آفتابنیوز : آفتاب: در ادامهی حملهی بخشی از اصولگرایان به قدم زنی وزرای امور خارجهی ایران و آمریکا، اما تاکنون هیچ یک از محکوم کنندگان دربارهی گپ و قدم زنی طولانی سعید جلیلی مسوول وقت پروندهی هستهای و نیکلاس بزنز آمریکایی در سال 2009 واکنشی نشان ندادهاند. آیا اعتراضات به خاطر تفاوت دولت روحانی و احمدینژاد نیست؟
به گزارش انصاف نیوز، سال 2009 در حاشیهی نشست ایران و 5+1، سعید جلیلی به صورت کاملا اتفاقی و بدون برنامه ریزی قبلی دستگاه دیپلماسی، به پیشنهاد نمایندهی انگلیسی، در فضای سبز با معاون وزیر خارجهی آمریکا به مدت 45 دقیقه در فضای سبز قدم زده و گپ میزنند؛ اتفاقی بی نظیر که هیچ گاه از آن عکسی گرفته نشد و دربارهی جزییات آن خبری به رسانهها درز نکرد و گویا باید یواشکی میماند.
نکتهی جالب، مقاومت اولیهی جلیلی بود اما مشخص نیست که روی چه حسابی تن به این گپ غیر رسمی و هماهنگ نشده میدهد. جلیلی وقتی پیشنهاد نمایندهی انگلیس را میشنود، می گوید «نیازی به این کار نیست و نمایندهی آمریکا سخنش را در جمع و در دور بعدی نشست مطرح کند».
این بخشی از روایت یک اصولگرا از آن اتفاق است: «پس از او [یعنی نمایندهی انگلیس]، خاویر سولانا میآید و در ضرورت بهره برداری از این فرصت تاریخی سخن میسراید و حتی دست جلیلی را گرفته او را به رفتن برای مذاکره [با برنز] تشویق می کند اما با پاسخ قاطع منفی جلیلی مواجه میشود که به کنایه میگوید ما میخواهیم این فرصت تاریخی را از دست بدهیم. ضمن اینکه سایر اعضای نشست اغیار نیستند و نمایندهی آمریکا بهتر است در حضور جمع صحبت کند».
حالا این گپ طولانی 45 دقیقهای خارج از دستور سعید جلیلی، کاندیدای جبههی پایداری اصولگرا در انتخابات ریاست جمهوری سال قبل را باید با رفتار دولت روحانی مقایسه کرد:
هفتهی گذشته محمد جواد ظریف و جان کری در حاشیهی یکی از مذاکرات علنی و رسمی دو کشور بر سر پروندهی هستهای، 15 دقیقه با هم قدم زدند؛ هم خود مذاکرات رسمی و برنامهی جمهوری اسلامی و از قبل برنامه ریزی شده بود و هم کاملا شفاف و علنی.