آفتابنیوز : آفتاب: روزنامه مردمسالاری در سرمقاله خود نوشت: ظريف و دستيارانش ماهها است به صورت شبانهروزي براي دفاع از منافع ملي مملکت و اقتدار نظام جمهوري اسلامي ايران تلاش ميکنند. هيچ کس و اي بسا شخص وزير محترم امور خارجه هم مدعي نيست که تمام اقداماتي که انجام داده است، فاقد ايراد است. اما وضعيت امروز حاکم بر فضاي مذاکرات را با زمان دولتهاي نهم و دهم که کاملا به بنبست رسيده بود و به قول آقاي دکتر علياکبر ولايتي در آنها «بيانيه قرائت» ميکردند، قابل قياس نيست. تيم مذاکرهکننده هستهاي طي اين مدت حداقل دو بار به صورت علني مورد حمايت مقام معظم رهبري قرار گرفتهاند.
فراموش نکنيم که دکتر محمدجواد ظريف و همراهانش به نمايندگي از يک حزب و جناح سياسي از ايران در مذاکرات شرکت نميکنند، اينان نماينده تمام ملت ايران از هر دين و مذهب و گروه سياسي هستند. اين تيم در نبردي بسيار پيچيده و حساس با شش قدرت جهاني دست و پنجه نرم ميکند. منطق حکم ميکند در هنگامه و کشاکشي اين چنين سخت،حامي آنان باشيم. کشاندن وزير خارجه به مجلس چه سودي براي مملکت دارد؟ چرا آن هنگام که قطعنامه پشت سر قطعنامه عليه جمهوري اسلامي صادر ميشد و تحريمها روز به روز تشديد ميگردد، چنين برآشفته نميشدند؟ آيا آزاد شدن بخشي از داراييهاي کشورمان و توقف قطعنامهها و پيشرفت در مذاکرات، خلاف مصالح ملت است؟ آيا حمله به وزير خارجه توانا و با تدبير کشورمان تضمينکننده منافع ملي است؟
آيا بهتر نبود اين دوستان عزيز اين روزها به آسيبشناسي اختلاسهاي چند هزار ميلياردي دولت محبوبشان در هشت سال دولتهاي نهم و دهم بپردازند؟ آيا بهتر نيست طرح تحقيق و تفحص درباره عملکرد دولت «مهرورز» که بخشي از منتقدان دولت تدبير و اميد، آن را معجزه هزاره سوم نام نهادند، ارائه و تصويب نمايند؟ آيا بجا نبود و نيست که علل به وجود آمدن زمينه زنداني شدن معاون اول رئيسجمهور محترم سابق را پيگيري نمايند؟ آيا منطقيتر نبود تا پيرامون سرانجامبخشي از درآمدهاي نجومي دولتهاي «نهم» و «دهم» بررسي نمايند؟ آيا جا نداشت تا نمايندگان محترم اصولگرا پشت سر هم نوبت ميگرفتند و از دستگاه قضايي براي برخورد قاطع و قانوني با اختلاس کنندگان از بيتالمال تشکر کنند؟ آيا نبايد به بخشي از افکار عمومي حق داد تا در نيت برخي از مخالفان آقاي ظريف ترديد کرده و آن را تلاشي براي سرپوش گذاشتن بر بار رواني حکم صادره عليه معاون اول دولت مورد حمايت آنها برآورد نمايند؟ حتما برخي از منتقدان امروز آقاي دکتر ظريف به ياد دارند که در مهر ماه سال 1388 طي نامهاي به آقاي احمدينژاد رئيس جمهوري محترم وقت نامه نوشتند و از انتصاب آقاي محمدرضا رحيمي به خاطر «سابقه درخشان ايشان در استانداري کردستان، ديوان محاسبات و به ويژه معاونت حقوقي رئيس جمهور بر اهل انصاف و مروت مکتوم نيست» به سمت معاون اولي تقدير نمودند. باز هم حتما به ياد دارند که طي چند روز گذشته آقاي احمدينژاد تخلفات آقاي رحيمي را به قبل از دوران معاون اولي ايشان مربوط دانستهاند، آيا بهتر نيست براي يکبار هم که شده آن دسته از نمايندگان محترمي که آن بيانيه را امضاء نمودهاند، از تريبون مجلس شوراي اسلامي از موکلين خويش «عذرخواهي» کنند؟
آناني که با اقشار مختلف مردم حشر و نشر دارند، بدون تعارف اذعان دارند که يکي از وزراي دولت آقاي دکتر روحاني که مورد احترام و قبول اکثريت آحاد مردم است، همين آقاي دکتر محمد جواد ظريف است. هرگاه به خارج ميرود برايش دعا ميکنند، هرگاه بر صفحه تلويزيون او را مشاهده مينمايند، به وجود اين فرزند برومند ايران و انقلاب اسلامي افتخار ميکنند. مخالفان دولت سخت در اشتباه هستند چون عليه کسي موضعگيري ميکنند که مردم او را دوست دارند. در همه جاي دنيا محبوبيت سياستمداران يک سرمايه ملي است اما در منظر بخشي از سياسيون کشور ما متاسفانه به عنوان گناه بزرگ به آن نگاه ميشود.