سهیل محمودی شاعر و ترانه‌سرا در گفت‌وگو با آفتاب:
مسولان بدون مرزبندی سیاسی از شعر حمایت کنند
سهیل محمودی افزود: «باید حمایت‌های غیرمستقیم و پرهیز از هدایت‌کردن جریان‌های ادبی توسط مسئولان فرهنگی باور و نهادینه شود. نباید فراموش کنیم شعر قسمت مهمی از هویت ملی ما را تشکیل می‌دهد و اندیشه‌های ما را متجلی می‌کند. بنابراین وزارت ارشاد و یا بخش فرهنگی شهرداری تهران باید بدون مرزبندی‌های سیاسی از شعر حمایت کنند زیرا هر کس که شعری می‌سراید آن را به زبان فارسی می‌سراید.»
آفتاب‌‌نیوز :
آفتاب- سرویس فرهنگی: سهیل محمودی شاعر و ترانه‌سرا عدم دخالت در حوزه شعر و ادبیات را به نفع ادبیات دانست. او همچنین کمک‌های دولتی غیرمستقیم به انجمن‌های فرهنگی مردم‌نهاد را تنها راه کمک به هنر ملی شعر می‌داند.
این شاعر در گفت‌وگو با خبرنگار «آفتاب» به تشریح حمایت دولتی از شعر پرداخته و تاکید کرد: «پرهیز دولت‌ها از نظارت مستقیم بر حوزه شعر و ادبیات از راه‌های شکوفایی هنر ملی همچون شعر است. نقطه مقابل این وضعیت این است که با کمک به انجمن‌های فرهنگی مردم‌نهاد به تعالی هنر ملی شعر یاری رسانند؛ هنری که مانند سینما درآمدزا نیست و باید از طریقی مجال رشد پیدا کند.»
محمودی که با برنامه کاروان شعر و موسیقی در ایران شناخته‌شده است تاکید کرد: «ارکستر سمفونیک شهرهای مختلف دنیا درآمدزا نیستند و مردم بابت آن هزینه‌ای نمی‌پردازند اما این هنرها بخشی از هویت منطقه هستند به همین جهت از حمایت‌های دولتی مانند اهدای سالن و تامین حقوق نوازنده‌ها بهره‌مند می‌شوند.»
سهیل محمودی افزود: «باید حمایت‌های غیرمستقیم و پرهیز از هدایت‌کردن جریان‌های ادبی توسط مسئولان فرهنگی باور و نهادینه شود. نباید فراموش کنیم شعر قسمت مهمی از هویت ملی ما را تشکیل می‌دهد و اندیشه‌های ما را متجلی می‌کند. بنابراین وزارت ارشاد و یا بخش فرهنگی شهرداری تهران باید بدون مرزبندی‌های سیاسی از شعر حمایت کنند زیرا هر کس که شعری می‌سراید آن را به زبان فارسی می‌سراید.»
محمودی پرهیز از سلیقه‌گرایی در ممیزی شعرها را راحل مناقشه‌ها خوانده و گفت: «ممیزی آثار در جهان امروز نمی‌تواند راه انتشار آن‌ها را ببندد. فضاهای مجازی امروز به سرعت راه انتشار آثار را فراهم می‌کنند. با این وجود اگر برای خدشه‌ها و آسیب‌هایی برخی آثار مبتذل دلسوز هستیم؛ باید طبق قانون برخورد کرده و سلیقه را کنار بگذاریم. مبانی اعتقادی و اخلاقی خط قرمز قانونی است اما تفاسیر شخصی افراد از آثار هنری نباید مبنای ممیزی آثار قرار بگیرد. با این تعبیر هر نقد و انتقادی نباید با تیغ ممیزی از بین برود زیرا تاریخ ایران تاریخ نقد و عقلانیت است.»
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید