به معنای بیشتر شدن تولید از سال 1390 نیست. همچنین رشد فصلی 4.6 درصدی بهار، رشد نقطه به نقطه بوده که در مقایسه با بهار سال قبل محاسبه شده است.
این اطلاعیه می افزاید: درخصوص عدم تطابق رشد اقتصادی بهار 1393 با نرخ بیکاری باید به این نکته اشاره کرد که نرخ بیکاری در سال های 1391 و 1392 یعنی اوج دوران رکود به ترتیب 12.1 و 10.4 درصد بوده و به نسبت کاهش رشد اقتصادی، نرخ بیکاری افزایش نیافته و تغییرات نرخ مشارکت و کاهش جمعیت فعال در این دو سال باعث شد تا برغم کاهش تعداد شاغلین، نرخ بیکاری کاهش یابد.
در بخش دیگری از اطلاعیه می خوانیم: یکی از دلایل عدم تغییر نرخ بیکاری در برابر رشد اقتصادی، عدم تعدیل نیروی کار توسط تولیدکنندگان به ویژه کارگاه های بزرگ صنعتی یا کارگاه های 100 نفر کارکن و بیشتر، در زمان کاهش تولید بوده و کاهش تولید از طریق کاهش شیفت کاری صورت گرفته است.
در چنین شرایطی، امکان افزایش تولید از طریق استفاده از ظرفیت های خالی فراهم می باشد، بدون آنکه اشتغال افزایش یابد. به عبارت دیگر، زمانی که اقتصاد زیر ظرفیت تولید کار می کند که ترجمان شرایط امروز تولید در کشور است، با افزایش تولید حداقل تا سطح ظرفیت قبل از دوران رکود، نمی توان انتظار افزایش اشتغال را داشت و در بهترین حالت، بیکاری پنهان فرصت های شغلی از دست رفته دوران رکود، قابل بازگشت است.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید