آفتابنیوز : آفتاب: ایران در ششمین دوره این مسابقات که سال 1976 در تهران برگزار شد برای سومین بار پیاپی به قهرمانی رسید؛ آن هم بدون گل خورده و با 12 پیروزی پیاپی در سه دوره جام ملت های آسیا. اما از آن روز تا کنون فوتبال ایران در حسرت حضور دوباره در فینال باقی مانده است.
خیلی ها امیدوار بودند با حضور کارلوس کی روش که با سر و صدای زیاد و هزینه سنگین هدایت تیم ملی ایران را بر عهده گرفته بود، موفق به شکستن این طلسم و رساندن ایران به قهرمانی شود اما این مربی پرتغالی میلیاردی هم نتوانست ازفرصت قرعه خوبی که در این رقابت ها به دست آورده بود بهره ببرد تا تیم کشوری که حتی لیگ داخلی هم ندارد، مقابل ایران به پیروزی برسد.
فوتبال ایران مشکلات زیادی دارد و کی روش هم در مدت حضورش در ایران هیچگاه نتوانست تمام برنامه های مورد نظر خود را اجرا کند. حتی پیش از حضور در جام ملت های آسیا هم بارها از کمبود بازی های تدارکاتی گلایه کرد اما باید پذیرفت که هیچگاه تیم ملی ایران شرایطی تا این حد مطلوب از نظر اردو و مسابقات تدارکاتی نداشته است. کی روش هم که یک مربی حرفه ای محسوب می شود، با آگاهی از شرایط فوتبال ایران هدایت تیم ملی کشورمان را بر عهده گرفته است و اینکه تمام ناکامی های خود را به گردن کمبود امکانات بیندازد، قابل پذیرش نیست.
البته کی روش سیبل دیگری به غیر از کمبود امکانات هم برای هدف گیری دارد و آن هم تمام داورانی هستند که مسابقات تیم او را قضاوت می کنند. شاید اخراج مهرداد پولادی از سوی داور استرالیایی بازی ایران و عراق اشتباه یا سخت گیرانه بود اما این تصمیم نمی تواند تنها عامل حذف شدن ایران از این رقابت ها محسوب شود.
آیا امکان دارد تمام داورانی که مسابقات تیم ملی ایران را قضاوت می کنند، علیه کی روش و شاگردانش با تصمیمات مغرضانه سوت بزنند؟
کی روش پس از چند سال حضور در ایران تیمی ساخته است که فقط توانایی دفاع کردن دارد و عملا به غیر از ضربات ایستگاهی و دل بستن به اتفاقات، هیچ برنامه ای برای حمله و گل زدن ندارد. تیم ملی فوتبال ایران در این مدت حتی در مسابقاتی که نیاز به برد و گل زدن دارد هم مشغول دفاع است و مالکیت توپ را به تیم حریف واگذار می کند.
شاید بدبین ترین فوتبال دوست ایرانی نیز تصور نمی کرد روزی برسد که تیم ملی کشورش در بازی با امارات فقط در 32.3 درصد زمان بازی صاحب توپ باشد، آن هم در روزی که این تیم برای صدرنشینی به سه امتیاز احتیاج دارد.
با این طرز فکر کارلوس کی روش، حتی اگر تیم ملی پیش از جام ملت های آسیا 40 مسابقه تدارکاتی برگزار می کرد، آیا تفاوتی در سبک بازی و نتایج تیم ملی به وجود می آمد؟
ناراحتی ناشی ازحذف این مسابقات زمانی زیاد می شود که بدانیم کی روش با قراردادی سالانه حدود 2.5 میلیون یورو هدایت تیم ملی را برعهده گرفته است و 1.5 میلیون یورو نیز هزینه سایر کادر فنی همراه وی می باشد.
چنانچه این مبلغ را به ریال تبدیل کنیم سالانه حدود 16تا17 میلیارد تومان می شود که با این پول می توان کل زیرساخت های فوتبال کشور را تغییر داد ، اما به جای زیرساخت سازی و توجه به تیم های پایه و باشگاهها پول را به یک مربی خارجی دادیم تا فوتبال همچنان در حسرت باقی بماند.